Morgunblaðið - 29.08.2007, Blaðsíða 28

28 MIÐVIKUDAGUR 29. ÁGÚST 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Vertu nú yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
Sofðu rótt, elsku frændi.
Tinna Ósk og Hekla Rún.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Foersom/
þýðing: Sveinb. Egilss.)
Góða nótt, elsku vinur.
Kristín Björnsdóttir og
Magni Jónsson.
HINSTA KVEÐJA
✝ Tjörvi FreyrFreysson fædd-
ist í Reykjavík 22.
mars 2005. Hann
andaðist á barna-
spítala Hringsins
þriðjudaginn 21.
ágúst sl.
Foreldrar Tjörva
Freys eru Elfa
Hrönn Valdimars-
dóttir fædd í
Reykjavík 12. 4.
1978 og Freyr Frið-
riksson fæddur í
Vestmannaeyjum
19. 6. 1976. Bróðir Tjörva er
Valdimar Freyr Freysson fæddur
16. 10. 2003.
Foreldrar Elfu eru Guðrún
Björnsdóttir fædd í Reykjavík 12.
9. 1946 og Valdimar Samúelsson
fæddur í Skotlandi 30. 4. 1942.
Foreldrar Freys eru A. Dóra Har-
aldsdóttir fædd í Reykjvík 26. 6.
1949 og Friðrik Ingi Óskarsson
fæddur í Vestmannaeyjum 16. 2.
1948.
Tjörvi greindist með illkynja
sjúkdóm 1. sept-
ember árið 2006, þá
aðeins 17 mánaða
gamall. Í kjölfar
greiningarinnar tók
við mikil og ströng
lyfjameðferð á
Barnaspítala
Hringsins. Eftir
hana fór hann utan
til Svíþjóðar í mikla
aðgerð, há-
skammta-lyfja-
meðferðir, fékk
hreinan merg og
þriggja vikna
geislameðferð. Eftir að heim var
komið í mars 2007 tók við vítam-
ínmeðferð.
Í byrjun sumars kom í ljós að
krabbameinið var komið aftur í
Tjörva og fljótlega eftir það tók
við hörð lyfjameðferð. Við endur-
komu krabbameinsins í þessu til-
viki er engin lækning enn fundin
og því var ljóst í hvað stefndi.
Útför Tjörva verður gerð frá
Árbæjarkirkju í Reyjavík í dag og
hefst athöfnin kl. 15:00.
Elsku Tjörvi, litli engillinn minn.
Ég trúi ekki að við fáum aldrei að
hafa þig með okkur framar. Mig lang-
ar svo til að vakna af þessum vonda
draumi og kúra hjá þér, þér fannst
svo gott að kúra í mömmu koti. Hefði
ég vitað að þetta var síðasta nóttin
okkar saman, hefði ég gert margt
öðruvísi. Hefði haldið þér í faðmi mér
alla nóttina, knúsað þig og kysst. Mig
langar að heyra rödd þína og hlátur,
sjá þig leika við bróður þinn sem
saknar þín svo og þekkir ekki lífið án
þín. Þetta er allt sárt og ósanngjarnt,
margar spurningar en fátt um svör.
Bara á föstudaginn fyrir rúmri viku
varstu svo hress og kátur, en krabb-
inn er fljótur að snúa sér.
Við vissum innst inni í hvað stefndi,
en þetta gerðist of snöggt. Við reyn-
um að hugga okkur við það að núna
líður þér vel, hleypur um aftur og
leikur þér í himnaríki. Ekkert for-
eldri vill horfa á barnið sitt kveljast,
þú valdir akkúrat rétta tímann fyrir
þig, held ég. Við erum auðvitað sátt
við ákvörðun þína, en samt er þetta
endalaust erfitt, söknuðurinn er svo
mikill og mér finnst hann bara
aukast.
Við reynum að halda okkur upp-
teknum. Við ætlum að gera trjálund í
bústaðnum tileinkaðan þér. Kannski
verður þar skógur einn daginn.
