Tíminn - 13.03.1992, Blaðsíða 5

Föstudagur 13. mars 1992
Tíminn 5
Bjarni Einarsson:
Gildran stendur opin!
Undanhaldið er nú á fullu. Fyrst var það landhelgin. Svo kom
umræða um að hleypa útlendingum inn í útgerð og fiskvinnslu.
Núna leggja ráðamenn mikla áherslu á að aðild að EB sé ekki til
umræðu, eins og sakir standa. Verið er að spenna upp sjálfa
gildruna, evrópska efnahagssvæðið. Agnið er á sínura stað, auk
þess sem ýtt er á eftir með nauðhyggjukenningunni. Ef við látum
nú blekkjast og göngum inn í giidruna, mun hún lokast.
Nauðhyggja
Þröstur Ólafsson skriiar undir heit-
inu .JFulIveldi í framandi heimi".
Hann segir, að nú verðum við að
standa æ meir á eigin fótum, því
trompið, sem við höfðum á hendinni,
vamarsamningurinn við Bandaríkin,
sé líklega bara hundaspil núna. Og
hann gefur í skyn, að þegar Þjóðverj-
ar fera virkilega að snúa peningunum
sínum í austurátt verði staða peðríkis
ekki sterk, iíklega vegna þess að Þjóð-
verjar hafi þá ekki lengur áhuga á
okkur. Kenningin er sem sagt sú að
við séum að missa af DEM-strætis-
vagninum og þar með sé það víst að
við verðum innilokað peðríki og að
þjóðin muni lifa við sult og seyru um
alla framtr'ð.
Þetta er merkilegur hugsunarháttur
og mikil ótrú á landi og þjóð. Sér
Þröstur virkilega ekki aðra lífsbjörg
fyrir okkur en að „blakkmeða" Kan-
ann með herstöðinni og selja okkur
Þjóðverjum? Er það að standa á eig-
infótum?
íslenska undríð
Við íslendingar höfum orðið það,
sem við erum, í krafti eigin mennt-
unar, máttar og þeirra auðlinda sem
við eigum. Við fengum stjómarskrá
og takmarkað löggjafarvald árið áður
en Askja gaus og stórskemmdi bún-
aðaraðstöðu í blómlegustu byggðum
Austurlands. Þá hófúst Ameríkuferð-
ir fyrir alvöru. Síðan komu köldu ár-
in, tvö sumarlaus ár fyrir norðan, og
enn vaxandi landflótti. Þá hófst þétt-
býlismyndun á íslandi, þilskipaút-
gerð dafnaði á Vestfjörðum, sam-
vinnuhreyfingin var stofnuð, Lands-
bankinn varð til. Þjóðin beit í skjald-
arrendur og barðist fyrir tilveru sinni.
Við upphaf nýrrar aldar seldu Danir
fiskimiðin okkar fyrir smér og síðan
fengum við heimastjóm. Nýr banki
var stofnaður með erlendu áhættufé
og í kjölfar þess gerðist íslenskt und-
ur, miklu merkilegra en margrómað
þýskt undur. Á áratug varð tækniby lt-
ing á íslandi. Án þess að fá hingað
herskara af erlendum tæknimönnum
né aðra þróunaraðstoð, vélvæddum
við bátaflotann og komum upp stór-
um togaraflota. Þetta var stórt stökk
fram á við sem heppnaðist, þróunar-
afrek sem ég veit ekki betur en að sé
einstætt í heimssögunni.
Hvað skyldi það þá vera, sem gerir
okkur bjargariaus núna? Hefur okk-
ur farið svona aftur?
Við björgum okkur
best sjálf
íslenska þjóðin getur enn bjargað
sér sjálf, án þess að falla í náðarfaðm
eins eða neins. Það sem hún þarftiast
frá öðmm þjóðum er eðlilegt sam-
starf og viðskipti. Ef Evrópa neitar
okkur um slíkt nema því aðeins að
hún fái að einoka okkur, segja okkur
fyrir verkum og fá vald yfir okkur,
getum við snúið okkur í vestur,
norðaustur yfir pólinn eða í enn fleiri
áttir. Við bjóðum góðar vörur og slík-
ar vörur er hægt að selja. Við eigum
mikla orku, og hún er af skomum
skammti í heiminum. Við eigum
mikið af hreinu og tæru vatni, sem
aðra vantar. Við eigum fagurt og sér-
kennilegt land, sem sífellt fleiri koma
til að sjá og njóta með okkur, og við
emm meðal menntuðustu þjóða og
þekking okkar fer vaxandi og að eðl-
isfari erum við frjó og hugmyndarík.
