Fálkinn - 20.10.1928, Blaðsíða 2

2
F A L K 1 JN N
GAMLA BÍÓ
Konungur
konunganna
Mesta mynd sem enn
hefir verið búin til,
verður sýnd í Gamla
Bio. — Sjáið hana
þegar hún kemur.
MALTOL
Bajerskt ÖL
PILSNER
Best. Ódýrast.
INNLENT
ölgerðin Egill Skallagrímsson.
Komiö og lítið á nýtísku
hanskana í Hanskabúðinn
i
Tílfi-
er brautryðj-
andi á sviði
útvarpsins.
Telefunken-
útvarpstæki
þarf að kom-
ast inn á
hvert
heimili.
Umboðsm. HJALTI BJORNSSON & Co.
Hafnarstræti 15. Reykjavík. Sími 720.
«HIIIMIIIIIMIMMIIIIMIIIll>IIIIMMIinilMIIIIIIIIIIIIMIIIIIMIIMIiaMIMIIMIIIIMIIIIIIIIia*
Snjóhlífar, |
ótal tegundir. — Lágt verð.
Haust- og vetrartískan í ár.
Skóhlífar — Helsingborg
og margar aðrar tegundir.
Lárus G. Lúðvígsson
Skóverslun.
N Ý J A BÍÓ
Reynslu-IijDnaljandið.
Meinfyndin og sprenghlægileg
kvikmynd um reynslu-hjónaband
í París.
Constance Talmadge
leikur aðalhlutverkið.
Sýnd bráðlega.
SHEAFFER’S -lindarpennar '
og blýantar, grænir,
rauðir, brúnir og svartir.
Einkasala
Verzl. Gunnars Gunnarssonar
Hafnarstræti 8. Sími 434.
SHEAFFEIFS
PE N S • PE N C I LS 'j
••IIIIIIIIMIMIMIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIMIIIIMIIIIIIIIMIIIIIIIIIIMIIIMIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIMMM
5 Jjf/ Kvensokkar í miklu
“ I |(f vrvab * Hanskabúðinni.
■ | |L_——----------------------- «
j-íattabúðia er flutt í Austurstræt 14. Arina Asmuadsdóttir.
ÓMAR LOFTSINS.
Þvi verður ekki neitað, að við lif-
nm á timum undursamlegra bugvits-
afreka. Ef öll þau undur, sem nú ger-
ast í heiminum hefðu gerst fyrir
nokkrum öldum, hefði ekki hjá þvi
farið, að þeir menn, sem nú teljast
heimsfrægir á meðal byggjenda hnatt-
arins, hefðu verið pyntaðir til þess
að ljúga af sjer afrek sín og siðan
brendir. Edison, Marconi, Tesla, Bell
og tylftir smærri spámanna í þeim
greinum hefðu verið pindir til þess að
játa, að grammófónar, loftskeyti, raf-
geymirar, ritsímar, talsímar: og önnur
slík furðutæki væri fenginn með samn-
ingi við kölska, og síðan hefði fieim
verið varpað á bálið umyrðalaust og
miskunnarlaust. — Annars veit eng-
inn hvað mikið brent hefir verið af
hugviti liðinna alda i galdrabrennun-
um. Það verður altaf órannsakað mál.
Eitt af þvi undursamlegasta, sem
komið hefir fram i heiminum á síð-
ustu árum, og jafnvel vekur undrun
þeirra, sem hafa orðið að sannfærast
nm að firðsjá, myndaflutningur með
síma og loftskeytum, útvarp kvik-
mynda og annað álíka furðulegt, sje
ekki draumur, er uppgötvun rúss-
neska hugvitsmannsins Théremin. Hið
nýja hljóðfæri hans vekur eigi minni
eítirtekt en fregnirnar um, að Marconi
hefði sent skeyti um himingeiminn
gerðu — fyrir nær 3<i árum.
