Tíminn - 21.06.1988, Qupperneq 14

Þriðjudagur 21. júní 1988
14 Tíminn
Kaupfélagsstjóri -
Framkvæmdastjóri
Starf kaupfélagsstjóra Kaupfélags Húnvetninga
og framkvæmdastjóra Sölufélags Austur-Hún-
vetninga er laust til umsóknar.
Nánari upplýsingar gefur Árni S. Jóhannsson í
síma 95-4200 og stjórnarformenn félaganna.
Umsóknir skal senda til Björns Magnússonar,
Hólabaki, Austur-Húnavatnssýslu sími 95-4473
stjórnarformanns K.H. eöa Magnúsar Ólafssonar,
Sveinsstööum, Austur-Húnavatnssýslu sími 95-
4495 stjórnarformanns S.A.H.
Umsóknarfrestur er til 27. júní 1988.
Kaupfélag Húnvetninga
Sölufélag Austur-Húnvetninga.
Heyhleðsluvagn/Tilboð
Óska eftir tilboði í heyhleösluvagn, Kemper Ideal
árg. '86, lítiö notaöur. Nánari upplýsingar í síma
93-56672.
t
Auðbjörg Káradóttir
Ósabakka, Skeiðum
andaðist 18. júní á Sjúkrahúsi Suðurlands
Jens Aðalsteinsson
börn, tengdabörn og barnabörn hinnar látnu
t Útför
Þuríðar Þórðardóttur
fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 23. júní kl. 10.30.
Jarðsett verður sama dag í kirkjugarðinum á Hvammstanga.
Debora Þórðardóttir Ásvaldur Bjarnason
ÞórMagnússon María Heiðdal
Auður Sæmundsdóttir Þórarinn Einarsson
Eggert Sæmundsson Unnur Leifsdóttir
Sveinn Sæmundsson María Jónsdóttir
t
Hjartans þakkir til allra þeirra fjölmörgu sem vottað hafa okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa
Kristjáns Magnússonar
bónda Seljalandi, Höröudal
Svanhildur Kristjánsdóttir Gísli Jonsson
Magnús Kristjánsson
Hólmfríður Kristjánsdóttir
Guðlaug Kristjánsdóttir Kristján Finnsson
barnabörn og barnbarnabörn
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa
Sigurðar Sigurðssonar
Skammadal, Mýrdal.
Sérstakar þakkir til starfsfólks og lækna Vífilstaðaspítala og deild 11E
Landspítalanum.
Vilborg Árnadóttir
Árni Sigurðsson
Guðgeir Sigurðsson
Kristín S. Sigurðardóttir Aðalsteinn Guðmundsson
Sigurður og Ármann Jón Garðarssynir.
Stefanía Vilhjálmsdóttir
Fædd 1. janúar 1912
Dáin 8. júní 1988
Það var mikið reiðarslag, þegar
það fréttist að Stebba frænka hefði
veikst og dáið nokkrum klukkutím-
um síðar á sjúkrahúsi í Sviss. Hún
hafði farið í ferðalag 5. júní og ætlað
að ferðast um Sviss og Frakkland. Á
miðvikudegi 8. júní veiktist hún og
var dáin áður en dagurinn varliðinn.
Stebba var föðursystir mín, og svo
langt sem ég man fylgdist hún með
okkur systkinunum í blíðu og stríðu.
Hún var til heimilis hjá foreldrum
mínum í mörg ár, en árið 1971
keypti hún sér íbúð í Kópavogi, og
svo nokkrum árum seinna skipti hún
um íbúð og átti heima í Skaftahlíð
10 til dauðadags.
Heimilið hennar var mjög fallegt
enda var hún afar listræn. Hannyrðir
hennar voru frábærlega fallega
unnar. Vandvirkni og snyrti-
mennska voru hennar einkennis-
merki alla tíð.
