Tíminn - 24.03.1995, Síða 15

Föstudagur 24. mars 1995

15
Guöni Ásmundsson:
Hvers vegna
sóknarmenn
Kjördæmisráö Framsóknarflokks-
ins á Vestfjörðum braut lög flokks-
ins þegar þaö ákvaö sjálft aö hafna
beiöni Péturs Bjamasonar um aö fá
aö bjóöa fram BB-lista og neitaöi aö
leggja þessa beiðni fyrir kjördæmis-
þing. Lýðræðislegar leikreglur vom
þverbrotnar.
Ég hef stundum sagt þaö í gamni
aö ég hafi þann fæðingargalla að
vera framsóknarmaöur. Eg ólst
upp austur á Djúpavogi og drakk í
mig sem bam hugsjónir sam-
vinnuhreyfingarinnar og stjóm-
málaskoðanir Eysteins Jónssonar.
Hér vestur á Isafirði hef ég tekiö
virkan þátt í störfum Framsóknar-
félagsins og unnið þar af fullri
hyggð viö æskuhugsjónir mínar.
Ég studdi Pétur Bjamason í próf-
kjörinu fyrst og fremst af því ég
vissi að hann var sannur fram-
sóknarmaður.
Mikil vonbrígbi
Ég get ekki neitað því aö ég varð
fyrir miklum vonbrigðum í próf-
kjörsslagnum. Þaö er sárt aö standa
flokkssystkini aö óheiöarleik.
Af hverju þurftu stuöningsmenn
Gunnlaugs M. Sigmundssonar að
dreifa þeirri lygi til Strandamanna
aö Pétur Bjamason heföi lagt til að
geröur yrði heilsársvegur yfir Kolla-
fjarðarheiöi og Steingrímsfjarðar-
heiöi lögö niöur? Bréf þessa efnis
var undirritað af Jósep Rósinkrans-
syni í Fjaröarhomi — en byssumar
skjóta sjaldnast einar.
Af hverju létu þessir sömu aðilar
þann óhróður berast út aö Sigurð-
ur Kristjánsson hefði verið rekinn
úr stööu kaupfélagsstjóra Kaupfé-
lags Ámesinga?
Af hverju þurftu ýmsir ónefndir
menn aö liggja á því lúalagi við
Pétur Bjamason að styöja hann í
orði, en vinna gegn honum í raun?
Þaö var mikið áfall aö heyra aö
Ólafur Þ. Þóröarson, alþingismað-
ur okkar, léti þau boö út ganga
meðal framsóknarmanna í kjör-
dæminu aö hann styddi Gunnlaug
Sigmundsson, mann sem enginn
VETTVANGUR
„Svo má brýna deigt
jám að bíti. Éggat
ekki látið bjóða mér
þessa framkomu; ég
gekk út og skrifaði
úrsögn mína úr
Framsóknarflokkn-
um. Það skal enginn
halda að það hafi
verið sársaukalaus
ákvörðun. Ég tók
hana aftryggð við
stefnu sannra fram-
sóknarmanna. Lífs-
hugsjónir mínar hafa
ekkert breyst."
vissi nokkur deili á. Pétur Bjama-
son átti annað og meira skilið frá
Ólafi en þetta.
Sárast þótti mér þó af öllu aö
maður sem ég hef alla tíð metið
ákáflega mikils, Steingrímur Her-
mannsson, fynum formaður
flokksins og þingmaður okkar
Vestfiröinga, skyldi blanda sér inn í
þetta prófkjör meö símhringing-
um og bréfaskriftum. Sóma síns
vegna heföi hann átt aö standa ut-
an viö þetta.
Vanviröing flokks-
forystunnar viö
Vestfiröinga
Meöan unniö var svona í
skúmaskotum fyrir vestan sat Pét-
ur Bjamason á þingi í veikindafor-
föllum Ólafs Þ. Þóröarsonar.
Hvorki Ólafur né aörir úr forystu-
liöi Framsóknarflokksins létu á sér
skiljast annað en aö Pétur Bjarna-
Guömundur P. Valgeirsson:
Afrek Friðriks
Fyrir helgina (á föstudag, endurtek-
iö á laugardag) kom íjármálaráö-
herra, Friðrik Sophusson, fram í
sjónvarpi aö tíunda nfrek sín, mikil
og merkileg aö heyra.
Ekki getur hjá því farib aö áhorf-
endur og Iilustendui' liafi veitt því
athygli aö hann Iagöi sérstaka
áherslu á aö tekist heföi ab lækka
tekjur bænda og sjómanna vem-
lega. Og svona eins og til aö afsaka
að ekki hefði veriö gengið lengra í
þessum efnum en gert var, bætti
hann viö í hálfgerðum mæðutón:
„Menn veröa ab skilja þaö að ekki
er hægt aö gera allt í einu."
I þessari afsökun mátti heyra eins
og loforð um aö lengra yrði gengiö
í þessum efnum, ef honum auön-
aöist aö halda um stjómvöl þessará
mála að kosningum loknum.
