Spegillinn - 29.11.1930, Blaðsíða 4

180
S p e g i 1 1 i n n
21., V.
Sjálfvirka þvottaáhaldið
„ A T L A S “
sparar að kalla má alt nudd á þvottin-
um og hlífir honum við sliti og þvotta-
konunni_við erfiði.
Atlas má nota i alla þvottapotta og
það þvær sjálfkrafa meðan þvotturinn
sýður. Skoðið þetta ómissandi vinnu-
sparnaðaráhald ;og'fáið'eitt til reynslu.
án þess þjer sjeuð skuldbundin til að
kaupa það.
Einkasalar:
J. Þorláksson & Norðraannn
Binkastræfi 11. Simar : 103, 1903 & 2303.
er kominn aítur.
==Ji= ■ '.irrr......... ir— i
Ha pið Biöniaihs kolin.
Sími 1531. P
— - =icg=-^---ir~..=... n
Danmerkurför Jónasar.
öllum er kunnugt um það, að Morg-
unblaðið gerði sitt til, til þess að spilla
fyrir því, að vjer gætum fengið er-
lent lán, en þær tilraunir mistókust,
sem betur fór. En þrátt fyrir það, þó
Jónas heilsar upp á konung.
svona hafi farið, að stóra lánið fjekkst
að lokum, þá héfir Morgunblaðið samt
gert þann fjárhagslegan skaða með
þessum tilraunum, sem erfitt verður að
gera fulla grein fyrir, að minsta kosti
meðan ríkisbókhaldið heldur áfram að
færa bækur sínar með dulrúnum, sem
erfitt er fyrir menn að átta sig á. Má
þar t. d. benda á þær mörgu sendi-
ferðir, sem farnar hafa verið til lán-
leitunarinnar, og sem vitanlega hefir
kostað mikið fje, og er ljóst, að sú
tala hefir hækkað að mun, vegna áð-
urnefndra skrifa. Um þær sendiferðir
er öllum kunnugt og þarf ekki að fjöl-
yrða um.
En það er ein för, sem farin hefir
verið, sem menn hafa að líkindum ekki
veitt næga eftirtekt, en sem þó er al-
veg af sömu rótum runnin og þær
fyrri, og það er för þeirra Jónasar og
Magnúsar til Kaupmannahafnar, er
þeir gengu síðast á konungsfund. —
Þessi för er einnig kostnaðarsöm, og
á það enn fremur sameiginlegt við þær
fyrri, að hún hefði að líkum aldrei ver-
ið farin, ef lántökulandráðaskrif
Mogga hefðu ekki komið til sögunnar.
Þetta er að vísu ótrúlegt, en það ótrú-
lega getur stundum verið satt, og skulu
því hjer færðar fyrir því líkur.
Eins og Tíminn hefir þrásinnis tek-
ið fram, var Morgunblaðið búið að
tyggja svo á lánsvantraustinu, að út-
lendingar voru farnir að trúa því, og
þó sjerstaklega á Norðurlöndum. Þeg-
ar svo lánið loksins var fengið, var
þessi trú orðin svo mögnuð, að afar-
erfitt hlaut að vera að koma mönnum
í skilning um það rjetta. . Einn af þess-
um vantrúarmönnum var náttúrlega
kóngurinn, en honum varð vitanlega
fyrst og fremst að skýra frá sannleik-
anum í þessu máli. En þar sem bæði
þurfti að gera þetta fljótt, og í annan
stað svo, að hann gæti gengið alveg
úr skugga um þetta, varð Jónas auð-
vitað að taka það ráð, að fara sjálfur
,,express“ til þess að sannfæra hann
um, að lánið væri áreiðanlega fengið.
Og til þess að staðfesta þetta betur,
tók hann Magnús með sjer. En Magn-
ús er kunningi kóngsins frá því í sum-
ar, og því líklegast, að kóngur mundi
trúa honum allra manna best, enda
höfum vjer heyrt, að hvorki hann nje
aðrir þar í kring efist nú lengur um,
að lánið sje í raun og veru fengið.
En alt kostar þetta peninga, og í
rauninni væri rjettast, að Moggi væri
látinn borga að minsta kosti þessa síð-
ustu för, þó ekki sje farið lengra.
x. x.
Qleraugu.
Um þessar mundir er haldið hjer í
hafa þotið hjer upp heilar stjettir
bæ þing (eða hvað það heitir) jafnað-
armanna, og mun vera aðallega ,,upp-
gjör“ milli kommúnista og kapítalista-
f’okksins. Að eitthvað fjör muni vera