Verklýðsblaðið - 10.01.1933, Blaðsíða 1
ÚTGEFANDI: KOMMÚNIST AFLOKKURISLANDS (DEILD ÚR A.K.)
IV. árg. Reykjavílt ÍO. jan. 1933 2. tbl.
Verkfallið í j árniðnaðinum heldnr áfram
Samtökin styrkjast.
Afstaða Alþýðusambandsstjórnarinnar: Svik, hótanir, yerkfallsbrot.
Verkfall jámiðnaðarmanna hef-
ir nú staðið á aðra viku. Með
hverjum deginum, sem líður,
styrkjast samtök þeirra, og má
óhætt fullyrða, að þeir eru ein-
huga um að hvika ekki hið
minnsta frá kröfunum.
3. janúar hélt félagið fund og
segja jámsmiðir, að síðan félagið
var stofnað hafi aldrei ríkt eins
einhuga og óbilandi vilji á nokkr-
um fundi þess. Fyrir fundinum
lá bréf frá atvinnurekendum, þar
sem þeir tilkynna að tilboð þeirra
um sama kaup standi ekki leng-
iu* en til kl. 6 að kveldi þess
sama dags, ef ekki verði gengið
að samningum. Var þetta greini-
leg hótun, gerð í þeim tilgangi
að hræða þá frá að halda fast
við kröfumar. En þeim varð ekki
kápan úr því klæðinu. Að við-
höfðu nafnakalli var samþykkt
með öllum atkvæðum gegn 1 að
halda fast við fyrri samþykkt
félagsins, og var þessi samþykkt
gerð með meira atkvæðamagni en
nokkm sinni fyr.
Á verkstæðin hefir enginn
komið nema nokkrir „yfirmenn",
sem stundum hafa verið að dútla
þar og nokkrir almennir verka-
menn, sem vinna við jámsteypu.
Eftir að Jámiðnaðarmannafé-
lagið hafði gefið yfirlýsingu um,
að það skoðaði alla þá sem verk-
fallsbrjóta, sem ynnu á verkstæð-
unum, hefir engin verkstjóri
komið til vinnu á neinu verkstæð-
inu, sem í deilunni stendur.
Járniðnaðarmannafélagið er nú
farið að gefa út blað, 8 síður,
sem á að koma út mánaðarlega,
og hefir fyrsta tbl. komið út. Fer
það myndarlega af stað og ættu
sem flestir að kaupa það.
Hin almenna þýðing verkfallsins.
J>að er nauðsynlegt, að verka-
fólk geri sér grein fyrir hinni
geysimiklu, pólitísku þýðingu
þessa verkfalls, hinni almennu
þýðingu þess fyrir verkalýðinn í
heild sinni. Hin almenna þýðing
verkfallsins er fyrst og fremst
fólgin í eftirfarandi: 1. Hér er
um að ræða samúðarverkfall til
þess að hrinda þrældómsokinu af
iðnnemum. Ef það tekst er ís-
inn brotinn fyrir alla iðnnema í
landinu. 2. Það er viðurkennt að
árásin á j ámiðnaðarihenn er gerð
að undirlagi útgerðarmanna, sem
þýðingarmikill þáttur í tilraunum
þeirra til að koma á almennri
kauplækkun. 3. Hér er um að
ræða baráttu fyrir kauphækkun
og kjarabótum þrátt fyrir krepp-
una. Ef verkfallið vinnst, hafa
járniðnaðarmenn því gefið hið
ágætasta fordæmi um það, að það
er ekki einungis hægt að verjast
launalækkunum í kreppunni, held-
ur líka að hækka kaupið og bæta
kjörin.
