Morgunblaðið - 14.09.2008, Side 42

42 SUNNUDAGUR 14. SEPTEMBER 2008 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Karfavogur - endaraðhús
Fallegt 220 fm endaraðhús, Sigvalda-
hús, á þessum eftirsóttum stað. Glæsi-
legar samliggjandi stofur, garðskáli, 5
svefnherbergi og rúmgott þvottaher-
bergi innaf eldhúsi. Stórar svalir ofan á
bílskúr. Gróin lóð.
Eignin er vel staðsett innst í botnlanga.
Stutt í skóla og þjónustu. Skipti mögu-
leg á 100-150 fm eign í vesturbæ
Reykjavíkur sem næst Seltjarnarnesi.
ÓÐINSGÖTU 4, SÍMI 570 4500, FAX 570 4505 • OPIÐ VIRKA DAGA KL. 9–17
Netfang: fastmark@fastmark.is • Heimasíða: http://www.fastmark.is/.
Jón Guðmundsson, sölustjóri og lögg. fasteignasali • Guðmundur Th. Jónsson, lögg. fasteignasali.
FASTEIGNA-
MARKAÐURINN
Ármúla 1, sími 588 2030 – fax 588 2033
SKIPTU VIÐ FAGMENN - ÞAÐ BORGAR SIG
HÁALEITISBRAUT 101 MEÐ BÍLSKÚR:
OPIÐ HÚS Í DAG SUNNUDAG MILLI KL 14 OG 16
Fjögurra herbergja
björt og falleg 118 fm.
íbúð á 1. hæð (hálf
hæð upp) ásamt 23
fm. bílskúr með öllum
lögnum. Gott skipulag
er, góðar innréttingar og gólfefni. Að utan er húsið nýmálað.
Góð staðsetning. Verð kr. 29,0 millj. Bjalla merkt Gunnar.
Faxafen 10 - 108 Reykjavík - eignir@eignir.is
EINBÝLISHÚS ÓSKAST TIL KAUPS
Við höfum verið beðin um að finna gott einbýlishús til kaups fyrir við-
skiptavin okkar. Húsið þarf að vera ca. 150-200 fm. með a.m.k. þremur
svefnherbergjum, bílskúr og garði. Æskileg staðsetning er Reykjavík eða
vesturbær Kópavogs. Verðhugmynd allt að 60 millj.
Upplýsingar gefur Aðalheiður og Brynja
á skrifstofu Eignaumboðsins.
Sími 580 4600
Aðalheiður Karlsdóttir, lögg.fasteignasali
www.eignir.is
Þuríður Halldórsdóttir hdl., lögg. fasteigna- og skipasali
www.hibyliogskip.is hibyliogskip@hibyliogskip.is
Sími 551 7270, 551 7282 og 893 3985
Lanzarote og Kanarí
Höfum til sölu og leigu úrval glæsilegra eigna í Puerto del Carmen á
Lanzarote. Mjög góð staðsetning, rétt við strönd og steinsnar frá „Lauga-
vegi“ Puerto del Carmen á Lanzarote. Verð á góðum, nýuppgerðum íbúð-
um frá 119.000 til 140.000 evrur. Höfum einnig ódýari eignir með upphit-
uðum sundlaugum. Hagstæð lánakjör og góðir útleigumöguleikar. Erum
núna með nokkrar sérlega áhugaverðar eignir. Höfum einnig fengið einka-
umboð til sölu á eignum á Kanarí og getum boðið þar góðar eignir með
upphituðum sundlaugum. Erum nú með eignir þar á sértilboði á einstöku
verði. Nánari upplýsingar á skrifstofu og á heimasíðu hibyliogskip.is
Minnum á heimasíðu okkar www.hibyliogskip.is
HVER eru rökin
gegn Bjallavirkjun?
Þau eru engin ef
grannt er skoðað en
Gegnálílandi flokk-
urinn er nú að reyna
að ná vopnum sínum í
baráttunni gegn þess-
ari 40 ára gömlu hug-
mynd, þú hún sé í öll-
um mynsturáætlunum
um virkjun vatnsafls
síðan 1965.
