Tíminn - 29.11.1980, Blaðsíða 8

8
Laugardagur 29. nóvember 1980
Magnús Þdrarinsson hjá verkum sinum INýja galleriinu (Timam. GE)
Sýning I Nýja Galleriinu
— oliumyndir,
tréplattar og
skrautmálaðar flöskur
BSt — Að Laugavegi 12 — Nýja
gallerfinu — opnar Magnús
Þórarinsson frá Hjaltabakka sýn-
ingu á verkum sínum laugardag-
inn 29. nóv. Sýningin verður opin
til 12. desember klukkan 10-12 f.h.
og 1-7 eftir hádegi hvern dag.
Myndirnar sem Magnus sýnir
núna eru yfirleitt oliumyndir og
eru flestar nýlegar. Þó eru
þarna með nokkur eldri verk
hans.
Magnús hefur unniö mikið að
þvi að mála á tré fallega vegg-
skildi eða platta. Efnisviðurinn er
úr Hallormsstaðaskógi. Myndar-
legir birkistofnar eru sagaðir nið-
ur og siðan er viðurinn þurrkaður
áður en tekið er til við að mála
myndirnar. Einnig er Magnús
með aðra nýjung, en það eru
fallegar flöskur, sem málaðar eru
með glerlitum, og eru flöskurnar
Veggplattarnir eru búnir til úr
niöursöguöum birkistofnum sem
málaöar eru á ýmsar myndir
(Timamynd GE)
til sölu einsog önnur
Magnúsar á sýningunni.
verk
Laus staða
deildarstjóra bókhalds-
deildar við
Tryggingastofnun ríkisins
Staða deildarstjóra bókhaldsdeildar
Tryggingastofnunar rikisins er laus til
umsóknar.
Umsóknir ásamt upplýsingum um mennt-
un og störf sendist ráðuneytinu fyrir 27.
desember n.k.
Staðan veitist frá 15. janúar 1981.
Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið.
28. nóvember 1980.
Aðalfundur
I i
Framleiðslusamvinnufélag iðnaðar- !
manna, boðar til aðalfundar laugardaginn
6. desember 1980 kl. 8.30 árdegis að Smiðs-
höfða 6, Reykjavik.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf
2. Starfsáætlun 1981-1982
3. önnur mál
i
i Stjórnin
Aðalfundur
Samtaka grásleppuhrognaframleiðenda
verður haldinn laugardaginn6. desember
i Félagsheimilinu á Seltjarnarnesi kl.
14.00. Dagskrá: 1. Venjuleg aðalfundar-
störf. 2. önnur mál.
Stjórnin.
Tréskurður á
ári trésins
Ari trésins er nú aö Ijúka meö
greniiimi, sem hingaö er fluttur
frá Fljótsdai, af jósku heiöunum
og frá öörum Noröurlöndum,
þaö er aö segja ef ,,Ár trésins”
fylgir tirnatalinu út I hörgul.
Þaö er þvf vel til fundiö aö
halda sýningar i skammdeginu,
rétt fyrir kveöjustundina, og
veröur hér fjallaö um tvær sýn-
ingarer blása af þetta ár, önnur
á formlegum grundvelli, hin
nánast fyrir tilviljun aö ég hygg.
Jón E. Guðmundsson á
Kjarvalsstöðum
Jón E. Guömundsson sýnir á
Kjarvalsstöðum, dagana
15.-30. nóvember og kennir þar
margra grasa. Hann sýnir
höggmyndir i tré, leikbrúður,
leikbrúöur úr Skugga-Sveini,
vatnslitamyndir, blýantsteikn-
ingar og oliumálverk, en auk
þess performerar hann, eöa
„skemmtir skrattanum”, sem
er leikur úr þjoösögum (aö mig
minnir).
