Tíminn - 25.08.1992, Side 9

Þriöjudagur 25. ágúst 1992
Tíminn 9
Samkvœmislíf Lundúna fátæklegra en áður:
Bubbles Rothermere varð
bráðkvödd í svefni
Bubbles Rothermere er látin, 63 ára að aldri. Þetta fyrrverandi
smástirni, sem giftist dagblaðakóngi, elskaði næturklúbbaheim-
sóknir og kampavín, og var fræg fyrir alræmd æðisköst Og vin-
ir hennar elskuðu hana. Hún var áður fræg fegurðardís og al-
mennt var litið á hana sem hina einu sönnu „partí-stúlku".
Fáum klukkustundum fyrir dauða
sinn haföi greifafrúin Rothermere
verið önnum kafin í símanum að
gera það sem hún var alltaf að gera
— að skipuleggja veislur.
Náinn vinur hennar — sem haföi
verið í Suður-Frakklandi, ekki fiarri
fiölskylduvillunni í Cap d’Ail, en gat
ekki hugsað sér að horfast í augu við
athafnasemina sem rekin var með
hemaðarlegu skipulagi, sem fylgdi
því að vera í samkvæmislífsslagtogi
með lafði Rothermere — sneri aftur
heim til London að kvöldi miðviku-
dagsins 12. ágúst sl. Hennar biðu
fimm upphringingar á símsvaran-
um frá vini hennar.
„Ég heyri að þú sért í Suður-
Frakklandi, Jane, og þú hefur ekki
haft samband við mig—hafðu sam-
band við mig ... Jane, hvar ert þú?
Hjá hverjum býrðu? Við skulum
hittast... Hvar ertu?“
„Partí-stúlkan“ í sí-
felldri leit að skemmt-
anahaldi
Þetta mæðulega ákall frá hinni
einu sönnu „partí-stúlku“ í leit að
frekara skemmtanahaldi var það
síðasta sem nokkur heyrði frá Patr-
iciu Rothermere. Daginn eftir tóku
að kvisast út fregnir meðal vina
hennar í Belgravia að hin þjóð-
sagnakennda „Bubbles" hefði and-
ast þá síðdegis í svefrii, af hjarta-
slagi, 63 ára að aldri. Það var varla
hægt að trúa því að Bubbles væri
látin.
Bubbles setti nefhilega svo sannar-
lega svip á lífið í London. Hún var
mætt í hverja einustu veislu, veit-
ingahúsin sem voru í tísku hverju
sinni, já alls staðar þar sem fólk kom
saman. Hún lagði sig í framkróka
við að láta taka eftir sér, klæddist
æpandi litum og dýrum klæðnaði
sem var ekki efnismeiri en svo að
hún rétt gat troðið í hann líkama
sem hún var enn stolt af, hún var
fyrirmyndareintak af því sem gerist
nú æ sjaldgæfara, hinum sanna
breska sérvitringi.
Bubbles var hinn eilífi partí- gestur
og gæti hafa stokkið beint út úr
bókum Evelyns Waugh. Hún tók
ekkert tillit til leikreglna þjóðfélags-
ins og að hluta til sniðgekk það
hana líka.
Þeir, sem vildu vera óvinsamlegir,
lýstu henni sem druslulegri, úr sér
vaxinni fígúru, sem sveipaði um sig
mörgum lögum af Zandra Rhodes
klæði, með ruglingslega taftborða í
hárinu og um ríkulega útilátið mitt-
ið, sárabindi um annað hnéð og
með Reebok-skó á fótum. Þessi út-
gangur allur, tunga sem var hvass-
ari en nálaroddur og skapsmunir
sem gátu fengið fúllorðna menn til
að skæla þótti ekki öllum fi'nn. En í
augum þeirra, sem þótti vænt um
hana, var hún örlát og óskaplega
skemmtileg.
Bubbles og fylgdarlið-
ið með kampavmið
Hún vildi aldrei vera ein og um-
kringdi sig með samsafni blaðrandi
aðdáenda og áhangenda, sem hún
teymdi á eftir sér eins og flautuleik-
arinn rottumar í Hameln inn í
innstu dýpi hinna og þessara nætur-
klúbba. Hún ákvað að frægir nætur-
klúbbar, eins og Annabel’s og
Tramp, ættu að vera í kjöllurum og
spáði því að Regine’s á Kensington
High Street ætti ekki langa ffamtíð
fyrir höndum vegna þess að klúbbn-
um var komið fyrir á efstu hæð í
skrifstofuhúsnæði í einnar mílu
fiarlægð frá Hyde Park Comer. „Það
var alltof langt frá London,“ sagði
hún.
í fylgdarliði hennar vom fiölmarg-
ir aðlaðandi ungir menn, og sá sem
aftast fór hélt á plastpoka. fhonum
vom kampavínsbirgðimar hennar,
sem hún skildi aldrei við sig.