Hún „rekur fleyg“
á milli Friðlands að
fjallabaki og hálend-
isins sem líka stendur
til að friða. Auðvitað
gerir hún það. Mörk
friðlandsins eru dreg-
in með m.a. það í
huga að Bjallavirkjun
lendi utan þess.
Hún er í „anddyri
Landmannalauga“,
auðvitað er hún það, alveg eins og
virkjanirnar Búrfell, Sultartangi,
Hrauneyjafoss og Sigalda. Flestir
á leið í Landmannalaugar fá sér
kaffi og kaupa bensín í Hraun-
eyjafossi. Venjulegt fólk hefur
gaman af að skoða virkjanir. Í
Landmannalaugar er líka hægt að
komast eftir Dómadalsleið, þar er
engar virkjanir að sjá, en þá leið
fara mjög fáir nema hestamenn.
Umhverfisráðherra telur það
„allt of langt gengið að setja enn
eitt lónið á miðhálendi Íslands“, og
þetta lætur ráðherrann hafa eftir
sér alveg án tillits til þess að uppi
á hálendi þurfa virkjunarlón að
vera til að gera verulegt gagn.
Ráðherrann er líka dálítið heppinn
að hafa ekki verið uppi fyrir 300
árum því þá var þarna
stórt og mikið vatn,
líklega kallað Stóri
sjór ef trúa skal Elsu
Vilmundardóttur jarð-
fræðingi. Vatnið fyllt-
ist af ösku í Skaft-
áreldum, en þá urðu
verstu náttúruspjöll
sem yfir Ísland hafa
gengið. Öll önnur
virkjunarlón á Íslandi
voru líka einu sinni
stöðuvötn. Það er eng-
in sérstök þörf á því
að ríkisstjórn Íslands
leggist í þá þver-
móðsku að ekki megi
endurreisa gömul vötn.
Formaður Nátt-
úruverndarsamtaka Ís-
lands segir: „Þarna
yrði uppsöfnunarlón á
stærð við Mývatn með
tilheyrandi drullu og
aur“, en gleymist að
geta þess að fyrir er á
staðnum mikið svað úr
þessari sömu drullu og
þessum sama aur. Svæðið gersam-
lega ófært öllum nema fuglinum
fljúgandi, en það hefur mikinn og
hrífandi hættusvip. Hér með er
skorað á menn að skreppa upp í
Veiðivötn og ganga yfir skarðið að
Tröllinu sem þar stendur, horfa yf-
ir svæðið og reyna að sjá hvort
þeir kæmust aftur til baka eða
sykkju í einhverja sandbleytuna ef
þeir hættu sér út á aurana. Þeir
sem ekki komast geta flett upp á
ágætri mynd Guðmundar Páls
Ólafssonar af Tröllinu í Hálend-
isbók hans, á henni sést út á svæð-
ið. En ekki trúa textanum, sjaldan
hafa sést jafn margar villur í jafn
stuttu máli.
Frá 1958 var ég í þeim mæl-
ingaflokkum sem lögðu sitt af
mörkum til mynsturáætlana með
mælingaferðum um hálendið. Ég
kynntist frumherjum eins og Jak-
obi Gíslasyni, Sigurjóni Rist og
Guðmundi Jónassyni. Þeir ruddu
brautina fyrir það starf sem nú
hefur gert það að verkum að Ís-
land er ekki afskekkt úthafseyja
með deyjandi þorskstofn og fátækt
fólk á flótta til annarra landa. Ég
og aðrir í sömu sporum erum stolt-
ir af verkum okkar og viljum ekki
sjá þröngsýnan sértrúarflokk eyði-
leggja þá vinnu.