Þaö er misjafnt hvaö menn finna
sjálfum sér til ágætis. Þessi játning
fjármálaráðherra kemur engum á
óvart. Hún er í fullu samræmi viö
önnur verk þessarar ríkisstjómar,
aö leggja byrðar þjóðfélagsins á bök
þeirra sem minnst áttu. Þaö hefur
VETTVANGUR
mátt sjá og finna á öllum sviðum.
Bak viö [^ennan ákjósanlega ár-
angur ráöherrans liggur fyrir sú
staðreynd, aö því er bændur varðar,
að á því tímabili, sem þessi ríkis-
stjóm hefur fariö meö völd, hafa
tekjur bænda rýmað um 40-50%.
Og að á sama tíma hafa útgjöld ís-
lenskra bænda hækkaö verulega
fyrir aðgeröir stjómvalda. Það em
því öll líkindi til aö kjör bænda al-
mennt hafi lækkaö um 50% á
þessu tímabili.
Þessi tekjuskeröing bænda er því
þaö fómargjald, sem þeir hafa oröiö
aö leggja á borö markaöshyggju-
manna og þeirra stjómmálaflokka
sem farið hafa með völd á þessu
tímabili. Og samkvæmt tóninum í
þessari játningu ráðherrans mátti
skilja aö ekki yröi látið staöar num-
ið.
Þama vom „breibu bökin" fund-
in, sem fær vom um aö taka á sig
kjósa sannir fram-
Pétur Bjarnason?
son nyti fyllsta stuðnings þeirra.
Heilindi?
Þau tíöindi berast nú út að
Gunnlaugur Sigmundsson sé
hvorki meira né minna en ráð-
herraefni Halldórs Ásgrímssonar.
Þarf frekari vitna við? Sjálf forysta
Framsóknarflokksins sýnir okkur
Vestfiröingum þá vanviröingu ab
ákveða fyrir okkur þingmannsefn-
ið.
Þegar svona er unnið að málum,
gátu úrslitin tæplega farið á nema
einn veg. Hin réttu úrslit, þ.e.a.s. ef
unniö hefbi verið heiðarlega, birt-
ust í hinni miklu reiði og hneyksl-
un Vestfiröinga yfir þeim tíöind-
um að ókunnugur aökomumaöur
heföi orðið ofan á í prófkjöri Fram-
sóknarflokksins.
Hátt á þriðja hundraö Vestfirö-
inga úr öllum flokkum lýsm opin-
berlega vánþóknun sinni á þessari
útkomu meö því aö lýsa yfir sér-
stökum smðningi við störf Péturs
Bjamasonar á Alþingi.
Stjóm kjördæmisráðs
braut flokkslög
Það er oft sagt um okkur fram-
sóknarmenn aö flokkshollusta
okkar og foringjadýrkun nái út yfir
gröf og dauða. Ég skal alveg játa
það hreinskilnislega aö ég var tilbú-
inn að kyngja þessum úrslimm
prófkjörsins og vinnubrögðunum
líka.
Ég vildi aöeins fá á það reynt að
við framsóknarmenn, sem stóðum
aö baki Péturs Bjamasonar, starf-
andi þingmanns okkar, fengjum
aö bjóða fram BB-lista undir merkj-
um Framsóknarflokksins.
Ég lýsti því yfir í útvarpsviötali aö
ég myndi virða niðurstöðu kjör-
dæmisþings og yfirstjómar flokks-
ins og viö þaö hefði ég stabið ef far-
iö hefði veriö aö lögum.
Þess í staö var enn einu sinni
horfiö inn í skúmaskotin og þar
tók: stjóm kjördæmisráösins þá
ákvöröun upp á sitt eindæmi að
hafna ósk Péturs Bjamasonar aö fá
aö bjóöa fram BB-lista. Máliö var
Pétur Bjarnason.
aldrei lagt í dóm fulltrúa kjördæm-
isþings, eins og flokkslög gera ráð
fyrir.
Svo má brýna deigt jám að bíti.
Ég gat ekki látið bjóða mér þessa
framkomu; ég gekk út og skrifabi
úrsögn mína úr Framsóknar-
flokknum. Það skal enginn halda
aö það hafi verið sársaukalaus
ákvöröun. Ég tók hana af tryggð
viö stefnu sannra framsóknar-
manna. Lífshugsjónir mínar hafa
ekkert breyst.
Hvers vegna
Vestfjarðalistann?
Ég vil aðeins gera grein fyrir því
hvers vegna ég styð Vestfjaröalist-
ann, framboð Péturs Bjamasonar.
Það geri ég best með því aö taka
undir orð Gunnlaugs Finnssonar á
Hvilft, fynum alþingismanns okk-
ar: „Ég treysti Pétri Bjamasyni
mjög vel til þess aö tala máli Vest-
firöinga á Alþingi."
Ég kynntist Pétri fyrst í gegnum
sameiginlegt áhugamál okkar
beggja, leiklistina. Þá strax varð ég
var viö þá eðliskosti sem ég met
hvaö mest í fari hans: atorku og
geislandi starfsgleði.
