Ísafold - 14.06.1928, Qupperneq 2

2
ISAFQLD
■en langt líður, hvers vegna þurfti
leggja niður embætti bæjar-
fógeta og lögreglustjóra í Rvík,
þótt embættunum yrði skift. Þar
voru búin til 3 embætti úr tveim-
ur, og fær stjórnin að skipa menn
í þau öll. Skyldi ekki koma í
ljós, þegar fara á að skipa menn
i embættin, að einhver hinna „lyst
.arlausu“ hafi snögglega fengið
lystina?
Varla verður það sagt um for-
■sætisráðherra Framsóknarflokks-
ins, Tryggva Þórhallsson, að hann
hafi óbeit á peningum. Naumast
hefði stjórnarliðið farið að hækka
laun Tr. Þ. (risnu o. fl.) um 6000
kr. á ári, ef honum hefði verið
mjög á móti skapi að fá 24 þús.
kr. árslaun úr ríkissjóði!
IV.
Hjer að framan hefir verið gef-
áð stutt yfirlit yfir gerðir st.jórn-
arinnar í þeim málum, er lúta að
•embættisrekstri fíkisins. Þetta yf-
irlit ber með sjer, að hjer ætlar
stjórnin að fara nýjar, óþektar
leiðir. Hún ætlar að leggja kapp
á að fá auðsveipa pólitíska þjóna
Ferðalag
ti) ])ess að gegna öllum opinber-
um stöðum í landinu .Verðleikar
mannanna eiga engu að ráða, þeg-
ar valið er í trúnaðarstöðurnar,
heldur skoðanir þeirra í stjórn-
raálum.
Síðan íslendingar fengu sjálfs-
forráðin, hefir það aldrei þekst
að nokkur stjórn hafi hagað sjer
gagnvart embættisraönnum og
trúnaðarmönnum ríkisins á þann
hátt sem núverandi stjórn hefir
gc-rt. Og slíkt athæfi þekkist yfir
höfuð ekki í nokkru siðuðu landi,
nema þar sem rammasta harð-
stjórn ríkir, eins og í Ítalíu og á
Rússlandi. Þar eru pólitískir and-
stæðingar ofsóttir, þeir flæmdir
úr embættum og trúnaðárstöðum,
alveg á sama hátt og hjer er gert
nú. —
Þetta ofsóknaræði á hendur em-
bættismönnum og opinberum trún-
aðarmönnum, er e. t. v. lang
alvarlegasta og hættulegasta fyr-
irbrigðið, sem okkar stjófnarfar
hefir hent. Ekkert er betur lagað
til þess að skapa ónýta og svikula
embættisstjett í landinu.
»>■-----
Snlnnnar.
Or. Alexander Jóhanne*son segir frá suðurfluglnu
Hreyflvjelin bilfldi i 6000 fe«a hvð yfir
Snœfellsnesi vestur af Rauðamel.
Dr. Alexander .Jóhannesson.
í síðasta blaði er sagt frá rejmslu-
ferð „Húhmnar“ til Norðurlands;
ferðin norður gekk að óskum, en
r.iiður suður aftur, eins og sjá má
ú eftirfarandi skýrslu dr. Alex-
carders Jóhannessonar:
Lagt á stað frá Akureyri.
Þann 5. júní var leiðinda veður
é Akureyri, allhvast, rigning og
dimt yfir. Var það ekki álitlegt
ferðaveður fyrir okkur og bjugg-
nmst við jafnvel við því að verða
þar veðurteptir allan daginn.
TJm miðjan dag hjelt bæjar-
■stjórn Akureyrar okkur veislu á
„,Hótel Gullfoss". Jón Sveinsson
bæjarstjóri mintist þessa merkis-
latburðar í sögu Akureyrar, er
flugvjel kæmi þangað í fyrsta
skifti. Brynleifur Tobiasson hjelt
ræðu á þýskn og við Walter flug-
stjóri hjeldum sína ræðuna hvo'r.
Var þetta hin prýðilegasta veisla
og sátum við í henni fram til kl.
fór að birta og lægja veðrið. —
Fengum við öðru hvoru veður-
frjettir frá hinum og öðrum stöð-
um á þeirri leið, sem við ætluðum
að fara. TJm sjöleytið fengum við
þær fregnir, að í Reylcjavík væri
norðan stinningsgola (5), í Stykk-
ishólmi norðan stinningskaldi (6)
og á Borðeyri norðan kaldi (4),
en bjart. veður alstaðar á þessum
slóðum. Úti fyrir var þoka.