Amma og afi í sveitinni ætla að til-
einka þér lóð og allir sem vilja ætla 1.
september, þegar akkúrat ár er liðið
frá því að þú greindist, að hittast fyrir
austan með tré og planta.
Þú varst alltaf kátur þótt lífið væri
þér erfitt. Þegar þú byrjaðir fyrst í
meðferð léstu það ekki hafa nein áhrif
á þig. Hljópst um alla spítalagangana
og við sveitt á eftir þér með lyfja-
stöngina þína. Ég vildi oft þá, að þú
myndir aðeins horfa á teiknimynd og
slaka á en nei, það var ekki í þínum
orðaforða. Svo elskaðir þú að fara á
leikstofuna til hennar Gróu þinnar.
Hún var ein af fáum sem fengu að
halda á þér og hvíla mömmu og pabba
aðeins. Þú varst að byrja að fá mátt-
inn aftur í höndina og varst svo stolt-
ur. Og þegar við hjálpuðum þér að
hoppa um á annarri, varstu svo kátur
og montinn að það skríkti í þér. Þú
varst svo mikill orkubolti og við eig-
um yndislegar minningar um þig sem
við geymum í hjarta okkar.
Þetta hefur verið erfiður kafli í lífi
okkar, og oft langaði mig í smáfrí. En
núna langar mig það ekki lengur. Ég
kann ekki að lifa án þín, en hann
Gagga þinn heldur mömmu og pabba
við efnið og við hjálpumst að í gegn-
um þetta.
Ég elska þig svo mikið og hlakka til
að koma til þín einn daginn. Núna
kvíði ég að a.m.k. ekki því að eldast,
því þú bíður okkar. Ég kem samt ekki
strax. Ég vona bara að við lærum að
lifa með þessum söknuði.
Þín
mamma.
Elsku sonur.
Það er með miklum söknuði sem ég
skrifa þessar línur til þín. Söknuður-
inn liggur fyrst og fremst í þessu
hversdagslega, en það eitt að heyra
þig ekki kalla pabbi, mamma og
Gagga framar, fær mig til að gráta og
hugsa um þennan einstaka persónu-
leika sem að þú hafðir að geyma.
Allt frá fyrsta degi þínum í þessu
lífi var það fallega brosið þitt og fal-
legu augun þín sem einkenndu þig og
persónu þína. Þú heillaðir okkur
mömmu þína og Valdimar bróður
þinn upp úr skónum og um leið og þú
hafðir vit og getu til að tjá þig, ein-
faldaðir þú bara orðin með því að
segja „Gagga“ í staðinn fyrir Valdi-
mar, „Ba“ sem þýddi að drekka
o.s.frv.
Já, Tjörvi minn, þú varst og verður
alltaf hetja í mínum augum og ber
þessi kraftur og seigla í þér óhjá-
kvæmilega vott um það. Þegar þú
varst í gifsinu á haustmánuðum 2005,
þú hreinlega dróst þig áfram bæði
með því að skríða eða hreinlega
standa í gifsið með því að styðja þig
við eitthvað á meðan. Þarna varstu
aðeins 8 mánaða og nýlega búinn að
fá fyrsta skerfinn af lífinu. Þessi
dugnaður og baráttuvilji kom svo aft-
ur í ljós fyrir ári síðan þegar þú
greindist með krabbameinið en þá
sýndir þú aftur hvers þú varst megn-
ugur, þrátt fyrir að vera að berjast
við eitt erfiðasta krabbamein sem
finnst í börnum. Við vitum það vel,
elsku sonur, að sú barátta var erfið,
en dugnaðurinn og krafturinn sem þú
sýndir í þeirri baráttu er í raun efni í
heila bók.
