Tíminn - 16.09.1989, Side 8

18 W HELGIN
Laugardagur 16. september 1989
GETTU NÚ
TÍMANS RÁS J
GÍSLI
ÞORSTEINSSON:
OG ÞAÐ UTIA LANDI
Fyrir réttri viku síðan birtust í
dálki Víkverja í Morgunblaðinu
hugrenningar um framtíð hins efni-
lega knattspyrnumanns Eyjólfs
Sverrissonar frá Sauðárkróki, þess
er skoraði mörkin 4 á Akureyri í
landsleiknum við Finna.
Vangaveltur Víkverja eru at-
hyglisverðar og endurspegla reynd-
ar þankagang margra, sem telja að
mannlíf utan 20 km radíusar frá
höfuðborginni hljóti að vera æði
frumstætt.
Fyrir þá fjölmörgu, sem ekki
lesa Morgunblaðið, er rétt að
endurbirta kjarnann í þessum hug-
leiðingum, en þar segir m.a.:
„Honum (Eyjólfi) hefur tekist
að sanna að hægt er að ná frábær-
um árangri þrátt fyrir það að hann
leikur með knattspyrnuliði í 2.
deild íslandsmótsins og það úti á
landi. Eyjólfur stendur örugglega
frammi fyrir erfiðu vali á næstunni
því öruggt má heita að Reykjavík-
urliðin í 1. deild keppist um að fá
hann til liðs við sig. Valið stendur
þá á milli frekari frama og árangurs
annarsvegar og tryggðar við heima-
bæinn hinsvegar."
Svo mörg voru þau orð.
Hér hafa undur og stórmerki
gerst. Sveitadrengur (væntanlega á
sauðskinnsskóm) frá norðlensku
sjávarplássi skýtur öllum ref fyrir
rass í knattleikni. En ungi maður-
inn á erfitt val fyrir höndum: Á
hann að halda suður á bóginn til
höfuðborgarinnar, þar sem hans
bíða gull og grænir skógar, eða
fara hvergi og glata þar með tæki-
færi lífs síns? Þetta er mjög hugljúft
og sígilt yrkisefni, ekki síst úr
Hollywoodkvikmyndum.
En er hún Reykjavík drauma-
borgin í þessum skilningi? Að
mínu mati fer því víðsfjarri.
Þegar litið er á möguleika til
íþróttaiðkunar á breiðum grund-
velli þá stendur Reykjavík veru-
lega að baki öðrum kaupstöðum
hvað alla aðstöðu varðar, sé miðað
við höfðatöiu. Sem dæmi má taka
að í Vestmannaeyjum eru fjórir
stórir grasvellir til fótboltaiðkunar
og auk þess einn flóðlýstur malar-
völlur. Samkvæmt höfðatöluregl-
unni ættu að vera 72 stórir grasvell-
ir í Reykjavík auk 18 flóðlýstra
malarvalla.
Annað dæmi mætti taka. í
Reykjavík sjálfri eru 2 golfvellir
sem þjóna 85 þús. manna byggð. í
kaupstöðum og þorpum úti á landi
eru 26 vellir sem þjóna jafnstórum
hópi. Ekki er sá samanburður
Reykjavík í hag. í höfuðborginni
eru yfir 20 þús. manns um hverja
sundlaug sem jafngildir því að
Vestfirðir og Vesturland hefðu
eina laug! Ekki fleiri orð um það.
Það er því kannski engin furða
þótt margt besta íþróttafólkið
komi frá hinum dreifðu byggðum
þar sem aðgangur að íþróttamann-
virkjum er auðveldastur og allir i
sem áhuga hafa fá tækifæri.
Hann hefur verið ansi landlægur,
þessi hugsunarháttur margra borg-
arbúa að svokallað menningarlíf,
s.s. listsköpun, íþróttaiðkun, leik-
list og önnur holl tömstundaiðja sé ,
miklu fábrotnari úti á landi. Oftar
en ekki á hið gagnstæða við, því
þar eru miklu fleiri virkir í allri
slíkri starfsemi, m.a. vegna fá-
mennis og ríkari samkenndar. Um
gæði þessa menningarlífs skal ég
ekki dæma enda slíkt mat afstætt.
Svona í lokin er gaman að geta j
þess að frá Byggðastofnun bárust,
nú í vikunni þær fréttir að á þeim
bæ hefðu menn nú í 3 ár verið að
kanna hversvegna Vestfirðingar
flyttu brott af heimaslóðum. Ýms-
ar tilgátur voru þar viðraðar og ein
þeirra var sú að skortur á menning-
arlífi fengi fólk til að bregða búi og
halda suður um heiðar.
Ekki veit ég hvað girnilega
menning það ætti að vera, hugsan-
lega bjórkrárnar, málverkasýning-
ar eða fyrirlestrar í Norræna hús-
inu, en sennilega er það þó Sin-
fóníuhljómsveitin, því þar skákar
Reykjavík dreifbýlinu.
P.s. Eftir að ofangreind orð voru
fest á blað bárust þær fréttir að
Eyjólfur úr Tindastóli sé á leið til
Þýskalands til að leika með þar-
lendum. Beint frá Króknum til
Stuttgart, án þess að heilsa upp á
Reykvíkinga!
Það var Garðahúsið á
Akranesi, sem við báðum
ykkur að þekkja hér fyrir
viku og er varla von að
margir hafi borið kennsl
á það sem fjær búa.
En það er fallegur
hólmi í Hvalfirði, sem nú
er spurt um. Biðjum við
menn að hugsa sig vel
um, því í firðinum eru
fleiri fagrir hólmar en
þessi.
KROSSGÁTA