Okkur hefur farið mikið fram í að
stjóma hagkerfi okkar við afar erfiðar
aðstæður, óvenju miklar hagsveiflur
einhæfs atvinnulífs. Þrátt fyrir það
höfúm við unnið bug á verðbólg-
unni. í hagstjóm stöndum við Evr-
ópu nú æm.k. jafnfætis og Banda-
ríkjamönnum framar.
Við höfúm ekkert að gera með úr-
tölu-barlóm Þrastar Olafssonar né
annarra slíkra, sem sjá ekkert annað
en ECU og þýsk mörk, sem hafa gef-
ist upp á Islandi og viíja nú hlaupa í
opinn náðarfaðm Evrópustórveldis-
ins til þess að öðlast Evrópu-nirvana
laga- og reglugerðarbálka EB, þann-
ig að íslensk lög víki fyrir þeim. Verk-
efni Alþingis verður það eitt að af-
greiða þessi lög án breytinga og það
má aldrei breyta þeim. Mikið af þess-
um reglum em miðaðar við sérstak-
ar evrópskar aðstæður, sem em ólík-
ar aðstæðum okkar, og margar
þeirra fjaila um algjör innanlands-
máJ okkar, sem koma Brússel ekkert
við.
3. Við verðum að taka við öllum nýj-
um lögum gagnrýnislaust Að nafti-
inu til höfúm við neitunarvald, en ef
við beitum því verða allar reglur í
viðkomandi málaflokki afnumdar.
Ekki er erfitt að ímynda sér þann
þrýsting, sem íslensk stjómvöld
verða þá fyrir. Við verðum þá álíka
og sofa þar í alsælu um eilífð alla. Ja
svei.
Hlutverk okkar í fjölskyldu þjóð-
anna er að vera áfram fúllvalda og
sjálfstæð þjóð og halda áfram að
sýna, að það er ekki mannfjöldinn
sem gildir í samfélagi þjóðanna,
heldur atgervi einstaklinganna og
menning þeirra. Menning okkar er
sterk og eflist stöðugL Hún hefur
ávallt þrifist best með því að vera í
snertingu við menningu margra
þjóða og þannig mun hún eflast
áfram. Einokun eins sterks erlends
menningarheims á okkur er það
sem er hættulegt
Fullveldisskerðing í
EES-samningi
Formælendur samningsins leggja
mikla áherslu á að sannfæra okkur
um, að honum fylgi engin skerðing
fúllveldis. Þetta er endurtekið í sí-
fellu sem fullyrðing og fram em færð
sérkennileg rök. Nafn greinar Þrast-
ar er dæmi um þetta. Hér á eftir
verður fullveldisskerðingunni lýsL
en það hef ég gert oft áður. Rökum
mínum hefur aldrei verið svarað,
heldur em fullyrðingamar og vit-
leysan endurtekin. Þetta er þekkt að-
ferð, það að endurtaka ósannindin
nógu oft með nægum hávaða þar til
almenningur gefst upp og fer að
trúa. Fmmkvöðull að þessari aðferð
var Göbbels heitinn.
Til þess að spara lesendum tíma,
ætla ég að telja atriðin, sem snerta
fúllveldið, upp í mjög stuttu máli.
Hægt er að fjalla betur um þetta síð-
ar, ef tilefni gefsL
1. Okkur verður gert að samþykkja
evrópska áætlun um þróun þjóðfé-
lagsins okkar, svokallað .Jjórfrelsi".
Samkvæmt áætluninni verðum við
að opna landið fyrir iðnvamingi (sem
við höfúm gert), þjónustu, fiármagni
og vinnuafli, ekki eins og okkur
hentar best að gera það, heldur eins
og Evrópu hentar það. Við afsölum
okkur valdi til að ráða sjálf þróun
samfélagsins okkar.
