Spegillinn - 01.11.1953, Side 7

SPEGILLfNN
Í6 3
ALMÆLT TlÐINDI
Kartöflusumarið, sem svo verður síðar nefnt í annálum,
endaði með lengstu nótt ársins, en lengd hennar stafaði
af því, að klukkutíminn frá 1—2 var klappaður upp og
endurtekinn. Þessi uppfinning danska smágrósserans á Kola-
torginu, sem nú er orðin 35 ára gömul, virðist ætla að
verða furðu lífseig liér á landi, en enginn er líklega svo
forhertur að lialda því fram, að liún hafi eða liafi nokkurn-
tíma liaft nokkra liugsanlega þýðingu, nema ef vera skyldi
til bölvunar. En í núverandi kanavesfeni getur kannski
verið rétt að varðveita liana eins og hvert annað þjóðlegt
verðmæti, eins og Háskólahátíðina, sem jafnvel Moggi segir
nú, að sé stíllaus, og virðist lielzt vilja kvikka hana ofur-
lítið upp með Baldri, Konna og apanum Johnny. Án þess
að leggja nokkurn dóm á slíkt, má fullyrða, að það yrði
að minnsta kosti nokkur tilbreyting frá Ólafi Lárussyni,
og öll tilbreyting er vitanlega góð, jafnvel þó að hún sé
alls ekki til batnaðar.
Hér á landi hefur, á síðari árum, talsverð tillineiging gert
vart við sig í þá átt að fjölga lireppum á landinu — og
þá vitanlega minnka þá mn leið. Framsýnir menn hafa
þegar bent á, að þetta sé hið mesta glapræði, þar sem með
þessu sé dregið úr bolmagni hreppanna — fjárhagslegu og
öðru. Eitthvað svipað gildir um allar félagastofnanirnar í
landinu. Félög eru flest meira og minna á horriminni,
enda hafa þau ekki annað sér til uppeldis en tillög lim-
anna, sem helzt þurfa að vera hófleg, og svo merkjasölu.
En nú stendur bara svo fjandalega á, að allir dagar ársins
eru útgengnir til merkjasölu, svo að ný félög komast alls
ekki að, nema liorfið verði að því ráði að breyta alman-
akinu stórkostlega, en það er nú meira en rétt að segja það.
Allra síðustu dagana liafa verið slofnuð fjögur félög í
höfuðborginni: Félag Raunsærra Áfengismanna (skamm-
stafað FRÁ!!), sem stefnir að því að láta limi sína ekki
sjá nema einfalt, ef þeir taka sér einn lítinn. Næst er
Félag Binflindisökumanna (skammstafað BÖ, til að minna
limina á að pípa jafnan fyrir liorn). Þarnæst Islenzk
Tónlistaæska (Istón), sem þá að líkindum ætlar að stunda
Keflavíkurútvarpið, og loks er FILMÍA, sem vill sýna
limum sínum góðar og þó aðallega garnlar, kvikmyndir.
Fleiri félög liafa vafalaust verið stofnuð, þó að ekki liafi
þau verið auglýst í blöðunum. OIl eru þessi félög efnileg
en fátæk eins og nærri má geta. Hvað væri nú einfaldara
en slá þeim öllum saman í eitt og efla þannig möguleika
þeirra til einliverra framkvæmda. Einkum væri þetta stór
uppsláttur fvrir bindindisökumennina, þegar þeir færu að
keyra raunsæismennina heim af fundum, og allir vilja sjá
góðar og gamlar kvikmyndir, og allir liafa eitthvert gaman
af músík eða látast að minnsta kosti liafa það. Yfirleitt ætti
aldrei að stofna félag nema athuga fyrst, hvort ekki er
eittlivert félag til, sem hægt væri að slá sér saman við.
Ljótar eru síðustu fréttir frá Nígeríu, sem undanfarið
hefur keypt af okkur skreiðina, okkur til uppsláttar og