Samvinnan - 01.08.1975, Síða 23

1838, hinn 28. nóvember, riðu
hreppstjórar Akrahrepps í
hlaðið i Bólu ásamt sjö fylgd-
armönnum og kröfðust þess að
fá að gera þar þjófaleit, þar
sem þau hjónin lægju undir
grun um sauðaþjófnað. Leit-
uðu þeir þar dyrum og dyngj-
um, en fundu ekkert, er benti
til slíks, unz þeir rákust loks á
kagga með sauðakjöti í litlum
kofa inn af eldhúsinu. Töldu
þeir kjötið í kagga þessum
vera heldur mikið, eftir því
sem þau hjónin höfðu skorið
af fé um haustið, og varð úr, að
þeir báru logandi ljós inn í kof-
ann, þar sem m. a. var geymt
talsvert af þurru sauðataði, og
innsigluðu kaggann. Hurfu þeir
á brott við svo búið, en skömmu
eftir að þeir voru farnir, kom
upp eldur í kofanum, og brann
hann til ösku með öllu sem í
honum var, og einnig hluti af
eldhúsinu. Höfðu þau hjón
þannig orðið fyrir allmiklu
LjPRf
i—i PRcnimvnDASTOPRn hp.
Brautarholti 16 sími 25775
Pren tmyndageró
og Offsetþjónusta
EFÞAÐ VANTAR
í sumarbústað, sveitina, bæinn — eru það
plaströrin frá Reykjalundi, sem nú eru notuð.
Létt, sterk og sveigjanleg rör. Öruggar og auð-
veldar tengingar. Leggja má hundruð metra
án tenginga. Þola högg og hnjask — lítil hætta
á skemmdum þó vatnið frjósi. Ónæm fyrir
áhrifum vatns, lofts og jarðvegs. Framleidd úr
Hostalen, frægu þýzku plastefni, sem notað er
í leiðslur um allan heim.
Fylgist með tækninýjungum
upplýsinga.
— leitið nánari
VATN
fSi5®ÍT UB HosriUj
'Í545JHI FRA höchsUA
VINNUHEIMILIÐ AÐ REYKJALUNDI
AÐALSKRIFSTOFA REYKJALUNDI, Mosfellssveit - Simi 91-66200
SKRIFSTOFA i REYKJAVÍK, Bræðraborgarstig 9 - Simi 22150
tjóni af völdum leitarmanna,
bæði var hluti af bæ þeirra
eyddur af eldi og talsverður
hluti lífsbjargar þeirra til
vetrarins eyðilagður.
Upp af þessu spruttu mála-
ferli, sem stóðu yfir því nær til
jafnlengdar árið eftir, og er
augljóst, að málið hefur verið
rekið af mikilli hörku móti
þeim Hjálmari og Guðnýju. En
þrátt fyrir það tókst ekki að
færa neinar sönnur á, að þau
væru sek um sauðaþjófnað,
enda voru þau samtaka um að
bera staðfastlega af sér allar
slíkar ákærur. Lyktaði málinu
svo, að þau voru að kalla sýkn-
uð, en þó munu þau hafa orðið
að þola tjónið af brunanum
bótalaust. Er og svo skemmst
frá að segja, að allt, sem vitað
er um þetta mál, bendir til þess,
að ákæran á hendur þeim hafi
verið að mestu úr lausu lofti
gripin og þau hafi hér orðið að
þola ofríki harðskeyttra nábúa
sinna, en skapgerð Hjálmars
var svo farið alla ævi, að hon-
um hætti mjög til að espa
menn upp á móti sér og gera
þá að heiftúðugum óvildar-
mönnum sínum.
En þó að sauðaþjófnaðar-
málinu hafi lyktað með sigri
hjónanna í Bólu, er eigi að síð-
ur augljóst, að ákæran og
málaferlin hafa gengið mjög
nærri þeim báðum. Við það
bættist og það, að Hjálmar
mun hafa veikzt um þessar
mundir og orðið meira eða
minna ófær til vinnu. Að lokum
gafst hann svo upp við búskap-
inn, og vorið 1843, eftir sjö ára
búskap í Bólu, fluttust þau
hjónin þaðan og fóru að Minni-
Ökrum í sömu sveit. Á Minni-
Ökrum átti Hjálmar síðan eft-
ir að eiga heimili í tuttugu og
átta ár, og bjó hann þannig
fjórum sinnum lengri tíma þar
en í Bólu, sem hann er annars
við kenndur.
• FRÁFALL GUÐNÝJAR
Eftir tveggja ára veru á
Minni-Ökrum varð Hjálmar
svo fyrir þyngsta áfallinu á
sinni rysjóttu ævi, sem var
missir Guðnýjar, en hún and-
aðist sumarið 1845. Þrátt fyrir
einstaka árekstra mun hjóna-'
band þeirra hafa verið farsælt,
og um það hversu fráfall henn-
ar hefur fengið á Hjálmar, fá-
um við gleggsta hugmynd í
kvæðum þeim, sem hann orti
eftir hana látna. Fremst þeirra
verka er tvímælalaust kvæð-
ið Andvaka, og er rétt að
staldra aðeins við það. Þetta
er langt leiðslukvæði, þar sem
Hjálmar lýsir hughrifum sín-
23