2. Við verðum að taka í lög mikla
Fyrirheitna landið
EVRÓPA,
síðari grein.
fúllvalda og leppríki Rússa hér á ár-
um áður. Formlega vom þau fúll-
valda, en þau máttu ekki notfæra sér
fúllveldið nema það væri Rússum
þóknanlegL
4. Ef erlendur aðili telur að íslensk
lög, gömul eða ný, brjóti í bága við
reglur EES, getur hann, með milli-
göngu stjómvalds í landi sínu, kært
Alþingi fyrir dómstólnum í Lúxem-
borg. Falli dómurinn honum í vil,
verður Alþingi að breyta þessum lög-
um eða fella þau úr gildi, gömul lög
sem ný. Við höfúm afsalað okkur lög-
gjafarvaldi á afturvirkan hátt og sett
erlendan dómstól yfir Alþingi.
5. í nýjasta samningnum er fúll-
veldisafsalið áréttað skriflega, því nú
stendur þar skrifaö að EFTÁ-ríkin
fallist á að setja inn í lög sín ákvæði
í viðhorfskönnun, sem nýtega
fór fram, kom fram að mjög
mikill meirihluti íslendinga
tjáði sig tilbúinn að taka upp
vopn til varnar ættlandinu.
Nú er okkur ekki lengur
ógnað með hervaldi og því er
óþarft að búast núna til
vamar gegn þvL Eins og ég
hef lýst hér að framan, er
ógnin allt önnur og hún er
meiri og nálœgari en nokkur
ógn sem stafað hefur áður að
lýðveldinu okkar. Gegn
þessari ógn berjumst við með
samstöðu og með penna
frekar en með byssu. Enginn
þjóðhollur íslendingur getur
setið hjá.
þess efnis að EES-reglur séu æðri
landslögum, ef til árekstra kemur.
Úrskurðir EB-dómstólsins vegna
deilumála skulu vera endanlegir og
bindandi. Ef samningar í deilumáli
takast ekki innan EES-nefndar og
aðili fellst ekki á að skjóta málinu til
EB-dómstólsins, er hægt að fella
samninginn úr gildi, sbr. 3. lið hér að
ofan.
Ég held að enginn réttsýnn maður
geti efest um að hér er verið að bijóta
stjónarskrána. En þvílíkur er ákafi
EES-sinna, að þessum örlagaríkasta
milliríkjasamningi, sem ísland hefur
staðið gagnvart, skal þröngvað í
gegnum Alþingi, jafhvel með litlum
atkvæðamun. Svo Iangt er seilst eftir
rökum, að því er haldið ffarn að þetta
sé ekki fúllveldisafsal, ef Alþingi sam-
þykkir það! Hvers vegna láta menn-
imir svona? Hvaða hagsmunir
standa þama á bak við? Ekki eru það
hagsmunir íslensku þjóðarinnar!
Ykkur öllum til umhugsunar set ég
ffarn afar einfelda skilgreiningu á
skerðingu fullveldis. Ef vald okkar yf-
ir eigin málum verður minna þann
1. janúar 1993 en það var daginn áð-
ur, höfum við orðið fyrir fúllveldis-
skerðingu. Það er íslenska þjóðin
sem er fúllvalda, en ekki nokkrir al-
þingismenn. Þingmenn hafe í öllu
felli ekki siðferðislegan rétt til að taka
fullveldið af þjóðinni. Margir lög-
fræðingar eru þeirrar skoðunar að
EES-samningurinn brjóti stjómar-
skrána, þannig að þingmennimir
hafi heldur ekki lagalegan rétt til
þessa. Hér er því um lögfræðilegt
álitamál að ræða.
Ætla menn virkilega að halda þessu
máli til streitu, þrátt fyrir þetta?
Hvað er það, sem rekur ykkur svona
áffam?
S ilfurpeningamir!
Menn ræða af hinni mestu alvöru
um hve hagkvæmur EES-samning-
urinn geti verið fyrir þjóðarbúið. Mér
er ógeðfellt að íjalla um þessa hlið
málsins, vegna þess að ég tel að fúll-
veldi þjóðarinnar sé ekki falt fyrir fé.
En okkur er boðið verð og samn-
ingamennimir „okkar" og ríkis-
stjómin segja að það sé gott verð.
