Neisti - 01.10.1963, Qupperneq 12

SPJALL
HRfM. £>essi kuldalega skamm-
stöfun er ekki úr auglýsingum
fyrir kæliskápa eða frostlög. Lík-
lega á hún að benda til kaldbeittrar
skynsemi félagsmanna, eða ein-
faldlega fyrirlitningar þeirra á
auglýsinga - l£fs - eliksxrs borgara-
legs þjóðfélags. Heimssamtök
róttækra fslenzkra menntamanna
ákváðu á aðalfimdi síhum f ágúst
s. 1. að leita til Æ. F. um samvinnu
við útgáfu blaðs. Þannig er HRÍM
aðili að NEISTA, þótt ekki sjái
merki í efni þessa fyrsta tölublaðs.
Við erum núna að koma á skiplags-
tengslum við HRÍM - deildir og
væntum þess, að félagar liggi ekki
á liði sínu. Allt kemur til greina,
jafnt djúpvitrar skilgreiningar sem
léttilegur heilaspimi, en sér f
lagi þá álit og tillögur um efni blaðsins
ÞAÐ ER EKKI LENGI GERT
að lesa þetta blað. Lengri tíma
þarf til að setja það saman og þá
drjúgum lengstan að gera það, að
ómissandi blaði. Hver lesandi,
sem vil að þvf vinna, verður að
leggja fram sinn skerf. f fyrsta
lagi þurfum við að safna áskrifendum,
og fá þá til að borga fyrirfram,
þvf við eigum ekki gxrænan eyri.
f öðru lagi vildum við heyra frá
sem flestum. Hvemiig lfst ykkur
á blaðið ? Hvað mætti fara betur ?
f þriðja lagi vildum við gjaxman fá
frásagnir af félagsstarfi og áhuga-
málxxm lesenda. Ef þú hefur lesið
góða bók nýlega, spilar f hjlómsveit,
eða tekur þátt f leiksýningum
áhugamarma þætti okkur gaman, að
þú leystir frá skjóðunni.
Félagi, mimdu að það er ekki
lengi gert að lesa þetta blað.
Þiim skerfur verður að vera meiri.
HÉR ER RÚSfNAN
Jórnis Árnason, Björn Th. Björns-
son, Sverrir Kristjánsson.
Þessa merm er óþarii að kynna.
Þeir hafa lofað að skrifa f NEISTA,
þótt allir séu þeir önnum kafnir
á öðrum vettvangi. Við enim viss
um, að lesendur NEISTA kunna
vel að meta vinsemd þeirra og
láta sér hana að hvatningu verða.
Nflsrr
fJtg.ÆF
Ég undirrit óska eftir að
gerast áskrifandi aðNEISTA
Nafn
Heimili
ÁLYKTUN SAMBANDSSTJÖRNAR Æ.F. um æskulýðsmál.
Sagt er : æskan er spillt. Það er bent á ljót atvik. Umvöndun skortir
ekki. En raunhæfar lausnir vantar.
Unga fólkið er manndómsmeira eldri kynslóðum. En tímamir eru
breyttir. Samfélagið er lftt mótað. Af því sýpur unglingurinn seyðið. Hann
hefur ekki ástæðu til að fagna tækni tuttugustu aldar. Hún er sjálfsögð. En
unglingurinn veit ekki annmarka þess frelsis fjármagnsins, sem umlykur
hann. Peningar fást með vinnu. Allt alþýðufólk vinnur, jafnvel bömin.
Lffsglaður leikur er gamaldags. Skemmtanir eru seldar á markaði. Aug-
lýsingin skapar beztu söluvöru. Tómstundir em dýrar og ber að nýta vel.
Algleymi hins keypta unaðar veitir hagstæðustu nýtingarprósentu. Þess-
vegna fara ungiingar f Þjórsárdal annarlegra erinda, í stað þess að
þreyta huga eða hönd f keppni og frjálsum leik.
