Verklýðsblaðið - 21.03.1933, Qupperneq 2

ráða til þeas að geta haldið klón-
um utan um hundruðin og þús-
undirnar af verkamönnum, sem eru
að snúa bakinu við Alþýðusam-
band8broddunum. Hinn stéttvísa
verkalýð í landinu á að kúga með
hungursvipunni, með útilokun frá
allri atvinnubótavinna undir ein-
ræði Alþýðusambandsins, sem að
sínu leyti verður enn meira ánetj-
að hinu borgaralega ríkisvaldi en
áður, með slíku mútukerfi.
Enn á ný berast Alþingi kröfur
frá þingmálafundum og verkalýðs-
fundum að samþykkja frv. Komm-
úniataflokksins. Á almennum verka-
lýðsfundi 22. febr. hér í Reykja-
vík var eftirfarandi tiliaga sam-
þykt i einu hljóði:
„Almennur verklýðsfundur hald-
inn í Reykjavik 22. febrúar, krefst
þess af Alþingi; að það samþýkki
lög um atvinnuleysistryggingar, er
séu í samræmi við frumvarp það,
er Kommúnistaflokkur íslands sendi
Alþingi í fyrra. Jafnframt mótmæl-
ir fundurinn tillögum þeim um at-
vinnubætur og atvinnuleysisstyrki
sem felast í frumv. Alþýðuflokks-
ins um alþýðutryggingar, þar sem
þær tillögur miða ekki að þvi að
bæta úr neyð verkalýðsins, sem
heildar, heldur að því að kúga
verkaiýðinn undir einræði Alþýðu-
flokksinsu.
Enn þurfa kröfur frá verkalýðn-
um að rigna yfir Alþingi. En það
sem mest er um vert, er að herða
daglega baráttu fyrir hverri smá-
endurbót, fyrir atvinnubótum og
atvinnuleysisstyrkjum og tengja
þessa dægurbaráttu, kröfunum
um atvinnuleysistryggingar, láta
hana vaxa upp í virka baráttu,
fyrir almennum atvinnuleysistrygg-
ingum á grundvelli frumvarps K.
P. í.
Skofið á flkureypi.
Morgunblaðið og Alþýðublaðið
hafa bæði heimskað sig á því að
flytja lygar um skotmálið á Ak-
ureyri. Tilgangurinn hjá báðum
blöðunum er hinn sami: Að draga
fjöður yfir hinar æðisgengnu of-
sóknir burgeisastéttarinnar á Ak-
ureyri gegn verkalýðnum.
En blöðunum ber ekki saman.
Segir annað að skipsmaður á Nóvu
'nafi skotið í sjóinn(!), en hitt að
maður hafi verið á bát skammt
undan bryggjunni og skotið af
glannaskap, en þó í aðra átt en
verkfallsmenn stóðu.
Mun hafa verið ætlast til að fólk
tryði þessu, eins og nokkrar ein-
faldar sálir, trúðu hinum marg-
endurteknu lygum Morgunblaðs-
ins í fyrra í sambandi við bana-
tilræðið við félaga ísleif Högnason.
En sem betur fer trúir nú enginn
þessum tvísaga þvættingi lengur
því málið er upplýst.
Maðurinn sem skaut á verkfalls-
menn var á bát ásamt öðrum
manni. — Pélagi hans, sem var í
hvíta liðinu gegn verkamönnum
á Akureyri gaf hann upp til að
hreinsa sjálfan sig og skýrði frá
öllum atvikum. Hefir maðurinn nú
verið kærður af einum borgara
Akureyrar. Hafði hann skotið þrem-
ur skotum í áttina til verkfalls-
manna, en hitt engan, eins og
hlaðið hefir áður skýrt frá.
Atvínnuleysíð
Síðastliðinn fimmtudag birti
Alþ.bl. eftirfarandi grein: „At-
vinnubótavinnunni hefir verið
sagt upp“, 5 orð! Þessi er af-
staða krataforingjanna til þeirra
mála, sem verkalýðinn varðar
mestu. Sama dag eyðir Alþ.bl.
aftur á móti miklu rúmi til þess
að svívirða baráttu verkalýðs-
ins á Akureyri, lofa sprengingu
krataforingjanna éC verkalýðs-
samtökunum þar og vegsama
samfylkingu kratabrodda, íhalds,
atvinnurekenda og lögreglu á
móti verkamönnum.
Bæjarstjómin hefir fyrir löngu
síðan ákveðið að leggja niður at-
vinnubótavinnuna og kratabrodd-
amir hafa þagað vandlega yfir
þessari árás á hina allslausu at-
vinnuleysingja í Reykjavík.
