Tíminn - 06.08.1988, Blaðsíða 10

1;0
'I' •" . ...................
1 HELGIN Laugardagur 6. ágúst 1988
lllllllllll ÍTÍMANSRÁS llllllllllllllllllllllll Steingrímur m iiiiiiiiiiiiiiiiiiii
■ F m m m ■ Ólafsson Þjonustulundin
hjá Bifreiðaeftirlitinu
um.
Alltaf verður maður jafn undr-
andi þegar maður þarf að fara í
Bifreiðaeftirlitið. í hvert einasta
skipti eru starfsmennirnir f jafn
góðu skapi, jafn liðlegir og þjón-
ustufúsir og nær alltaf jafn kurteisir
við viðskiptavininn.
Nú síðast í vikunni þurfti ég að
fara í eftirlitið. Málið er nefnilega
vaxið þannig, að ég fékk grænan í
aðalskoðuninni, vegna þess að það
eru þrjú sæmileg göt á öðru fram-
brettinu. Ég ek nefnilega um á
rúmlega 15 ára gömlum bíl. Ég
fékk síðan frest til að redda hlutun-
um. Leitin hófst að nýju bretti.
Ekki var hægt að fá slíkt stykki í
umboðinu, enda löngu hætt að
flytja þessa tegund inn. Því hófst
þrautarganga milli alls kyns um-
boða, verkstæða, bílaáhuga-
manna, vina og vandamanna.
Hvergi fannst bretti.
Fresturinn rann út og viku betur.
Er minn þá ekki stoppaður á
götunni af lögreglunni. Klippurnar
voru komnar í hendur lögreglunn-
ar, en eftir að hafa útskýrt málið,
blásið í alls kyns blöðrur og tæki,
framvísað ökuskírteini, skráning-
arskírteini, fæðingarvottorði, stúd-
entsprófsskírteini, tryggingarseðl-
um, bókasafnsskírteini og bensín-
bókinni, tókst mér að plata þá til
að fylgja mér upp í Bifreiðaeftirlit
og fylgjast með er ég yrði mér út
um cilítinn frest í viðbót, eða
verða klipptur ella.
Það fór hreinlega hrollur um mig
er ég steig inn í húsakynni Bifreiða-
eftirlitsins. Ekki skánaði ástandið
er ég mætti eftirlitsmönnunum.
Ég: „Ég ætla að sækja um frest
á endurskoðun.“
Hann: „Þú verðuraðfarauppog
borga endurskoðunargjaldið."
Ég fer upp. Stoppa hjá gjaldkera
ogsegi:
Ég: „Ég ætla að borga endur-
skoðunargjaldið, því ég er að sækja
um frest.“
Gjaldkerinn: „Þú þarft ekki að
koma hingað. Þú ferð bara niður
og segist vera að sækja um frest.“
Ég fer niður aftur. Fer í þessa
hefðbundnu 20 kílómetra löngu
röð. Lít á klukkuna, matartíminn
löngu búinn.
Ég: „Ég ætla að sækja um frest
á endurskoðun og gjaldkerinn uppi
sagði að ég þyrfti ekki að borga
fyrrenég kem í endurskoðunina."
Hann: „Þær vita ekkert þarna
uppi. Þær eru allar nýbyrjaðar. Þú
færð engan frest fyrr en þú borgar
endurskoðunargjaldið."
Ég upp aftur, ekki í mjög svo
góðu skapi. í röð hjá gjaldkeran-
Ég: „Jæja, þá er ég kominn
aftur. Hann sagði að ég þyrfti að
borga.“
Hún kallar í annan gjaldkera.
Þær kalla í enn einn starfsmanninn
og þau öll í þann fjórða. Eftir
heilmikinn fund komast þau að
þeirri niðurstöðu að ég þurfi ekki
að borga gjaldið fyrr en ég kem í
endurskoðunina sjálfa.
Ég niður aftur, orðinn nokkuð
fúll. { röðina, lít á klukkuna, sé
fyrir mér að ég verði rekinn fyrir
ótrúlega óstundvísi. Hvernig ætti
ég að útskýra að ég sé búinn að
vera í rúma tvo tíma í mat? Loks
kemur að mér.
Ég: „Þær sögðu að ég þyrfti
ekkert að borga.“
Hann: „Það er rangt og þú færð
engan frest fyrr en þú borgar.“
Ég (orðinn mjög vondur): „Ég
vil fá að sjá einhvem yfirmann."
Hann: „Bíddu þá bara vinur.“
Fimmtán mínútur líða, enginn
yfirmaður. Loksins kemur hann,
en fer þá beint í símann. Hverfur
síðan út og skoðar eins og einn bíl.
Kemur inn aftur. Ég útskýri þetta
ótrúlega flókna sakamál og öll
hersingin, ég, yfirmaðurinn, eftir-
litsmaðurinn fer á fund gjaldker-
anna uppi. Þar er haldinn annar
fundur. Niðurstaða: Ég þarf ekki
að borga endurskoðunargjald fyrr
en ég kem í endurskoðun.
Ég fæ vikufrest, en það er eins
gott að ég fái nýtt bretti, annars
klippa þeir af mér, daginn sem
fresturinn rennur út. Ætli þeir
endurráði sömu menn hjá Bifreiða-
skoðun íslands hf.?
Steingrímur Sævarr Ólafsson
GETTU NÚ
f síðasta getraunahorni gaf
að líta rjáfur í síðari tíma
bústað Gauks á Stöng í
Þjórsárdal.
Það verður að teljast lík-
legt að þessi kirkja vefjist
ekki mjög fyrir glöggum
lesendum Tímans. Kirkjan
var vígð árið 1957. Sigurð-
ur Guðmundsson teiknaði
hana en Gerður Helgadóttir
sá um myndskreytingar í
gluggum.
KROSSGÁTA
i / c. L/ t /-nr* iJ
ubLL-ji <
GLW
SLÍWR
RJS -
ftNM
best
ISIDftP
BfWL
MIÐ -
D£6 t
TLl K
UK
TöFfí-
fíft
F2./KIN
l/£Kj
fthlÐl
SPÉf^
JNgOI?
40
-pfífiK
D ÍS
SKftM 7
STEINL.
SKEfí/ U
TíjA/N
FL01
*rrrrR
í
UM-
hkkfis
SKflSSfl
'ftFL
BöGG,L
ftHft
BÆRT
mriN
n&LflSr- *
M ÍKIU
T?0£>
/>TT
LfWD
BUMI
FLJOT
SJ'ft -
ftlDRft
KlNP
S]/ftÐ
ÞRYkK
'SKÍMIÐ
SVIF
STúTfll?
M
XX

ELLLFU
0

HLJOV
mRfí
LEim
GWfíLD
b

ScKuR
0?lN
erMi
V/EN
n
£RR
YI
VftUN
ERT-
/JVtí
fiBND-
UNU/i
ElMS
bupSúr
TVElR
i)HREirj
Kfl
HLJ.
KEMST
/fö
U
!í
Ts
17
1?
Sixir-
IN
ÓFilS Kbp

S/WNfl
M>SÉ>'K
KLftHPft
KpRU
e
6SuÐ
V'flN

HV/TS
BLflNM
íí
LflND
TX
HRftÞft
Lv.
• — •
MflsíR
S04
fiRFWfJR
PfLfí
VTAN
L.ov
£1NN
SS4
BMuð
mn>
KOM-
ÍST
/S
W/V'fi/
EI^S
KVftOlR
/2
• ••
FLJoTfl