Fálkinn - 01.10.1932, Page 13

FÁLKINN
13
Krossgáta nr. 88.
Lárjett. Ski/ring.
1 máJæði. 5 gastegund. 9. frestur.
12 plóg. 14 með tölu. 15 umhugað.
17 eldivið. 18 þrautseigja. 20 til ís-
lands. 21 hávaði. 23 tilhneiging. 25
forsetning. 26 lireinsunartæki. 27
æða. 29 vega. 31 reim. 32 spyr. 34
bör. 35 i'rændi. 37 fljót í Suðurálfu.
38 dráttur. 39 fjörefnaríkt að sögn.
12 snarpur. 43 skelin.
Lóörjett. Skýring.
2 snjólaus. 3 forsetning. 4 farar-
tálmar. 5 skriðdýr. 6 þegar spýtt er.
7 rása. 8 reik. 10 vilpa. 11 hræðsla.
13 gerir heimsásinn. 16 fjöll
(grænl.) 18 viðurnefni Þorkels. 19
efni til matargerðar. 22 7 lóðrjett.
24 tómar flöskur. 27 kóngur (ekki i
trompi). 28 störf. 29 borg i landi.
30 lengdarmál. 33 tala. 36 skartgrip-
ur. 38 skækill. 40 tryggja. 41 hreyf-
ing.
L
Lausn á krossyálu 87.
Lárjett. fíáðning.
1 loft. 5 hlið. 9 faðirvor. 12 rún.
14 eða. 15 art. 17 at. 18 egnum. 20
ei. 21 klol'i. 23 munið. 25 afl. 26
nið. 27 agnir. 29 angan. 31 la. 32
rosti. 34 sá. 35 urg. 37 ket. 38 ótt.
39 alifugl. 42 stóð. 43 ráin.
Lóðrjett. Ráðning.
2 ol'n. 3 fa. 4 tregi. 5 hraun. 6 lo
7 iða. 8 brak. 10 iðn. 11 átið. 13 i)t-
lagar. 16 reiðast. 18 eftir. 19 munili.
22 ofn. 24 mig. 27 alur. 28 rokið.
29 áttur. 30 nátt. 33 sef. 36 gat. 38
Óli. 40 ló. 41 gá.
Nýlega dó i Buda-Pest málari einn,
Ferdinand Katena að nafni. Hann
hefir lifað sem einbúi alla sina æfi
og dregið fram lífið á ljelegu viður-
væri og eru elstu málverk hans j)ó
i mjög háu verði. Síðustu áratugi
hefir hann ekki selt eitt einasta
málverk en safnað þeim og var safn-
ið orðið afarstórt þvi að Katena var
afkastamaður. Hann hefir ánafnað
höfuðborg Ungverjalands öll mál-
verk sín, með því skilyrði, að þau
verði geymd sem sjerstök deild i
málverkasafni borgarinnar, En op-
inherum styrk neitaði hann jafnan
að taka við og kvaðst ekkert hata
eins mikið og peninga.
----x----
í sumar hefir verið tekin í Pýska-
landi stór hernaðarkvikmynd, sem
nefnist „Tannenberg" og lýsir við-
ureign Þjóðverja og Rússa sumarið
1914, en þá var Hindenburg yfir-
hershöfðingi Þjóðverja á þeim víg-
stöðvum. Nú hefir stjórnin bannað
myndina og er ástæðan sú, að Hin-
denburg er sýndur þar. Kvikmynda-
fjelaginu verður því nauðugur einn
kostur, að klippa úr myndinni alla
kaflana, sem Hindinburg sjest i.
-----------------x----
Enska kirkjan hefir ávalt, eins og
sú kaþólska, krafist þess að kvenfólk
sæti ekki berhöfðað í kirkju og ber
fyrir sig skipun Pauls postula í
brjefinu lil Korintumanna um að
kvenfólk sje ekki með berl höfuð.
í sumar voru svo miklir hitar í Eng-
landi, að kvenfólk kom hópum sam-
an berliöfðað lil kirkju, svo að presl-
unuin J>ótti of viðurhlutamikið að
r.eita því inngöngu. Og nú hefir
stjórn St. Paulskirkjunnar i London
lekið al' skarið og lýst yfir því, að
berhöfðað kvenfólk sje eins vel kom-
ið í kirkjuna og kvenfólk með hatta
eða aðrar höfuðskýlur. Það var mál
til komið.
Á Buffalostadion í Paris verður
bráðum haldið kapphlaup milli
strúta, sein verða sóttir til þessa suð-
ur á strútabú í Ílalíu. Auk jiess, sem
slrútarnir keppa innbyrðis verður
einnig efnt til veðhlaups milli strúta
og hesta. En þá verður að ætla strúl-
ununi lengri hlaupspöl en hestunum,
þvi að jafnvel bestu veðhlaupahest-
ar hafa ekki við strútum.
Veik kona í Ores á Spáni kom ný-
lega til læknis sins og kvartaði um
að meðal, sem hann hafði fyrirskip-
að henni, væri svo sterkt að hún
gæti ekki tekið það. Læknir kvað
þetta bábilju og til að sýna henni,
að meðalið væri meinlaust, tók hann
glasið, setti það á miinn sjer og
draklc það úl. Að vörmu spori fjell
hann i yfirlið og dó skömmu siðar.
I’yrir handvömm lyfjasveinsins sem
afgreiddi, hafði komist eitur i með-
alið.
Seytján ára stúlka, Rachel Ben
Vaer fleygði sjer nýlega út um
glugga hátt yfir gölu i Paris og dó
þegar. Tilefni sjálfsmorðsins var
það, að foreldrar hennar höfðu
bannað benni að leika i kvikmynd-
um.
