Verklýðsblaðið - 18.07.1931, Síða 2

hálmstrá og það er að geta ef til vill unnið
eina sýslu með
kosningabandalagi við íhaldið.
I Alþýðuflokksblaðið „Jafnaðarmanninn“ 4.
júlí ritar Alþýðusambandsstjórnandinn og
frambjóðandinn Jónas Guðmundsson grein um
kosninguna í Suður-Múlasýslu, þar sem hann
lýsir því yfir, að hann hafi barizt fyrir því, að
Alþýðufl. ætti að „bjóða fram í félagi við
íhaJdið“ og segir skorinort „og þessa leið verð-
ur að fara, verði kosningar aftur í haust eða
næsta vorK. Þar með er svart á hvítu yfirlýst-
ur vilji eins áhrifamesta Alþýðusambands-
stjórnarmanns um framboð kratanna í félagi
við íhaldið. En samt er Suður-Múlasýsla eina
kjöi'dæmið, sem þeir geta unnið sameinaðir.
Hve ömurleg verða nú ekki ráð kratanna,
séu þau rannsökuð til hlítar?
Verkalýður Islands, hrópar Alþýðusambands-
stjórnin, bíðið uns við fáum meii’ihiuta á þingi.
Við næstu kosningar getum við máske með
kosningabandalagi við íhaldið náð einum
manni í Suður-Múlasýslu — í stað Jóns Bald.,
sem við missum. Bíðið! þó í Reykjavík „ríki
atvinnuleysi og skortur á fjölda heimila“!
Það vantar bara gamla herópið: fylkið ykk-
ur bak við þingmeirihlutann! svo allt væri full-
komnað.
Ráð kommúnista
„Ráð“ kratanna eru ráðþrot pólitískra
braskara, sem sjá að þeir eiu búnir að glata
allri tiltrú fjöldans og eru að reyna að bjarga
sér með því að gefa soltnum, atvinnulausum og
kúguðum lýð víxil upp á eilífðina til að kaupa
brauð fyrir til næsta dags. „Ráð“ kratanna er
pólitísk fjörbi'ot flokks, sem blekkt hefir lýð-
inn með því að ala upp hjá honum trú á þing-
ræðinu og er að reyna að halda því áfi'am.
Hinsvegar eiga þeir svo bágt með að trúa
sjálfir blekkingum sínum að það gloprast upp
úr þeim í nefndri grein Alþbl. að hjá verka-
lýðnum sé „ti’austið til þjóðarþingsins horfið
að mestu“. En einmitt þetta „traust“ eru hinir
Frá háborg kapitalismans
New York eða
helvíti hinna
atvínnuíausu
Óendanlega langax- raðir soltinna manna bíða
eftir bi'auðbita. Sjálfsmorð eru framin daglega.
Geðveiki og berklar færast í vöxt. 10 þúsund
atvinnulausra manna kastað út úr íbúðunum.
I grein þeirri, sem hér fer á eftir lýsir
borgaralegur blaðamaður ástandinu í ríkasta
bæ vei'aldarinnar, New York. Þannig lítur hún
út í augum hans og ekkert ber vott um að
„það fari batnandi“ fyrir kapitalismanum,
hann er á heljai’þröminni.
„Keep up your front“. Fifth Avenue og
Park-Avenue eru eins og leikhústjöld — þann-
ig skiifar blaðamaður einn í New York í
„Dagens Nyheter“. Þær hylja í'uslið og skítinn
nokkrum götum austar og vestar. Þar standa
alstaðar raðir soltinna manna og bíða eftir
brauðbita.Að öðru leyti ber ekki svo mjög mik-
ið á atvinnuleysinu í New York. Eplásalarnir
standa á götuhornunum með skilti sín: „At-
vinnulaus. Kaupið epli“. Aumingjalegt fólk
gengur í veg fyiir þá, sem um götuna fara og
biðja um nokkra skildinga til að kaupa mat
fyrir. Fólk var orðið svo vant við, að menn
hefðu sér það að atvinnu að betla, ættu svo
bæði hús og fé á vöxtum að það leið nokkur
„pólitísku loddarar“ Alþýðublaðsins að reyna
að vekja og viðhalda hjá verkalýðnum og láta
verkalýðinn borga sér fyrir.
Það er því tími til kominn að verkalýðurinn
taki sjálfur stjórn hreyfingar sinnar í hendur.
Og ráð kommúnista til hans eru þessi:
Verkalýður íslands! Þið, sem eruð atvinnu-
lausir vegna vitfirzts glundx'oða auðvaldsins
eða kúgaðir við vinnuna vegna hróplegs rang-
lætis auðvaldsins!