Jón E. Guömundsson er einn
þeira listamanna, er þjóöin
setur eiginlega nauðugan á
bekk. Honum er einvörðungu
ætlað aö gjöra brúður og smiða
marionettur og annast um
brúöuleikhús, þótt listgáfa hans
spanni miklu viötækara svið,
eins og fram kemur reyndar i
upptalningunni hér aö framan,
og má þó minna á að Jón hefur
einnig gjört tréristur, eða graf-
isk verk, þótt hann sýni þau ekki
að þessu sinni. Hann er læröur
vel i' myndlist.
1 stuttu máli er ferill Jóns E.
Guðmundssonar þessi. Hann er
fæddur á Patreksfirði 5. janúar
1915. Hann stundaði nám i
myndlistarskóla Finns Jóns-
sonar og Jóhanns Briem og
lærði myndskurö hjá Marteini
Guðmundssyni. Arið 1939 var
Jóni veittur námsstyrkur Dansk-
islenska félagsins og var hann
viö myndlistarnám i
Kaupmannahöfn 1 2 ár. Kennara
prófi frá Handiða-og myndlistar
skólanum lauk hann áriö 1948,
kenndi myndlist viö Miöbæjar-
skolann þangað til sá skóli var
lagöur niöur. Síðan hefur hann
starfaö viö Austurbæjarskól-
ann, en þar heldur hann árlega
brúðuleiksýningu aáasamt
nemendum sinum.
Jón stofnaöi íslenska brúöu-
leikhúsið árið 1954 og er löngu
þekktur fyrir brautryöjenda-
störf hér á landi i þessari æva-
fornu listgrein. Hann hefur
ferðast kringum land tíu sinnum
með Brúðuleikhúsið og haldið
fjölmargar sýningar i Heykja-
vik og nágrenni.
Sumariö 1974 hóf Jón þá
nýbreytni á vegum Reykja-
vikurborgar að feröast milli
barnaleikvalla meö brúðuleik-
sýningar. Þetta geröi hann i
fjögur sumuroghélt aðjafnaði4
sýningar á dag.
Jón hefur sýnt brúöur slnar
viöa erlendis og alls staðar
hlotið mikiö lof fyrir þessa sér-
stæöu og persónulegu list sina.
Árið 1978 fór hann til Sviþjóöar
og tók þátt I brúöuleikhúsviku,
sem haldin var i Södertalje og
Uppsölum og I sumar var hann
ásamt Ernu Guömannsdóttur
með kennslumót fyrir brúðu-
leikhúsfólk I Helsingfors I Finn-
landi.
A málverkum sinum og högg-
myndum hefur Jón haldið fjórar
einkasýningar i Reykjavík og
tekiö þátt i tveimur sam-
sýningum. (UnDÍvsingar úr
sýningarsijrá.)
Þaösem mesta athygli hlýtur
Jónas Guðmundsson
MYNDLIST
Jón E. Guðmundsson
að vekja á þessa sýningu eru
tréskurðarmyndir Jóns, sem
unnar eru af furöulegum hag-
leik. (Sjá mynd af brúöum en
myndin er skorin úr sama
bolnum).
Það þarf mikla dirfsku til þess
að gjöra þessar myndir, þvi ein
„feilnóta i fimmtu synfóniunni”
getur eyðilagt margra vikna,
eöa mánaða strit.
I tréskuröa rmyn dunum
kemur fram myndhöggvarinn i
Jóni, alúðin og virðingin fyrir
efninu. Tréö fær að verða tré
áfram, þótt það hafi tekiö á sig
nýja mynd.
Þá er athyglisvert að skoða
brúður Jóns, þær bera 1 senn
ógn grimunnar og þaö indæla
fólk, er við hittum stööugt I
lifinu sjálfu. Með óskiljanlegum
hætti er maöur nátengdur
þessum brúöum.
Um aöra myndlist vil ég vera
— og verö — rúmsins vegna að
vera fáorður.
Vatnslitamyndirnar og teikn-
ingarnar þóttu mér bestar og vil
ég lika nefna mynd no 1, sem er
óvenju vel gjörö mynd, sem
sýnir aö Jón E. Guömundsson
hefur orðið að vanrækja margt
til aö sinna öörum þýöingar-
meiri verkum.
