Fálkinn - 20.10.1934, Qupperneq 10

10
F Á L K 1 N N
COPYfctöMT^ R I. B. BOX 6. COPENHAGEN
r
Nr. 303. Adamson sem kvaftamaður.
— Komdu barn og sjáöu.
— Jeg sje nógu vel hjeöan.
— FyrirgefiÖ þjer. Var það hjerna
sem beöiö var um aö leggja vatns-
leiöslu i húsiö?
— Varstu nokkuð aö segja, Jón?
— Ekki eitt orö.
— Þá hlýtur þaö aÖ vera útvarp-
iö, sem er aö tala við sjálft sig.
— Finst yður þetta ekki ósköp
leiðinleg vinna?
— Nei, jeg hefi verið skutlari á
hvalveiöabát.
Hún: Nú höfum viö Guöjón verið trútofuö í tvö ár — finst þjer
ekki, að viö œttum að fara aö gifta okkur?
Hann: — Nei, ef þjer þykir vxnt um hann á annað borö finst
mjer aö þú ættir aö láta hann vera hamingjusaman i lengstu lög.
|ll" HIWMIIIH'I'-
VfiffiMwipiUi
Þegar hann fór aö hiröa um bíflugnabúiö sitt var hann vanur
aö íklœðast spangabrynju forfeðra sinna.
KijJLL
— Er baövatnið mitt nú sæmilega
heitt?
— Já, baróninn getur fundið það
sjálfur.
— Þaö er hræðilegt, Lára, hvt
margt fólk hverfur gjörsamlega
stórborgunum núna.
(