Hún var yngst af sjö systkinum,
fædd 1.1. 1912 á Hánefnsstöðum í
Seyðisfirði. Foreldrar hennar voru
Björg Sigurðardóttir og Vilhjálmur
Árnason. Hún ólst upp á stóru og
mannmörgu heimili. Stebba fór í
húsmæðraskóla. Fyrri veturinn í
Mjóanesi hjá Sigrúnu Pálsdóttur og
Benedikt Blöndal, en seinni vetur-
inn á Hallormsstað, þar sem skólinn
var þá í fyrsta sinn.
Hún starfaði alla tíð við bókhalds
og skrifstofustörf, bæði heima og
erlendis, síðast hjá Olíuféiaginu hf.,
þar til hún hætti vegna aldurs.
Stebba vann mikið fyrir Styrktarfé-
lag vangefinna og var einn af stofn-
endum þess, og lét sér velferð þess
miklu varða.
Margir munu sakna Stebbu og við
sem þekktum hana mest og best,
finnst tómið mikið, ekki síst foreld-
um, mínum sem höfðu dagleg sam-
skipti við hana. Við biðjum góðan
Guð að gefa henni góða heimkomu
í fyrirheitna landið og þökkum henni
fyrir alla tryggðina í gegnum öll árin.
Björg Hjálmarsdóttir
og fjölskylda.
Frændkona mín, Stefanía Vil-
hjálmsdóttir frá Hánefsstöðum í
Seyðisfirði er látin. Við vitum öll að
eitt sinn skal hver deyja. En enginn
veit nær kallið kemur. Skyndilegt
dauðsfall kemur því jafnan í opna
skjöldu.
Stefánía fæddist á Hánefsstöðum
1. janúar 1912, yngst sjö systkina.
Foreldrar hennar voru Vilhjálmur
útvegsbóndi Árnason, Vilhjálms-
sonar bónda á Hofi í Mjóafirði, og
Björg húsfreyja Sigurðardóttir, Stef-
ánssonar bónda á Hánefsstöðum.
Þórunn hét kona Árna á Hofi,
Einarsdóttir frá Firði í Mjóafirði.
En kona Sigurðar á Hánefsstöðum
var Sigríður Vilhjálmsdóttir frá
Brekku. Voru þau Björg og Vil-
hjálmur systkinabörn. Bæði voru
þau af austfirskum ættum og þó með
tengsl í fjarlægari byggðarlög.
Amma Vilhjálms var til dæmis
Guðrún Konráðsdóttir Salómons-
sonar á Bæ í Lóni, og amma Bjargar
Þorbjörg Þórðardóttir frá Kjarna í
Eyjafirði.
Á æskuheimili Stefaníu voru mikil
umsvif til sjós og lands, en einkum
til sjávarins. Vilhjálmur faðir hennar
rak útgerð af miklu kappi og Björg
húsfreyja stýrði hinu stóra heimili
þeirra, sem á sumrin varð með
ólíkindum mannmargt, með rausn
og skörungsskap.
Barnaskóli starfaði um þessar
mundir og lengi síðan á Eyrunum,
fiskimannaþropi í landi Hánefsstaða
og Þórarinsstaða. Eftir að námi lauk
þar fór Stefanía í húsmæðraskólann
í Mjóanesi og á Hallormsstað til
Sigrúnar og Benedikts Blöndals. En
þau hjón voru sannkallaðir skóla-
frömuðir.
Stefanía var ágætlega gefin og átti
létt með nám. En skólaganga hennar
varð ekki lengri en þetta. En hún
lærði og óx með starfi sínu svo að
eftirtekt vakti. Bókhalds- og skrif-
stofustörf urðu megin verksvið
hennar.
Skömmu eftir að Stefanía hafði
lokið námi sínu á Hallormsstað hóf
hún starfsferil sinn á þessu sviði hjá
Hjálmari bróður sínum. Hann var
þá bæjarstjóri á Seyðisfirði - og
hafði ekkert starfslið fyrir.