Takið upp baráttuna fyrir framkvæmd só-
síalismans1 og sigri verkalýðsins án tillits til
þess, sem skrípaþing auðvaldsins gerir eða
segir. Þing þetta er skapað með ofbeldi, við-
haldið verður því og þjóðfélaginu, sem það
verndar, aðeins með ofbeldi lögreglu, dómstóla,
fangelsa og ríkishers. Og steypt verður því
aðeins með valdi verkalýðsins.
Sameinið ykkur í harðvítug félög stéttabax*-
áttunnar, til að nota þann tíma sem auðvald-
inu kemur verst, til að knýja það og þing þess
til að veita ykkur stundai'ún-lausn og réttar-
bætui', unz þið eruð nógu sterk til að steypa
því að fullu. Minnist þess að jafnvel kosninga-
réttur verkalýðs hefir vei’ið knúinn fi’am með
allsherj arverkf öllum.
Verkalýður Islands! Mundu að án þinnar
vinnu fást engir tollar í rikissjóð, engar vörur
fluttar, ekkert skip gert út. Án vinnandi verka-
lýðs getur engin ríkisstjórn á íslandi staðist
stundinni lengur.
Verkamenn og verkakonur! Undirbúið ykkur
undir pólitísk verkföll, beitið félagsskap ykkar
alhliða í stéttabai'áttunni, þroskið samtök ykk-
ar og eflið þau, uns þið sjálf finnið ki'aftinn
til að taka völdin af auðvaldinu með afli ykkar
og samtökum, knúin fram af neyð ykkar og
frelsisþrá — og látið þá engar sefandi raddir
stéttafriðai'ins blekkja ykkur með þingmeiri-
hlutaskrafi. Og minnist þess jafnframt, að
þegar þýzku sósíaldemókratarnir fengu þing-
meirihluta ásamt kommúnistum, þá létu þeir
lýðinn svelta jafnt fyi'ir það og aðhöfðust ekk-
ert, sem styggt gæti auðvaldið.
Frelsi verkalýðsins, líf hans og hamingja,
verður ekki leiksoppur í'angsnúinna þinga og
rangláts þingræðis. Verkalýðuiinn afsalar sér
tími áður en það skildi að betlið, sem stöðugt
færðist í vöxt átti í'ót sína að rekja til at-
vinnuleysis. Einu raðirnar, sem sáust inni í
miðri borginni voi’u við matvagna blaðsins
„New Yoi’k Amei'ican“. Önnur hjá Columbus
Circle og hin hjá Times Square. Nú hefir verið
hætt að hafa þessa matvagna einmitt þegar
þeirra þurfti mest með. Velgjöi'ðarstarfsemin
ræður ekki við eymdína. Lóðeigendafélagið
hefir séð fyrir því, að eplasalamir hafa verið
reknir burtu úr Fifth Avenue og Park Avenue
frá 15. apríl. Maður hristir höfuðið, þegar
maður les það í „New York Times“ að þetta
beri að skoða sem vott um betri tímaf Það
má nú kalla bjartsýni í lagi! I lok marzmán-
aðar gaf Washington út tilkynningu um að þá
væri tala atvinnulausra manna 6.5 miljónir í
landinu. En í New York borg einni saman
væri talan milli 750.000 og 1.000.000.
I Röðin hjá Columbus Circle byrjaði hjá
Broadway og lá áfram hringinn í kring um
hið mikla torg alla leið að matvagninum. Það
var venjuleg sjón hvert einasta kalt og dimrnt
vetrárkveld þegar farið var þar framhjá. Þeir
fengu smui’t brauð og kaffibolla. Væri einhver
í í'öðinni, sem hinum önuglynda skömtunai'-
manni sýndist ekki nógu soltinn eða of vel til
fara, var hann rekiim bui’tu án þess að fá
nokkuð. Mai’gir voru yfirheyrðir aftur og aft-
ur. Margra daga skeggbroddar, slitnir larfar
og húfuræfill tryggðu manninum sinn skamt
án nokkurra vífilengna ... Ameríkanar fara
mjög eftir hinu ytra útliti. Fötin skapa mann-
inn. Sjáðu bara um að framhliðin sé í lagi, ef
þú vilt halda lánstraustinu, og gerðu hið gagn-
stæða ef þú þarft að fá þér okeypis matar-
bita!
Raðir þeirra manna, sem bærinn gefur að
eta eru tvöfaldar og ná gegn um heilan borg-
Verkalýður
Síglufjarðar fylkír sér um
atvinnukröfur kommúnista.