Þrátt fyrir mikil veikindi og tölu-
verða sjúkrahúslegu gafst okkur fjöl-
skyldunni stundum tími til að gera
ýmislegt skemmtilegt og bera ófáar
ferðirnar austur í sumarbústað vott
um það. Um leið og við mamma þín
nefndum sumarbústað eða sveitina
svaraðir þú alltaf „amma doa“ sem
þýddi amma Dóra, „kisa“ sem þýddi
köttur eða „muu“ sem þýddi kýrnar í
sveitinni en þær voru einmitt margar
góðar ferðirnar sem við feðgarnir átt-
um saman í fjósið í Bollakoti á laugar-
dags- eða sunnudagsmorgnum gagn-
gert til að skoða kýrnar og önnur dýr
sem tengjast sveitasælunni.
Það eru ótalmargar minningar um
þig, elsku sonur, sem munu lifa um
ókomna framtíð og ég held að maður
verði aldrei sáttur við þá staðreynd
að þú sért farinn frá okkur en við
vissum sem var að þessi krabbi var
erfiður viðureignar og kallið að ofan
hlyti að koma fyrr en varði. Ég veit
það, elsku Tjörvi Freyr, að Guð al-
máttugur hefur tekið vel á móti þér
og þú kvelst ekki meira. Hér á jörðu
niðri erum við mamma þín ásamt
Valdimari bróður þínum fyllt ein-
hverju tómarúmi sem sjálfsagt eng-
inn getur fyllt í, en það máttu vita,
kæri sonur, að þú verður ætíð okkar
hjartastað og minningin um þig varir
að eilífðu.
Guð geymi þig og varðveiti.
Pabbi.
Elsku Tjörvi, litli engillinn minn.
Elsku Tjörvi Freyr. Litla hetjan
sem fékkst ekki lengri dvöl á þessari
jörðu. Þessi tími sem við fengum með
þér er okkur dýrmætur og lærdóms-
ríkur. Núna ertu laus við allar þján-
ingar sem á þig voru lagðar, elsku
drengurinn minn.
Freyr minn og Elfa mín, hann
Tjörvi ykkar hefði ekki getað fengið
betri foreldra, þið hafið staðið ykkur
ótrúlega vel í þessari baráttu. Hlúið
hvort að öðru og litla geislanum ykk-
ar honum Valdimari Frey, eða Gagga
eins og Tjörvi bróðir hans kallaði
hann.
Ég bið um styrk handa ykkur í
þessari miklu sorg.
Starfsfólki 22 E á Barnaspítala
Hringsins þakka ég allan stuðning.
Þið eruð einstök.
Mér er sem leggi ég lófann
á litla höfuðið þitt
biðjandi Guð að geyma
gullfallega barnið mitt.
(Heine.)
Elsku Tjörvi minn, við sjáumst síð-
ar.
Saknaðarkveðja,
Amma Dóra og Einar.
Tjörvi okkar féll frá hinn 21. ágúst
sl. Nú er ekki lengur von á að sjá bros
hans aftur og skemmtileg hljóð sem
hann notaði til að tjá sig og ákveðnar
bendingar sem hann hafði, sem allir
skildu. Hann var samt farinn að geta
sagt orð og orð og stutt í að hann færi
að tala enda orðinn tveggja ára.
Hvers er að minnast? Jú, hann
skildi eftir margar minningar þótt
ungur væri.
Það fyrsta sem kemur huga minn
er hetjudáð. Tjörvi barðist við ofur-
eflið í eitt ár eða helming af lífi sínu
og verð ég að segja að hann hafi varla
látið höfuð síga og meiri reisn hef ég
ekki séð hjá ungu barni. Þetta var
umtalað bæði hér og á spítölum í Sví-
þjóð hve styrkur, ákveðni en samt ró
hans var mikil.
Það eru ekki margir sem fá nafnið
Tjörvi og er ég farinn að trúa því að
það hafi ekki verið tilviljun ein að
hann var skírður Tjörvi, en það nafn
kemur aðeins fram á stórmennum í
Íslendingasögunum, þá sérstaklega
prestum.
