Neisti - 28.04.1975, Blaðsíða 4

4
i
Annað árið f röð er auðvaldsheimurinn nú staddur f djúpstæðri, efnahags-
legri kreppu. Orsaka kreppunnar er ekki að leita í náttúruhamförum eða
öðrum atriðum, sem eru mannkyninu óviðráðanleg. Orsaka kreppunnar
er þvert á móti að leita í sjálfu skipulagi þjóðfélagsins.
Lækkun launa verkafólks er ekki vegna ónógrar framleiðslugetu verkalýðs-
ins. Þvert á móti. Framleiðslugeta verkafólks er meiri en það sem auð-
valdið getur selt með gróða.
En ef gróðinn er ekki nægilegur, þá dregur auðvaldið úr framleiðslunni.
Atvinnuleysi og launalækkanir fylgja í kjölfarið. Orsaka efnahagskrepp-
unnar er þvi að leita í innri mótsögnum auðvalds skipulagsins og stjórn-
leysi auðvaldsframleiðslunnar.
Sý kreppa sem nú skekur auðvalds-
heiminn er alvarlegasta efnahags-
kreppan eftir seinni heims styrjöldina.
í fyrsta skipti í rúma tvo ára-
tugi hefur þjóðarframleiðslan minnk-
að í mörgum helstu auðvaldsríkjunum.
Það er þvf ljóst að jafnframt þvf sem
auðvaldsskipulagið er statt 1 tima-
bundinni kreppu, þá er hér um að
ræða langtimaþróun í átt til sifellt
djúpstæðari og varanlegri efnahags-
kreppa.
r löndum hins svokallaða þriðja
heims sem lengi hafa þjáðst undir
járnhæl heimsvaldastefnunnar hefur
efnahagskreppan haft hin geigvænleg-
ustu áhrif. í ýmsum fjölmennari
löndum eins og Indlandi og Bangla
Desh rrkir nú algjör hungursneyð sam-
hliða efnahagslegum glundroða og
spillingu. Fjölmörg ríki Afriku og
S-Amerfku hafa einnig fengið að
kenna alvarlega á efnahagskreppu
auðvaldsins.
Eina undantekningin eru oliurikin.
Hin siaukna eftirspurn eftir orkugjöf-
um gerði það nauðsynlegt að hækka
verðið á olíunni til þess að framleiðsl-
an á oliu f Norðursjónum og fleiri
orkugjöfum yrði arðbær. Með sam-
eiginlegu átaki oliufurstanna og storu
oliufélaganna tókst að knýja fram
geipilegar hækkanir á oliu, sem stór-
lega jók á glundroðann í auðvalds—
skipulaginu.
En það er til marks um söguleg
afturhaldseinkenni olíufur stanna, að
stór hluti þeirra milljóna dollara,
sem nú steyma til oliuríkjanna, fer
1 vopnakaup og uppbyggingu lögreglu
til að viðhalda kúgun þeirra, og einka-
neyslu þeirra og til fjárfestinga f
öðrum auðvaldsrfkjum, samtimis og
verkalýður og bændur olíulandanna
búa við sult og ólæsi.
r heimsvaldalöndunum hefur efna-
hagskreppan afhjúpað „velferðar"-
fmynd auðvaldins. Launalækkanir,
atvinnuleysi, verðbólga og lækkun
félagslegra útgjalda er sú ,,velferð",
sem auðvaldið hefur upp á að bjóða í
dag.
Jafnhliða dýpkun efnahagskrepp-
unnar aukast einnig an'dstæðurnar
milli heimsvaldalandanna. Banda-
rikin bera ekki lengur þann ægishjálm
yfir önnur auðvaldsrfki sem áður.
A efnahags sviðinu veita Japan og EBE
Bandarfkjunum harða samkeppni.
