Tíminn - 03.11.1983, Blaðsíða 2

Kristján Ragnarsson á LIU þinginu:
INNLEND NÝSMfÐI
40-50% DÝRARI
■ „Samtök útvegsmanna hafa ítrekaö
varaö útgerðarmenn við nýbyggingum
fiskiskipa á þeim forsendum, að útilokað
væri að standa í skilum með afborganir
og vexti. Sérstaklcga hefur það átt við
um innlenda nýsmíði, því hún hefur í
flestum tilvikum verið 40 til 50% dýrari
en erlend,“ sagði Kristján Ragnarsson,
formaður LIÚ, í setningarræðu á þingi
LIÚ á Akureyri í gær.
„Þessar viðvaranir hafa einnig og ekki
síst verið settar fram, vegna þess, að
ekki var þörf á fleiri skipum og skipa-
stóllinn var þegar orðinn of stór til að
hagnýta fiskistofna okkar,“ sagði
Kristján.
Hann sagði, að þrátt fyrir viðvarnir og
stundum hrein andmæli hefði verið hald-
ið áfram ár frá ári að stækka fiskiskipa-
flotann með þeim afleiðingum sem öllum
ættu nú að vera ljósar, þegar 20 skip
væru í vanskilum við Fiskveiðasjóð um
400 milljónir króna. Þá talaði Kristján
um að Hagfræðideild Seðlabankans
hefði lýst furðu sinni á aðvörunum
stjórnar LÍÚ. Ekki væri að sjá að
gagnrýni Seðlabankans hefði verið raun-
sæ.
„Ef menn eru sammála um, að ástand
fiskistofna okkar sé slæmt og sóknin sé
of mikil, ættu menn ekki að þurfa að
deila um, að óhjákvæmilegt er að stöðva
um sinn skipasmíði. Nauðsynlegt er að
úrelding flotans virki að hluta til
minnkunar. Það er heldur hjákátlegt að
heyra forstöðumenn skipasmíðaiðnað-
arins vera að reikna hvað flotinn sé
gamall, hve endurnýjunarþörfin sé mikil
og hve lengi skip muni endast. Um
endingartíma gildir almennt sú regla að
hann ræðst af viðhaldi skipa. Eigendur
skipasmiðjanna virðast hafa mestar
áhyggjur af bátaflota okkar og reikna og
reikna endurnýjunarþörfina. Þeir gæta
ekki að því, að verulegur hluti þessa
flota hefur verið stórlega endurbættur,
þar sem skrokkur skipanna einn getur
talist til þess tíma, er skipin voru smíðuð.
Það þarf því engan að undra þótt háar
tölur komi út úr reiknidæmum þeirra,“
sagði Kristján.
Síðan sagði hann, að eitt það óskyn-
samlegasta, sem gerst hcfði í innlendum
skipasmíðum, væri raðsmíðaverkefnið
svokallaða, sem átti að vera til að
endurnýja bátaflotann, en í raun hefði
verið viðbót við togaraflotann þar sem
um væri að ræða litla togara.
-Sjó
■ Kristján Ragnarsson flytur yfirlitsræðu sína á aðalfundi LÍÚ sem hófst á Akureyri í gær.
Tímamynd: GK
Ljós og hiti um borð í skipi við bryggju:
Ljósavélarnar ódýrari
en adkeypta orkan
og nú væri hún víða fyrir hendi. Hins mun dýrari en orkan frá ljósavélum
vegar væri nú svo komið að hún væri skipanna. —Sjó
Þorskaflinn í ár:
Ekki minni siðan 1948
■ „Er nú svo komið, að ódýrasta
rafmagnið sem fáanlegt er frá landi er
40% dýrara, en rafmagn framleitt með
olíu um borð í fiskiskipunum og dýrasta
rafmagnið er á 200% hærra verði. Það
er því ástæða til að vara menn við
kaupum á þessu rafmagni og framleiða
heldur rafmagn með olíu, þótt dýrt sé,“
sagði Kristján Ragnarsson, á þingi LIÚ
á Akureyri í gær.