Síðustu nótt Tjörva heima hjá sér
fengum við að passa hann og vildi
hann þá bara vera þétt að ömmu
sinni og svaf og kúrði eins og hann
væri að reyna að halda sér frá að
vera tekinn í burt. Morguninn eftir
mætti hann í reglubundna skoðun
með foreldrum sínum og ekkert vitað
þá nema allt væri með felldu. Til-
kynning kom frá læknum eftir skoð-
unina að mannlegri baráttu væri
hætt og þá var eins og Tjörvi hefði
ákveðið sjálfur för sína þaðan í frá en
innan við hálftíma síðar sofnaði
Tjörvi í sinni ró og óhræddur í fangi
móður sinnar. Hann játaði sig sigr-
aðan í þessu lífi.
Tjörvi lifir áfram í minningu okkar
allra, og foreldrar hans og stóri bróð-
ir þar sem sorgin er mest hafa ákveð-
ið að gera skógarrjóður og lund fyrir
gesti og gangandi til minningar um
barnið sitt. Tjörvalundur mun ekki
gleymast og saga og hetjudáð lítils
manns mun lifa eins og hjá fornköpp-
um okkar. Já, og ekki á óviðeigandi
stað. Fljótshlíðinni. Þar átti fjöl-
skyldan sínar bestu stundir með
Tjörva.
Elsku Elfa, Freyr og Valdimar.
Guð gefi ykkur styrk til að takast á
við ykkar mikla missi.
Afi og amma í Kleifarási.
Í dag er jarðsunginn lítill afastrák-
ur, Tjörvi Freyr Freysson, aðeins
rúmlega tveggja ára.
Tjörvi greindist með krabbamein 1
september 2006.Tjörvi hafði þá eig-
inleika að vera alltaf glaður og ljúfur
hvað sem á gekk, þó svo að hann væri
sárþjáður var alltaf stutt í brosið.
Það er lítið hægt að segja um svo lít-
inn en yndislegan dreng, afi grætur
þig sárt, elsku vinur, en þú varst svo
fallegur í litlu kistunni þinni.
Elsku börnin mín, þið hafið staðið
ykkur eins og hetjur og ég dáist að
ykkar persónuleikum.
Megi góður Guð styrkja ykkur og
varðveita á þessum erfiðu tímum.
Afi Friðrik.
Elsku Elfa, Freyr og Valdimar
Freyr.
Hvað er hægt að segja þegar lítill
yndislegur drengur fellur frá?
Ég sá þetta ljóð í gestabókinni
ykkar og mér finnst það vera svo lýs-
andi.
Í glugganum er ljós og það lýsir.
Inn í dimma nótt, eins og lítill engill.
Ég horfi þangað inn og ég óska.
Að allt væri þar, eins og það var áður.
Elsku Tjörvi Freyr, við eigum sem
betur fer margar fallegar minningar
um þig sem við munum alltaf geta
huggað okkur við. Og sérstaklega
mun ég halda upp á þá stuttu stund
sem við áttum með mömmu þinni,
Valdimar Frey og frændsystkinum
fyrir rétt rúmri viku. Þar sem þið þrír
þú, Valdimar og Breki – stóru grall-
araspóarnir voruð að leika ykkur með
prumpublöðruna. Á meðan tvíbur-
arnir átu kleinuna þína. Ekki hvarfl-
aði að mér að það yrði síðasta skiptið
sem við sæjumst.
Elsku systir, mágur og frændi,
megi guð gefa ykkur áframhaldandi
styrk til að takast á við það sem fram-
undan er.
Hulda, Ragnar, Breki,
Tindur Helgi og Guðrún Embla.
Lítill drengur ljós og fagur hefur
nú kvatt þennan heim. Við minnumst
Tjörva Freys með bjarta brosið sitt
og fallegu bláu augun sín, drengs sem
var alltaf kátur og með gott skap. Við
minnumst líka ótal samverustunda
þar sem bræðrabörnin fjögur léku
sér saman enda öll á sama aldri og
aldrei rólegheit þar sem þau voru
saman komin. Þessar minningar eru
dýrmætar og þökkum við fyrir þess-
ar stundir og varðveitum í hjarta
okkar.