Vinir hennar tilheyrðu síður en svo
æðri lögum þjóðfélagsins, þó að
hún blandaði líka geði við Harlech-
fiölskylduna, Marlboroughana, lá-
varð og lafði Rayne, og hafi jafnvel
fengið Margréti prinsessu sem gest
á heimili sitt við Eaton Square. Hún
átti heima meðal nautnaseggja,
taumlausra listamanna sem hún
keypti stundum verk af, en gleymdi
svo gjama að borga, ungu og kátu
piltanna með óvissan uppmna.
Bubbles var ekki höfðingjasleikja.
Hún þóttist hata gælunafnið sitt
(„Það gefur til kynna ffernur léttúð-
uga persónu") sem slúðurdálkahöf-
undur Daily Mail, Nigel Dempster,
gaf henni vegna góðrar lystar henn-
ar á kampavíni. Það hvemig hún
fyllti glas með ís og stakk svo gild-
um fingri ofan í til að fiarlægja það
sem framleiðendur höföu lagt sig
fram um að væri þar og einkennir
kampavín, loftbólumar, þótti nokk-
uð dæmigert fyrir hana.
Nýttí þá hæfíleika sem
guð gaf henni
Patricia Evelyn Beverley Matthews
hét hún í heimahúsum þeirra arki-
tektsins John Matthews og konu
hans Doris. Frá unga aldri hafði hún
einsett sér að fá allt það út úr lífinu
sem færi gæfist á. Frökk og lagleg
varð hún smástimi hjá Rank kvik-
myndafélaginu eftir að henni hafði
tekist að vekja athygli hæfileika-
veiðara.
Baron, ljósmyndari fína fólksins,
siðaði henni á bekk með fegurstu
konum Bretlands, og undir sviðs-
nafriinu Beverley Brooks vakti hún
athygli kvikmyndaleikstjórans Lew-
is Gilbert, sem fékk henni hlutverk i
sígildu kvikmyndinni „Reach for
the Sky“. Leikferill Beverley Brooks
var ekki stórglæsilegur, þó að hún
segði aldrei fyllilega skilið við sviðið.
í stað þess að standa á sviðsfiölum
leikhúsanna gerði hún lífið að einu
allsherjar leikhúsi, þar sem hún
stjómaði leikurum og stal senum
hvar sem hún fór. 18 ára giftist hún
glæsilegum lífverði og ól honum
dóttur. En framaferill hennar hafði
forgang og hún vildi halda áfram að
stika eftir honum.
Hjónabandið fór út um þúfur og
hún leitaði ráða hjá vini sínum, sem
frægur var fyrir að koma á hjóna-
böndum. Sá vinur segir að hún hafi
sagt að hún vildi ná í einhvem ríkis-
bubba og hefði heyrt að Vere
Harmsworth væri á lausum kili.
Hann hefði komið á nokkrum
stefnumótum, þó að Pat hefði verið
í tygjum við annan mann á þeim
tíma. Hún hefði líka haft áhyggjur
FÓLK
A
Bubbles Rothermere
setti svip sinn á
hverja þá samkundu
sem hún var viö-
stödd.
Smástirniö Bever-
ley Brooks var ekki af
háum stigum, en átti
þó eftir aö setja óaf-
máanlegt mark á
samkvæmislíf Lund-
únaborgar.
af því að Vere væri líklega nísku-
púki. „Á hann í rauninni nokkra
peninga?" hefði hún spurt. Þá var
Vere aðeins væntanlegur erfingi
Daily Mail blaðahópsins og bar eng-
an titil. Hlægilegt atvik átti sér stað
á þessum tíma, þegar Vere kom í
óvænta heimsókn til Pats og hinn
vinurinn varð að fela sig í skyndi á
bak við gardínu!
Giftist stórveldi
Að lokum tókst henni þó að fá sinn
mann. 1957 varð hún frú Vere
Harmsworth. Síðar sagði hún:
„Þegar ég giftist manni mínum fékk
ég ekki bara eiginmann, ég giftist
stórveldi. Og að sumu leyti held ég
að ég hafi vísvitandi skapað mér
léttúðuga ímynd, vegna þess að ég
vildi ekki vera þunglamaleg eigin-
kona blaðaútgefanda."
Vere erfði svo stórveldið 1978 og
varð Rothermere greifi, en hélt þá
rakleitt í skattaútlegð í Frakklandi.
Nýja lafði Rothermere, sem nú var
orðin móðir þriggja bama greifans,
ákvað að dveljast um kyrrt í Lond-
on.
Hjónaband þeirra var ekki hefð-
bundið. Það hefur lengi valdið vin-
um þeirra hjóna heilabrotum hvers
vegna þau hafi aldrei skilið. En El-
izabeth Brewer segir að þeim hafi
alltaf þótt innilega vænt hvoru um
annað. Vere hafi bara ekki getað bú-
ið með henni vegna þess að hún var
of upptekin af sjálfri sér, of eigin-
gjöm. Samt var hún alltaf reiðubú-
in að taka upp hanskann fyrir hann
og haföi mikinn metnað fyrir hans
hönd.
Stundum gat hún verið tryllings-
leg, eins og skrímsli sem engin
bönd héldu. Sem dæmi um það er
þegar hún sá mann sinn halda sak-
leysislega í hönd kvenkyns yfir-
manns á árshátíð starfsliðsins hjá
Claridge.