Mörg hundruð verkamanna
hafa undanfarnar vikur reikað
um hafnarbakkann á hverjum
einasta morgni en ekki fengið
vinnu og nú hefir bæjarstjómin
rekið atvinnubótaverkamennina f
þennan vergang.
Nú sjá verkamennirnir, að það
er satt, sem Verklýðsbl. fyrir
löngu sagði, að á vertíðinni
mundi atvinnuleysið alls ekki
minnka, ef atvinnubætumar
yrðu lagðar niður.
Krataforingjamir hafa þagað
vandlega með borgurunum um
þær afleiðingar, sem stöðvun at-
vinnubótanna hefir fyrir verka-
lýðinn, — enda eðlilegt, að þeir
menn, sem hafa tugi þúsunda til
að lifa af, láti sig lítið skifta
kjör atvinnuleysingja, sem þeir
alls ekki reyna til að skilja.
Vegna þess afturkipps, sem
IglK-itirSCTBHgUroiáfcWWCBmMMaBSK^ZflBBtai
Héðinn á Skýiinu
Héðinn Valdemarsson var í
gærdag um stund í „Verka-
mannaskýlinu“. Hvaða erindi átti
þessi hái herra þangað ? Það
hlýtur mikið að hafa legið við.
Margur verkamaðurinn, sem
enn ekki hefir gert sér grein fyr-
ir svikahlutverki krataforingj-
anna, mundi hafa ætlað að Héð-
inn kæmi til að brýna verka-
menn til baráttu gegn atvinnu-
leysinu, eða hvetja þá til verk-
falls, se'm er eina vopnið, sem
dugar til þess að hindra ríkis-
lögreglufrumvarpið. Kom Héðinn
á Skýlið til að skora á verka-
menn að fara í kröfugöngu til
Alþingis til að heimta atvinnu og
atvinnuleysistryggingar og mót-
mæla ríkislögreglunni. Nei. Héð-
inn minntist ekki á neitt af
þessu. Það lá annað meira við.
Ifann kom til þess að ljúga að
verkamönnunum, að um enga
kaupdeilu væri að ræða á Akur-
eyri og að um enga samninga
væri að ræða milli Bergenska og
Verkamannafélaganna á Akur-
eyri og Siglufirði. Hann kom til
þess að tæla verkamenn til verk-
fallsbrota, til þess að skipa upp
Akureyrar-vörunum úr „Nova“ í
banni verkalýðsins á Akureyri
og Siglufirði og þrátt fyrir gerða
samninga við Bergenska félagið,
upp á síðkastið hefir orðið í bar-
áttu verkalýðsins fyrir vinnu,
þorir auðvaldið nú í skjóli auk-
innar lögreglu og hvíta hérsins,
að ráðast á hin óþolandi lífskjör
verkalýðsins í Reykjavík.
1 stað þess að ræða um það
hungurástand, sem nú steðjar að
íslenzka verkalýðnum og vinn-
andi alþýðu yfirleitt, er aðalstarf
auðvaldsfulltrúanna, sem sitja á
Alþingi, að koma á fót herliði
búnum slíkum tækjum, að það
sé fært um að berja niður kröf-
ur verkalýðsins um vinnu og
brauð handa sér og sínum.
Jafnframt því sem verkalýður-
inn nú verður að hefja öfluga
baráttu til að hindra stofnun
herliðs handa atvinnurekendum,
sem sé kostað af almannafé,
verður verkalýðurinn nú að
þjappa sér saman um kröfur sín-
ar um atvinnuleysisstyrki og at-
vinnuleysistryggingar. Það eru
nógir peningar til — það sannar
fyrirhuguð stofnun varalögregl-
unnar. En það er undir verka-
lýðnum komið, hvort hann verð-
ur þeirra aðnjótandi. Til þess að
herja þá út hjá valdhöfunum,
verður verkalýðurinn að nota
þær baráttuaðferðir sem duga, á
sama hátt og 7. júlí og 9. nóv.
síðasta ár.
Hindrun á varalögreglufrum-
varpinu og atvinnubætur eða
styrkir handa verkalýðnum. Um
þessar kröfur verður verkalýður-
inn að fylkja sér, hefja mót-
mælaverkfall og fara í voldugri
kröfugöngu til Alþingis og sýna
auðvaldinu þar reiddan hnefa
sinn.
UWUIWWMllMMMlllimmillllMBMMM
u m að vörunum verði hvérgi
skipað upp.