Hjálmar hefur aldrei farið dult
með að Stefanía systir hans hafi
verið einstaklega traustur starfsmað-
ur, frá byrjun bæði nákvæm og
örugg. - Kunnugir geta þess til að
ekki hafi hann spillt þeim eðliskost-
um yngri systur, sem slíkir starfs-
hættir byggjast á. En sannleikurinn
er sá, að hér ber öllum saman sem
kynntust störfum og starfsháttum
Stefaníu, hvort heldur er hjá Olíu-
félaginu þar sem hún vann lengst,
ellegar hjá Elíasi Þorsteinssyni í
Keflavík og Sambandi íslenskra
samvinnufélaga, þar sem hún átti
einnig mikið starf að baki.
Það var í samræmi við þennan
traustleika í starfi að Stefanía hafði
mótaðar skoðanir á mönnum og
málefnum og fór ekki í felur með
þær þegar því var að skipta.
Stefanía Vilhjálmsdóttir var ekki
mannblendin, en heldur engin
mannafæla. Tvisvar fór hún utan til
starfa um stundarsakir, í Svíþjóð og
Bandaríkjunum. Og oft fór hún
styttri ferðir til annarra landa sér til
fróðleiks og skemmtunar. En þótt
hún dveldi seinni hluta æfinnar í
höfuðstað fslands og önnur lönd
væru ekki með öllu ókunn, þá urðu
þær ræturnar sterkastar sem hún átti
heima, í átthögunum. Hef ég raunar
fregnað að það hafi hún staðfest á
vissan hátt með erfðaskrá.
Tengsl Stefaníu við fjölskylduna
frá Hánefsstöðum voru ætíð traust
°g hygg ég að þar hafi allir átt óskilið
mál. Lengst varð samfylgdin með
yngsta bróðurnum, Hjálmari, en
heimili hans og Sigrúnar var sem
hennar eigið, alla tíð að mér virtist.
Við Stefanía Vilhjálmsdóttir
fæddumst og uxum úr grasi á strönd-
um tveggja fjarða á Austurlandi.
Jarðirnar Hánefsstaðir og Brekka
liggja gegnt hvor annarri og göngu-
leiðir á milli um fjallvegu, Snjófells-
skarð og Brekkugjá. Þótt ferðir
væru strjálar var frændsemi rækt. -
Lengi man til lítilla stunda, og man
ég enn stöku leiki okkar barnanna.
Á Brekku þvoðum við brúðuþvott
við lítinn orðstír. Og á Hánefsstöð-
um var farið í mömmuleik þar sem
lítill frændi, Vilhjálmur nokkur
Árnason, var brúðan. Þetta skeði
ekki oft því vík var milli vina, fjöll
millum frænda má líka segja. Seinna
flutti Stefanía suður og þar hef ég
einnig dvalið langdvölum. En borgin
einangrar. Dagleg samskipti verða
einatt lítil. En þar vita nú samt
frændur og vinir hver af öðrum og
það er þó bót í máli.
Stefanía lét sig miklu varða mál-
efni vangefinna og tók þátt í störfum
styrktarmanna þeirra. Hug sinn til
þessara mála mun hún hafa staðfest
með áþreifanlegum hætti áður en
hún var öll, líkt og ræktarsemi við
átthaga.
Okkur setur hljóð við óvænt frá-
fall eins úr hópnum. Hlýjar hugsanir
fylgja þeini er kveður og beinast
einnig til þeirra er næstir standa.
Stundum nokkur fátækleg orð. Ef til
vill er lítið annað að gera fyrir okkur
hin. Nema halda áfram göngu okkar
á leiðarenda. Mundi það ekki vera
lögmál lífsins og hinna óhjákvæmi-
legu umskipta?
Vilhjálmur Hjálmarsson
I dag er til moldar borin afasystir
mín, Stefanía Vilhjálmsdóttir. Stef-
Helga Jónsdóttir
frá Nöf, Siglufirði
Fædd 16. október 1895
Dáin 11. júní 1988
Helga fæddist á Akureyri. For-
eldrar hennar voru Jóhanna Gísla-
dóttir og Jón Jónsson utanbúðar-
maður hjá Höefnerverslun. Börn
þeirra hjóna voru fjögur; Gunnlaug-
ur Tryggvi bóksali, Ingibjörg gift
Andrési Hafliðasyni forstjóra á
Siglufirði, Helga sem hér er minnst
og Alfreð lagermaður giftur Báru
Sigurjónsdóttur. Guðrún Jónsdóttir
sem bjó að Stór-Hamri í Öngul-
staðahreppi Eyjafirði var hálfsystir
þeirra. Helga sleit barnsskónum á
Akureyri í faðmi foreldra og syst-
kina. Skólagangan var barnaskólinn.
