Ísafold - 30.09.1929, Blaðsíða 3

I S A F 0 L D
það við kvíslar þessar, sem þeir
Jón Baldvinsson og Jónas Þor-
bergsson viltust frá Hriflu-Jónasi
haustið 1928, sökum „landfræðis-
legra og heimspekislegra hugleið-
inga“. — Má nærri geta hvernig
tvílembingunum hefir orðið við
þegar þeir mistu sjónar af mömmu
*inni og ráfuðu þarna einir í hraun
ánu, en til allrar hamingju saknaði
móðirin barna sinna og beið þeirra.
Yar síðan haldið áfram yfir
Bkaftáreldahraun, sem er geysilega
.mikið að flatarmáli og mim vera
15—20 kílómetrar á breidd, þar
«em vegurinn liggur yfir það.
Voru símamennirnir nú að leggja
•símann yfir hraunið, og þar skild-
ist við okkur einn ferðafjelaginn
frá Vík, stúdent úr Mentaskólan-
um, sonur Cortes yfirprentara í
■Gutenberg. — Hafði Björnes yfir
'verkstjórnina. Hefir liann nú sam
fleytt um hálfan þriðja tug ára
unnið að símalagnimi hjer á landi
41 f hinum mesta dugnaði og trú-
inensku.
Þegar við riðum fram hjá suna-
mönnunum, kölluðu einhverjir úr
hópi þeirra og spurðu okkur, hvort
■við værum að leita að títuprjón-
«m, og játuðum við því hlæjandi,
en af ferðamönnum, sem komu
mistan úr Síðu frjettum við að
„títuprjónninn“ væri kominn að
Kirkjubæjarklaustri.
Var nú haldið áfram uns á-
fangastað var náð.
Framh
Póstaigreiðslnrnar
og eftirlitið.
sumar verða væntanlega fastar
viku-póstferðir með bílum milli
Reykjavíkur og Akureyrar og |
Reykjavíkur og Víkur í Mýrdal,
og auk þess í ýmsar áttir út frál
þessum aðalleiðum. En til þess að
full not sje að slíkum föstuml
ferðum, þarf að fjölga aukapóst-
ferðum að sama skapi. — Þetta
kostar all-mikið fje, en í það má
ekki horfa. Alþingi verður að
leggja það fje fram.
Önnur hjeruð, sem ver eru settl
hvað samgöngur snertir, verða út-
undan ef ekkert verður gert til |
þess að fjölga póstferðum til
þeirra. Verður óhjákvæmilegt að1 2 3
fjölga einnig póstferðum í þessil
„Tíminn“ birtir fyrra laugar- húsi sá maður er, sem gegnir póst-
dag all-harðorða árásargrein á afgreiðslustörfum. Sje hann rjett-
póstafgreiðslur hjer á Suðurlandi, trúalður Tímamaður, er ekkert
einkum i nágrenni Reykjavíkur. liægt að honum að finna. Um-
Segir hann að umkvartanir komi Lvartanir verða þá pólitísk of-
næstum daglega yfir vanskilum sókn. Jafnvel glæpsamlegt athæfi
á þessum slóðum, og birtir nokkur í sambandi við afgreiðsluna verð-
dæmi máli sínu til stuðnings. j ur þá að lofsamlegri dygð; sbr.
Fer blaðið því næst iun á al- undirskriftafölsunina frá Kirkju-
mennar hugleiðingar í sambandi bæjarklaustri um árið. Þá fjekk
við vauskil þessi. Meðal annai-s aðal-póstmeistari mjög svæsnar
kveðst það hafa spurt aðalpóst- skammir í Tímanum fyrir að hafa
meistara bversu væri háttað eftir- hróflað nokkuð við brjefhirðing-1 hjeruðj minsta kosti svo, að þang
liti með póstskilum i sveitum unni á Klaustri. Ekki ósvipaða f|ð Verði fastar hálfsmánaðarfeuð-
landsins, en fengið það svar, að sögu mætti segja um annan póst- ;r j>etta Jcostar mikið fje, en fram
eftirlitið væri ekkert; hinsvegar afgreiðslumann — úr flokki Tíma-1 hjá þv5 verður ekki komist.
væri leitast við að sinna beinum manna — sem einnig er hjer á
umkvörtunum. „En að refsing Suðurlandi. Var hann kærður fyr-1 gennilega eru vanskil nokkuð I eiga framvegis að vera í sand-
komi fyrir hirðuleysi og trassa- ir megn vanskil og tr'assaskap. En tíg j sveitum lan<jsinS) þ0 að póst- græðslugirðingu við Gunnarsholt
Alfínnur
álfakóngtir
er kominn út og fæst hjá
bóksölum um alt land.
