Verklýðsblaðið - 18.11.1935, Blaðsíða 2

VERKLÝÐSBLAÐIÐ
ingjanefndin saman á fund til að
ræða um ráðstafanir til að knýja
kröfur Dagsbrúnar í gegn og
samþýkktu að boða til atvinnu-
leysingjafundar á fimmtudaginn
svo framarlega sem húspláss
fengist, en á því voru ekki talin
nein vandkvæði. Og að fundar-
menn færu síðan í kröfugöngu til
bæjarstjómarinnar, sem heldur
fund sama dag.
Á fimmtudaginn sýnir
verkalýðurinn að hann
standi sameinaður um
kröfumar til bæjar-
stjómarinnar.
Nú hafa Dagsbrúnarstjómin og
atvinnuleysingjanefndin orðið
sammála um að kalla verkalýðinn
og þá fyrst og fremst atvinnu-
leysingjana til baráttu fyrir kröf-
um sínum og nú verða þeir líka
að sýna og sanna að þeir standi
einhuga að baki þeim og séu
reiðubúnir til að knýja kröfum-
ar fram. Og þeir munu sýna að
þeir standa sem einn maður um
sín hagsmunamál. Þessvegna
mæta allir atvinnulausir og vinn-
andi menn á atvinnuleysingja-
fundinn og fylgjast vel með þeg-
ar hann verður auglýstur í AI-
þýðublaðinu og ekki sízt þar sem
gera má ráð fyrir, að íhaldið jafn-
vel reyni að skipuleggja óaldarlið
til þess að hindra verkamennina í
þessari baráttu.
11. nóvember
í Frakkiandí
EINKASKEYTJ
TIL VERKLÝÐSBLAÐSINS. .
. Kaupm.höín 15. nóv.
11. nóvember, vopnahlésdaginn,
gengu 30000 þátttakendur úr stríðinu,
fasistar og hægrimenn, gegnum sig-
urbogann.
EN SÍÐAN KOMU 100,000 EÝÐ-
VELDISSINNAÐIR HERMENN ÚR
HEIMSSTYRJÖLDINNI og 100,000
hrifnir áhorfendur hylltu þá.
pjóðfylkingin hélt voldugar kröfu-
göngur um allt Frakkland 11. nóv.
til að andmæla striðinu.
NORDPRESS.
........11 mmmammumaenmiaaiMnmmBinHmm
„DAUÐINN Á 3. HÆÐ
OG FLEIRI SÖGUR‘k
hinar ágætu smásögur eftir Hall-
dór Stefánsson, fást í
HEIMSKRINGLU, Laugaveg 38
Sjómenn, stöndum samein-
aðir « hagsmunabaráttunni
FRÁ SAMTÖKUM SJÓMANNA Á „JARLINUM“.
(Sjómannabréf).
Ég ætla í stuttu máli að skýra
frá baráttu sem átti sér stað
milli háseta á línuveiðaranum
„Jarlinn“ annarsvegar og skip-
stjóra og útgerðarmanna hinsveg-
ar. Þegar fréttir komu um það ó-
vænt, að síldin mundi hækka í
verði, ákváðu skipstjóri og út-
gerðarmaður, að framlengja veiði-
tímann. Við hásetarnir tókum
saman ráð okkar og ákváðum að
fara fram á kauphækkun í hlut-
falli við verðhækkunina á síld-
inni. Við kusum því einn úr
hópi okkar til þess að fara á
fund skipstjóra og útgerðar- ,
manns og skýra þeim mjög hóg-
værlega frá þeim kröfum, sem
við höfðum ákveðið að standa
saman um.
Skipstjóri og útgerðarniaður
svöruðu fúkyrðum einum og
skipstjórinn réðist persónulega á
sjómanninn, sem flutti erindi okk-
ar.