Hann greindi áður frá því, að við
olíuhækkunina 1979, hefði verið talið
æskilegt, að þegar skip væru í höfn, væri
sparað hið dýra innflutta eldsneyti og
notuð ódýr raforka frá landi til að hita
og lýsa skipin með. Aðstaða hefði ekki
verið fyrir hendi nema í undantekninga-
tilfellum. Á undanförnum árum hefði
verið unnið að því að koma henni upp
■ „Þorskaflinn mun að líkindum verða
aðeins um 290 þúsund lestir á þessu ári,
en hann var 362 þúsund lestir 1982 og
460 þúsund lestir 1981. Þetta er minnsti
þorskafli á Islandsmiðum síðan á árun-
um 1947 og 1948. Hver og einn getur í
huga sínum borið saman sóknarmáttinn
þá og nú,“ sagði Kristján Ragnarsson,
formaður Landsambands íslenskra út-
vegsmanna, meðal annars í setningar-
ræðu sinni á þingi samtakanna á Akur-
eyri í gær.
Hann sagði að mest munaði um vér-
tíðarafla bátaflotans, en hann minnkaði
um 45 þúsund lestir eða 30% milli ára.
Þorskafli togara hefði minnkað um 17
þúsund lestir, þrátt fyrir aukna sókn.
Annar botnfiskur hefði verið 225 þúsund
lestir fyrstu níu jnánuði ársins eða um 9
þúsund lestum meiri en árið áður, Hann
sagði að heildaraflinn á árinu 1982 hefði
verið um 780 þúsund lestir, en nú væru
horfur á að hann yrði 70 þúsund lestum
minni, þegar ekki væri tekið tillit til
loðnuveiða.
-Sjó
■ Halldór Ásgrímsson flutti tíðindin um tillögur fiskifræðinganna á þingi Farmanna-
og fiskimannasambandsins í gær. Við hlið hans situr Ingólfur Falsson, fráfarandi
formaður sambandsins.
Tímamynd GE.
„Mjög
alvarleg
tídindiM
segir Halldór Ásgrímsson,
sjávarútvegsrádherra,
um skýrslu fiskifræðinga
■ „Þetta eru aö sjálf-
sögöu mjög alvarleg tíð-
indi. Við höfum vitað að
ástandið væri slæmt, en
við höfum alls ekki reiknað
með, að það væri svona
slæmt,“ sagði Halldór Ás-
grímsson, sjávarútvegsráð-
herra m.a. í samtali við
Tímann í gær er hann var
spurður um þýðingu þess
að fiskifræðingar hafa nú
mælt með því að þorskafli
landsmanna næsta ár verði
ekki meiri en 200 þúsund
tonn, eða þriðjungi minni
en gert hefur verið ráð
fyrir að hann yðri.
„Þetta þýðir að tekjumöguleikar þjóð-
arbúsins á næsta ári eru mun minni en
við höfum ætlað og verið að áætla út frá.
Að mínu mati er hér komið upp viðbótar
vandamál, sem skiptir miklu máli hvern-
ig á er tekið,“ sagði Halldór. „Við
þurfum að haga fiskveiðistefnunni í
samræmi við það, - fjárfestingastefnu
einnig og launakjör í landinu verða að
miðast við það, og þá ekki síður fyrirætl-
anir opinberra aðila um fjárfestingu og
rekstrarútgjöld. Það er ekki nóg að
ætlast til þess að sýnt sé aðhald í
sjávarútveginum og að þar séu hlutirnir
reknir með skynsamlegum hætti. Sama
hugsunin verður að koma til í bönkun-
um, í heilbrigðiskerfinu, í þjónustu-
greinum, og reyndar alls staðar í þjóðlíf-
inu. Það er sú tilhneiging í landinu, að
mínu mati, að ætlast til þess að sjávarút-
vegurinn skili meiri og meiri verðmætum
til að standa undir vaxandi kröfum
þjóðfélagsins. Nú er það ekki einu sinni
hægt, þar sem þessi verðmæti verða mun
minni en menn höfðu í reynd ætlað. Það
verður því á næstu tveimur ntánuðum
eða svo að reyna að leita leiða til þess að
komast sem best frá þessu dæmi.“
Aðspurður um hvort hann hygðist
fara að tilmælum fiskifræðinga um
þorskveiðikvótann sagði sjávarútvegs-
ráðherra: „Ég get ekki sagt neitt um það
á þessu stigi. Það að minka þorskaflann
urn þriðjung frá því sem er í ár, er svo
alvarlegt mál gagnvart ýntsuin þáttum í
þjóðfélaginu, að menn hljóta að hika
áður en slík ákvörðun er tekin. Hins
vegar hika menn einnig við að ganga nær
stofninum en mælt er með.“