Skemtilegasta myndabók
arsins — 120 myndir!
Kostar kr. 2.50 innb.
Sanðnautin
Brnni á Stokkseyri.
Á miðvikudagskvöld kom upp
•eldur í tvílyftu húsi á Stokkseyri,
íbúðarhúsi Jóns Jónassonar hrepp
stjóra. Varð eldurinn brátt svo
mikill, að við ekkert varð ráðið,
og brann húsið til kaldra kola á
klukkutíma. Slökkvitæki Stokks-
-eyrar voru notuð, einnig voru sótt
tæki út á Eyrarbakka, en þar
sem sýnt var, að húsinu mundi
ekki verða bjargað, var alt kapp
lagt á, að verja næstu hús. Tókst
það lika, en það mun mikið hafa
verið því að þakka, að vindur stóð
af landi. Engu varð bjargað úr
húsinu. (FB.)
hrepps um mótmæli gegn breyt
ingu á póst- og símaafgreiðslu
Vík.*)
í tilefni af þessu máli leyfir
nefndin sjer' að láta það álit sitt
í ljós, að póstafgreiðsla milli
Mýrdals- og Skeiðarársands sje
vel sett þar sem hún er nú
'(Prestsbakki á Síðu) og brjef-
hirðingum — þeim sem nú eru
— sje haganlega fyrir komig
nefndu svæði.“
Hjer er skýrt og ótvírætt kveðið
að orði. En ef atvinnumálaráðh
liefjr nú samt einhverra hluta
vegna ekki skilið ályktun sýslu-
nefndar, átti hann að geta skilið
áskorun alþingiskjósenda í Kö"gs-
'landshreppi, sem honum hefir einn
ög borist.
IV.
Þegar það frjettíst austur', að
skap í póstafgreiðslu, mun ver'a
þekt hjer á landi,“ segir Tíminn.
Snýr blaðið sjer því næst að
aðalpóstmeistara, ræðst á hann
fyrir eftirlitsleysið. Þykir því sárt
að síðasta þing skyldi ekki vilja
sparka aðalpóstmeistara, en hugg-
ar sig við það, að núverandi stjórn
rnuni ekki telja sjer skylt að fara
að vilja Alþingis. — „Sigurður
Briem hefir að vísu verið trúr
og samviskusamur embættismað-
ur,“ segir blaðið. „Hann hefir ver-
ið mjög reglusamur um hina al-
mennu afgreiðslu á skrifstofum
póstmálanna, unnið mikið starf
og er að því leyti góðs maltlegur,“
bætir blaðið við. „En hann hefir
um nálega hálfa öld setið yfir
18. aldar póstmálaskipun, án þess
að hafa látið sjer hugkvæmast
neitt um umbætur, eftirlit eða
annað,“ segir blaðið ennfremur.
Það er dálítið broslegt, að lesa
raus Tímans nú, um vanskil á
póstsendingum, trassaskap og
hirðuleysi á póstafgreiðslum hjer
á Suðurlandi, og bera þau ummæli
saman við það, sem á undan er
gengið. Hlýtur mönnum ósjálf-
rátt að koma til hugar, að Tím-
inn byggi sinn dóm, um ágæti
eða óhæfu í póstafgreiðslu, ein-
göngu eftir því, frá hvaða sauða
á Rangárvöllum.