Hvar skal staðar nema? Hvernig skal stefna til uppbyggingar en ekki
niðurrifs ? Æskulýðsfylkingin vill benda á nokkur skjótvirk úriæði. Við
beinum kröfum okkar til þeirra, sem þyngsta ábyrgð bera. Önnur æsku-
lýðssamtök þurfa að sameinast um þetta.
1. Bannið bamavinnu með öllu.
2. Takmarkið vinnu xmglinga við sex stundir á dag.
3. Tryggið öllum xmglingum sumarlejrfi.
4. Verið ábyrg fyrir uppeldi æskunnar - gerið æskuna
ábyrga fyrir eigin samtökum.
5. Hlúið að félögum æskufólks með fjárstyrkjum.
6. Hættið að byggja brennivínshof - reisið æskulýðshallir.
7. Öll fjárplógsstarfsemi meðal æskunnar skal varða við
lög.
Þessum kröfum skal hrundið f framkvæmd. Æskan á heimtingu á þvf. Og
mun hún þá ekki valda vonbrigðum.
Þjóðskipulag einkagróðans metur einskis mannleg verðmæti. Vinnu-
aflið er eina markaðsvara verkamannsins. Hann er þræll stritsins. Æsku-
maður úr alþýðustétt verður leiksoppur ómennskra afla. Þar er höfuð-
meinsemdin. Samvirkni og sósíalismi verða að leysa íhald og óstjóxm af
hólmi. Það eitt er fullnaðartiygging jákvæðu uppeldisstarfi. Og um leið
verða ávextir vinnunnar sjálfkrafa eign verkamannsins. Samkeppni pen-
inganna er nitt úr vegi.
Það er erfitt að gangaá móti tfðarandanum : einstaklingshyggju,
gróðakapphlaupi, sölumennsku og vinnuþrældómi. En sé umbylting þjóð-
félagsins nauðsynleg til að vernda maimdóm komandi kynslóða, þá skal
svo verða.
FRAMHALD AF BLS. 2
Rfkið er eini aðilinn, sem gæti fullnægt þörfinni. Ef ríkið væri
það, sem okkur er sagt, að það sé - hlutlaust afl, sem stendur ofan við
þjóðfélagið og á að gæta hagsmuna allra þegna þess, mundi það styrkja þá
tll þess að eignast íbúð. Er það ekki sjálfsögð skylda slíkrar stofnxmar
að láta alla hafa þak yfir höfuðið sem allara fyrst ?
Ríkið er ekki hlutlaust vald, heldur hlutdrægt vald.
Hinar ráðandi stéttir hafa ríkisvaldið f sfnum höndum, þótt aðrar
stéttir geti rýrt þetta vald að vissu marki.
íslenzka ríkið hefur ekki sýnt lit á að finna róttæka lausn á
húsnæðisvandræðunum. Við hljótum að lýsa því yfir, að sá aðili, sém
málið er skyldast, hefur ekki sinnt þvf sem skyldi.
Borgaralegt þjóðfélag reynir að leysa öll þjóðfélagsvandamál á
gnindvelli framboðs og eftirspumar.
Við sósfalistar teljum þetta enga lausn. Vandamálin verða ekki
leyst fyrr en nóg er til af.gögnum og gæðum til þess að fullnægja öUum
efnisiegum þörfum. Aðeíns með samvirkum þjóðfélagsháttum er þetta
mögulegt. Lausn húsnæðisvandamálsins sem og annarra vandamála
byggist þvf á baráttunni fyrir sósfalisma
Það kemur að þvf, að þakleitandi verður þekkingarleitandi og þak
yfir höfuðið verður eins og hvert annað landslag tilheyrir náttúrunni.
RIT^EFND: MAGNÚS JÖNSSON RITSTJÓRI, HALLVEIG THORLACIUS,
ÞORSTEINN FRÁ HAMRI. GlSLI B. BJÖRNSSON SÁ UM UMBROT.
1