Það hefir líka sýnt sig að yfir-
stéttin skilur þýðingu þessa verk-
falls, og stendur öll í einhuga
fylkingu, freistandi allra ráða til
að buga jámiðnaðarmennina. Það
er óspart kallað á ríkisvaldið til
hjálpar, og Morgunblaðið reýnir
að koma því inn hjá almenningi
að verkfallið sé ólöglegt og skír-
skotar til Alþingis um að setja
þvingunarlög til að bæla niður
verkföll, sem koma yfirstéttinni
svona illa. Og kratabroddunum er
líka ljós þýðing verkfallsins. Þess
vegna standa þeir fast með yfir-
stéttinni móti jámiðnaðarmönn-
unum. 1 því sambandi er nauð-
synlegt að rifja upp afskifti
þeirra af Félagi járniðnaðar-
manna og baráttu þess.
í fyrra þögðu þeir eins og
steinar þar til launadeila jámiðn-
aðarmanna var á enda kljáð. En
að henni lokinni skrifar Ól. Frið-
riksson heiptarlega árásargrein á
jámiðnaðarmannafélagið, til þess
að koma þar inn sundrungu. —
Þá lýsti Héðinn Valdimarsson því
yfir, að Dagsbrúnarmönnum væri
heimilt að vinna, sem verkfalls-
brjótar, vegna þess að Jámiðnað-
armannaféla,gið væri ekki í Al-
þýðusambandinu (!!). Nokkru
síðar sótti félagið um upptöku í
Alþýðusambandið, auðvitað með
því skilyrði, að það nyti þar full-
komins pólitísks lýðræðis og jafn-
réttis, en var neitað. — Nokkru
fyrir jól bað félagsstjómin Alþbl.
fyrir grein um launamál jámiðn-
aðarmanna. Sú grein fékk ekki
upptöku. Á öðrum degi verkfalls-
ins nú, þegar sýnilegt var hvað
samtökin voru sterk, minntist Al-
þýðubl. á verkfallið og þóttist
standa með. En brátt komu heil-
indin í ljós. Félagsstjórnin spurði
Héðinn Valdimarsson hvort hann
vildi fyrir hönd Dagsbrúnar sjá
um að Dagsbrúnarmenn, sem
unnu við skipaaðgerð, sem smiðj-
umar hafa verið að myndast lít-
ilsháttar við, án nokkurra mögu-
leika til að framkvæma hana á
löglegan hátt, legðu niður vinnu
— og eins þeir járnsteypumenn,
sem eru í Dagsbrún. Héðinn
svaraði því neitandi, nema kann-
ske ef Jámiðnaðarmannafélagið
gengi í Alþýðusamb. skilyrðis-
laust. Honum var bent á að til
þess þyrfti lagabreytingu, sem
aðeins kæmi til greina á aðal-
fundi — en á því tók hann ekk-
ert mark, heldur lýsti því yfir,
að ef járniðnaðarmenn reyndu að
láta þessa menn hætta vinnu,
væm þeir komnir í opna baráttu
við Dagsbrún (les: Dagsbrúnar-
stjómina)!! Lét hann síðan
ganga milli þeirra Dagsbrúnar-
manna, sem hlut áttu að máli,
til að reyna að fá þá til að halda
áfram vinnu. Með öðrum orðum:
Alþýðusambandsstjórnin kastar
grímunni og reynir að skipu-
leggja verkfallsbrot.
Hvað þýddi krafa Héðins um
að Járniðnaðarmannafél. gengi í
Alþ.samb. skilyrðislaust? Eins og
kunnugt er, hafa engir aðrir
pólitísk réttindi í Alþýðusamb.
en kratar, aðra má ekki kjósa
í pólitískar trúnaðarstöður. Nú
eru einmitt þeir menn sem fé-
lagið ber mest traust til, með-
limir í Kommúnistaflokknum.
Svar Héðins er því á skýru máli
þannig: Ef þið viljið svifta þá
menn, sem áttu mestan og bezt-
an þátt í því að gera félagið
sterkt, pólitískum réttindum og
skuldbinda ykkur til þess að
kjósa þá ekki í trúnaðarstöður
— með öðrum orðum — ef þið
viljið eyðileggja félagið, sem
baráttufélag, þá skulum við
„hjálpa“ ykkur — auðvitað í
þeim tilgangi að ná stjórn deil-
unnar í okkar hendur, til þess
að geta leitt hana til álíka mik-
ils „sigurs“ eins og Keflavíkur-
verkfallið o. s. frv. Annars eruð
þið komnir í opna baráttu við
Dagsbrúnarstjórnina!!