Tímastjórnin lieimtaði, að sá er inenn yfirleitt reyni eftir mœtti|
kærði, yrði látinn biðja liinn seka Lg hafa góga reglu 4 atgreigslu I
póstmann afsökunar á því að hafa og útsendingu blaða. Og þessi van- Síðan sauðnautin voru flutt af
leyft sjer að kæra! skii hverfa sennilega aldrei til Austurvelli, hafa þau sem kunn-
Ekki að furða þótt Tíminn gali I fulls, fyr en póststjómin lætiur I ugt er verið uppi í Mosfellesveft.
hátt um eftirlitsleysi! J flytja hverja sendingu heim til Hefir Vigfiis Sigurðsson gœtt
viðtakanda. En það hlýtur að þeirra þar.
Það mun eigi fja.rri sanni, að | kosta ógrynui fjár. Hinsvegar væri ísafold átti nýlega tal við Sig
við íslendingar höfum, fram á síð- vert að rannsaka þessa leið til Sigurðsson búnaðarmálastjóra, og
ustu ár, búið við úreltar póst- hlítar, einkum í þjettbýlum sveit- spurði hann hvað gera ætti af nauð
samgöngur innan lands. En það um. Væri óhugsandi að hafa sam- unutunum.
er fjarstaða að kenna aðalpóst- vinnu í þessu efni milli póst- — Þau verða flutt, sagði hann,
raeistara um þetta. Fjárveitinga-1 stjórnar og einstakra hjeraða? | austur að Gunnarsholti á Rangáv-
valdið leggur fram fjeð til póst-
gangn'a, og hefir það hingað til
verið mjög við neglur skorið.
Póstgöngur hljóta hinsvegar að
vera mjög dýrar lijer, því landið
er strjálbýlt og erfitt yfirferðar.
En eftir því sem samgöngur batna,
skipaferðum fjölgar og bílvegir
lengjast, hljóta
Frá Ármenningum.
völlum á miðvikudaginn kemuor.
Þar verða þau í sandgræðslugirð-
ingunni framvegis. Hefir Vigfús
athugað bithagann þar og talið
hann hentugann. Áformað. er að
koma þarna upp uxabúi. Hefir
Búnaðarfjel. íslands keypt 20 naut
ílkálfa, sem eiga að ganga uns þeir
Bielefeld, FB. 25. sept.
Glímumennimir hafa sýnt
póstgöngumar | Oeynhausen fyrir fullu húsi. Fjöl-jeru þriggja vetra.
einnig að batna. Þeir sem tala um ment samsæti á eftir. J — Jeg lít svo á, að rjett sje
18. aldar póstgöngur, mega ekki í Bielefeld sýndu þeir í gær jað láta sauðnautin ganga þama
gleyma. því, að við höfum fram íyrir 600 mentaskólanemendum. U nautahjörðinni framvegis, því að
á síðustu ár búið við 17. aldar Látlaus fögnuður. Veisla og dans-1 það kemur vart til mála að hleypa
samgöngur á landi. . leikur að sýningu lokinni. þeim lausum á fjöll.
En níi eru samgöngurnar á Tengdaforeldrar R. Prinz og 10 — Eru þau farin að venjast am-
landi sem óðast að batna. Bílvegir íslenskar stúlkur, nemendur Re- gengni við menn?
t.engja nú saman Norður- og Suð- gina Dinze, era á gönguför um — Já, Vigfús segist nú geta
urland, og sæmilegir bílvegir eru Þýskaland og Sviss. rekið þau hvert sem er. Han»
um mikinn hluta Suðurlands. — Kærar kveðjur stúlknanna og liefir t. d. hýst þau í skýli, aem
Póstgöngurnar fylgjast með, að glímumannanna til vina og vanda- gert var fyrir þau, og gefið þenn
vísu ekki fullkomlega ennþá, en manna. mjólk. Hafa þau þrifist vel undir
þetta kemur smám saman. Næsta | Lúðvík Guðmundsson. J umsjá hans.
