Tíminn - 08.07.1994, Blaðsíða 9

Föstudagur 8. júlí 1994
siíífctliJílífltöí
9
Kristján Stefánsson
kjötiönaöarmeistari
Kristján Stefánsson var fœddur á
Egilsstöðum 2. júní 1950. Hann lést
á heimili sínu 29. júní síðastliðinn.
Foreldrar hans voru Stefán Einars-
son, fyrrum kaupfélagsstjóri Kaupfé-
lags Héraðsbúa og stöðvarstjóri
Flugleiða á Egilsstöðum, síðar for-
stjóri Kjötvers hf. íReykjavík, ogSig-
ríður Þórarinsdóttir húsmóðir.
Það var líklegast á 6. eða 7. ára-
tugnum sem ég kynntist Kristjáni
Stefánssyni kjötiðnaðarmeistara.
Ég var þá meistari hjá Goöa og
hafði talsverð samskipti við
Magnús Guðmundsson kjötiðn-
aðarmeistara í Kjötveri, sem var
vel þekkt kjötiðnaðarstöö hér í
borg á þessum árum. Magnús var
vel menntaður og duglegur fag-
maður, hafði m.a. unnið nokkur
ár í Danmörku.
Magnús tók Kristján í læri hjá sér
og þar kynntist ég honum sem
ungum manni og duglegum, með
áhuga á þessari fjölbreyttu iðn-
grein sem hann átti eftir aö starfa
við alla ævi, nú síðast hjá Meistar-
anum hf. hér í borg.
Kristján, eða Diddi eins og kolle-
garnir kölluðu hann oftast, má
segja að hafi sérhæft sig í hrá-
pylsugerð, sem er vægast sagt í
flóknari kantinum á pylsugerð al-
t MINNING
mennt og það verður að djúp-
hugsa hverja framleiðslu fyrir sig.
Diddi vissi það og gerði það, enda
var hann bestur í þessari grein hér
á landi til þessa dags og vann til
gullverðlauna fyrir fyrirtæki sitt á
erlendri grund í alþjóðlegri
keppni fyrir gæðavöru.
Eg vann um tíma með honum í
Meistaranum og sá þá hve stoltur
hann var af iön sinni og stéttvís.
Á mörgum ferðum sínum til út-
landa skoðaði hann vel fram-
leiöslu annarra þjóða á matvör-
um. Þar fannst honum Frakkar,
ítalir og Þjóðverjar bera af, enda
eru þeir langbestir í faginu og
leiðandi.
Kristján var mikill náttúruunn-
andi og þótti mikið til um ís-
lenska náttúrufegurð óbyggð-
anna. Svo ég nefni ekki veiðitúr-
ana, en þær eru ófáar veiðiferö-
irnar sem Diddi og félagar hans
hafa farið. Kristján þekkti helstu
veiðiár og -vötn og ýmsa leyni- og
undrahylji sem þar er aö finna og
veiði er von. Hann bauð mér
nokkrum sinnum með sér í slíkar
ferðir, en ég hafði önnur áhuga-
mál í frítíma mínum og hefi oft
hugleitt síðan að ég hafi að öllum
líkindum misst af góðri tilsögn í
þessari eðlu og stórkostlegu
íþrótt. En hún var hans stóra hob-
bÝ-
Eg hefi ekki hitt Kristján í meira
en ár, svo ótímabært fráfall hans
kom mér mjög í opna skjöldu
eins og öðrum.
Ég sendi konu hans og dætrum,
sem hann minntist svo oft á með
stolti og gleði, mínar innilegustu
samúðarkveðjur og minnumst
þess jafnframt að bak við stolt og
gleði sló viðkvæmt hjarta.
Marius Blomsterberg
Gesturjónsson
Ártúni 8, Selfossi
Fæddur 3. júní 1920
Dáinn 1. júlí 1994
í dag er til moldar borinn
tengdafaðir minn, Gestur Jóns-
son, sem fæddur var í Flagveltu í
Landsveit. Foreldrar hans voru
JónJónsson frá Akbraut í Holtum
og Sigríður Gestsdóttir frá Flag-
veltu. Systkini hans, sem öll eru
látin, voru Guðfinna, Sveinn og
Sigurjón. Foreldrar Gests bregða
búi 1946 og flytur þá fjölskyldan
á Selfoss og sest að fyrst um sinn
hjá Guðfinnu og hennar manni,
Sigurði Þorbjörnssyni, í Vík. Árið
eftir flytja Sigríður og Jón ásamt
bræðrunum að Ártúni 8 þar sem
Gestur bjó síðan. Hann giftist 5.
september 1953 eftirlifandi eigin-
konu sinni, Steinunni Ástgeirs-
dóttur frá Syðri-Hömrum í Ása-
Bók júlímánaðar í bóka-
klúbbnum Bókaorminum
er þriðja bókin um þá félaga
Emil og hundinn Skunda eftir
verðlaunarithöfundinn Guð-
mund Ólafsson. Guðmundur
hlaut á sínum tíma íslensku
barnabókaverðlaunin fyrir
söguna Emil og Skundi, sem nú
hefur verið kvikmynduð.