Engir óska þess heitar en
kratabroddamir, að jámiðnaðar-
menn bíði ósigur í þessu verk-
falli. Hversvegna? I fyrsta lagi
veg-na þess, að ef þetta verkfall
vinnst, þá gerir það þeim marg-
falt erfiðara að skipuleggja únd-
anhaldið í komandi kaupdeilum
á þessu ári. 1 öðru lagi vegna
þess að þetta verkfall er háð
þrátt fyrir andstöðu Alþýðusam-
bandsstjórnarinnar, og stjórnað
af verkalýðnum sjálfum. Það er
því hið ágætasta fordæmi um
það hvað samtök verkalýðsins
megna gegn sameinaðri fylkingu
atvinnurekenda og kratabrodda.
Og; í þriðja lagi vegna þess, að
sigur í þessu verkfalli afsannar
áþreifanlega kenningar kratanna
um að ekki sé hægt að ná kjara-
Pólítísk
íkveíkjutílraun
thaldsmenn gera tilraun til að
brenna upp fundarhús kommún-
ista á Siglufirði (gömlu kirkjuna)
Aðfaranótt s. 1. laugardags var
brotist inn í fundarhús kommún-
ista á Siglufirði og voru tveir
menn staðnir að því. Seinna um'
nóttina var á ný brotist inn og
voru innbrotsmennimir þá þrír
og höfðu þeir með sér olíubrúsa
og fleiri íkveikjutæki. Málið var
kært samstundis til bæjarfóget-
ans og stendur yfir rannsókn í
því. Á sunnudag höfðu sex verið
yfirheyrðir og tveir settir í
gæzluvarðhald. Foringjar inn-
brotsmannanna og breimuvarg-
anna munu vera útgerðarmenn-
irnir Egill og Óli Ragnars og Ind-
riði Bjömsson. Eru a. m. k.
bræðumir íhaldsmenn af „góðum
ættum“.
Með þessu tiltæki hefir íhaldið
á Siglufirði hugsað sér að brenna
upp fundarhús kommúnista í
þeirri von að þeir gætu með því
eyðilagt hina ötulu starfsemi fé-
laganna þar í þágu verkalýðsins.
bótum í kreppunni með baráttu.
Sigur í þessu verkfalli er ekki
aðeins sigur yfir atvinnurekend-
um, heldur líka sigur yfir AI-
þýðusambandsstjóminni.
Verkamennirnir í Dagsbrún líta
líka öðruvísi á þetta mál en
broddarnir. Þeir skilja það flest-
ir ágætlega hvaða þýðingu þetta
verkfall hefir fyrir þá sjálfa og
þeir munu yfirleitt ekki láta
broddana hafa sig til þess að
vinna nokkra þá vinnu, sem þýð-
ingu hefir fyrir yfirstandandi
deilu, og Jámiðnaðarmannafélag-
ið hefir sett í bann.
Með hverjum deginum kemur
það betur og betur í ljós, að
verkalýðurinn skilm’ vel hina al-
mennu þýðingu þessa verkfalls.
Hundruð verkamanna leggja í
söfnun A. S. V. Á verkstæðun-
um eru stöðugir verkfallsverðir
og fjöldi verkamanna-sjálfboða-
liða hafa boðið sig fram til að-
stoðar. — En það er nauðsynlegt
að skilningurinn meðal verkalýðs-
ins verði ennþá almennari. Það er
nauðsynlegt að fleiri atvinnuleys-
ingjar sýni samúð sína með því
að koma á skrifstofu A. S. V. í
Mjólkurfélagshúsinu, sem Járn-
iðnaðarmannafélagið hefir nú, og
bjóði aðstoð sína.
Og það er nauðsynlegt aft
verkalýðurinn fjölmenni á verka-
lýðsfundinn í Bröttugötu á mið-
vikudagskvöld kl. Sl/2, þar sem
járniðnaðardeilan verður til um-
ræðu.