Það er óþarfi að fjölyröa
meira um þennan mikla brúöu-
snilling og listamann, en viö
hvetjum fólk til þess aö heim-
sækja sýningu hans á Klömbr-
um, en henni lýkur nú um helg-
ina.
Sýning list- og nytja-
muna
8. nóvember siðastliöinn var
opnuð Sýning list- og nytjamuna
i kjallara á húsi iðnaðarins, en
Iðnaðarmannafélagið i Reykja-
vik og framkvæmdanefnd árs
treáins stóð fyrir þessari
sýningu, en henni lauk formlega
24. þessa mánaðar.
t ávarpi I sýningarskrá, segir
Sigurður Blöndal, skógræktar-
stjtíri þetta:
„A „Ári trésins 1980” hefir
atnygli verið beint að trénu sem
lifveru og að gildi þess I mótun
umhverfis og gagnsemi þess
margvtslegri fyrir menn og
málleysingja.
Að frumkvæði Iðnaöar-
mannafélags Reykjavikurer nú
efnt til sýningar á þvi, hvernig
tréðer tilgagns og yndis eftir að
þaö er fallið: hvernig viöurinn
verður mönnum hráefni til
margvislegrar listsköpunar,
sem einniger til gagns i daglegu
lifi fólks: hvernig tréð getur á
þennan hátt öðlast næstum þvi
eilift lif.
Iðnaðarmannafélagiö setti
fram þessa hugmynd i' tilefni af
„Ari trésins” og bauö fram-
kvæmdanefnd „Ars trésins”
samstarf um sýninguna.
Nefndin tók þessu boöi þakk-
samlega og metur mikils þann
hug, sem að baki þvi býr.
Þrjátiu kynslóðir íslendinga
hafa fært sér i nyt þann eigin-
leika trésins, aö það er efni, sem
auövelt er aö móta. Þær hafa
skoriö hugmyndir sinar i tré,
allt frá þeim höfundi, sem tegldi
öndvegissúlur Ingólfs til þeirra
nútimamanna, sem gera fræg
listaverk úr tré. Milli þeirra
hafa ótaldir alþýöumenn
stundað þessa iöju i tóm-
stundum eöa gert hana aö ævi-
starfi.
Þessi sýning á að gefa ofur-
litla hugmynd um þá miklu
ástundun tslendinga við aö gefa
hugarflugi sinu lausan tauminn
meö trjávið að efni.
Hún sýnir einnig viöinn, eins
og hann kemur ómótaður úr
náttúrunni og þegar hann er til-
búinn til smiða. Hún sýnir þær
tegundir viöar, sem falliö hafa á
Islandi, og örfá dæmi frá öörum
löndum. Hún á aö gefa örlitið
sýnishorn af islenskum skógi,
einsog hann getur bestur oröið,
og af því, hversu mikil tré geta
vaxið hér.
Aðstandendur sýningarinnar
vænta þess,a að gestir megi
hafa nokkurt gagn og gaman af
aö kynnast þeirri hliö trésins,
sem hér gefur aö lita.”
Ég veit ekki hvort þarna
er samankominn obbinn af odd-
högum mönnum þessa lands, en
margir eru kunnir, er þarna
áttu verk, og þeirra á meðal eru
Rikharöur Jónsson, Asmundur
Sveinsson og Sigurjón Ólafsson,
en alls sýndu liðlega 30 skurö-
menn þarna myndir, og sumir
ágæta, og vildi ég nefna verk
eftir Asmund Sigurmundsson,
Guttorm Jónsson, Jónas Sól-
mundsson, Nönnu Björnsson,
Snorra Karlsson og Svein
Ólafsson.
Þá voru viðarsýni Haraldar
Agústssonar áhugaverö, en
hann mun eiga eitt mesta safn
viöarsýna á þessu landi.
Myndirnar á sýningunni, voru
flestar i einkaeign, þannig að
það hefur verið talsverð fyrir-
höfn aö koma þessari merku
sýningu saman, sem er þakkar-
vert.
Jónas Guömundsson
Eflum Tímann