Undanfarin ár hefur Pétur
Bjamason meira og minna haldið
uppi flokksstarfi okkar framsóknar-
manna á Vestfjöröum. Hann hefur
verið boðinn og búinn aö koma
með harmónikkuna á mannfagn-
aöi okkar. Hann hefur ritstýrt mál-
gagni okkar, ísfirðingi, af sérstök-
um myndarskap.
Það var notað gegn honum að
hann þekkti ekkert til vestfirsks at-
vinnulífs og aö hann væri ekki
nógu skeleggur. Ekkert er eins fjarri
sanni. Hann átti annað og meira
skilið af flokksforystunni en að þaö
vært sparkaö í hann aftan frá.
Pétur hefur þann sjaldgæfa kost
stjómmálamanns aö hann kann
að hlusta, hann kann að ná fram
málamiðlun. Hann er hins vegar
fastur fýrir og ákveðinn, þegar niö-
urstöðu hefur veriö náö. Þaö hefur
hann sýnt og sannað síöustu miss-
erin.
Göngum upprétt
ab kjörborðinu,
kjósum Pétur
Pétur Bjamason er alinn hér upp
á Vestfjöröum viö sjómennsku og
sveitastörf frá blautu bamsbeini.
Hann hefur unnið mikiö starf aö
framgangi ferðaþjónustu á Vest-
fjöröum.
Hann gjörþekkir stöðu menn-
ingarstarfsemi hér í fjórðungnum.
Enginn þekkir betur til skólamála á
Vestfjörðum. Ég veit ekki betri
samnefnara fyrir okkur Vestfirö-
inga, hvar á kjálkanum sem við bú-
um.
Það er af þessum ástæðum sem
ég skora á alla sanna framsóknar-
menn á Vestfjörðum, alla sanna
Vestfiröinga, aö leiörétta mistökin
sem gerö vom í prófkjörinu. Höfn-
um þessari sendingu flokksforyst-
unnar í Reykjavík, göngum upp-
rétt aö kjörboröinu og kjósum Pét-
ur Bjamason á Alþingi.
Höfundur er húsasmibameistari. Hann er
stubningsmabur Vestfjarbalistans og fyrrum
forystumabur í Framsóknarfélagi ísfirbinga.
fjármálaráðherra
byröar umfram aöra þegna jaessa
þjóöfélags á Icrepputímanum. Iætta
er ein rauöasta rósin í barmi fjár-
málaráðherrans á því herrans ári
1995, þegar valdaferli hans er (von-
andi) aö Ijúka.
Þaö var upplýst á Alþingi nýlega
aö ríkisstjómin hefði svikið bændur
landsins um 2,2 miljaröa fjárfram-
lög, sem samþykkt höfbu verið á
Alþingi í sambandi viö þá geröan
samning viö bændur og boriö þar
fýrir sig tylliástæður einar um und-
irskrift Ólafs R. Grímssonar, fyrrver-
andi fjármálaráðherra. Sýndi þaö
best hvaö langt var seilst til ab rýra
kjör þessarar elstu og virðulegustu
stéttar landsins.
Greinilegt var aö þama hafbi
margur „nytsamur sakleysinginn" í
liði stjómaiflokkanna látið nota sig
til að koma við þessum bolabrögð-
um, sem engum heiöviröum
manni em sæmandi, og bendir til
þess ab fáum er aö treysta, í oröi eða
verki.
Þaö er hörmung ab hugsa til þess,
aö til skuli vera háttsettur stjóm-
málamaöur svo kaldranalegur, aö
hann hæli sér af geröum sem þess-
um. Gerðum sem hafa gengið sVo
nærri lífsafkomu hundraöa heimila
og bænda, að þeir búa undir hung-
urmörkum og framundan liggur
ekki annað en ab yfirgefa bújarðir
sínar með ræktun og byggingum
og allri nútíma tækni og bægind-
um, og hrekjast út á kaldan klak-
ann eins og aumustu lieininga-
menn lýrri alda. Þeir menn, sem
standa fýrir slíkum ósköpum, hafa
ekki af stóm aö státa. Þeir eiga
margt og mikið ólært. Blómlegar
byggöir víösvegar um landib em í
útrýmingarhættu. Með áframhald-
andi aðgerðum stjómvalda er
stefnt ab því aö þær fari í auðn.
Sú lítilsviröing og beinn fjand-
skapur, sem bændum hefur verið
sýndur af núverandi stjómarliði, er
1 jótur blettur á samvisku þjóðarinn-
ar og svo yfirþyrmandi aö því verö-
ur varla meö oröum lýst. Með því er
vegiö svo aö rótum íslensks þjóöfé-
lags og menningararfi að sjálfstæöi
þjóöarinnar er í fultó hættu, ef ekki
veröur spymt viö fótum á raunhæf-
an hátt. Fögur orb á hátíbarstund-
um nægja ekki til aö breiöa yfir það
fláræði sem hér hefur veriö haft í
frammi.
Mál er að linni.
Höfundur er bóndi.