Spegillinn - 11.01.1946, Blaðsíða 10

SPEGILLINN
.. iii in ■ 111 r 111111111111 ii 111 ii 11 ■ 111' i!) 1111111111111 c 111
NXT. 1
ItmillllHIHHIIIIIIHIIIimilllllllimiimiHHIHHIIIIH
Alltaf tr hann beztur
SPEGILLINN
Ritstjóri:
PÁLL SKÚLASON
Ritstjóm og afgreiösla:
Smáragötu 14, Roykjavik.
Sími 2702 (kl. 12—13 dagl.).
Árgangurinn er 24 tbl.
— um 230 bls. —
Áskriflarverð: Kr. 25.00
Einstök tbl. kr. 1.30.
Á.ikriftir greiðist fyrirfram.
Blaöið er prentað i
ísafoldarprentsmiöju h.f.
Hin. 4ulaf^ulia nellika
í .byrjun ársins var blíðviðri clag hvern. Það
munaði minnstu að blómin í garðinum við
Gróðamel 13 gægðust upp, til þess að ganga
úr slutgga mn hvort vorið væri komið, og
hvort frúin væri farin að koma vorskipan á
garðinn. En frúin hugsaði ekki um slíkt, þótt
veðrið væri hlýtt, hún vissi að enn var eftir
að þrauka þorrann og góuna, en hún kveið
engu. Nú sat hún i stóru stofunni og' hugsaði
um hátíðaclagana. Hún hafði átt gott og
drukkið rjórna eftir vild, en Gróðamelsheim-
ilið þurfti aldrei að heyia orustur um slík
gæði.
Hálfdán kom inn og var sjáanlega ánægð-
ur með sjálfan sig og sitt. Ársuppgjörið leit
út fyrir að verða að óskum, eða vel það.
Skattskýrslan var vandasömust.
— Þú ættir að gera mér greiða, Hálfdán
minn, áður en þú sezt niður, sagði frúin.
— Með framúrskarandi ánægju, svaraði
hann. Hann var Oj ðinn svo einstaklega snún-
ingalipur, síðan Mette kom á heimilið, hvernig
sem á því stóð. — Hvað á ég að gera?
— Þú ættir að láta ferskt vatn á hana Elsu
Sigfúss, ég held að hún hafi gott af því í
þessum hita. Mér sýnist hún vera svo guggin
og að þvi komin að visna upp.
— Hvaða draumórar eru nú þetta? Þó að
ég næði í hana, sem ég efast um að ég geti,
þá hef ég ekki hugmynd um hvernig ág á að
láta vatn á hana, sagði Hálfdán undrandi.
— Ekki eru úrræðin svosem á marga fiska
hjá þessum karlmönnum, þegar um innan-
húsverk er að ræða, sagði frúin. — Ferskt
vatn er í krananum í eidhúsinu, en Elsa Sig-
fúss er í glasinu þarna á borðinu.
— í glasinu á borðinu, át Hálfdán upp eftir
konu sinni. Hvað gekk að henni? Hann gekk
að skápnum og leit á líkjörflöskuna. Það gat
svosem verið að drykkurinn væri í sterkara
lægi.
— Ég veit ekki nema að hún lognist alveg
útaf, ef þú hellir áfengi á hana, sagði Hall-
björg. — Vatn er sennilega betra, þó það
sé ódýrara.
— Ef ég bara sæi ungfrúna í glasinu, þá
gæti ég' gert mínar ráðstafanir. ITvar á ég
að leita að henni ?
— Þarna á borðinu, sagði ég. Þarftu máske
s.jónauka til að sjá nellikuafbrigðið í glasinu.
Hálfdán settist þunglega niður í stól og
hugsaði málið. Það gat meir en verið að konan
hans ætti við nellikuna.
— Hvernig getur staðið á því, að það er
eins og enginn vil.ii skifta um vatn á blóminu
mínu, sem mér þvkir svo undurfagurt, hélt
frúin áfram. — Það endar á því að ég verð
að gera það sjálf. Ég bað hana Maríu að gera
þetta, en hún sneri upp á sig og sagði ,,Fy,
for Pokker", en þú ert eins og' áifur út úr hól.
— Hún er nú dönsk og danir segja stund-
um „Fy, for Pokker“, þegar þeim líkar ekki
við okkur hérna í lýðveldinu. En þetta kann
að lagast þegar norræna samvinnan hefst í
Rauðukussunesi, sagði Hálfdán og b.jóst við
að ræða sín mundi snerta viðkvæma strengi í
sál eða hjarta konu sinnar, og svo varð líka.
Hún er svo mikið fyrir norræna samvinnu
gefin.
— Ó.já. En við verðum þá að leggja eitt-
hvað af mörkum, svo samvinnan verði sem
bezt á árinu. Þú manst eftii' að tryg'g.ja okk-
ur vistarverur í höllinni, því við verðum að
standa framarlega í hreyfingunni. Máske við
verðum þá meðal hinna tuttugu útvöldu, fyrir
augliti orðuráðs, á yfirstandandi ári.
— Flest á nú að skammta, sagði Hálfdán.
— En skömmtunum má hætta, eins og öllu
öðru.
— Skömmtun getur svosem verið góð fyrir
suma, sagði frú Blindskers. — En meðal
annars verðum við nú að hefja margháttaðan
undirbúning. Þú mannst að hún Annetta kem-
ur bráðum heim, og það kenuir maður með
henni. En farðu nú og náðu í vatnið.
— Það kemur maður með henni, sagði
Hálfdán við sjálfan sig, um leið og hann fór
fram í eldhús.
Bcb á beygjunni.
8