Baráttan milli heimsvaldalandanna
um markaði og hráefni fer stöðugt
harðnandi. Samtfmis getum við séð,
hvernig brestur f öllu alþjóðasam-
starfi auðvaldins. f kjölfar kreppunn—
ar hefur efnáhagsleg og pólitfsk
spilling auðvaldsins aukist. Gjald-
eyrisbrask hefur orðið ein arðvæn-
legasta fjárfestingin eftir að dollara-
kerfið brast. Verðbólgan knýr fjár-
magnið f átt til brasks með hráefni,
fasteignir allskonar og jafnvel lista-
verk. Þettaeykur vitaskuld enn á
skipulagsleysi auðvaldsskipulagsins
og kreppuna.
A pólitfska sviðinu rekur hvert
hneykslið annað. Hæst ber Watergate*-
hneykslið og f kjölfar þess mútu-
hneyksli sem sýndu höfuðvfgi hins
borgaralega lýðræðis í réttu ljósi.
Sú mynd sem hér hefur verið dregin
upp af þróunartilhneigingum auðvalds-
kerfisins sýnir ljóslega að verkalýð-
urinn á um tvo valkosti að velja:
SÓSfALISMA eða HRUN SIÐMENNING—
ARINNAR.
f stað skipulagsleysis auðvaldsskipu-
lagsins verðum við að setja sósíalíska
áætlanagerð. Aframhaldandi þróun
auðvaldsskipulagsins leiðir óhjákvæm-
ilega til sffellt djúpstæðari kreppa,
atvinnuleysis og kjaraskerðinga^, sam-
hliða pólitfskri og félagslegri kúgun,
vfgbúnaði og styrjöldum. Saga okkar
aldar kann mörg dæmi um villimenn—
sku auðvalds skipulagsins: tvær heims-
styrjaldir, fjöldamörg nýlendustrfð,
sigur fasismans á fjórða áratugnum.
Félagar ! Verkafólk !
Látum ekki söguna endur-
t ak a sig !
Lærum af reynslu stéttabarittunnar
Heimssögulega hefur sósfalísk
bylting verið á dagskrá í meira en
hálfa öld. f meira en hálfa öld hefur
baráttan staðið um alræði auðvaldsins
eða alræði verkalýðsins.
f þessari baráttu hefur verkalýður-
inn unnið marga sigra. Byltingin f
Rússlandi 191 7 og byltingin f
Kfna 1949 gnæfa þar hæst.
f byltingarbaráttunni hefur verka-
lýðurinn einnig beðið marga ósigra.
Orsakir þessara ósigra hafa ekki
verið þær, að hlutlægar forsendur
sósfalfskrar byltingar hafi ekki
verið fjrir hendi. Framleiðslugeta
verkalyðsins nægir tvfmælalaust til
að stytta vinnutímann, þannig að
verkalýðsstéttin sem heild geti tekið
virkan þátt f framkvæmd alræðis ör-
eiganna. Kreppur og styrjaldir auð-
valdsfns hafa einnig margsinnis
knúið verkalýðinn til hetjulegra upp-
reisna gegn auðvaldinu.
Orsaka ósigranna er að leita f
kreppu forystusveitar verkalýðsins,
sem aftur og aftur hefur leitt bylting-
arbaráttu verkalýðsins afvega eða
hreinlega barist gegn henni. Svik
sósíaldemókrataflokka við alþjóða-
hyggju öreiganna 1914 og þjónslund
þeirra f garð heimsvaldastefnunnar
er án efa frægasta dæmið sem saga
verkalýðshreyfingarinnar þekkir.
Dæmi um hræðslu endurbótasinnanna
við völd verkalýðsins er, þegar
þýsku sósfaldemókratarnir bældu
niður uppreisn verkalýðsins 1919-21.
NÚ hefur hægri þróun flestra kommu-
nistaflokka Komintern sáluga náð það
langt, að þeir bjóða auðvaldinu stétt-
asamvinnuþjónustu sfna af engu
minni ákafa en sósfaldemókrataflokk-
arnir. Nýjasta dæmið um þá ósigra,
sem endurbótastefnan leiðir yfir
verkalýðinn, er sigur fasismans f
Chile. Hikandi reyndu endurbótasinn*-
arnir að finna meðalveg milli alræðis
auðvaldsins og alræðis verkalýðsins.
