Morgunblaðið - 14.09.2008, Síða 49

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14. SEPTEMBER 2008 49
✝ Hilmar Th.Magnússon
fæddist í Reykjavík
2. desember 1935.
Hann lést 3. sept-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Magnús Jóns-
son frá Selalæk, f. 8.
júlí 1893, d. 19. júní
1959 og Anna Sig-
urbjörg Lárusdóttir
frá Efra-Vaðli á
Barðaströnd, f. 11.
september, d. 3.
mars 1997. Eftirlif-
andi systkin og hálfsystkin Hilm-
ars eru: Aðalheiður, Ágústa,
Magnús, Jóhanna, Lárus, Rann-
veig, Kristinn, Hrafnhildur, Sig-
urður A., Sverrir,
Lára og Hulda.
Börn Hilmars ut-
an hjónabands eru
Alfreð, f. 27. apríl
1955, Ágústa Sigríð-
ur, f. 6. janúar 1956
(ættleidd), og Rósa
Margrét, f. 26. des-
ember 1956 (ætt-
leidd).
Maki (skildu)
Karolína K. Smith,
f. 19. september
1936, sonur þeirra
Eggert Garðar, f. 3.
apríl 1964, d. 28. ágúst 1971. Út-
för Hilmars fór fram í kyrrþey.
Jarðsett var í Gufuneskirkju-
garði.
Ástkæri bróðir!
Það er sárt að kveðja þig á þennan
hátt.
Kallið frá Guði kom fyrirvaralaust
og allt of fljótt.
Eftir stöndum við með sorg og
söknuð í hjarta.
Það er huggun harmi gegn að þú
fékkst að kveðja þennan heim úti á
hafinu bláa í blíðskaparveðri á litla
bátnum þínum, (Marimu) þar sem
þér leið alltaf vel og áttir þínar bestu
stundir.
Kæri bróðir!
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V.Briem.)
Við vottum syni hans Alfreð inni-
lega samúð okkar. Þökkum elskuleg-
um bróður samfylgdina og biðjum
honum blessunar á Guðs vegum.
Ágústa Magnúsdóttir
og systkin.
Hilmar Th. Magnússon
Áfram veginn í
vagninum ek ég,
inn í vaxandi kvöldskugga þröng.
Þetta er byrjunin á einum af
uppáhaldssöngvum pabba. Hann
reyndi oft að ná tökum á Ökuljóð-
inu. Einkum í gleðskap með
mömmu, góðum vinum og guða-
veigum. Honum tókst nú aldrei
sérstaklega vel upp með lagið en
nú ekur hann væntanlega áfram
sinn veg í vagninum um aldingarð-
inn fagra við himneska hljóma. Og
ef til vill er honum nú gefið að geta
sungið svo fallega að englarnir
taka undir með honum. Ég sé hann
fyrir mér, laglegan og frískan
mann sitjandi í vagninum, njótandi
þess frelsis sem hann hefur nú öðl-
Eiríkur Róbert
Ferdinandsson
✝ Eiríkur RóbertFerdinandsson
fæddist á Hverfis-
götu 43 í Reykjavík
14. júní 1924. Hann
lést á dvalarheim-
ilinu Hrafnistu í
Hafnarfirði 4. sept-
ember síðastliðinn
og var jarðsunginn
frá Fríkirkjunni í
Hafnarfirði 10.
september.
ast, laus við allar
þjáningar.
Á þessari saknað-
arstund get ég þó
ekki annað en sam-
fagnað honum að
hafa fengið að fara til
himna, eftir að hafa
þjáðst fárveikur og
máttfarinn svona
lengi. Hann hélt svo
fast í lífið, að við sem
vorum í kringum
hann skildum ekki
hvernig þetta var
raunverulega hægt. Í
hvert skipti sem við fjölskyldan
héldum að nú væri komið að enda-
lokum, þá reis hann bara upp og
tjáði okkur ást sína.
Hann náði að lokum að eiga ynd-
islega stund með móður okkar þar
sem hann tjáði henni kærleika sinn
og þakkir fyrir fylgdina alla. Fyrir
nokkrum dögum naut hann sam-
verunnar með okkur svo innilega
að hann með smá kersknissvip
spurði hvort hann ætti ekki bara
að hætta við að deyja! Þar kom
glettnin vel í ljós og hversu erfitt
hann átti með að gefast upp og yf-
irgefa mömmu og okkur hin.
