Spegillinn - 27.09.1930, Blaðsíða 2

146
S p e gi11 i n n
Spggulíimm
(Sanwlska þjóðarinnar,
póð eðn nond. eftir ástæðum).
Bitur tvisvar á mánuði. — Áskriftarverd
kr. 10,00. Lausasala 50 aura blaðið.
Ritstjórn:
Páll Skúlason, sími 1418 og 955,
Sig. Guðmundsson, simi 1394,
Tryggvi Magnússon, sími 2176.
Afgreiðslumaður: Sig. Guðmundsson.
Utanáskrift:
Spegillinn
P. O. Box 594 — Reykjavik.
Prentaður í tsafoldarprentsmiðju h.f.
Bestu kol og koks
eru seld með bæjarins
lægstá verði.
Kolaversl. G.Kristjánssonar
Hafnarstr. 5. Simar 807 & 1009.
fikæra límans.
Fyr á öldum var það siður, þegar
ekki náðist til glæpamanna, til þess
að hengja þá eða brenna, þá var bú-
in til eftirlíking af delanum, og með
þetta líkan farið á sama hátt og ætlað
var að fara með þrjótinn sjálfan. Ekki
erum vjer svo sögufróðir, að vjer get-
um sagt um með vissu, hvort slíkt hef-
ur nokkurn tíma átt sjer stað hjer, og
heldur ekki er oss kunnugt um það,
hvort slíkt tíðkast enn þá erlendis. En
hvernig svo sem því er varið, hvort sem
vjer íslendingar höfum nokkru sinni
gert þetta, og hvort sem þetta er gert
erlendis enn þá eða ekki, þá virðist
samt ekkert því til fyrirstöðu, að vjer
tökum þann sið upp.
Nú um skeið hefir „Tíminn“ borið
mjög alvarlegar sakir á ritstjóra Morg-
unblaðsins. Hefir hann hvað eftir ann-
að nefnt þá landráðamenn og fullkom-
lega gefið í skyn eða rjettara sagt
sagt fullum stöfum, að það sje þeim
að kenna, að ekkert lán hefir fengist
ennþá, og muni kannske aldrei fást
vegna blaðursins í þeim. — í raun
og veru finst oss nú, að Morgunblað-
inu og ritstjórum þess sje gert full hátt.
undir höfði með þessum ásökunum, og:
satt að segja hjeldum vjer, að hvorki
Kreuger nje Hollands drotning læsi
Morgunblaðið, og þó svo væri, bá
myndu þau trúa Tímanum betur; en.
það blað les Kreuger jafnan á kvöldin
í rúmi sínu í stað kvöldbænanna, og
drotningin á hverjum morgni, áður etr.
hún stígur á fætur, til þess að nema þá.
stjórnkænsku, er henni nægi fyrir
þann og þann daginn.
En fyrst Tíminn ber þetta á Morg-
unblaðið, þá hlýtur það að vera rjett,.
og það hefir aldrei þótt nein smávæg-
is yfirsjón að vera bendlaður við land-
ráð. Landráðamenn hafa jafnan verið
dæmdir til hinnar þyngstu refsingar,.
og ætti því í raun rjettri slíkur dóm-
ur að vofa yfir höfðum Morgunblaðs-
ritstjóranna.
En hjer er sá galli á, að slíkum dómi
verður ekki íullnægt, vegna þess að
ekki er hægt að ná í Valtý. Ekki er
það samt vegna þess, að Valtýr stakk
af norður í land fyrir skömmu, því að-i
17., V
______________________
Halldóri yrði sjálfsagt engin skota-
skuld úr því að nappa hann, heldur er
það beinlínis af því að það er algjör-
lega á móti landsins lögum að hengia
Valtý.
Vjer höfum því leyft oss, með vænt-
anlegu samþykki landsstjórnarinnar,
að stinga upp á því, að gert verði
eitt mikið trjelíkan af Valtý og það
hengt upp á háan gálga, og mætti til.
dæmis nota til þess hrísluna á bak
við stjórnarráðshúsið. Er þetta á fjöl-
förnum vegi, og ætti því að geta orð-
ið mörgum til viðvörunar.
Örn.
—Jgr.-a o-.^—
nýi
barnaskó astjónrin.
Úlfaþytur er þegar risinn hjer upp
í andstæðingablöðum stjórnarinnar út
af skipun nýja barnaskólastjórans. —
Þetta er að vísu ekki nein ný bóla, þó
að syngi í þeim tálknum út af aðgerð-
um stjórnarinnar, þar sem alt er talið
hlutdrægni, undirhyggja o. fl. því um
líkt. Aðallega er nýja barnaskóiastjór-
anum fundið það til foráttu, að hann
er ungur og óreyndur, en á hæfileika
hefir enginn minst, enda eru þeir með
öllu ókunnir og geta verið afar mikl-
ir, þó þeir hafi ekki ennþá komið í
Ijós. Það eitt er nóg, að Jónas sjer,
hvað í manninum býr, og þó að þessi
innri auðlegð sje innibyrgð innan
þröngra og traustra sálarveggja, þá
sýnir það best, hve hún er vel geymd,
ef hún aldrei getur komist út.
Það eru aðallega tvenn rök til rjett-
lætingar þessari skólastjóraskipan, er
jeg ætla að minnast hjer á, og and-
stæðingablöðin hafa víst ekki komið
auga á, en vitanlega eru þau svo ótal
mörg fleiri. Skal þá fyrst minst á það
veigaminna, sem er samræmið á milli
barnaskólabyggingarinnar og þess, er
á að hafa aðalumsjónina með henni.
Eins og kunnugt er, er hjer um iiýj-
an stað að ræða og aldeilis splúnku-
nýja og öldungis óreynda byggin^u.
Oss finst því alveg sjálfsagt, samra-m-