„Hann hafði einfaldlega gleymt að
sleppa á mér hendinni eftir að hafa
tekið í hana,“ segir vesalings konan.
„Skyndilega kom þessi svarta taft-
fallbyssukúla þjótandi þvert yfir sal-
inn og sló mig þéttingsfast." Þama
hafði Bubbles ráðist til atlögu við
konu sem hún áleit keppinaut sinn.
Það var ósjaldan, sem hún hleypti
laglegum konum ekki inn í veisl-
urnar sínar. En að baki allra æðis-
kastanna var mjög raunverulegur
sársauki vegna Iangvarandi sam-
bands manns hennar við kóresku
konuna Maiko Lee. Maiko hafði oft
ýtt á eftir Rothermere lávarði að
giftast sér, en til þessa án árangurs.
Bara tilhugsunin ein um að maður
hennar hefði sagt skilið við hana
heföi sært Bubbles inn að hjartarót-
um. Hún var sífellt í sámm vegna
þess að hann kaus að búa í París
með Maiko. Þegar hann kom til
London, lagði Bubbles sig alla fram
um að gera honum dagamun. Hún
klæddi sig upp eins og einhvers
konar látbragðsleikkona og gerði
sig til fyrir honum á Harry’s Bar,
með glas í annarri hendi og hnefa-
fylli af samlokum í hinni. Ekki var
annað að sjá en honum líkaði það
vel.
Bleikt kampavín óað-
skiljanlegur förunautur
En hvaða særindi sem hún bjó yfir
drekkti hún þeim alltaf í kampavíni
og flaska af bleiku Dom Perignon
fylgdi henni hvert sem hún fór. Hún
hafði jafnvel birgðir í Daimler-bíln-
um sínum og oft mátti sjá hana inn
um bílrúðumar með glas af bleiku
,J)P‘ í annarri hendi og grannan og
firilegan vindling í hinni.
Bubbles setti himin og jörð á hreyf-
ingu til að komast í alls kyns veislu-
höld. Elizabeth Brewer rifiar upp að
einu sinni hafi hún heimtað að 4 að
vita hvar ætti að halda eitthvert
kvöldverðarboð sem hún var boðin
í. „Ég sagði henni að þetta væri
einkaveisla. En hún gaf sig ekki. Ég
hlýt að hafa nefnt nöfn gestgjafanna
og þeir urðu bálreiðir við mig. Pat
hafði sent bflstjóra til að leita að
húsinu og svo birtist hún sjálf."
Þrátt fyrir að hún neitaði stöðugt
og staðfastlega að hún væri sam-
kvæmisrófa, var hún satt best að
segja alveg í sérflokki hvað það varð-
ar. Hún vflaði ekki fyrir sér að hund-
elta gestgjafa til að fá boð á næstum
því hvaða samkomu sem var — og
þoldi ekki höfnun. Þá stansaði hún
kannski í 10 mínútur og heimtaði
að fá að vita hvað ætti að gerast
næsL Hún vildi vera alls staðar, á
hverju kvöldi.
Jafnvel í sumar, þegar hún var með
fótinn í gifsi og fór um í hjólastól
eftir skurðaðgerð á hné, komst hún
einhvem veginn í veislu á annarri
hæð á veitingahúsi í Kensington.
Henni tókst það með því að nota
flutningalyftuna!
Bamaleg
Fjöldinn allur af ritumm, þjónum
og yfirþjónum (sem aldrei entust
lengi í þjónustu hennar) settu sam-
an flókna dagskrá fyrir hana og hún
fór aldrei eftir henni. En ef einhver
stóð uppi í hárinu á henni, brást
hún vel við. „Hún var næstum eins
og bam hvað það varðaði," segir
vinur. „Hún vildi næstum því að
einhver segði sér hvað hún ætti að
gera. Hún var bamaleg að mörgu
leyti."
Og bamaskapurinn gat komið
henni í vandræði. Fyrir nokkmm
ámm varð hún fómarlamb bragða-
refs, sem sagðist heita Ronald Mark-
ham og vera Kanadamaður. Honum
tókst með klækjum að hafa peninga
út úr þeim sem höfðu góð sambönd.
Bubbles lét blekkjast af örlátri gest-
risni hans og lengdum límósínum
og lagði loks fram 250.000 pund til
kaupa á hlutabréfum í gullnámu.
Hún sá hvorki peningana né nám-
una framar, enda reyndist engin
vera náman.
Mörgum kann að virðast líf Bub-
bles Rothermere tilgangslaust og
hégómlegt dekurlíf. En þrátt fyrir
æðisköstin var hún fremur fómar-
lamb en ofsækjandi. Hún kom fólki
til að brosa. Ómótstæðileg og rosa-
leg framkoma hennar færði alltaf líf
í hinar leiðinlegustu samkundur.
Hún var á stöðugri hreyfingu og
virtist alltaf vera í góðu skapi. Og
löngun hennar til að gera lífið að ei-
lífri veislu útilokaði dýpri heim-
spekilegar hugrenningar. Hún skil-
ur eftir sig stórt skarð.