Framkoma skipstjórans — fas-
istans Kristófers Eggertssonar,
mun vægast sagt hafa verið at-
vinnurógur gagnvart þessum
unga og mjög svo liðtæka sjó-
manni, sem naut trausts félaga
sinna fyrir sína prúðmannlegu
framkomu, skyldurækni við störf
sín og verkkunnáttu.
Samtali þeirra lauk svo þannig,
að sjómaðurinn var rekinn í
land. Við hásetarnir vorum búnir
að koma okkur saman um, að
hindra þannig lagaðar ofbeldisað-
ferðir atvinurekandanna með
samtökum okkar. En nú vildi svo
einkennilega til, að þegar til á-
takanna kom, þá gugnuðu 7 af
félögum okkar. Við vorum því 9,
sem vorum ákveðnir 1 því að
heimta félaga okkar aftur inn í
skiprúmið eða fara að öðrum
kosti. Því lauk þó þannig, að við
gengum í land. En það reyndist
árangurslaust, atvinnurekandinn
valdi aðra í okkar stað úr hópi
atvinnuleysingjanna í landi.
Sagan um umhyggju atvinnu-
rekandans fyrir velferð háset-
anna er ekki hálfsögð enn. Þegar
til uppgerðarinnar kom, þá reynd-
u st kostnaðarreikningamir fals-
aðir. Um 70—80 kr. í vörum,
sem skipið sjálft átti að leggja
til, svo sem sápa, matarílát og
annað þessháttar, var fært inn á
kostreikningana. Við neituðum
að borga þetta dót og það var
strikað út. En allar líkur benda
þó til þess, að eitthvað meira
hafi verið athugavert við þessa
reikninga, þó að við hefðum ekki
getað leitt það í ljós. Fæðið nam
um 80 kr.. á mánuði á mann —
en í fyrrasumar, undir mjög lík-
um kringumstæðum, er fæðið hjá
þessum sama matsveini rúmar
50 kr. Þegar við leyfðum okkur
samanburð á þessu, þá var svar-
ið: „Þið hafið farið svo illa með
í sumar“!
Félagar! Við verðum umfram
allt að draga lærdóma af svona
löguðum atvikum og búa okkur
undir að hindra framkvæmd
slíkra ofbeldisráðstafana.
Sjómenn, sem ganga þannig
undan merkjum, eins og sumir
félágar okkar gerðu, verða að
skilja, að við fáum aldrei kröf-
um okkar framgengt nema méð
öflugri, fórnfúsri baráttu hvers
eins okkar fyrir hagsmunum
sj ómannastéttarinnar.
Einn af 9.
Sameining allrar alþýðuæsku heimsins
verður að veruleika á nðesíuuoi
Alþýðublaðið birti í lok síð-
asta mánaðár stutta grein út af
grein minni um átökin í Alþjóða-
sambandi ungra jafnaðarmanna.
Af því að í grein þessari kemur í
raun og veru ekkert fram, er
hreki það sem ég hefi áður skrif-
að um þetta þing, og af því að
ég er þess íullviss að enginn með-
limur úr Sambandi ungra jafnað-
armanna stendur að greinarstúí
þessum, tel ég ekki ástæðu til að
fara frekar út í það mál, en vil
hinsvegar nota tækifærið til að
segja nokkru nánar frá gerðum
þessa þings, þareð ályktanir þess
eru nú fyrir hendi, en voru ekki
Ungherjar
Fundur í Kaupþingssalnum
næsta sunnudagi
Nánar auglýst í næsta blaði.
komnar er fyrri grein mín var
skrifuð. Vonast ég til að Samband
ungra jafnaðarmanna sjái sér fært
að gefa þær út á íslenzku áður
langt líður.
Hvað gerðist á þingi ungra jafn-
aðarmanna.