Við afrjeðum nú að leggja á
stað og lyftum okkur til flugs kl.
7 og flugum út Eyjafjörð. Sáum
við brátt skýjabakka mikinn úti
í fjarðarmynni, jafnháan hæstu
fjöllum. Hækkuðum við þá flugið,
svo að við' kæmumst yfir skýin
og flugum í eitthvað 4000 feta hæð
fyrir mynni Ólafsf jarðar og vest-
ui um Siglunes. Sáum við aðeins
rofa í Sigjufjörð og kaupstaðinn.
f 7500 feta hæð.
Þegar við komum vestur á
Skagafjörð stefndum við skáhalt
inn og vestur yfir fjörðinn og
flugum rjett norðán við Drangey.
Haikkuðum við nú enn flugið, yfir
Skaga og fórum upp í 7500 feta
' liæð. Flugum við rjett norðan við
Tindastól og þar þvert yfir Skaga
ti) Skagastrandar. Vár þá bjart
veður og dýrlegt útsýni yfir land-
ið. En úti í Húnaflóa vorn þoku-
bólst.rar miklir. Rjeðum við af að
í'ljúga í sömu hæð yfir þveran
flóann og fljúga yfir land
milli Bitrufjarðar og Gilsfjarðar.
Þetta gekk nú alt eins og í sögu,
en vegna þess hvað við flugum
hátt mun enginn hafa tekíð eftir
okkur og þess vegna hafa engar
fregnir borist til Reykjavíkur um
ferðalag okkar. Við flugum nú út
214. Á eftir vorum við boðnir til yfir fjörðinn, vestur fyrir Salt-
Steingríms læknis Matthíassonar. hólmavík, en þar styttum við okk-
Þegar kom fram undir miðaftan ur leið og flugum
þvert yfir Dalasýslu
yfir að Staðarfelli og þaðan þvert
yfir Hvammsfjörð' yfir á móts við
Skógarströnd og ætluðum síðan
að lialda beina stefnu til Reykja-
víkur. Höfðum við þá vindinn á
eftir okkur, en urðum hans ekki
varir inni í flugvjelinni. Leið hún
ljett og þægilega, eins og í logni.
Áttum við von á að koma til Rvík-
ur kl. 9,20, eða eftir rúmlega ^
tveggja stunda ferð frá Akureyri |
og vorum að sjálfsögðu mjög á-
nægðir með ferðalagið.
Hreyfivjelin bilar.
Þegar við vorum komnir rúm-
lega miðja vega yfir Snæfellsnes
og vorum rjett fyrir vestan Rauða
mel, heyrðum við alt í einu mjög
einkennilegt hljóð í hreyfivjel-
inni. Við vorum þá í 6000 fata
hæð. Walter segir undir eins að
vjelin sje biluð og við munum
þurfa að leita nauðlendingar. Jeg
ætlaði ekki að trúa því, en í sama.
bili fer flugvjelin með 150 km.
hraða niður á við og alt niður í
3300 feta hæð. Varð mjer þá litið'
niður og sá ekkert fyrir annað
en st.órgrýti og kletta. Fór mjer
þá ekki að lítast á blikuna, en
Símon flugmaður leit til okkar
brosandi, eins og ekkert væri um
að vera. Var hann ekki sjerlega
smeykur. í sama bili stöðvaðist
hreyfivjelin algerlega og var þá
um stund eins og flugvjelin sæti
icyr í loftinu. En framundan sá
nú á. sjó og all-langt í burt.u sáum
við kirkjuna á ökrum. RencTi Sí-
mon nú flugvjelinni með þægileg-
nm hraða skáhalt, í áttina þangað
Settist hann á sjóinn skamt fyrir
utan Akraós og tókst það prýði-
lega. Komumst við alla leið upp
á grynningar og fórum þar fyrir
borð. Var ekki dýpra en rúmlega
í mitt læri. Drógum við nú flug-
vjelina inn í ósinn og suður undir
rifið, þangað til hún tók niðri á
sandi. Þar festum við henni við
akkeri og síðan fórum við Walter
að leita bæja.