Þessi þröngsýni hefur orðið til
þess að öll vitræn umhverf-
isumræða hefur lagst af þar sem
virkjanir eiga í hlut. Í þeirri um-
ræðu sem á sér stað er þröngsýn-
um pólitískum markmiðum þeirra
sem berjast gegn áliðnaði sem full-
trúa alheimskapítalismans á Ís-
landi, blandað inn í fagleg sjón-
armið atvinnusköpunar og
raunhæfrar umhverfisverndar.
Meginvopnið í þeirri baráttu er að
telja öll umhverfisáhrif virkj-
anagerðar sem náttúruspjöll, en
slíkt er alger fjarstæða eins og
margir hafa bent á, ótal sinnum.
T.d. má benda á að hálendi Ís-
lands líður af vatnsskorti sem kem-
ur í veg fyrir að gróður þrífist
nema þar sem grunnvatn er fyrir.
Af þessum sökum er allt hálendið
iðandi rykmökkur í þurru roki. Há-
lendið frá Tungnaárjökli niður í
Þóristungur er talandi dæmi um
þetta. Ýmsir mælingamenn og jök-
lafarar hafa horft á málninguna
tætast af bílnum á leiðinni frá Jök-
ulheimum í bæinn. Umhverf-
isráðherra og aðrir þeir sem kalla
sig umhverfissinna mættu snúa við
blaðinu og horfa á þá möguleika
sem virkjanagerð á hálendinu
skapar til uppgræðslu og gróð-
urverndar. Gegn þeim rökum er
beitt mismunandi ófögrum orða-
leppum og svo frasanum sem kem-
ur þegar allt annað þrýtur „ þetta
er bara mín skoðun“.
Bjallavirkjun
Jónas Elíasson
skrifar um um-
hverfismál
Jónas Elíasson
» Bjallavirkj-
un er 40 ára
gömul áætlun að
lóni á svæði sem
áður var vatn og
hét Stóri sjór og
gefur tækifæri
til að styrkja
gróðurvernd.
Höfundur er prófessor.
NÚ er mér gjör-
samlega ofboðið af
þessu boltabulli sem
tröllriðið hefur þjóð-
inni síðastu ár með því
sem gerðist nú í lok Ól-
ympíuleikanna. Ís-
lenskar hand-
boltabullur vinna
silfurverðlaun og allt
ætlar um koll að keyra. Sjáið til:
Þeir unnu silfur, ekki gull! Samt er
tekið á móti þeim sem þjóðhetjum.
Og í ofanálag, þá rífur ríkisstjórn Ís-
lands 50 milljónir upp úr sameig-
inlegum sjóðum okkar og kastar í
þetta boltabull. Á sama tíma eru til
dæmis ljósmæður í kjarasamninga-
viðræðum sem enda líklega með
verkfalli. Nei, það má ekki setja
pening í nauðsynlega þjónustu al-
mennings en það má bruðla því í
boltabullur. Svo hefði nú mátt nota
þetta fé til mikilvægari mála, til
dæmis þeirra sem eru langveikir,
öryrkja, aldraða og svo framvegis.
Ég get nefnt marga aðra íþrótta-
menn sem unnið hafa til gull-
verðlauna erlendis, til dæmis krafta-
karla. Ég man ekki til þess að það
hafi verið tekið á móti þeim af op-
inberum aðilum. Þeir tóku bara rút-
urnar frá Leifsstöð til Reykjavíkur.
Og síðustu ár hefur varla komið sá
mánuður að maður hafi getað horft
á fréttir í sjónvarpi á auglýstum
tíma (kl. 19) vegna beinna útsend-
inga frá boltabulli. Og talandi um
fréttatíma: Í tvo daga í röð eftir um-
rætt boltabull, þá fóru ca. fyrstu 10-
15 mínútur fréttatímans í fréttir af
bolta. Þó maður væri blindur og
heyrnarlaus, þá myndi maður ekki
komast hjá því að vita vitleysuna.
Hvað með aðrar íþróttir, til dæmis
torfæru, kvartmílu? Ég held að það
hafi aldrei verið bein
útsending frá slíkum
keppnum, og ekki hef
ég heyrt af því að þeir
sem stunda kvartmílu
eða torfæru fái eina
krónu í styrk frá hinu
opinbera.