*) Samkvæmt tillögu póstmála-
nefndar átti einnig að sameina
a Vík.
póstmálanefndin legði til að flytja
póstafgreiðsluna frá Prestsbakka
að Kirkjubæjarklaustri, sendu al-
þingiskjósendur í Hörgslands-
hrepp ríkisstjórninni (og aðal-
póstmeistara) svohljóðandi mót-
rnæli:
„Þar sem með sannindum hefir
frjest, að póst- og símamálanefnd
landsstjórnarinnar hafi lagt það til
— án þess að kunnugt sje, að hún
hafi leitað um það umsagnar, eða
skýrslna nánustu hlutaðeigenda
hjer, eða kunnugra, óvilhalíra
manna, — að póstafgreiðslan yrði
lögð niður á Prestsbakka á Síðu,
vegna þess að það sje úr leið, —
og flutt að Kirkjubæjarklaustri,
viljum vjer undirritaðir alþingis-
kjósendur í Hörgslandshreppi hjer
með leyfa oss, að skora á þing og
stjórn að gera ekki þessa breyt-
ingu á póstmálum sýslunnar.
Eru rökin fyrir því þessi, —
sem vjer væntum að aðalpóstmeist-
ari geti fyllilega fallist á:
1. Á Prestsbakka hefir alllengi
verið póstafgreiðsla í höndum
góðra manna, og allra síst er
nú ástæða til að breyta til (af
persónulegum ástæðum), þvi að
úrvalsmenn eru þar, til þeirr-
ar þjónustu, eins og kunmugt
er öllum þeim, er til þekkja.
2. Fyrir alla hlutaðeigendur, er
þessa póstafgreiðslu þurfa að
nota, er Prestsbakki, — sem
einnig er kirkjustaður,
langbest í sveit kominn, (eða
að honum sleptum þá Breiði
bólstaður, — sem er læknis-
setur).
3. Fráleitt er að halda því fram,
að það stytti póstgöngur að
flytja afgreiðsluna frá Prests
bakka að Kirkjubæjarklaustri,
því eins og stendur og verður,
er krókur af þjóðveginum um
Skaftárbrú, heim aS Kirkju-
bæjarklaustri, en framvegis á
þjóðvegurinn að liggja rjett
sunnan við túngarðinu á Prests
bakka.
Af þessu, sem hjer er tekið
fram, viljum vjer fullyrða, að
hagsmunum hins opinbera, get-
ur eigí verið betur borgið en
er, og hagsmunum einstaklinga,
teljum vjer best borgið, þann-
ig að þessi breyting komist|
ekki á.
f aprílmánuði 1929.“
IJndir mótmælaskjal þetta skrif-
uðu 91 alþingiskjósandi, eða ná-
lega allir viðstaddir kjósendur í
hreppnum. En forsætis og atvinnu-
málaráðherra vílir ekki fyrir sjer
að traðka á vilja Alþingis í þessu
máli; liann traðkar einnig á vilja
almennings í hjeraði.
Þó að forsætisráðhérra hafi lagt
siðustu hönd á þetta verk og beri
ábyrgðina á því, munu þó kunn-
ugir þekkja fingraför Lárusat
Helgasonar alþm. á þessu máK.
Þegar eftir stjómarskiftin fór
Lárus og hans nánustu fylgifisk
ar að hælast um af því, að nú
yrði ckki langt að bíða þess, að
póstafgreiðslan kæmi í Kirkju-
bæjarklaustur. En seint mun L.
H. takast að koma þeirri skoðun
inn hjá almennigi eystra, að b«yt-
ing þessi hafi verið nauðsynleg
til þess að koma á reglu í páat-
afgreiðslu í hjeraði. Viðburðif aíð-
ustu ára eru ekki gleymdir.
Er það vissulega hart fyrir
menn að þola slíkt ranglæti og
ofríki, sem hjer hefir verið frám-
ið. Prófasturinn á Prestsbakka
er einhver grandvarasti og heiðar-
legasti embættismaður sem þjóðin
á. Hann hefir í mörg ár gegnt
póstafgreiðslustörfum á Síðu, og
rækt það starf með framúrskaf-
a >di skyldurækni og trúmensku,
eins og alt annað, sem hann hefir
lagt hönd á.
Nú er hann þegjandi og nærri
iyrirvaralaust rekinn frá starfinu,
iíkast því, sem óbótamaður væri
því þetta er gert þvert ofan i
yfirlýstan vilja Alþingis og kjóe-
enda í hjeraði.
VI.
Þegar mönnum hafa ofhoðið
iýms ódrengsverk núverandi stjúrn