Tíminn - 24.09.1991, Blaðsíða 7

Þriðjudagur 24. september 1991
T(minn 7
VETTVANGUR
Guðni Ágústsson alþingismaður:
Ríkisstjórnin er svört
Oft er sagt að hver þjóð eða einstaklingur fái uppskorið eins og
hann sáir til. Að hver þjóð fái þá stjórnmálamenn eða ríkisstjórn
sem hún á skilið. Hér slysaðist til valda eftir kosningar í vor rík-
isstjóm sem fæstir vildu að yrði til. Kosningamar gáfu ekki tilefni
til þess og snérust fremur um hitt að fyrra stjórnarmunstur héldi
áfram. Enda náðu Framsókn og A-flokkamir meirihluta út úr
kosningunum.
Nú gerðist það, sem við fram-
sóknarmenn og fleiri höfum varað
við um langt skeið: það „svarta"
bæði í Alþýðuflokki og Sjálfstæðis-
flokki náði saman. Öfl í báðum
flokkum, sem fór að bera á um
1980 og kennd eru við frjáls-
hyggju, en em þó stjómmálaþrá
skyld hinum kalda og harða thatc-
herisma, sem ríkti í Bretlandi en
endaði með afsögn Margrétar
Thatcher á s.l. vetri. Frjálshyggjan
hér birtist með sama hætti í áætl-
unum Davíðs Oddssonar og í Bret-
landi. Heilbrigða varðar ekkert um
sjúka, ríka varðar ekkert um fá-
tæka. Aldraðir og ungir skulu éta
það sem úti frýs, nema eiga auðuga
að. Innflutningurinn er mikilvæg-
ari en atvinnulífið. Peningamir
em settir skör hærra en fólkið.
Sjálfstæðismenn hafa hingað til
slegið hausnum við steininn og
neitað að trúa vamaðarorðunum
um frjálshyggjuna. Um hina
breyttu áherslu í flokki Ólafs Thors
og Bjarna Benediktssonar. Þeir
ættu nú að lesa ræðu Gunnars
heitins Thoroddsen frá 1983 eða
ævisögu hans. Davíð Oddsson er
ekkert slæmur maður og fram-
ganga hans oft myndarleg.
Hinu er ekki að leyna að hans
nánustu samherjar um langt skeið
em öfgafullir frjálshyggjumenn.
Þessir menn og sterkir peninga-
menn kenndir við 15 fjölskyldur
Öll áform rfklsstjömar-
innar eru á efnn veg, hér
er veríð að setja á föt
hart samfélag þar sem
auður og völd munu
færast á fárra hendur á
skömmum tfma. Pinkl-
amir verða ekki þyngdir
á þeim ríku í tíð þessarar
ríkisstjómar, en gjöldfn
sem ekki eru sagðir
skattar skulu lögð á
barnafólkið, á sjúka og
gamla fótkið o.s.frv.,
jafnvel á hrossin f hag-
anum.
töldu nauðsyn á nýjum foringja á
s.l. vetri. Þorsteinn Páisson væri
orðinn alltof hliðhollur skoðunum
frammámanna í atvinnulífinu
(Einars Odds, Víglundar G. Þor-
steinssonar o.fl.).
ÖIl áform ríkisstjómarinnar em á
einn veg, hér er verið að setja á fót
hart samfélag þar sem auður og
völd munu færast á fárra hendur á
skömmum tíma. Pinklamir verða
ekki þyngdir á þeim ríku í tíð þess-
arar ríkisstjómar, en gjöldin sem
ekki em sagðir skattar skulu lögð á
barnafólkið, á sjúka og gamla fólk-
ið o.s.frv., jafnvel á hrossin í hag-
anum.
Fyrsta verk ríkisstjórnarinnar var
þóknun við fjölskyldurnar fimm-
tán. Raunvextir vom hækkaðir á
spariskírteinum ríkissjóðs úr 6.6%
í 8.1%. Flestum fagmönnum á
sviði peningamála bar saman um
að slíkt stökk væri hættulegt, enda
kom það á daginn að aðrir urðu að
gera slíkt hið sama og í beinu
framhaldi varð að hækka útláns-
vexti, en innlánsvextir ráða útláns-
vöxtum. Verðbólguhjólið fór að
snúast hraðar en ætlað var, vegna
aðgerða ríkisstjómarinnar.
Efnahagsbatinn, sem fyrirtækin í
landinu mynduðu á árinu 1990 og
enginn deilir um, var með einni
skammsýnni ákvörðun færður á
altari fárra. Launafólkið taldi sig
eiga næstu sneið og aðeins stærri
vegna batnandi rekstrarstöðu fyr-
irtækjanna. Ríkisstjóm Davíðs
Oddssonar gaf gróða fyrirtækjanna
og von launafólksins á einu bretti
til peningaeigenda sem höfðu það
ágætt fyrir.