Á Siglufirði ríkir hið versta atvinnuleysi
ennþá. Um 100 bæjaxmenn ganga þar atvinnu-
lausir og atvinnulaus verkalýður hvaðanæfa að
streymir þahgað, svo til vandiæða horfir.
Á síðasta Verkamannafélagsfundi á sunnu-
daginn var báru kommúnistar fram eftirfar-
andi kröfur, auk hinna almennu krafa, sem
samþ. voru í Rvík, og voru allar samþykktai’.
að síldareinkasalan leyfði takmarkalausa
söltun, meðan síld fengist,
að bærinn pantaði nú þegar efni í 100,000
síldartunnur til að láta vinna úr næsta vetur,
að búin yrði til uppfylling út á „anleggið“
svo það yrði landfast og myndað þannig mikið
söltunarpláss,
að stofnað yrði til mikilla atvinnubóta næsta
vetur, svo þeir bæjarmenn, sem ekki fá nóga
atvinnu í sumar, fái atvinnu í vetur,
að greidd séu vinnulaunin til vei'kamann-
anna við tunnusmíðina í vetur, sem ekki hafa
verið greidd enn,
að akkorðsvinna sé ekki unnin.
Það sést af þessum kröfum að alstaðar eru
verkefnin næg að vinna.
...... uii ii i rT-iiiirm nirrTnmrr im~--r 'TTiirrnirtrwnr
ekki tilverurétti sínum í hendur úreltu og vit-
lausu kjördæmaskipulagi, leggur ekki líf sitt á
metaskálar, sem krefjast 8 verkamanna móti
einum stórbónda eða kaupfélagsstjóra.
„Frelsi verkalýðsins verður að vera hans
eigið verk“. Og nú hefir rússneski verkalýður-
inn sýnt frammi fyrir öllum heimi hvað verka-
lýðurinn getur.
Þessvegna mun íslenzki verkalýðurinn einnig
fyr en varir feta í hans fótspor og knýja
sósíalismann fram til sigurs á Islandi, studdur
af þeim fátækum bændum, sem Framsókn nú
svíkur og bregst.
arhluta — og borgarhlutamir eru stórir í New
York — frá 25. götu og niður að höfninni, þar
sem fólkinu er geíinn matur tvisvar á dag.
Verkamenn með derhúfur, á stöku stað hattur
og hvítur flibbí. Rétt hjá liggur hús það, sem
bærinn hefir fyrir húsnæðislausa og alltaf er
troðfullt. Hótanir og muldur heyrist ur röð-
unum, ef maður ætlar að taka mynd af þeim.
Fólkið er viðkvæmt og vill ekki láta mynda
eymd sína, og það vilja fyrverandi atvinnu-
kaupendur þeirra ekki heldur. Fólksþröngin
mypdi vera mörgum sinnum stærri ef ekki
meiri hluti manna notaði sér alla þá mögu-
leika sem til væra, svo sem að láta ættingja
sína og vini hjálpa sér, til þess að komast hjá
þeirri niðurlægingu að standa í röðunum.
Á horninu á 25. götu safnar kommúnistisk-
ur ræðumaður alltaf um sig áheyrendum úr
röðunum. Verkamennirnir virðast vera mjög
daufir. Annaðhvort skilja þeir ekki hið bjag-
aða mál hans eða þeir álíta hann og félaga
hans hóp hugsjónamanna, sem ekki geti komið
nokkni í framkvæmd.
„Flibba-flokkurinn“ á bágast. Það að halda ■
framhliðinni í lagi er einkum boðorð, sem
snertir skrifstofumennina, búðarfólk og em-
bættismenn. — Aldrei nokkurntíma hafa eins
margir tíu-þúsund-dollara-menn gengið at-
vinnulausir, segir formaðurinn fyrir stóru
leigufirma. Hann þurfti ekki að nefna tvö-
þúsund-dollara-mennina. Fyrir stuttu síðan
mátti sjá á þakinu á sporvagni einum við 5íh
götu vel pressuð föt og gula skó dingla frarn
og aftur,, og fyrir ofan hvítan flibbann, manns-
höfuð, sem var svo mulið að það var óþekkjan-
legt, Sjúkravagnamir þutu • hvásandi og blás-
andi til að ná í sjálfsmorðingjann. Manninum
hafði verið sagt upp stöðu þeirri, isem hann
hafði. Hann hafði verið afgr.maður í stóru
) /
I
mhhHMMHMHMMHHH