Nú, er ég skrifa
þetta bréf, eru liðnir 3
dagar síðan boltabull-
unum var flogið í B-757
þotu með tvær púmur
og einn DC-3 á eftir,
hring eftir hring í lág-
flugi yfir Reykjavík og reiðin sýður
enn í mér yfir óréttlætinu. Forseti
íslands gengur alveg fram af manni
með því að sæma þessa menn fálka-
orðu. Hverjir fá næstir fálkaorður?
Síðustu borgarstjórnir Reykjavík-
ur? Nei og aftur nei! Þetta er of
langt gengið. Og þessar heimsku
„hópsálir“ sem hrúgast niður í bæ til
að taka þátt í hinni og þessari lág-
kúru, að horfa á boltabullur stíga út
úr flugvél og þramma niður Lauga-
veg í tugþúsundavís með sárveiku
fólki einu sinni á ári. Ef þú ert ekki
„með“ þá ertu rasisti, fordómafullur
eða anarkisti. Kannski er ég einn af
þeim? Mér finnst bara nóg komið af
þessari einsleitu íþróttafrétta-
mennsku. Ekkert nema bolti og aft-
ur bolti. Og „hópsálirnar“ sitja
heima í stofu útúrdrukknar af bjór-
drykkju glápandi á beinar útsend-
ingar af boltabulli og börnin þeirra
horfa á foreldra sína fulla fyrir
framan skjáinn. Er það svona fyr-
irmynd sem við viljum sýna æsku
þessa lands?
Íþróttafréttamenn verða að fara
að taka sig saman í andlitinu og
verða víðsýnni og fara að leyfa okk-
ur að horfa á aðrar íþróttir líka. Við
fordómafullu rasistarnir og anark-
istarnir viljum fá að sjá fleira, til
dæmis rallý, kvartmílu, torfæru,
tractorpulling, flugþætti, fallhlíf-
arstökk og svo framvegis. Það er af
nógu af taka ef menn bara litu smá-
stund af boltanum. Ég er viss um að
ég á fullt af samherjum úti í þjóð-
félaginu sem er sama sinnis og ég,
en þeir hafa einhverra hluta vegna
ekki þorað að tjá sig eins og ég geri
nú.
Varðandi ferðakostnað og bruðl
menntamálaráðherra, forseta Ís-
lands og fleiri sem eyddu milljónum
í ferðir og gistingar tengdar Ólymp-
íuleikunum: Það er alltaf til nóg af
peningum þegar eitthvert menning-
ar- eða boltabull er annars vegar en
svo er ekki hægt að borga mjög
hæfu fólki sem sinnir brýnustu
verkefnum þjóðlífsins almennileg
laun eða leggja fé í starfsemi tengda
starfi þeirra. Til dæmis má nefna
lögregluna, lækna, hjúkrunarfólk,
landhelgisgæslufólk, slökkviliðs-
menn og fleiri. Mér finnst tími til
kominn að við þurfum að fara að
skipta út þessu fólki sem stjórnar
Íslandi í dag. Hvað höfum við að
gera með 63 alþingismenn? Ekkert!
Það myndi alveg nægja að hafa þá
til dæmis 15. Það myndi aldeilis
sparast í launakostnaði þá. Og svo
má líka afnema kosningarétt því at-
kvæði okkar skipta engu máli. Síð-
ustu hræringar í borgarmálum
sanna það.
„Strákarnir okkar“
Jón Jónsson er
ósáttur viðbruðl í
kringum bolta-
íþróttir
» Það er alltaf til nóg
af peningum þegar
eitthvert menningar-
eða boltabull er annars
vegar en svo er ekki
hægt að borga mjög
hæfu fólki sem sinnir
brýnustu verkefnum
þjóðlífsins almennileg
laun Jón Jónsson
Höfundur er fyrrverandi vagnstjóri.