Það segja líka iðnrekendur og það
segir forseti ASÍ. Úr því þetta mann-
val og miklu fleiri samþykkja tilboð-
ið, verðum við að skoða aðeins
hvemig þessir menn virða fúllveldis-
baráttu kynslóðanna.
Okkur bjóðast tollalækkanir á fiski
og á sumum fiskafurðum, og for-
mælendumir segja að þetta sé allt
hreinar tekjur fyrir okkur, upp á jafn-
vel tvo til þijá milljarða! Þetta er
blekking, því það fer eftir markaðsað-
stæðum hvemig tollalækkanir skipt-
ast á milli kaupenda og seljenda. Fá-
um dettur í hug að reikna með
meiru en helmingnum í okkar hluL
Nú, jafnvel þótt við fengjum 2 millj-
arða brúttó fyrir fullveldið, er það
samt minna en 10.000 krónur á
mann á ári. Nettótalan er öll önnur
en reyndar óþekkL því utanríkis-
ráðuneytið er ekki að tíunda kostn-
aðinn af EES-aðildinni og enn síður
af EB-aðild. Þegar það hefur allt ver-
ið tínt til, verður nefnilega tap á fyrir-
tækinu.
Og það er niðurstaðan, íslenska
þjóðin getur ekki annað en tapað,
hvemig sem reiknað er. Það em ein-
hverjir aðrir sem græða, og fyrir þá
er þetta gert, en ekki fyrir þig né mig
eða bömin okkar.
ísland í fjölþjóðlegu og
alþjóðlegu samstarfi
Þröstur líkir EES- eða EB-samn-
ingum við fjölþjóðasamstarf, sem ís-
land tekur þátt í núna. í öllu öðm
fjölþjóðasamstarfi okkar fer hver
þjóð, stór eða smá, með eitt atkvæði.
I Evrópusamstarfinu er vægi at-
kvæða tengt íbúafjölda landa. Það er
augljóst gmndvallaratriði að í slíku
fjölþjóðasamstarfi með stórþjóðum
verður okkur drekkt í atkvæða-
magni. Það, að líkja Evrópudóm-
stólnum við Mannréttindadómstól-
inn í Strassborg, er enn vitlausara. í
fyrsta lagi höfúm við dómara í
Strassborg. í öðm lagi er það orðið
alþjóðlegt lögmál að mannréttindi
fari ekki eftir landamærum, að þau
séu mál mannkynsins sem heildar,
og því komi ástand mannréttinda í
einu landi öllum heiminum við.
íslendingar, snúum
nú bökum saman og
beijumst!
í viðhorfskönnun, sem nýlega fór
fram, kom ffarn að mjög mikill
meirihluti íslendinga tjáði sig tilbú-
inn að taka upp vopn til vamar ætt-
landinu. Nú er okkur ekki lengur
ógnað með hervaldi og því er óþarft
að búast núna til vamar gegn því.
Eins og ég hef lýst hér að framan, er
ógnin allt önnur og hún er meiri og
nálægari en nokkur ógn sem stafað
hefur áður að lýðveldinu okkar. Gegn
þessari ógn beijumst við með sam-
stöðu og með penna frekar en með
byssu. Enginn þjóðhollur íslending-
ur getur setið hjá.
Framsóknarflokkurinn er byggður
á þjóðlegum gmnni. Hver einasti
framsóknarmaður hlýtur því að berj-
ast af alefli gegn aðild íslands að
EES-samningnum. Gildran stendur
opin. Hún heitir Evrópskt efnahags-
svæði. Agnið, sem beitt er með fyrir
okkur, er ævintýrasagan um Saga
business class-farmiða inn í 21. öld-
ina. í guðs bænum, opnið þið augun,
því þá sjáið þið að okkur er boðið upp
á skítuga gripalesL Á næstu mánuð-
um getur svo ferið að úrslit ráðisL
Vilt þú, lesandi góður, þá fara með
þeim Þresti, Jóni Baldvin og hinum
Evrópufíklunum, eða viltu beijast
með okkur, Samstöðu um óháð ís-
land? Ef við verðum nógu mörg,
vinnum við.
Höfundur á sæti í stjóm Samstöðu.