Elsku Freyr, Elfa og Valdimar
Freyr. Orð eru fátækleg á stundu
sem þessari og sefa ekki sorgina en
við yljum okkur við minningarnar um
yndislegan dreng.
Er sárasta sorg okkur mætir
og söknuður huga vorn grætir,
þá líður sem leiftur úr skýjum,
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(Hallgrímur Pétursson.)
Blessuð sé minning Tjörva Freys.
Óskar Sveinn, Sigrún og börn.
Elsku Tjörvi.
Ég veit ekki hvað er hægt að segja
yfir svo miklum missi. Þú barðist
hetjulega í gegnum þennan mikla
sjúkdóm en því miður hafði sjúkdóm-
urinn yfirhöndina. Ég veit þó að þú
þjáist ekki lengur og ert komin til
himna þar sem þér líður vel. Þú ert án
efa fallegasti engillinn á himnum með
ljósu lokkana þína og brosir niður til
mömmu, pabba og Valdimars þar
sem þú verndar þau og fylgir þeim.
Það er svo sárt að þurfa að kveðja
þig en ég mun alltaf eiga mínar ljúfu
minningar um þig og geyma þær á
sérstökum stað í hjarta mínu. Það var
alltaf gaman að koma og heimsækja
þig því þú tókst alltaf á móti mér með
þínu ómótstæðilega brosi og kallaðir
á mig. Það var ekki annað hægt en að
brosa með þér því brosið var svo
bjart og allt andlitið ljómaði. Þetta
var alltof stuttur tími sem þú varst
hjá okkur en ég þakka fyrir hverja
einustu mínútu sem ég fékk til að
kynnast þér og vera með þér. Þín
verður sárt saknað.
Elsku Elfa, Freyr og Valdimar,
það er ekki mikið hægt að segja þeg-
ar missirinn er svo stór en þið munuð
ávallt eiga hugljúfar minningar um
yndislega drenginn ykkar. Þið eruð í
bænum mínum.
En elsku hjartans Tjörvi minn, ég
kveð þig nú, sem er án efa eitt það
erfiðasta sem ég hef þurft að gera.
Ég get ekki skilið af hverju við feng-
um ekki meiri tíma með þér. En Guð
tekur snemma þá sem hann elskar
sem segir okkur bara hversu einstak-
ur þú varst.
Þín stóra frænka
Edda Hrund.
Fallegur drengur fæðist í þennan
heim og hjúfrar sig í öruggum faðmi
foreldra sinna. Stoltur bróðir skopp-
ar í kring – spenntur og glaður yfir
fæðingu litla bróður. Fallegur dreng-
ur hjúfrar sig enn í faðmi foreldra
sinna, orðinn svo veikur, og kveður
þennan heim. Rétt rúmlega tveggja
ára gamall.
Fyrir rétt tæpu ári síðan greindist
Tjörvi Freyr Freysson
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HELGA INDRIÐADÓTTIR
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
andaðist sunnudaginn 26. ágúst.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
31. ágúst kl. 14.
Indriði M. Albertsson, Helga St. Sveinbjörnsdóttir,
Ingibjörg Sólmundardóttir,
Rósa Kristín Albertsdóttir, Gunnar Hafsteinsson,
Helga Þórný Albertsdóttir, Sturlaugur L. Gíslason
og ömmubörn.
✝
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
GEORG ST. SCHEVING
skipstjóri,
Grandavegi 47,
Reykjavík,
andaðist á Droplaugarstöðum 27. ágúst.
Anna Hannesdóttir Scheving,
Jóhanna Scheving, Vilberg Margeirsson,
Stefán Georgsson,
Berglind Scheving, Sigurbjörn Vilhjálmsson,
barnabörn og langafabörn.