Fálkinn - 28.10.1933, Qupperneq 11

F Á L Iv I N N
Yngstu lesendurnir.

Draumur Evu litlu.
Hva lita var tiu ára. Pabbi henn-
ar og mamma skömmu'ðu liana á
hverjum degi fyrir hvað hún væri
súr á svipinn. Þau gátu ekki skillið
ástæ'ðuna til bess. Nú höfðu þau al-
veg nýlega gefið henni skinnveski.
Þökk! sagði hún og svo ekki meira.
Þau höfðu búist við, að hún mundi
hlaupa upp um hálsinn á þeim
og kyssa þau og segja eitthvað á
þá leið, að þau væru bestu for-
eldrar í heimi. Nei, þau skildu
hana ekki. Svo áttu þau að flytja.
Eva hafði heyrt talað um það, en
1 jet þiið afskiftalaust. Einn dag þeg-
ar liún kom heim úr skólanum
kom hún að tómu húsinu. Þau
höfðu l'liitl án þess að láta hana
vita. Uss, sagði Eva, — ef þau
kæra sig ekki um mig þá. kæri
jeg mig ekki um þau. Eva hafði
lesið um fólk, sem faldi sig i
skipum og komst svoleiðis til út-
Janda fyrir ekki neilt. Hún gæti
j-eynt ])að líka.
Svo gekk hún niður að höfn
og sá þar skip, sem var að leggja
af stað. Hún læddist upp landgang-
inn og niður í skipiS. Þetta var i
fyrsta sinn, sem liva kom um borð
Nú heyrði hún einhvern koma of-
an stigann. Þá sliaust hún inn um
dyr sem hún sá. Svo heyrði hún
fótatak fyrir utan hurðina og svo
var tekið í lásinn. ,
,E. hvaða voði. Nú voru góð rað
öýr Eva skaust bak við hurðina.
l>að var lítill og digur maður sem
kom inn. Hann gekk beint að jain-
skáp, sem stóð þar. Það var visl
lieningaskápur. Svo tók hann upp
þjófalykil og fór að glíma við
skrána og loks opnaðist skáphurð-
jn. Hann tók úr skápnum heil-
mikið af brjefum og taJsvert af
peninguni. Eva var mest hissa a,
að hann setti þetta alt i skóna sína
og fór svo út. Nú fór Eva að sko'ðn
kringum sig. Þarna var rúm, tveir
stólar, borð, klæðaskápur og svo
peningaskápurinn. Eva þorði ekki
nð fara út. Þessvegna skreið hún
undir rúmið Nú fann hún að skipið
var farið að hreyfast. Bráðum varð
hún s'Iæm i höfðinu og svo kastaði
hún upp öllum matnum, sem hún
hnfði borðað í skólanum.
Jíftir dálilla stund kom einhver
inn og lagðisl í rúmið. Þá varð
henni svo ilt í maganum að hún
varð að æja. En það dugði. Mað-
urinn þaut fram úr rúminu eins
og eldibrandur. Hann lagðist á
bnjen og fór að toga í lappirnar á
Evu. — Einn farþjófurinn enn!
öskraði hann. —- Hvað ertu gömul?
Tíu ára, sagði Eva skelfing lágt.
,Iæja, þú mátt liggja á mottunni i
nótt. Og á morgun verðurðu að
þvo þilfarið. Þá datt Evu nokkuð
i hug. Eruð þjer skipstjórinn?
spurði hún. — Já, af hverju spyrðu?
Þegar jeg var nýkominn hjerna
inn kom liingað lítill og digur
maður. Hann opnaði skápinn og
tók þar brjef og peninga. Skip-
stjórinn stóð upp og gekk að
skápnum. Alveg rjett, sagði hann.
Skápurinn er tómúr. Þakka þjer
fyrir að þú sagðir mjer það. Svo
fóru þau að sofa. Þegar Eva valcn-
aði var hún ein. Hún fór upp á
þilfuri'ð. I>ar hitti hún skipstjórann.
-— Farðu niður til brytans og
fáðu þér matarbita, sagði hann.
Þegar Eva hafði borðað fjekk hún
bala með vatni, þvottakúst og sápu.
Svo fór hún að ]>vo þilfarið. Þá
fann hún að einhver lagði hönd-
ina á öxlina á henni. Það var skip-
. stjórinn.
Skilurðu ekki a'ð jeg sagði
þetta i gamni, sagði hann. Nú skal
jeg segja þjer nokkuð. Þú færð
fimm hundruð krónur fyrir þetta,
sem þú sagðir mjer í gærkvöldi.
Hftir tvo daga komum við til Leilh.
Og þaðan sendi jeg þig með flug-
vjel heim til Reykjavikur og svo
kemstu með bíl þa'ðan hcim lil
þin.
Svo komu þau til Leith. Þar var
hún sett upp í flugvjel. Þegar ti!
