Tíminn - 12.06.1983, Síða 13

13
SUNNUDAGUR 12. JUNÍ 1983
■ Dagurinn hefst með fundi. F.v. fréttamennirnir Olafur Sigurðsson og Sigurveig Jónsdóttir,
Karl Sigtryggsson útsendingarstjóri (öðru nafni dagskrárgerðarmaður), Emil Björnsson
fréttastjóri. Þau sem snúa baki í Ijósmyndarann eru Ómar Ragnarsson fréttamaður, Þuríður
Magnúsdóttir skrifta, sem er dagskrárgerðarmanni til aðstoðar og Bogi Ágústsson fréttamaður.
Fólk fær sér kaffi og rabbar saman á meðan Þunður vélritar frettalistann
■ Hingað sækja fréttamennirnir erlendu fréttirnar. Bogi Agústsson fréttamaður horiir a utsendingu Visnews
frá deginum áður, en til hliðar sjást printerarnir eða telex-tækin sem dæla út úr sér nýjum fréttum allan
. sólarhringinn.
■ Islenska sjonvarpið fær gervihnattarsendingu frá Visnews í London klukkan fimm
á daginn.
Helgar-Tíminn fylgist með störfum á fréttastofu sjónvarpsins þar sem:
Myndmálið ræður ríkjum
■ Danir trúa ekki því sem stendur í blöðunum. Þeir trúa bara sjónvarpinu. Það sýna að minnsta kosti
niðurstöður fjölmiðlakönnunar sem gerð var þar í landi. Til marks um það er að þegar dönsku blöðin slógu
því upp á forsíðum sínum að Margrét prinsessa væri komin á séns með honum Hinrik sínum datt engum í
hug að taka mark á því - blöðin seldust ekki út á þvílíkt slúður. Nokkrum dögum síðar, eða kannski var
það daginn eftir, var sömu fréttinni sjónvarpað yfir landslýð. Blöðin endurtóku þá sína frétt og viti menn
og konur: blöðin rokseldust upp i tugþúsundum cintaka. Slíkur er máttur sjónvarpsins í Danaveldi.
Nú má gera ráð fyrir því að sjónvarpið okkar
megi sín líka einhvers á meðal vor íslendinga,
flestir horfa á fréttimar, sagði Þorvarður Einarsson
hjá Pósti og síma honum Ólafi Sigurðssyni
fréttamanni sjónvarps, og byggði þá vitneskju
sína á því að á útsendingartíma frétta hreyfa fáir
við símtækinu heima hjá sér. Þó slær Dallas öll
met - á meðan sá þáttur er á skjánum lyftir varla
nokkur maður símtóli. En hvað um það - ég
ætlaði að fara að segja að þó blöðin „okkar“ séu
eflaust marktækari en dönsku blöðin - ekki alveg
eins mikið slúður eða þannig - má þó búast við að
sjónvarpið þyki áreiðanlegra hvað fréttaflutning
varðar. Það er ekki bundið á flokkspólitískan
klafa og á að standa fyrir hlutlausum fréttaflutn-
ingi. Reyndar er mér mjög til efs að nokkur
manneskja geti verið fullkomlega hlutlaus. Ein-
staklingurinn er nú einu sinni naflí heimsins - að
minnsta kosti þess heims sem umlykur hana/hann
sjálfa/n. Og það sem þessum naflafinnst merkileg-
ast fær áreiðanlega oftar en ekki forgang. Nú er
ég alls ekki að tala um flokkapólitík enda margt
merkilegra í veröldinni eða hvað? í stað þess að
hætta mér lengra út á hálan ís þessa háheimspeki-
lega vandamáls - þ.e. hlutleysisins - ætla ég nú að
vinda mér að því að skýra frá efni þessarar
greinar: 1 dag fylgjumst við með fréttamönnum
sjónvarps að störfum. Fjölmiðlaneytendur verða
að virða okkur til vorkunnar að við skulum ekki.
leiða þá í allan sannleika um vinsælasta sjónvarps-
efnið - það er svo langt til Dallas.
Fréttamenn sjónvarps mæta í vinnuna klukkan
níu á morgnana og stimpla sig ekki út fyrr en
klukkan níu að kveldi. Þeir geta ekki farið heim
fyrr en þeir hafa fullunnið sínar fréttir og horft á
eftir þeim öruggum út í loftið. Eða eins og Ómar
Ragnarsson fréttamaður orðaði það: „Það þýðir
ekki fyrir konu sem búin er að ganga með í níu
mánuði að pakka bara niður í töskurnar og fara
til Majorka þegar að fæðingunni er komið. Maður
verður að fylgja afkvæminu í heiminn.“
Þegar fréttamennirnir mæta á vaktina kíkja þeir
í blöðin en af því að það var mánudagur þennan
dag sem ég kom að snuðra og engin blöð rabbaði
fólk bara saman. Það mátti strax heyra að það er
léttur „mórall“ á fréttastofu sjónvarpsins.