Héðinn hefir aldrei sýnt jafn-
mikinn áhuga í nokkurri vinnu-
deilu sem þessari. En áhugi hans
birtist líka eingöngu í því, að
skipuleggja verkfallsbrot, að
hjálpa atvinnurekendum, íhalds-
mönnum og öðrum burgeisum,
en vega aftan að verkamönnun-
um á Akureyri, sem berjast enn
frækilegri baráttu á móti 33%
launalækkun, — gegn sameinuðu
afturhaldi á Akureyri.
Frá Hvammstanga
Almennur félagsfundur, hald-
inn í verkalýðsfélaginu Hvöt á
Hvammstanga þann 19. marz
1933, mótmælir harðlega klofn-
ingsstarfsemi krataforingjanna í
verklýðsfélögunum á Akureyri og
stimplar hana sem níðingslegustu
árás á baráttu verkalýðsins og
þjónustu við auðvaldið. Ennfrem-
ur vítir fundurinn harðlega
brottrekstur þeirra Brynjólfs
Bjarnasonar, Guðjóns Benedikts-
sonar og Gunnars Benediktsson-
ar úr verkamannafélaginu Dags-
brún og telur hann beina klofn-
ingstilraun á verkalýðssamtök-
unum og gerræðislegt ofbeldis-
verk framið í þvi skyni, að úti-
loka ötulustu og róttækustu
verklýðsforingj ana.
Öryggismálín
við hðfnina
Um miðjan janúar í fyrra voru
samþykktir gerðar í Dagsbrún
um öryggi verkamanna við höfn-
ina. Var þá liðið um ár frá því
að málið var fyrst flutt í Dags-
brún fyrir atbeina hafnarsellu
Kommúnistaflokksins. En vegna
hinnar vehjulegu meinbægni
Dagsbrúnarstjómarinnar við öll
hagsmunamál verkamanna, var
málið dregið þannig á langinn, að
samþykktir urðu ekki gerðar fyr
en um ári síðar, en málinu var
fyrst hreyft, þótt það væri til-
búið miklu fyr.
En síðan að þessar samþykktir
voru gerðar hefir stjóm Dags-
brúnar ekkert gert til þess að
þær yrðu framkvæmdar, og
hvergi hafa þær verið birtar
verkamönnum eða verkstjórum til
eftirbreytni og því síður gerðar
ráðstafanir til að framkvæma
þær.
Þessar samþykktir ná til allrar
þeirrar hafnarvinnu, er tíðust
slys hafa verið við, svo sem við
uppskipun salts og kola, hvernig
umbúnaður allur skuli þar gerð-
ur, bæði viðvíkjandi trogum,
körfum og pokum. Sömuleiðis
hvernig lúgumenn og vindumenn
skulu haga sér við verkið, og er
enginn vafi á því, að væri þess-
um reglum fylgt, myndi það
draga mjög úr hinum tíðu slys-
um, sem hafa orðið hér við
hafnarvinnu undanfarna vetur.
Aðeins ein af þeim tillögum um
skipun vinnunnar við höfnina,
sem tókst að fá samþykkta í
Dagsbrún, hefir nú loks, eftir
hátt á annað ár, verið auglýst
að skuli koma til framkvæmda.
Það er að við erlend flutninga-
skip skuli nota vindumenn úr
landi. Á öryggissarnþykktirnar
er ekki minnst.
Verkamenn! Nú má það el ki
lengur dragast, að gerð verði
gangskör að því, að þessar sam-
þykktir verði framkvæmdar. Það
verður að koma í veg fyrir það,
að aleiga verkamannsins — vinnu-
þrekið, sé eyðilagt fyrir gáleysi
og nánasaskap nokkurra manna.
Farið til Dagsbrúnarstjómárinn-
ar, heimtið af henni samþykkt-
irnar og krefjist þess, að hún
veiti ykkur aðstoð til að fram-
kvæma þær.
En Dagsbrúnarstjórnin vill
ekki aðstoða verkamenn til að
framkvæma þær.
Fyrir helgina, þegar byrjað
var á vinnu við saltskipið „Comte
de Abasohl", er kom til h/f.
Kol og Salt, voru höfð 6 gengi
eins og mælir fyrir í öryggisráð-
stöfunum Dagsbrúnar; en að
fyrsta degi liðnum voru gengin
aðeins 5. Kærðu þá verkamenn
til Dagsbrúnarstjórnarinnar, en
hún veitti fúslega undanþágu
frá þessum samþykktum Dags-
brúnar, þrátt fyrir mótmæli
verkamannanna.
Þegar svo er komið verða
verkamennirnir sjálfir að annast
framkvæmdir samþykkta sinna,
þrátt fyrir svik Dagsbrúnar-
stjórnarinnar.