Reykjavíkur kom hjálpaði eirihver
ókunnugur maður henni til að
finna bílinn, sem hún álti að fara
með. Þegar hún kom heim stóðu
foreldrar hennar úti á hlaði og
tóku á móti henni. Hvernig gal
þjer dottið i hug að við skilduni
|)ig eftir. Við höfum ekki flutt neitt.
Líttu bara kringum ])ig. Þarna stó'ð
mamma hennar og beygði sig yfir
hana með morgunmjólkina. Evu
hafði dreymt þetta alt, því að hún
átti bestu foreldra í hcimi.
Iíilda II ára.
Ása og raamma hennar
Einu sinni var lítil telpa, sem
hjet Ása. Hún var þæg og hjálp-
söm stúlka. Þegar hún sá veikar
skepnur hjálpaði hún þeiin, svo
bær hrestust aftur. Faðir hennar
hafði dáið ungur og móðir henn-
ar var altaf veik, svo að Ása varð
að vinna fyrir þeim. Hinu sinni
þegar Ása var úti i skógi að tína
ber sá hún fugl, sem hafði meill
sig á vængnum. Hún gat gerl við
meiðslin svo fuglinum batnaði. Þeg-
ar hún var að fara aftur, sá hún
dverg við hliðina á sjer og hann
sagði: „Jeg ætla að hjálpa þjer af
því að ])ú ert svo hjálpsöm við
aðra. Jeg veit að þú erl fátæk og
verður að vinna baki brotnu til
að hafa ofan af fyrir þjer og
henni mömmu þinni. En jeg er
rikur og á marga dýrgripi. Ef þú
gerir eins og jeg segi þjer þá skalt
þú verða rik líka. Viitu það?“ Ása
svaraði undir eins játandi. Þá
sagði dvergurinn: „Nú skallu ganga
þennan stíg áfram. Þegar ])ú hefir
gengið dálitla stund þá greinist
hann í þrent. Þú skalt halda göl-
una til vinstri. Þegar þú hefir
gengið dálitla stund kennir þú að
kletti. Þar skaltu berja þrisvar
sinnum og segja töfraorðið, sem jeg
ætla að hvísla að þjer. Þegar þú
hefir gert ])að opnast kletturinn
og þú íinnur silfurbúna kistu þar
inni. Hana ætla jeg a'ð gefa þjer.
Ása þakkaði fyrir sig oa fór. Þegar
hún kom að klettinum barði hún
þrjú högg og kletturinn bpnaðist.
Hún fann silfurbúnu kistuna, tók
hana og gekk heimleiðis. Kistan
var þung, og Ása varð að hvíla
sig ofl á leiðinni. Loks kom hún
Það er ástæðulaust að slíta fötum og
skemma hendur með erfiðu nuddi á
þvotti. Rinso vinnur verkið meðan þjer
sofið. Rinso hefir inni að halda efni,
sem draga óhreinindin úr þvottinum, án
þess að skemma hann, og skilar honum
hreinum og óslitnum. Þad eina sem
þjer þurfið að gera, er að skola þvottinn
og hengja til þerris.
Notið Rinso eingöngu, næst þegar þjer
þvoið, og takið eftir hvað mikið erfiði
sparast.
þvottadagur
—Frídagur
VERNDAR HENDURNAR,
HELDUR ÞVOTTINUM
ÓSKEMDUM
R ~ lll’OSON LIMITICI), LIVEUPOOL, ENGLAND
M-R 76-33 IC
STÓR „ÞRUMARI".
Danskir bakarar og kökugerðar-
menn hjeldu allsherjar brauðmat-
arsýningu í haust i Tívoli. Mesta
athygli vakti þar rúðbrauð það,
sem sjest hjer á myndinni. Higi
vitu vjer hvað það var stórt, en
eftir myndinni að dæma slagar
það hátt upp i Inglega samfellu í
heygarði. En óskiljanlegt er, að
nokkur danskur bakaraofn hafi
getað teki'ð Jietta brauð og liggur
þvi næst að halda, að brauðið sje
„bluff“, gert úr pappa og galtómt
að innan og htifi ekki næringar-
gildi fyrir tvo aura og þvi síður
vitamin.
heim. llún stökk inn til mömnm
sinnar með kistuna og sagði henni
hvað hefði gerst. Svo lauk hún
upp kistunni. Hún var full af dýr-
mætum perlum, steinum og dýr-
gripum og nú þurfti Ása ekki að
þræla framar.
-----x-------
o -•«••• • ••'«••• • •’ti*'- • •ii.- • -■«.-• •%«-• -••m.- • •m.- • •'n.-o «iu-o •'n-- o i
Drekkið Egils-öl °
• -<IU- O ■HUv O -*W • -’Un- • -'*»• -nu.' O *»«U-O -Hfcr • • • ‘'tu. O -*k> •
KRAKKAR!
Söluverðlaun fyrir 41. blað Fálk-
ans hluta Oluf Hansen, Laugaveg
157 og Jóhannes Árnason, Baróns-
slíg 57.
kr.. 5.00 hvor
og eiga þeir a'ð vitja verðlaunanna
á afgreiðslu blaðsins.
Hverjir hljóta næstu verðaun?