Dagurinn hefst
á fundi
Svona korter yfir níu komu tvær stúlkur með
kaffivagn á undan sér og buðu hressingu gegn
vægu verði. Þá var líka hægt að byrja, en eins og
öllum er kunnugt eru ansi margir óvinnufærir þar
til eftir bolla af góðu kaffi - eða svo! Reyndar
hafði Ómar verið í símanum, eitthvað að aðstoða
japanska sjónvarpsmenn sem ætluðu að tala við
Vigdísi forseta en vantaði ljós.
En sem sagt: dagurinn hófst á fundi. Á
fundinum voru mætt Ólafur Sigurðsson, Sigurveig
Jónsdóttir, Karl Sigtryggsson, Ómar Ragnarsson,
Þuríður Magnúsdóttir, Bogi Ágústsson og Emil
Björnsson fréttastjóri. Á fundinn vantaði Ög-
mund Jónasson sem, ásamt Boga, var á erlendri
fréttavakt þennan dag. Ekki var það fyrir kæru-
leysis eða'vanrækslu sakir, Ögmundur var nefni-
lega staddur í London, þar sem hann fylgist með
kosningabaráttunni og sendir kassettur hingað
heim í gríð og erg.
Emil hafði orð á því að það væri kaldhæðni
örlaganna að Ögmundur yrði vitni að stórsigri
Margrétar Thatcher en Boga fannst óþarft að spá
neinu fyrirfram. Þessi athugasemd Boga varð
Emil tilefni til málvöndunar, ætli málfræði sé ekki
eitt af aðalumræðuefnum fjölmiðlafólks, ég er
ekki frá því. En Bogi varaði við málfræðifasisma.
Sjálfsagt verður maður að vara sig á öfgunum og
það segi ég satt að mér verður um og ó, þegar þeir
sem ætla að útrýma stéttaskiptingunni, og „skapa
réttlátt þjóðfélag“ með því að leggja niður y,
byrja að skrifa.
Að loknum málfræðiumræðunum greindi Ólaf-
ur frá því að hann hefði verið á ferð austur í
Meðallandi um helgina - í einkaerindum - og
misst svona sex til átta myndrænar fréttir af því að
hann fór einn. Hann sló því fram sposkur á svip
að framvegis vildi hann hafa að minnsta kosti tvo
menn með sér þegar hann brygði sér bæjarleið og
var augljóslega miður sfn að hafa misst af þessum
yndislegu fréttum*
Nú síðan var farið að leggja í hugmyndabank-
ann. Á miðvikudaginn verður sýning á Kirkju-
bæjarklaustri; höfum við fjallað um humarvertíð-
ina; í Ólafsvík fara nú fram stórkostlegar vega-
framkvæmdir sem fylgjast verður vel með, því að
með þeim verður fyrsti óvegurinn af þremur á
íslandi aflagður. Lloyds tryggingarfélagið bannar
gullskipsmönnunum á Skeiðarársandi að halda
áfram að grafa - reyndar kalla fréttamennirnir
það piparskipið. Þarf ekki að fljúga yfir gosið,
spyr Emil. Nei.nei, það eru skil yfir landinu með
tilheyrandi lægðum og ekkert að ske. Nunnurnar
í Hafnarfirði fara núna einhvern daginn; það á víst
að selja Akranesið; greiðsluskilmálar á áburði
valda uppnámi; hverjir verða þingflok'kaformenn
og aðstoðarráðherrar fyrir utan þá tvo sem þegar
er kunnugt um; hingað er væntanlegur Norðmað-
ur til að ræða iðnaðarframkvæmdir við Fram-
kvæmdastofnun; norrænt ljósmæðraþing hefst í
dag; hvenær verður ríkisstjórnarfundur; nú er
offramleiðsla á svínakjöti og engar áætlanir um að
greiða það niður; hjúkrunarfræðingar halda fund
um það hvort þeir eigi að ganga úr BSRB. Öngvir
hafa eins góða aðstöðu til að þrýsta á auma bletti
og hjúkrunarfræðingar, segir Órtlar og ýmsum er
skemmt. Bogi telur sjálfsagt að reyna eitthvað
nýtt eins og BSRB-fólk er illa launað en Ólafur
segir að öll félög sem ekki hafa aðstöðu til
aukavinnu séu láglaunafélög. Emil þykir nú mál
til komið að slíta fundinum, áður en hann fer út í
alvarlegt launaþras enda hafa allir fengið verkefni.