Koman að ökrum.
Við settumst kl. 9,05, en klukk-
an mun hafa verið orðin nær 11
er við höfðum gengið frá Súlunni
og fórum heim að Ökrum. Var
þar alt fólk í fasta svefni, og
vöktum við upp. Var okkur tekið
þar ágætlega; fengum við þar
undir eins kaffi og síðan sendi-
mann upp að Brúarfossi með
skeyti, en Helgi bóndi fór sjálfur
með okkur þangað sem Súlan lá
og var nú gengið svo frá henni,
að hún gat ekki haggast. Síðan
skildum við hana þar eftir og fór-
um allir heim að Ökrum. Mim þá
kl. hafa verið að ganga 2 um nótt-
ina. Fengum við allir rúm og sváf
um þar fram á. dag. Þá fengum
við skeyti frá Reykjavík um að
vjelbátu'r kæmi upp eftir kl. 3 um
cTaginri að sækja okkur.
Frá Ökrum til Reykjavíkur.
Þegar báturinn kom, var að
falla að, og komst hann hvergi í
námunda við Súluna fyrst í stað,
því að útfiri er þar mikiS. Gekk
það í talsverðu basli fyrir okkur
að koma kaðli milli bátsins og Súl-
unnar, því að þótt að fjelli, var
riif á milli, sem báturinn komst
ekki yfir. Þó tókst það á endan-
um með aðstoð Helga á Ökrum
og var „Súlan“ nú dregin út úr
ósnum. En ekki höfðum við langt
farið, er við mættum svo mikilli
kviku, að Walter leitst ekki ráð-
legt að halda áfram. Snerum við
þá aftur og inn í ósinn og lágum
þar þangagð til klukkan 9 um
kvöldið. Þá var aftur lagt á stað
og farið mjög hægt. Var kvikuna
nokkuð farið að lægja, en þó
mátti ekki vera verra í sjó til þess
að „Siilan“ þyldi það. Við vorum
allir í vjelbátnum og hjeldu þeir
Walter og Wind í böndin, sem
liöfð voru á „Súlunni.“ Þurfti að
liafa nákvæma aðgætni við það',
þegar kvikurnar riðu undir hana.
Stóð Walter þannig í 8 stundir
samfleytt og slepti aldrei taug-
inni. Komum við hingað til Rvík-
ur kl. 5 og var þá komið besta
veður og sljettur sjór.
Dr. Alexander lirósaði mjög við-
tökunum, sem þeir fjelagar fengu
■A Ökrum. Var þeiin veitt þar ágæt
lega og unninn allur sá beini er
hægt var, og vildi bóndi ekki
þiggja borgun fýrir.
Bilun hreyfivjelarinnar stafaði
af því, að leki hafði komist að
smurningsolíugeyminum. Er það
mjög einkennilegt. og sjaldgæft til-
felli og ekki unt að segja hvernig
á því stendur. En á þessa vjel
verður ekki treyst framar, þótt
hægt sje að gera við hana. Var'
hún rifin úr „Súlunni“ strax og
varavjel, sem Lufthansa hafði
sent, hingað, sett í hana. í staðinn.
Mun Súlan halda áfram að fljúga
eins og ekkert hafi í skorist, en
vera má þó, að þessi reynsluför
hafi sýnt forgöngumönnum flugs-
ins, að heþpileglra sje að haga ferð-
um nokkuð á annan hátt, en gert
var ráð fyrií í fyrstu.
70 ÁRA REYNSLA
og vísindalegar rannsóknir
Hy&pja gæði kaffibætisins
enda er hann heimsfragur og
hefir 9 sinnnm hlotið gull-
og silfur-medalíu vegna fram-
úrskarandi gæða sinna. Hjer
á landi hefir reynslan sannatS
að VERO er miklu betri og
drýgri en nokkur annar
kaffibætir
Notið að eins VERO.
Það marg borgar sig.
1 heildsölu hjá
HALLDÓRI EXRÍKS8TM1,
Hafnarstræti 22. Raykjavík.
Til flugs aftur.
Strax næsta dag var viðgerð
,,Súlunnar“ lokið; var ný hreyfi-
vjel sett í hana. Síðan var farið
reynsluflug til Stykkishólms og
gekk það að óskum.
