Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1968, Blaðsíða 20

—- KvenmaSurinn sagSi bara aS ég œtti
ekki aS ajhenda ]>ennan Jyrr en viS vcerum
komnir á haf út — þér mynduS sjálfur
leannast viS þetta.
Ungur mað’ur yfir sig ástfanginn gaf
unnustunni náttkjól í jólagjöf. Þegar stúlk-
an opnaði pakkann í viðurvist foreldr-
anna, kom í ljós að hann var gegnsær.
Unnustinn varð að vonum harla vand-
ræðalegur og reyndi að leiða athyglina
frá gjöfinni: „Þú skalt ekkert vera að
hugsa imi gjöfina," sagði hann í fáti, held-
ur aðeins um hugsunina, sem liggur á hak
við!“
*
Það höfðu rekið nokkrir spíradunkar á
land á smáeyju við Noreg. Allir tóku þátt
í hjörguninni og einn lýsti henni þannig:
„Allir sem gátu kropið og gengið —- þeir
krupu.“
*
Sérliver kynslóð hrosir að foreldrunum,
hlær að öfunum, en dáist að forfeðrunum.
Churchill átti einu sinni að hafa sagt:
„Hið ómögulega tekur aðeins dálítilð
lengri tíma.“
Amerískur dómari kvað nýlega upp dóm
tim, að bók, sem var af mörgum álitin
klúr, væri það ekki. Búizt er við að höf-
undurinn muni áfrýja dómnum!
Til hamingju drengur minn, ég hefi frétt
að þú sért trúlofaður annari hinna fallegu
tvíburasystranna hans Olsens. En hvernig
ferðu að þekkja þér í sundur?“
„O, ég reyni það alls ekki.“
❖
„Þyngdarlögmálið orsakar það, að hlutir
falla til jarðar, en snúast ekki í lausu
Iofti,“ sagði harnakennarinu.
„En livernig fer, þegar Alþingi breytir
lögunum ?“
V
*
„Og svo gripu þeir livor sinn stól og
byrjuðu að lemja livor á öðrum,“ sagði
vitnið í réttinum.
„Af liverju gripuð þér ekki inn í?“
spurði dómarinn.
„Það voru ckki fleiri stólar.“
*
Ákærði stóð niðurheygður og tneð iðr-
unarsvip fyrir dómaranum, sem leit liann
óhlíðum augum.
„Það er mjög alvarlegt hrot að hlaupa
um göturnar að næturlagi og syngja há-
slöfum. Hafið þér nokkuð fram að færa
yður til málsbóta? Hversvegna gátuð þér
ekki sungið heima?“
„Já, það var nú ástæða til þess,“ svaraði
maðurinn aumingjalega. Konan lienti mér
nefnilega út.“
„Hm.“ Það hreytir nú málinu dálítið,
svo að þér sleppið með smásekt. En auð-
vitað gátuð þér haldið upp á atburðinn á
hljóðlátari liátt.“
*
ske.
Lögreglan í Argentínu leitar nú að
inanni, sem hefir óvenju mikinn áhuga
fyrir stórum og feitlögnmn konum. Hann
situr um þær, lætur 50 senta pening detta
á götuna, og þegar þær beygja sig eftir
lionum, gefur hann þeim spark í endann
og stingur svo af.
*
I marga ættliði höfðu svartir og hvítir
notað sömu kirkjuna í sátt og samlyndi.
En svo var það úr sögunni og önnur
kirkja byggð fyrir þá svörtu til afnota.
Þeir fóru allir nema Toni gamli, sem
féll á kné: „Kæri Guð, hvernig stend-
ur á því að ég verð að fara og fæ ekki að
sækja gömlu kirkjuna mína, sem mér þyk-
ir svo vænt um?“
Og drottinn svaraði honum og sagði:
„Taktu þetta hara með ró gamli vinur.
Eg er ekki heldur lengur í gömlu kirkj-
unni.“
*
— AuSvitaS þrengja þeir aS. Þetta er
ekta sliinguskinn, kyrkislöngu.
VÍKINGUR
20