Fálkinn - 05.10.1935, Blaðsíða 4

4
F Á L K I N N
Hjer er mynd uf ööru kvennaþingi, sem haldiö var í Khöfn skömmu áöur en „Open Door International"
hjelt sitt þing, nfl. þingi nœrrœnna hjúkrunarkvenna. í hópnum sjest Ingrid krónprinsessa, sem var vernd-
ari þessa móts.
Opnar dyr fyrir konumar.
Sunnudags hugleiðing.
Eftir Pjetur Sigurðsson.
Leyndardómur guðshyggjunnar.
„Mikill er leyndardómur guð-
hræðslunnar — Guð opinberað-
ur í holdi“. Það sem samstarf
hinna máttugu afla lífsins hefir
framleitt, hefir oft verið mönn-
um mikill leyndardómur. Öll
þróun lifsins er dásamleg, cn
mikill leyndardómur, þeim sem
ekki hafa rannsakað og gjör-
þekt.
Menn hafa felt sig illa við
kenninguna um „guðhræðslu“.
Það er heldur ekki víst, að hug-
takið, sem stendur að baki sjálfu
orðinu, hafi hlotið þar sinn
heppilegasta búning. Enska þýð-
ingin, til dæmis, notar orðið
„Godliness“. Þetta orð þýðir alls
ekki „guðhræðsla“. Það þýðir:
guðlegur, og i þessu sambandi
hlýtur það að merkja það, að
vera guðlega sinnaður. Jeg leyfi
mér því að nota liér orðið:
guðshgggja, og þá verður út-
koman þessi: að leyndardómur,
eða kraftur guðshyggjunnar er
mikill, því hún megnar að opin-
bera Guð í mannlegu holdi.
Það er fullreynt, að alt sem
menn ástunda af alhug verður
samgróið lífi þeirra og hluti af
þeim sjálfum. Þegar menn hafa
sterka hneigð til að liyggja á
hljómlist, þá ástunda þeir hana,
ef þeir eiga þess kost, og það
endar með því, að sú dásamlega
list opinberast í þeim. Ef menn
hyggja stöðugt á glæpi, þá kem-
ur þar í ljós glæpamaður. Ef
menn hyggja stöðugt á dygðir,
þá opinberast þar dygðugir
menn. Ef menn hugsa mikið um
Guð, þá ástunda þeir það, sem
Guðs er, og það hefir þær af-
leiðingar, að Guð opinberast i
lífi þeirra. Er nokkuð til betra?
Er til nokkur tegund af mönn-
um eftirsóknarverðari, en menn,
sem hægt væri að segja um með
sanni, að þeir séu guðsmenn -—
likist Guði? Geti menn með á-
stundun orðið þektir íþrótta-
menn, listamenn, eða afburða-
menn á einhverjum sérstökum
sviðum, þá kjósa þeir þann kost
gjarnan. Ef menn geta, með
guðshyggjunni — með því að
hugsa inikið um Guð, orðið guð-
legir menn, ættu menn ekki að
sækjast eftir því? Það er há-
markið á allri mannlegri full-
komnun, og það er fullreynt að
þetta er hægt. Það er mikill
leyndardómur, en augljós orð-
inn.
Ófullkomið tal manna um
Guð, ætti ekki að fæla hyggna
menn frá því að keppa að þessu
marki, að verða Guði líkir, og
þetta gerist með því að hugsa
mikið um Guð. Efnishyggjan
hefir gert menn eígingjama og
kaldlynda. Guðshyggjan mun
gera menn fórnfúsa og kær-
leiksríka. Guðshyggjan þarf að
Á styrjaldarárunum breyttist
aðstaða kvenna meira í bili, en
orðið hefir áður á jafnskömm-
um tíma. Karlmennirnir voru
kvaddir í herinn lijá öllum ófrið-
arþjóðum, en kvenfólkið annað-
Chrgstal Macmillan, forseti „Open
Door International".
ist störfin heima fyrir, það yrkti
jörðina og það tók í drjúgum
mæli við störfum karlmannanna
og að heita mátti i öllum grein-
um. Þegar svo stríðinu lauk og
hermennirnir komu heim aftur
ætluðust ráðamenn hernaðar-
leysa efnishyggjuna af hólmi,
þá „munu morgunstjörnurnar
syngja gleðisöng allar saman“
aftur yfir nýrri sköpun — nýj-
um heimi. Þá mun stríðsvöll-
ur þjóðanna breytast í heim-
kynni friðarins. — Fyrst guðs-
hyggjan getur opinberað Guð í
holdi — Guð í manninum, þá
þarf guðshyggjan að verða hið
ríkjandi andrúmsloft í hugsana-
lífi mannkynsins.
þjóðanna til þess að kvenfólkið
drægi sig í lilje á nýjan leik og
víða gerðist þetta liljóðlaust. En
kvenfólkið hafði fengið reynslu
fyrir því sjálft hvers það var
megnugt og að það átti kröfu á
því, að teljast jafnokar karl-
manna í svo ótal mörgum grein-
um, sem það hafði verið látið
sitja á hakanum í áður. Það
vann karlmanns starf og átti þvi
skilið karlmannskaup, gamla
fyrirkomulagið var ranglátt og
átti að breytast. Hugsunarhátt-
ur konunnar var orðinn annar
en áður. Frömuðir kvenrjettind-
anna fyrir stríð liöfðu einkum
beitt orku sinni að því, að vinna
stjórnarfarslegt jafnrjetti og þá
fyrst og fremst kosningarrjett,
kvenfólkinu til handa. En það
reyndist svo, að þó að ýms rjett-
indi væri fengin á pappírnum
þá skorti inikið á, að fult jafn-
rjetti væri fengið. Konan var
skör lægra sett í ýmsum efnum.
Til þess að vinna hið raun-
verulega jafnrjetti var stofnaður
fjelagsskapur kvenna í ýmsum
löndum árið 1928 og nefnist
hann „Open Door International".
Aðal bækistöð hans er í London
og forseti hans er kunn kona,
málaflutningsmaður i London,
sem heitir Clirystal Macmillan.
Hefir hún verið mikill kvenrjett-
indafrömuður árum saman.
„Open Door Internationál“
hefir það markmið að ávinna
konum frelsi, starfsrjettindi,
mentun og laun, á sama grund-
velli og karlmenn fá það. Hefir
fjelagið nú deildir í ým'sum
löndum, undir sjálfstæðri stjórn
og erindreka eða fulltrúa hefir
það hjá alþjóðasambandinu í
Genf, er fylgist með störfum
sambandsins i öllu því er veit að
stefnuskrá fjelagsins. Fjejagið
er alls ekki á sama grundvelli og
hin eldri kvenrjettindafjelög, að
þvi er forsetinn segir. Telur hún
að gömlu fjelögin hafi tekið sjer
of víðtækar stefnuskrár, sem erf-
itt verði að fá framgengt vegna
þess live þær sjeu víðtækar. En
„Open Door“ miðar starfsemi
sína einkum að efnalegu sjálf-
stæði kvenna, þó að það hafi
samvinnu við mörg kvenrjett-
indafjelög um heim, er styðja
það í þeim málum, sem þeim
eru sameiginleg.
Síðan 1928 hefir meðlimatala
sambandsins aukist jafnt og
þjett. Síðasta þing þess var hald-
Frá „Open Door“ fundinum í Kaupmannahöfn. Chrystal Macmillan aÖ
tala viö einn fulltrúann á fundinum.