Reynsluflug til Vestmannaeyja.
Þ. 9. júní fór Súlan til Vest-
mannaeyja; var það reynsluflug
og því engir farþegar með aðrir
en Walter flugforingi og dr. Al-
exander Jóhannesson. Lagt var
af stað hjeðan kl. um 2)4 og
flogið yfir Reykjanes yfir Kleifa
vatn og haldin bein stefna á
Eyjar. Var strax farið svo hátt
í loft að Vestmannaeyjar sáust,
þegar flogið hafði verið í 7 mín.;
var ,,Súlan“ 48 mín. til Eyja og
lenti við Eiðið og rendi síðan upp
í fjöru. — Þar tók bæjarstjórn
Vestm.eyja á móti flugmönnun-
um og fjöldi fólks. Ávarpaði Jó-
hann alþm. Jósefsson komu-
menn f. h. bæjarstjórnar og
bauð þá velkomna. Dr. Alexand-
er þákkaði, en mannfjöldinn
fagnaði með margföldu húrra-
hrópi. Var flugmönnunum síðan
boðið til kaffidrykkju heima hjá
Jóhanni Jósefssyni. Að því loknu
heimsóttu þeir bæjarfógeta og
Sigurð Sigurðsson skáld.
Kl. 6,20 var lagt af stað úr
Eyjum aftur og kvöddu Eyja-
menn flugmennina með húrra-
hrópi. Var flogið upp að sönd-
um og meðfram ströndinni, yfir
Stokkseyri og Eyrarbakka og yf-
ir Reykjanesfjallgarð hjá Kleifa
vatni. Voru þeir 50 mín. á heim-
leiðinni.
Fyrsta farþegaflug milli Reykja-
víkur og Akureyrar.
Þ. 11. júní byrjaði flugfjel. á
farþegaflugi. Fór Súlan hjeðan
til Akureyrar og til baka aft-
ur. Fjórir farþegar ætluðu að
taka sjer far, ungfrú Sesselja
Fjeldsted, Maggi Júl. Magnús
læknir og blaðamennirnir Árni
Óla og Skúli Skúlason.
En er flugmennirnir ætluðu
að hefja sig til flugs hjeðan af
ytri höfninni, reyndist vjelin of
þung, og gat ekki náð flugi.
Var þá afráðið, að einn farþega
yrði að hætta við ferðina og
varð að samkomulagi að Maggi
Magnús frestaði förinni. En
mælt er, að það sje bensíni því
að kenna sem flugmenn fá hjer,
að snúningshraði skrúfunnar get
ur ekki orðið eins mikill og
þarf til þess að flugan lyftist
með því fullfermi, sem henni er
annars ætlað.
Veðurútlit var ekki sem best
á Norðurlandi þennan dag,
dimmviðri og norðanátt, og var
því eigi fullráðið hvort fljúga
skyldi um Breiðafjörð og Húna-
flóa eða til ísafjarðar og þaðan
til Norðurlands.
I
Ferðin gekk ákjósanlega.
Kl. 11 þ4 var lagt upp hjeðan
af ytri höfninni. Er flugan var
komin norður undir Snæfellsnes,
sáu flugmenn að bjart var orðið
norður yfir Húnaflóa, og ákváðu
þeir þá að fara stystu leið.
Yfir hálsinn milli Gilsfjarðar
og Bitrufjarðar kom snöggvast
á þá þoka, en bjart veður er á
Húnaflóa kom. Var flogið yfir
Skaga í 1700 metra hæð, yfir
þveran Skagafjörð norður um
Siglunes, inn Eyjafjörð, í góðu
veðri.
Kl. 3 var sest á Akureyrar-
polli.
Eftir rúml. 2 klst. töf á Akur-
eyri, var lagt upp aftur. Ungfr.
Sesselja Fjeldsted varð eftir
nyrðra. Ingvar Guðjónsson tók
sjer far með flugunni til Siglu-
fjarðar í bakaleið, en í sæti hans
kom Guðm Skarphjeðinsson frá
Siglufirði og hingað.
Var 14 klst. dvöl á Siglufirði.
En kl. 834 var Súlan sest á
Reykjavíkurhöfn.
Er þetta í fyrsta sinni sem far-
ið er fram og aftur á einum degi
milli Suður og Norðurlands.