Til að blfðka auðvaldið reyndu þeir
að halda aftur af verkalýðnum, sam-
tfmis og verkalýðurinn neyddi þá'til
að framkvæma endurbætur sem
hræddu auðvaldið. Þetta ástand
hlaut að leiða til efnahagslegs og fél-
agslegs glundroða sem annað hvort
myndi enda með valdatöku verkalýðs-
ins eða algjörs ósigurs hans. Það
þekkja allir, hvernig þessari „frið-
samlegu leið til sósfalisma" lyktaði.
Hún reyndist vera sú blóðugasta —
fyrir verkalýðinn. Sósíalísk umsköp-
un þjóðfélagsins krefst þess, að fyrir
hendi sé innan verkalýðsstéttarinnar
forystuafl, sem getur leitt baráttu
verkalýðsins yfir til sósíalisma.
Slfk forystusveit verður að vera al-
gjörlega sjálfstæð gagnvart öllumborg-
aralegum og skrifræðislegum öflum
innan verkalýðsstéttarinnar og heyja
látlausa baráttu gegn slfkum öflum
um forystuna innan verkalýðsstéttar-
innar. Slfk forystusveit verður að
vera lenínískur kommúnistaflokkur.
Byggjum kommúnfskan
verka1ýðsf1okk !
Stéttabaráttan í dag
Ut um allan heim mætir verkalýð-
urinn nú kreppu auðvaldsins með auk-
inni stéttabaráttu. Ut um allan heim
rfs verkalýðurinn upp gegn arðrani
og kúgun auðvaldsins.
f Kambódfu hefur hetjuleg barátta
verkalýðsins og bænda leitt til algjörs
hernaðarlegs ósigurs heimsvalda-
stefnunnar. f Víetnam hefur Þjóð-
frelsisfylkingin nú umkringt Saigon
og heldur hersveitum heimsvalda>-
sinna f úlfakreppu. En baráttunni
er langt frá þvf að vera lokið. f
Bandarfkjunum reynir Ford forseti
enn þá f örvæntingu að fá þingið
til að samþykkja stórfellda hernaðar-
aðstoð við Saigon-klíkuna f von um,
að á sfðustu stundu verði hægt að
neyða Þjóðfrelsisfylkinguna til eftir-
gjafa. A frelsuðu svæðunum er upp-
byggingarstarfið ennþá skammt kom—
ið. Verkefnin eru óþrjótandi eftir
hina geipilegu eyðileggingu, sem
styrjöld heimsvaldasinnanna hefur
valdið.
Nú er rúmt ár sfðan herinn f Port-
úgal steypti fasfsku einræði þar í
landi. Þróunin í Portúgal hefur allt
frá þeim tfma einkennst af sfvaxandi
barattu verkalyðsins. Verkalyður
Portúgals hefur þrátt fyrir hálfrar
aldar fasfskt einræði sýnt undraverðar
baráttuvilja og árvekni. Það var ár-
vekni verkalýðsins og óbreyttra her-
manna, sem kom f veg fyrir að valda-
ránstilraunir Spinola heppnuðust.
Það voru þessir ósigrar hægriaflanna
og frumkvæði verkalýðsins með verk—
smiðjutökum og verkalýðseftirliti,
sem knúði fram þjóðnýtingarnar. En
hin pólftfsku völd eru enn 1 höndum
hinnar smáborgaralegu herhreyfing-
ar og endurbotasinna.
Valkostir f Portúgal eru tveir.