Þessi ríkisstjórn fjandskapast sér-
staklega út í landsbyggðina og hafa
ýmsir gamlir íhaldsjaxlar orðið að
bregðast hart við þegar hnúajám
frjálshyggjunnar hafa snert mál-
efrii sem þeim eru kær. Landbún-
aðurinn fær að kenna á krötum og
skal svikinn um fleiri hundruð
milljónir og niðurgreiðslur lækk-
aðar, sem þýðir hækkað verð til
neytenda. Ekki greiðir slíkt fyrir
kjarasamningum, eða áframhald-
andi þjóðarsátt.
Hér skal ekki gert lítið úr vanda
ríkisstjómarinnar við að minnka
hallann á ríkissjóði, sem er stærsta
vandamál íslenskra stjómmála.
Eðlilegt er að horft sé til hinna
fjárfreku málaflokka í heilbrigðis-
og menntamálum. Hins vegar
mega ráðherramir ekki í þeim efn-
um ganga af velferðarkerfinu
dauðu eða stöðva jöfnuð til náms.
Ríkisstjómin getur eins skoðað
tekjuöflunarleiðir aðrar en gjöld á
skólafólk, sjúkt fólk eða minnk-
andi þátttöku f meðalakostnaði.
Breiðu bökin mörg sleppa við
skatta til samneyslunnar. Stór-
eignamenn á peningum búa við
önnur og betri kjör heldur en eig-
endur fasteigna. Launabilið eykst
og sú spurning er áleitin hvort
ekki beri að setja á sérstakan skatt
til viðbótar á allra hæstu Iaunin.
Hvort þessi ríkisstjóm lifir eða
deyr veit enginn, en því skal trúað
að innan beggja stjómarflokkanna
séu enn til menn þeirrar gerðar að
þeir hafni Viðeyjarruglinu og þori
að nefna nafn Ólafs Thors og
Bjama Ben., Haralds Guðmunds-
sonar og gömlu kratanna.
Atvinnulffið fær nú að kenna á
nýjum áherslum, ekki kæmi á
óvart þó það verði komið á hnén
næsta vor, svipað og haustið 1988.
Þeir þurfa kannske ekki þrettán
mánuði, Davfð og Jón Baldvin, til
að rústa þá batnandi stöðu og
björtu vonir sem ekki síst ýmsir
sjálfstæðismenn í atvinnulífinu
hafa lýst svo skilmerkilega.
Aðal áhyggjueftii og vandamál
stundarinnar er ríkisstjórnin sem
enginn kaus og á sér fáa vini.
FRIMERKI
Dagur frímerkisins
1991. Svíþjóð
Á degi frímerkisins í Svíþjóð,
sem var haldinn hátíðlegur þann
5. október 1991, slógu menn
heldur betur á léttari strengi.
Þennan dag komu út tvær smá-
arkir. önnur var helguð „poppur-
um“ og hin sjötugum frímerkja-
grafara.
Poppörkin
Smáörk sú, er helguð var Rock
och Pop“, var með myndum
þekktra „poppara". Hver um sig
var látinn standa fyrir ákveðinn
stíl í flutningi vinsællar tónlistar.
Þetta voru þau Lena Philipson,
Per Gessle og Marie Fredrikson,
sem kalla sig „Roxette“. Loks er
Jerry Williams á einu frímerkinu.
Lena Philipson er þekktust fyrir
svokallað slagarapopp. Roxette
vinnur hinsvegar um víða veröld
og aðallega með „popp“, „rokk“
og ballöður. Jerry Williams verð-
ur svo að telja rokkkonung Sví-
þjóðar. Sænska póststjórnin segir
að aldrei hafi nein frímerkjaút-
gáfa fengið slíkar móttökur hjá
þeim. Auk smáarkarinnar verða
svo gefin út frímerkjahefti með
tveim smáörkum í hverju hefti.
Rammi utanum frímerkin sýnir
svo mikinn fólksfjölda, sem tákna
á áheyrendur.
Slaniaörkin
Hin smáörkin á degi frímerkis-
ins er svo gefin út til að minnast
sjötugsafmælis Czeslaw Slania,
sem grafið hefir mikinn fjölda ffí-
merkja á ævi sinni. Meðal annars
hefir hann grafið mörg íslensk
frímerki og smáarkir.
Myndefnið er ófullgerða mál-
verkið af krýningu Gústafs III.
Svíakonungs, eftir Carl Gustaf
Pilo. í örkinni eru 3 frímerki á 10
kr. hvert, en í miðjunni ofantil er
svo merki með áhöldum Slania
og nafni hans. Auðvitað hefir
hann sjálfur grafið þessa smáörk.
Þegar hafa margar bækur verið
skrifaðar um Slania og verk hans,
en honum hefir tekist að verða
mikilvægasti frímerkjagrafari
sögunnar. Hefir hann hafið þessa
- - •