Ritstjórn Alþbl. heldur því fram
aö á þinginu hafi ekki komið fram
neinn skoðanamunur. Þetta er
alls ekki rétt og nægir að benda
á þær tilvitnanir sem teknar eru
upp í fyrri grein minni úr umræð-
um þingsins. Blöð ungra jafnað-
armanna í Svíþjóð og Danmörku,
sem skýra frá þinginu, tala eink-
um um þau hörðu átök, sem þar
hafi átt sér stað um það, hvort
gerá skyldi samfylkingu við kom-
múnistana eða ekki. Þessi ágrein-
ingur varð meira að segja svo
harður, að fulltrúarriir frá Belg-
íu hótuðu að segja sig úr sam-
bandinu ef kröfur þéirra um sam-
fylkingu yrðu ekki teknar til
greina. Samt sem áður bar Al-
þjóðasambandið gæfu til að koma
í veg fyrir slíkan klofning og fá
samkomulag um ályktanimar, sem
einnig taka til greina samfylking-
arkröfur vinstri armsins. Þar var
meðal annars ákveðið, að stjóm-
in skyldi athuga framgang mál-
anna á þingi Alþjóðasambands
ungra kommúnista og ákveða að
hve miklu leyti þar kæmi fram
„svo mikilvæg breyting á af-
stöðu kommúnista, svo breytt við-
horf í stjórnmálum heimsins, að
Alþjóðasamband ungra jafnaðar-
manna, yrðu að taka spuminguna
um samfylkingu við kommúnista
til nýrrar athugunar á grundvelli
íehginnar reynslu og möguleik-
anna í hinum einstöku deildum
alþjóðasambandsins”.
Þetta er í raun og veru mjög
þýðingarmikil ákvörðun og gefur
rnanni bjartsýni til að vona, sér-
staklega með tilliti til ákvarðana
þings Alþjóðasambands ungra
kommúnista, sem nú er nýafstað-
ið og bráðlega mun verða skrifað
um nánar, að ekki verði haldin
ileiri heimsþing AUJ og AUK
hvort í sínu lagi, en að bæði æsku-
lýðssamböndin muni næst halda
þing sín sameiginlega, sem stofn-
þing stórs, voldugs og samhuga
alþjóðasambands allrar alþýðu-
æsku heimsins á grundvelli bar-
áttunnar gegn stríði og fasisma
og fyrir frelsi og framförum til
kanda hinni vinnandi æsku allra
landa.
Samfylking hinnar vinnandi æsku
hérna heima er dagskrármál.
Það er von mín og trú, að slíkr-
ar samfylkingar og sameiningar
Samb.ungra kommúnista og Samb.
ungra jafnaðarmanna hérna á Is-
landi verði ekki langt að bíða,
enda styrkjast þau öfl, sem að
því vilja vinna með hverjum degi
sem líður. I atvinnuleysisbarátt-
unni hafa bæði félögin sett fram
rnjög svipaðar kröfur, sem ættu
að geta orðið sameign beggja fé-
laganna og upphaf að nánara sam-
starfi. Strax eftir að atvinnuleys-
isnefnd Dagsbrúnar hafði óskað
eftir tillögum þessara félaga sneri
FUK sér til FUJ og FUF og ósk-
aði eftir sameiginlegum umræðum
um tillögur félaganna, svo þær
gætu orðið sameign þeirra allra
og fengið þannig meiri styrk að
baki. Þessi málaleitun fekk góðar
undirtektir og var á fundi vísað
til stjórnar fél. ungra jafnaðar-
manna og þótt sameiginlega um-
ræður hafi eklci orðið ennþá um
málið, vona ég þó ennþá að þær
geti orðið hið bráðasta og að fé-
login sameinist um kröfumar og
fylgi þeim síðan til sigurs. Mörg
fleiri mál eru það, sem félögin á-
íeiðanlega munu geta komið sér
saman um á næstunni og mun ekki
langt að bíða að alþýðuæskan í
Rvík sýni þrótt sinn og samtaka-
mátt í öflugri einingu gegn aft-
urhaldinu og fasismanum og á
grundvelli sameiginlegra hags-
muna og baráttu skapi með sér
þróttmikið og fjölþætt félagslíf.
; Reykjavík 2. nóv.
1 Jóhannes Jósefsson.