Pabbi var fær og margt lék í
höndum hans. Hann var líka vel
gefinn, sérstaklega handlaginn og
listrænn.
Það var gaman að ræða við hann
um andleg mál, hann var trúaður,
en hafði sínar eigin skoðanir á
krafti og styrk æðri máttarvalda.
Honum tókst ekki alltaf vel að
höndla hinn veraldlega auð og
mátti sjá á eftir fyrirtækjum sem
hann hafði stofnað. Tímarnir voru
honum heldur ekki hliðhollir. Hann
gat stundum verið svartsýnn en
náði sér alltaf á strik aftur og gat
litið á björtu hliðarnar á ný. Hann
gat líka alltaf samglaðst velgengni
annarra og lifað sig inn í það sem
við hin tókum okkur fyrir hendur.
Dagdraumar hans urðu oft að loft-
köstulum. Ég naut þess líka oft
sem barn að eiga dagdrauma með
pabba, við náðum oft að vera kóng-
ur og prinsessa í áhyggjulausu
ríki.
Pabbi var nefnilega vel hugs-
andi, góður félagi með góðan húm-
or. Í hjarta mínu met ég hann fyrir
þá virðingu sem hann bar fyrir
mér. Hann hefur alltaf stappað í
mig stálinu og hvatt mig hvort sem
ég vildi verða flugmaður, fornleifa-
fræðingur eða búðarkona. Það er
dýrmætt að finna virðingu og ást
foreldra sinna, sama hversu gamall
maður er.
Nú er hann allur en ég ætla að
njóta nærveru minninganna og
vera þakklát fyrir tímann sem við
áttum saman.
Guð varðveiti skósmíðameistar-
ann Eirík Róbert.
Jóhanna Erla.
Þegar mikill andi
eins og herra Sigur-
björn biskup hverfur
héðan af sjónarsvið-
inu setur mann hljóðan. Það rennur
upp fyrir manni í allri sinni stærð
hversu miklu hlutverki þessi maður
gegndi í lífi þjóðar sinnar á meðan
Sigurbjörn Einarsson
✝ Sigurbjörn Ein-arsson fæddist á
Efri-Steinsmýri í
Meðallandi 30. júní
1911. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 28.
ágúst síðastliðinn
og var útför hans
gerð frá Hallgríms-
kirkju 6. september.
hann var og hét. Ekki
einungis var herra
Sigurbjörn einn merk-
asti trúarleiðtogi sem
við höfum átt, heldur
var öll hans fram-
ganga og líf lifandi
vitnisburður um sann-
kristinn vitran mann,
sem aldrei slakaði á í
viðleitni sinni til að
fylgja því sem hann
taldi sannast og feg-
urst. Slíkir menn eru
lifandi fyrirmyndir og
stundum svo stórar að
áhrifamáttur þeirra mótar heila
þjóð.
Herra Sigurbjörn var mikill
gæfumaður í fjölskyldu- og einkalífi.
Það er mér kært að minnast þeirra
hjónanna, frú Magneu Þorkelsdótt-
ur og herra Sigurbjörns, en saman
voru þau tvíefld í andlegu lífi þjóð-
arinnar. Á þessari stundu leitar
hugur minn til kyrrðardaga í Skál-
holti í dymbilviku fyrir um það bil
tólf árum. Þau hjónin veittu okkur
hina andlegu leiðsögn þessa daga og
áhrifin voru svo sterk og langvinn
að eftirfylgjandi páskahátíð breytt-
ist í eitthvað undursamlegt. Eins
var um viðtal við herra Sigurbjörn í
sjónvarpinu á jólum 2006. Viðtalið
orkaði svo sterkt á mig að eftirá
sagði ég við sjálfan mig, nú eru jólin
komin.
Ég bið góðan Guð að blessa þau
hjónin frú Magneu og herra Sig-
urbjörn í nýjum heimkynnum.
Við Guðný vottum eftirlifandi
ættingjum og vinum okkar dýpstu
samúð.