Um 1920 fór Helga til Siglufjarðar í
vist til Ingibjargar systur sinnar.
Þann 6. mars 1924 giftist hún
móðurbróður mínum Skafta Stef-
ánssyni útgerðarmanni. Þeim varð
fimm barna auðið. Fjögur þroskuð-
ust í faðmi þeirra en lítil stúlka
Dýrleif á himnum. Börnin sem iifa
eru; Jón yfirborgarfógeti giftur
Hólmfríði Gestsdóttur, Stefán yfir-
læknir á Borgarspítalanum giftur
Maj Ivarsson, Gunnlaugur Tryggvi
skrifstofumaður hjá Áfengis og tó-
baksverslun ríkisins giftur Vigdísi
Jónsdóttur og Jóhanna Dýrleif bóka-
safnsfræðingur á Landspítala íslands
gift Birni Gunnarssyni. Barnabörnin
eru níu og barnabarnabörnin tíu.
Heimili Helgu og Skafta stóð að
Nöf alla tíð, þar til þau fluttu
búferlum til Reykjavíkur 1969.
Heimili þeirra þar var að Jökul-
grunni 12 til 1979, þá flutti Helga að
Hrafnistu í Reykjavík. Helga var
skarpgreind, fögur, hlý kona með
bjargfasta trúarvissu og höfðaði
ávallt til hins góða í manninum.
Ósérhlífni og dugnaður einkenndu
öll hennar störf. Lífsbraut hennar
mótaðist af því umhverfi sem hún
bjó við.
Útgerðarmaðurinn Skafti helgaði
hafinu og auðlindum þess sína
starfskrafta. Sólargeislinn Helga
lagði hönd sína í hans og saman
leiddust þau þar til ævigöngu hans
lauk 27. júlí 1979. Bros hennar var
blítt og hlýtt. Börnum sínum reynd-
ist hún frábær móðir, sem taldi auð
sinn mestan í þeirra gæfu.
I Helgu eignuðust margir aðra
móður, umhyggja hennar og alúð
verður vart með betra orði lýst. Hún
var ein þeirra sem kallaður er þögli
meirihlutinn. Mikla hæfileika hafði
hún til að ganga menntaveginn og
bókin reyndist alla tíð hennar vinur.
Hlutverki sínu sem útvegsbónda-
kona að Nöf skilaði hún með slíkri
prýði sem sá einn getur er gengst
undir lögmál lífsins og hlýðir kalli
hjarta síns. Siglufjörður var rammi
þeirrar myndar sem geymdist í hug
hennar og hjarta. Og þegar ferðum
þangað sleppti bætti hún sér lífið og
tilveruna með endurminningunum.
Helga var alla tíð umvafin kær-
leika barna sinna og fjölskyidna
þeirra. Sérhver nýr fjölskyldumeð-
limur var dýrmæt Guðsgjöf í hennar
augum. Kynni mín af Helgu hafa
gert mig ríkari af því sem mölur og
ryð fá ei grandað. Ég fór ávallt ríkari
af hennar fundi, því hún gaf meira
en hún þáði. Helga bar virðingu fyrir
sérhverju verki stóru og smáu. Hún
var stolt af þjóð sinni og bar þjóð-
búninginn meðan kraftar leyfðu.
Æviganga þessarar mikilhæfu
konu er á enda. Helga Jónsdóttir fór
hávaðalaust gegnum lífið en skildi
engu að síður eftir sig djúp spor í
hjörtum samferðarmanna sinna.
Blessuð sé minning hennar.
Sigríður Jóhannsdóttir