Enginn veit til fullnustu hvernig
þessari nýju uppgötvun er varið. En
liitt hafa menn sannfærst um af raun,
að maður kemur inn á sýnispáll 1 á-
horfendasal, með dálílinn kassa nnair
liendinni. Og úr kassanum heyrast
tónar — undurfagrar raddir, sem að
áliti allra er heyrt hafa líkjast
mannsröddinni meira, en ómar nokk-
urs hljóðfæris. Og þessurn tónum er
stjórnað á þann hátt, að maðurinn
sem stendur í nánd við áhaldið hreyf-
ir hendina til og frá i námunda við
það, án þess þó að snerta það.
Væntanlega verður þess ekki langt
að bíða, að íslendingar fái tækifæri
til að kynnast þessu nýja furðutæki.
Ef það á skilið sæmilega stórt brot
þess lofs, sem hlaðið er á það um
þessar mundir i erlendum blöðum,
geta góðir menn með góðri samvisku
látið dætur sínar hætta við að læra
á piano, og sveitakirkjurnar þurfa
ekki að senda neina organista í „læri“
framar. Théremin-áhaldið er nóg, al-
staðar þar sem menn vilja hlusta á
tónlist. Menn eru meira að segja farn-
ir að halda þvi fram, að það geti
framleitt fegurri tóna, en nokkur
söngmaður og söngkona. Þá biðjum
vjer guð að hjálpa Skagfield og Eggert
Stefánssyni og förum að spyrja að
því, hvar þau eigi fæðingarhrepp
Anselmi, M'icCormr.ck; Gaiii-Cnrci,
Frida Hempel, Pjetur Jónsson, Hislop,
Slezak, — og Signe Liljequist, Gran-
felt og Madame Tetrazzini — ef þær
verða ekki dauðar.
tTTVARPIÐ.
„Eftir daginn í dag eru útvarpsnot-
endur orðnir þremur þúsundum fleiri
en í morgun“. Þannig kemst Banda-
ríkjamaður einn að orði, sem hefir
tekist það vandaverk á liendur, að
hafa hagfræðilegt yfirlit yfir viðgang
útvarpsins.
íslendingar verða eins og stendur að
telja sig óvirka í þessu efni. Islenskt
útvarpsmál liggur niðri sem stendur.
Landstjórnin liefir tekið þetta menn-
ingarmál í sínar hendur. Að opinberri
tilhlutun er þegar komið fram nefnd-
arúlit sem í alla staði er skynsam-
legt og gott. Þó mætti þar í hnýta,
að nefndarmenn virðast eklci hafa
gert sjer grein fyrir, hver álitsauki
landinu —- og um leið þeklcingar á
því — mætti verða að því, að hjer
væri starfrækt útvarpsstöð, sem sök-
um legu sinnar á hnettinum gæti orð-
ið áhrifameiri í Ameríku öðrum
stöðvum miklu orkumeiri ó megin-
landi Evrópu. ísland getur orðið milli-
liður austur- og vesturálfu.
Hjer er viðfangsefni, sem fsland
mæta vel getur ráðist i, án þess að
reisa sjer hurðarás um öxl. Við vitnm
það af eigin reynslu, hve mikið víð-
varpið færir þeim tækjaeigendum, sem
ná til útlanda. Sama reynsla gæti fært
oklcur heim sanninn um, að við gæt-
um aukið þekkingu á landi okkar og
þjóð þúsundfalt á við það sem nú er,
með því einu, að eignast útvarpsstöð,
sem gæti miðlað viðtækjaeigendum —'
eigi aðeins austur á við til frændþjóð-
anna, heldur einnig vestur á hóginn
til eigin landa og þeirra manna, scm
af tilviljun hlusta á rödd íslands um
leið — þúsund sinnum meiri kynD'
ingu af ísland en þeir sendiherrar og
viðskiftaráðunautar gera, sem íslensk
þjóð er fær um að senda.
Hin gullvæga landfræðislega fslands,
i miðju heimshafinu gerir oss kosti,
sein allir „heyrnarlausir“ ættu a^
þiggja.