Skinfaxi - 01.04.1917, Blaðsíða 7

SKINFAXI
31
og ])að bara vegna sérstakra atvika. —
Hvað mataræði viðvikur, er liest að hver
borði þann mat, sem hér er völ. á, þó
ættu menn að minka kjötskamtinn sem
mest, en neyta í þess stað meira af fisk-
meti og jurtafæðu. Af grautum mun
hafragrauturinn vera sá hollasti. — Harð-
fiskur er afbragð fyrir tennurnar. Eigi
skal byrja að æfa sig fyr en l1/^—2 klst.
eftir borðun, og neyta eigi matar aftur
fyr en að minsta kosti J/2 klst. eftir æf-
ingu eða aílraun. Ef kostur er ættu leik-
menn að fá volgt bað eftir hverja æfingu,
og kalt steypibað á eftir; fyrirbyggir það
að mestu allan stirðleika og sinadrátt. —
Standið aldrei lengi i köldu baði hreyfing-
arlausir. — Strokuæfingar J. P. Miillers
(„Mín aðferð“) ættu allir að temja sér. —
Hefir það gefist ágætlega þeim sem reynt
hafa. — Hafa skal dómara á hverri æf-
ingu, það eflir bæði reglusemi og hlýðni,
og eigi er vanþörf á því, eins og allir
vita. — Andið altaf djúpt og reglulega
meðan á æfingunni stendur. Grípið eigi
andann á lofti, hefir það bara ilt í för
með sér, t. d. taugaóstyrk og þ. h. — í
logni njóta spyrnurnar sín best; þess vegna
er best að Ieikurinn fari fram í logni og
góðviðri, bæði vegna leiksins og áhorfenda.
— Sem allra min.st ættu menn að æfa í
rigningu eða kalsaveðri, því þá njóta menn
sín síður. Og umfram alla hluti látið
liggja vel á ykkur, hæði við æfingar og
kappraunir.
Heimilisíðnaðaruámskeið.
Síðastliðinn vetur veitti fjórðungsþing
styrk (að upphæð 75 kr.) til heimilisiðnað-
arnámskeiðs á Ísaíirði, gegn því að ung-
mennafélag ísfirðinga legði jafnmikið fram
og sæi um að halda námskeiðinu uppi.
Nú i vetur var þetta námskeið á ísa-
firði og er það, að því er eg veit til,
fyrsta námskeiðið sem ungmennafélögin
stofna til í þessari grein. Þætti mér því
við eiga, að Skinfaxi geti þess með nokkr-
um orðum. Má vera að það dragi hugi
fleiri manna að þessu efni.
Námskeiðið byrjaði 6. nóvember og ena-
aði 18. desember. Þátttakendur voru 46
manns, 17 kvenmenn og 29 karlmenn og,
unnu alls 242 muni. Yngst voru 2 börn,
7 og 8 ára. Mestur hluti nemendanna
var á aldrinum 14 til 20 ára, einnig nokkr-
ir bæði eldri og yngri. Kenslugreinarnar.
voru ; burstagerð, teikning, útsaumur (sér-
stök tegund, ,,Tenerif“), útsögun og ein-
faldur útskurður.
Burstagerðinni tóku 20 manns þált í,
15 stúlkur og 5 piltar, og unnu alls 85
muni. Teikningunni tóku þált í 2 stúlk-
ur og 8 piltar og gerðu alls 23 teikning-
ar. Saumum tóku þált í 12 stúlkur og
saumuðu alls 36 muni. Og smíðununr
lóku 40 þátt í, 14 stúlkur og 26 piltar og
unnu alls 98 muni.
Tilsögn í burstagerð og teikningu veilti
ungfr. Guðrún Vigfúsdóttir frá Tungu i
Önundarfirði. Ætlast var til að hún kendi
einnig að bregða körfur, en efnið til þeirra
fekst ekki. Sauminn kendi ungfrú Þóra
J. Einarson (form. U. M. F. ísfirðinga),
forstöðukona sjúkrahússins á ísafirði —
Og að „tálga“ sagði eg til.
Bæjarstjórn ísafjarðarkaupstaðar lánaði
bæjarþinghúsið til kenslunnar með ljósi
og hita ókeypis, og á hún þakkir skilið.
Sjálfur verð eg að segja að mér þótli
námsskeið þetta ganga eftir bestu vonum,
en að öðru leyti heyrir mér ekki til að
dæma þar frekar um.
Skiftar munu að vísu skoðanir manna
hér á landi vera um nytsemi þannig lag-
aðra námskeiða og allrar slíkrar kenslu,
og um þetta málefni yfir höfuð. Sumir
menn virðast líta svo á, að eigi heimilis-
iðnaðurinn að verða þjóðinni til nokkurr-