Alþýðublaðið - 18.09.1922, Blaðsíða 4
f
#
TSffiflT
31%
J1
T
S
f
T-
<®vmS
JK
«^&s
Nýkomið fyrir hrlmenn:
Maechettsbyftur, iinar, mihlitar á 6,00
Marc iettskyrtur, iinar, fliíaeh á 5,85
M iochettskyrtur, hvltar á 13 85 og 16,50
Pyj rnos 14,50 og 20,00
Fíibbar, stífir, 5 fbldir, 095
Fllbbar, linir, hvitir, 075. 090, 1,10
Hattar harðir 10,50 og 18 85
B ndi p.vört og mislit, miklð árval
Minchetthnsppír, mikið úrval
Brjósthnsppar
Flibb nælur
Sainnhanskar, fl teg.
Saskar, alöllsr, svartir, frá 1,85
SpO'txokkar
Siikiaokkar
Rdðjakkar (wate»proof)
Frakkar úr uiiarefnl
Regnkápur írá 29 85
Bilhanskar
Vasaklútsr, hvítir og rohlitir
Legghlifar flóka á 5 85
Eoskar húfur, mikið úrvai
Peysur, aiuliar, dökkb!. og hv frá 1485
Nærföt, ullar og bómuliar, margar teg.
Næilöt drengja á 7 50 settið
Vefjulegghlífar 7 85 og 12 85
Letkfimis og sundbolir
Uilarvetliugar 2 25
Hálstreflar, ullar frá 2,65
Hálstreflar silki
Sportbelti
Axlaböod
Sokkabönd og érmabðtíd
RegnhHfar
Göngustafir
Hattar linir 985
EGILL JACOBSEN
S)©
T
I
GtAíd
<2Í
Sl
¥
1
Hisstjðri or ábyrgðarmaður: Ólafur Friðriksson. — Premsmiftjan Gutenberg.
Edgar Rtce Burroughs: Tarsau snýr aftur.
urnar, er pú lentir í. „Og þó“, sagði hún, „veit eg
ekki. Það eru til verri örlög en þau, sem'Tarzan hiýt-
ur, með því að hrekjast til skóganna. Samviska hans
verður þó að minsta kosti laus við iðrun. Dagarnir þar
eru kyrlátir, og mikil fegurð mætir auganu. Yður(furðar
á þvf, að eg segi þetta, þar sem eg mætti öðrum eins
skelfingum á þessum slóðum, mig langar nú þangað
samt sem áður, stundum, því eg finn vel, að sælustu
augnablik æfi minnar hefi eg lifað þar“.
Hún var angurvær á svipinn, er hún talaði, og eg
þóttist finna, að hún vissi, að mér væri kunnugt um
leyudarmál hjarta hennar, að flytja þér boð frá hjarta,
sem enn þá geymdi þig, þótt það væri öðrum gefið á
yfirborðinu.
Clayton var úti á þekju og 1 illu skapi meðan þú
varst á dagskrá. Hann var þreytulegur. Samt reyndi
hann að vera vingj'arnlegur og lézt hafa gaman af að
frétta af þér. Það má mikið vera, ef hann rennir ekki
grun 1 uppruna þinn?
Tennington kom með Clayton. Þeir eru miklir vinir,
eir.s og þú veist. Hann er að leggja af stað 1 eina sjó-
fefð sína, og skoraði á allan hópinn, að koma með
sér. Hann reyndi líka við mig. í þetta sinn er hann
að hugsa um að sigla kringum Afrlku. Eg sagði hon-
um, að þetta dýra leikfang hans mundi sigla með hann
og einhverja vini hans ofan á hafsbotn, ef hann héldi
áfram að ímynda sér, að snekkjan væri stórskip eða
herskip.
í fyrradag kom eg aftur til Parfsar, og 1 gær hitti eg
greifann og greifaynjuna af Coude við veðreiðarnar.
Þau spurðu eftir þér. Greifinn virtist hafa tekið við
þig ástfóstri. Bar engann kala til þín. Olga er feguri
en nokkkurn tíman áður, en dálítið þreytuleg. Eg hygg
hún hafi lært það af kunningsskap sínum við þig, að
hún muni það alla æfi. Það er gæfan hennar, og greif-
ans líka, að það varst þú, en ekki þér kvensamari
maður.
Ef þú hefðir elskað Olgu, eins og hún þig, er eg
hræddur um, að hvorugu ykkar hefði verið borgið.
Hún bað mig að segja þér, að Nickolas væri farinn
frá Erakklandi. Hún borgaði honum tuttugu þúsund
franka til þess að fara og koma ekki aftur. Hún þótt-
ist góð, að hafa sloppið við hanö, áður en hann fram-
kvæmdi hótun um að drepa þig við fyrsta tækifæri.
Hún sagðist ekki þola það, að vita hendur þínar atað-
ar 1 blóði bróður sfns, því henni þykir mjög vænt um
þig, og dró engar dulur á það við greifann. Hún þótt-
ist v(s um, að þessi yrðu úrslitin, ef fundum ykkar
bæri saman. Greifinn var á sama máli. Hann bætti
því við, að heila hersveit þyrfti af Rokoffum til þess
að drepa þig. Hann hefir gott traust á hreysti þinni.
Hefi fengið skipun um að koma aftur tii skips mfns.
Það fer frá Havre eftir tvo daga með lokaðar fyrir* ,
skipanir. Ef þú skrifar mig á skipinu, komast bréfin til
mín. Eg skal skrifa þér eins fljótt, og tækifæri gefst.
Þinn einlægur vinur,
Pattl d’Arnoi'1