Annað hvort mun verkalyðurinn halda
byltingunni áfram yfir í sósfalfska
byltingu eða að auðvaldinu tekst að
brjóta stéttarstyrk verkalýðsins á
bak aftur.
f Guinea Bissao hefur PAIGC þegar
unnið algjöran sigur og heldur bylt-
ingunni áfram. f hinum fyrrverandi
portúgölsku nýlendum Mósambik og
Angóla stendur enn harðvítug barátta
milli sósfalfskra og borgaralegra
afla, milli sósfalfskrar byltingar og
nýnýlenduskipulags af einhverri teg-
und.
f þeim rfkjum sem hér hafa verið
talin upp er byltingin á afgerandi
stigi. Það verður þvf að legjjja sér-
staklega mikla áherslu á að utskýra
eðli þessarar baráttu og skapa sem
mestan stuðning við byltingaröflin
f þessum rfkjum.
En einnig f öðrum rfkjum virðist
tfmi afgerandi baráttu nálgast. A
Spáni brestur í hinu fasfska skipulagi
auðvaldsins. Stjórnin í Madrfd hefur
nú nýverið komið á herlögum f nokkr-
um héruðum. f Argentfnu, á ftalfu og
vfðar geisar mjög hörð stéttabarátta,
f Englandi heldur verkalýðurinn
áfram baráttunni og stefnir út fyrir
ramma endurbótastefnunnar. A fr-
landi heldur baráttan áfram gegn
bresku heimsvaldastefnunni og fyrir
sósfalisma. f Danmörku - þessu rfki,
sem áður var fyrirmynd „velferðar-
fmyndar" auðvaldsins - hefur stétta-
baráttan farið harðnandi. Danskur
verkalýður neitar að taka á sig byrð-
arnar af kreppu auðvaldsins.
En stéttabaráttan f heiminum hefur
ekki einungis aukist að magni til.
Það er ekki einungis svo að fleiri og
fleiri verkamenn taka nú þátt f barátt-
unni, að verkföll eru fleiri og vara
lengur. Baráttuaðferðir sem lengi
hafa legið f láginni eru nú aftur tekn-
ar f notkun: dæmunum um verkalýðs-
eftirlit og verksmiðjutökur fer nú
ört fjölgandi. Verkalýðurinn neitar
að hlfta alræðisvaldi auðvaldsins.
Hann neitar að takmarka baráttu sfna
við baráttuna um á hvaða verði hann
selur auðvaldinu afnot af sjálfum sér.
Hann neitar að virða eignarrétt auð-
valdsins yfir þeim framleiðslutækjum
sem verkalýðurinn hefur skapað.
Það er skylda allra byltingarsinna
að styðja þessa baráttu. Sérhver
sigur byltingarbaráttu verkalýðsins
hvar sem er f heiminum er sigur
verkalýðsins á fslandi.
Félagar ! V e rkafólk !
- Gerum meðvitundina um þetta að
grundvallaratriði f stéttabaráttunni !
Eflum alþjóðahyggju öreiganna !
Skipuleggjum okkur alþjóðlega gegn
hinu alþjóðlega auðvaldi og heimsvald—
astefnu þess !
- Öll völd til BBS !
- fslenska ríkistjórnin viðurkenni
BBS og byltingarstjórnina f Kambod-
fu - GRUNC!
- Ekkert samband við Saigonklfkuna !
- Sósfalískt Víetnam !
- Verkalýðsbylting eina lausnin f
Portúgal !
- Sameinað sósfalfskt frland !
- Styðjum alþýðu Chile fyrir sósfal-
isma !
- Lifi alþjóðahyggja öreiganna !
- Eflum alþjóðlega skipulagningu
verkalýðsins !
- fsland úr NATÖ - herinn burt !
- Lifi heimsbyltingin !
Kreppa íslenska auðvaldsins
Skipulagsleysi markaðs þjóðfélags-
ins kemur einkar vel f ljós, þegar
þróun efnahagslífsins á fslandi er
athuguð sl. ár. A fáum mánuðum, já
fáum vikum gerbreyttist þróun verð-
lags á innflutnings- og útflutnings-
vörum. A fáumvikum versnuðu við-
skiptakjör auðvaldsins um 10%. Þess-
ar verðbreytingar komu sérstaklega
harkalega niður á undirstöðugrein-
um fslenska auðvaldsins - sjávarút-
vegnum.