Drotningin
í Lívadiu.
ættum. Hún er eins og þjer sjálfsagt liafiö
lekið eftir ákaflega rómantísk. bað er að
vísu mjög lieillandi eiginleiki hjá ungri
stúlku en —“ Hann ypti öxlum. „Þjer skilj-
ið. — Við skynsömu eldri mennirnir erum
stundum neyddir til að vera dálítið harðir
Við unga fólkið, það er því sjálfu fyrir bestu“.
„Já“, sagði Tony. „Mjer hefur skilist svo“.
Aftur skolraði markgreifinn augunum til
lians, en varð rólegri þegar hann sá að Tony
var mjög alvarlegur, og lijelt áfram. „Ung-
lingunum finst ætíð valdboð skyldunnar
liörð aðgöngu". Hann saug vindilinn. „Er
mjer óhætt að trúa því, að yður sje kunnugar
ústæðurnar fyrir þessum örvæntingarfulla
flótta skjólstæðngs okkar?“
„Eftir því, scm mjer hefir skilist; þá var
lxenni ómögulegt að meta liina hetri eigin-
leika manns þess er hún átti að giftast“.
Da Freitas veifaði hendinni óþolinmóð-
lega. „0, það! Kæri sir Antony. Okkar á
milli sagt, þá er Pedro auðvitað ekki eins
og skáldsöguhetjur þær, er ungar stúlkur
dreymir um. En hvað er að tala uin það.
Iiann elskar hana innilega, og mun verða
henni góður — já ágætur eiginmaður. Það
yerður á allan liátt, fyrirmyndar hjónaband“.
„Dettur yður það í hug?“ sagði Tony
hlátt áfram.
„Jeg er sannfærður um það. Hvers vegna
væri jeg annars svo áfram um það? Frá
fctjórnmálalegu sjónarmiði sjeð er hjóna-
band þett einskisvirði fyrir okkur. Hans lxá-
tign hefði vafalaust getað inægst við hina
voldugustu þjóðhöfðingja álfunnar, eix hann
elskar frænku sína, og jeg er nógu gamall
i hettunni til þess að lialda því fram, að
'þegar ekki eru alvarlegar hindranir fyrir
hendi þá sje hest að fara eftir því sem
hjartað býður“.
„Exx“, sagði Tony. „Frá sjónarmiði ung-
frúarinnar er lijer um alvarlegar hindranir
að ræða“.
Da Freitas yfti öxlum. „Yngismeyjakenjar!
Tveir þriðju lilutar eru feimni og einfeldni.
Þegar hún er búin að vera gift í eina viku
þá er hún orðin í fylsta máta ánægð með
lilið“.
Tony hallaði sjer aftur á hak í stólnum,
og krosslagði fæturnar. „Ágætt“, sagði liann
„Jeg skal segja henni frá þessu samtali, en
jeg er hræddur um að lijer sje unx litla von
að ræða fyrir yður“.
Nú varð stutl en óþægileg þögn.
„Sir Antony!“ sagði da Freitas. „Yður
virðist ekki fvllilega ljósl hvernig málið er
vaxið“. llann varð að neita allrar orku til
að sýnast kurteis. „Við erum yður þakklátir
fyrir tilboð yðar, en lxjer getur ekki komið
til mála að senda nein skilaboð. De Sé greifi
er löglegur forráðamaður hennar konung-
legu hátignar og því fyr senx þjer afhendið
tionuni lxana, þvi betra er það fyrir alla
aðila“.
„Getur verið; sagði Tony dræmt. „En sjá-
ið til lijer eru aftur ein vandræðin. Henni
fellur illa við hann, enn þá ver en við yður
og Pedi-o“.
„Iijer er ekki að ræða um tilfinningar
liennar konunglegu hátignar", sagði lxann.
„Mjer er ólxætt að fullyrða að við erum
maxina færastir að dæma um-velferð henn-
ar. Og livað sem öðru líður, þá getur þetta
ekki gengið til lengdar“.
„Hversvegna ekki?“ spurði Tony glaðlega.
,„Jeg hefi ættleitt Isabellu sem frænku mína,
og við eruxii hæði hæst ánægð með þetta
fyrirkomulag. Auðvilað fellur mjer illa að
valda því að Pedro verði fyrir vonbrigðum,
en okkar á milli sagt þá á liaiin ekki beti-a
skilið".
„Sir Antony þóknast að gera að ganmi
sínu“, sagði da Freitas enn þá með þýðri
röddu. „En ókkur væri máske leyfilegt að
minna vður á að í landi þessu er nokkuð sem
nefnt er lög' og rjettui', og eflir því sem mjer
er kminugt, þá taka lögin mjög lxart á þeim,
er taka skjólstæðing frá fori’áðammanni
sínum“.
„Já“, sagði Tony. „En lögin eru sein i
vöfum“.
Da Freilas ljet sldna í hvassar lennur og
glotti illilega. „Það eru öll lög“, sagði liann.
„En |xó eru til ráð við því. Til dæmis þyrfti
ekki annað en að jeg talaði nokkur orð við
hið ágæta utanríkisráðuneyti yðar, það
niundi hafa mjög viðtækar afleiðingax*“. „Jeg
efast ekki um það“, sagði Tony. „Mig skvldi
ekki undra þótt þær næðu alla leið til Liva-
xlíu. Það er alveg undravert hve frjettir eru
olt fljótar að herast, sjerstaklega þegax*
þæru eru svona rómantískar og skemtilegar.
Nú varð aftur þögn nokkx*a stund. Svo
hló da Freitas ljettum og vingjarnlegum
hlátri.
„Ef að jeg á að skilja orð yðar sem hótun.