Guðmundur hefur einkar
gott lag á að skrifa fyrir börn
og unglinga. Bækur hans
leiftra af kímni, en jafnframt
alvöru, og þessi er þar engin
undantekning. I bók sinni
Emil og Skundi — Ævintýri með
afa, heldur höfundur áfram á
sömu braut, þvi bókin er fjör-
ug og skemmtileg auk þess
sem hún snertir viðkvæma
strengi. Bókin er sjálfstætt
framhald fyrri . bóka. Guð,-
t MINNING
hreppi. Þau hófu búskap fyrr á því
ári. Börn þeirra eru: Arndís Ásta,
búsett í Vestmannaeyjum; Sigríð-
ur býr á Hrauni í Ölfusi; Jóna
Bryndís, búsett á Laugarvatni;
Garðar býr á Selfossi; Margrét, bú-
sett í Vestmannaeyjum; og Sigrún
á Selfossi.
Gestur starfaði nær allan sinn
starfsaldur hjá Kaupfélagi Árnes-
inga á Selfossi, fyrsi við viðgerðir
á verkstæði félagsins og síðar sem
vaktmaður þar. Síðustu árin vann
hann sem húsvörður Vöruhússins
þar til hann lét af störfum í des-
ember '92.
Gestur var bóndi af guðs náð og
hafði mikið yndi af sauðfé. Hann
Fréttir af bókum
mundar um þá félaga, en áður
hafa komið út hjá Vöku-
Helgafelli bækurnar Emil og
Skundi og Emil, Skundi og Gústi.
í bókinni Emil og Skundi —
Ævintýri með afa, bregða þeir
félagar sér, ásamt vinum sín-
um, í heimsókn til afa Emils í
Ólafsfirði og lenda þar í ýms-
um ævintýrum og mannraun-
um, sem verulega reyna á
hyggjuvit þeirra og snarræði.
Emil og Skundi — Ævintýri
með afa er nú farin í dreifingu
til félaga í Bókaorminum.
Prentstofa G. Ben. annaðist
prentvinnslu bókarinnar, sem
er 152 blaðsíður aö lengd.
.. -.....................■.
byggði fjárhús og ræktaði tún inn
með „Á" í Hellislandi. Hann átti
lengst af rúmar hundrað kindur
og annaðist þær með sinni föstu
vinnu, en skar niður fjárstofninn
um það leyti sem framleiðslustýr-
ing var sett á. Síðustu árin haföi
hann örfáar kindur sér til gamans
og styttu þær honum stundirnar,
sérstaklega eftir að hann hætti
störfum.
Gestur hafði gaman af bókum og
las mikið, sérstaklega þjóðlegan
fróðleik, ævi- og ferðasögur. Oft
miðlaði hann mér af þekkingu
sinni á þessum svibum og færði
mér bækur sem hann hafði lesið.
Hann hafbi einnig gaman af
ferbalögum og ferðaðist um land-
ib með fjölskyldunni þegar færi
gafst.
Gestur var verklaginn og hafði
gaman af hverskyns smíðum.
Saman áttum við margar stundir
á þessu sviði og var hann betri en
enginn ef leysa þurfti vandamál
viö nýsmíði eða viðgerðir hér
heima á Hrauni. Þegar mikið var
að snúast í búskapnum voru Gest-
ur og Steinunn mætt, hvort sem
var í réttir, rúningu, heyskap eba
uppskerustörf.
Gestur vae hæglátur maður og
hlédrægur og sóttist ekki eftir
vegtyllum í lífinu. Hann hleypti
mönnum ekki að sér við fyrstu
kynni, en tryggur og traustur var
hann þeim sem náðu til hans og
reyndist þeim sannur vinur. Barn-
góður var hann og hændust börn
mjög að honum og var því oft
kátt í Ártúninu þegar barnabörn-
in mættu.
Gestur átti í erfiðum veikindum
síðustu mánuðina. Hann sýndi í
þeirri baráttu mikið æðmleysi og
brotnaði aldrei þó dauðinn blasti
við. Ég vil færa starfsfólki krabba-
meinsdeildar Landspítalans þakk-
ir fyrir einstaka alúð og hjálpsemi
við hann og fjölskyldu hans á erf-
iðum stundum.
Tengdamóbur minni, Stetnunni
Ástgeirsdóttur, og fjölskyldu
sendi ég innilegar samúðarkveðj-
ur. Hrafnkell
Bók mánaöarins í bókaklúbbnum Bókaorminum:
Emil og Skundi —
Ævintýri meö afa
Vertu með
- draumurinn gæti orðið að veruleika !