Gunnar Kvaran.
✝
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug
við andlát og útför okkar ástkæru
MARGRÉTAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Lækjartúni 2,
Akureyri.
Útför hennar fór fram frá Glerárkirkju fimmtudaginn
11. september.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Heima-
hlynningar á Akureyri og starfsfólki lyfjadeildar FSA fyrir einstaka
umönnun og hlýhug.
Guð blessi ykkur öll.
Sveinn Árnason,
Guðný Georgsdóttir,
Björg Kristjánsdóttir,
Björn Guðmundsson,
Aðalheiður Guðmundsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
MAGNÚS INGIBERG JÓHANNSSON
leigubílstjóri og kafari,
Hringbraut 104,
Keflavík,
lést á heimili sínu sunnudaginn 7. september.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju þriðjudaginn
16. september kl. 14.00.
Hrafnhildur Guðbrandsdóttir,
Ægir Magnússon,
Hafsteinn Þór Magnússon,
Sigfríð Magnúsdóttir,
Þuríður Magnúsdóttir,
Rebekka Magnúsdóttir,
Haraldur Magnússon,
tengdabörn og barnabörn.
✝
Faðir okkar,
ÞÓRÐUR KRISTJÁN GUÐMUNDSSON,
lést á hjúkrunarheimilinu Víðinesi miðvikudaginn
3. september.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði fimmtu-
daginn 18. september kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi.
Guðrún Elfa Þórðardóttir,
Oddný Snjólaug Þórðardóttir,
Guðmundur Egill Þórðarson,
Þórunn Selma Þórðardóttir
og fjölskyldur.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir og bróðir,
BÁRÐUR F SIGURÐARSON,
löggiltur endurskoðandi,
lést á dvalarheimilinu Grund fimmtudaginn
11. september.
Hann verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 17. september kl.15.00.
Guðrún Kalla Bárðardóttir, Hilmar Sigurþórsson,
Gyða Bárðardóttir, Þórhallur Maack,
Auður Bárðardóttir, Guðbrandur Elíasson,
Sigurður Kr. Bárðarson, Álfhildur Ólafsdóttir
Bárður Örn Bárðarson, Ólöf Margrét Snorradóttir,
Þorsteina Sigurðardóttir.
Elsku Pála.
Okkur langar að
minnast þín með nokkrum línum.
Líf þitt tók óvænta stefnu fyrir
nokkrum mánuðum. Og hlutirnir
gerðust hratt. Þú tvínónaðir aldrei
Pála Þrúður Jakobsdóttir
✝ Pála ÞrúðurJakobsdóttir
fæddist á Hunku-
bökkum í V-
Skaftafellssýslu 25.
apríl 1948. Hún
lést á krabba-
meinsdeild Land-
spítalans 25. ágúst
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Selfosskirkju
29. ágúst.
við neitt, kastaðir þér
í verkin eins og þau
lágu fyrir hverju sinni.
Lífinu tókstu passlega
alvarlega og fórst þínu
fram. Ef ákvörðun var
tekin af þinni hálfu
stóð hún. Þú bjóst yfir
mikilli elju og stað-
festu sem hefur hjálp-
að þér í gegnum lífið
og án efa nýttust þessi
kostir þínir þér einnig
þessa síðustu mánuði.
Að þínu mati var ekk-
ert það erfitt að það
væri óyfirstíganlegt. Margt var
brallað hér fyrr á árum. Minnis-
stæðar eru sumarbústaðarferðir.
Einnig hittumst við og borðuðum
góðan mat saman og fengið var sér
„aðeins í tána með“. Ekki spillti nú
fyrir þegar Valdimar hóf upp raust
sína og söng af mikilli innlifun og
gleði. Þá var nú oft glatt á hjalla.
Við vottum ykkur aðstandendum
okkar dýpstu samúð. Megi góður
Guð gefa ykkur styrk og vera með
ykkur. Kæra vinkona, þér þökkum
við samfylgdina bæði í leik og starfi.
Sofðu rótt, elsku Pála.
F.h. vinkvenna þinna frá deild
A-2.
Guðbjörg Gunnarsdóttir.