Fálkinn - 11.12.1937, Blaðsíða 11

F A L K I N N
11
YNGSfll
LE/&N&VRNIR
Heimatilbúið
IjósmyndaMm.
í |)etta albúm notið i>ið tvær ark-
ir úr ve) stífum pappa, tim 25 sinn-
um 50 sentimetra, i spjöldin og 15
20 stykki af jafnstóru kartún í blöti-
iii i albúminu. Þið verðið að hafa
fíott og sterkt dextrin e'ða annað
verulega gol lím til þess að lima
albúmið saman með. Eins og mynd
1 sýnir er 3—4 sentimetra breið
ræma skorin íif öðru pappastykk-
inti og svo límd á |>að aftur með
sterkri ljereftsræmu. Þannig koma
lamir á framspjaldið, svo að auð-
velt er að Ijúka albúminu upp. Nu
eru bæði spjöldin fóðruð með falleg-
um pappír eða mislitu Ijerefti, og
fóðrið límt á úthliðina og brotið
inn fyrir kantinn og'limt þar niður.
Myndin sýnir hvernig fóðrið (með
skástrikunuin) er sniðið, svo að það
verði nógu stórt til að leggja það
yfir brúnina. Að innanverðu eru
spjöldin fóðruð með sljettum, hvít-
um pappír og að því loknu eru
spjöidin sett í pressu, þvi anna.-s
koma blöðrur á fóðrið. Þegar lím-
ingin á spjöldumini er orðin þur
eru s'ett tv<> göt i endann á spjölfl-
unum og göt nákvæmlega á sama
stað á öll blöðin, sem eiga að. koma
innan í. Bókin er síðan bundin sam-
an með fallegri silkisnúru eða leð-
urreim. Þið getið klipt stafina ykk-
íir úr fallegri pjötlu eða þunnvi
skinni og limt hann á framhliðina
á aibúniinu, það prýðir hana. Á
mynd 2 sjáið þið albúmið fullgerl.
Kínverska musterið.
Mynd 1 sýnir pappírsræmu, sem
gjarnan má vera eins löng og hægt
er, og er hún lögð nokkrum sinn-
um saman í annan endann, en af-
ganginum af ræmunni er vafið upp
a blýant. Mynd 2 sýnir ræmuna
eltir að hún hefir verið vafin upp
puntalinurnar sýna pappírslegg-
ið innan í vafningnum. Skerið svo
tvo skurði í rúlluna og klcmmið
hana flata (mynd 3) og skerið falsið
a rúllunni með beittum hnif (mynd
4). Beygið svo endana á rúllunni
saman og beygið falsoddana út til
hliðanna (ntynd 5). „Hankinn“ i
miðjunni er brotin, sem gerð voru
á enda pappírsræmunnar áður en
hún var undin upp á blýantinn.
Stingið svo hnífsoddinuni undir
„hankann" <>g togið vindingana var-
lcga út úr rúliunni, alveg eins <;,*
þið væruð að draga út kíki. Á þenn-
an hátt kenmr fram kínverski papp-
írsturninn, sem þið sjáið á mynd (>
hann er fallegur, finst ykkur
ekki? með dálítilli æfingu getið þið
búið lil miklu stærri turn úr stifari
pappír, og þeir verða auðvitað enn
tilkomumeiri.
Gáfnapróf. -
Erfiít heimadæmi.
Þessi litli <irengur er á leið heim
lil sín úr skólanum og hugsar svo
ákaft að honum liggur við að
sundla. Hann hefir nefnilega fengið
reikningsdæmi heim með sjer úr
skólanum og á að skila þvi á mánu-
liaginn. Og hann veit ekki hvarnig
hann á að rcikna dæmið, þó honum
fiunist það eiginlega ofur einfalt.
l-æmið er svona:
Hvernig getur talan 500 komið
fram við samlagningtt, þegar maður
má ekki nota nema sömu töluna ti!
að leggja saman, og notar hana átta
sinniiin?
Getið þið ráðið við dæmið og
hve fljót eruð þið að finna púðrið
í því.
RÁDNING: 444
44
I
-I
500
Vitið þjer hvaða refsing liggur
við tvikvæni?
Já. Tvær tengdamæður.
Á æfintýrum í Texas.
7) „Jæja þá“, sagði Bob, ,,nn —.ður
þú á ieftir þorpurunum, en ,)eg ætl i
að stytta mjer leið og fara að klett-
inum sem þú sjerð þarna. Ef við
erum heppnir getum við þá skotið
á þá frá báðum hliðum þegar þeir
eru komnir inn í gjána ef jeg
kemst yfir um hana áður en bóf-
arnir komast framhjá. En niundu nú
það, sem Andy frændi hefir altat
sagt: E)f við lendum nokkurn-
tima i tæri við Mexikó-Jóa og þræl-
menni hans, þá er alt undir einu
komið: að verða fyrri til að skjóta".
8) Með þessum orðum rak hann
sporana i klárinn sinn og hleypti a
harða spretti eftir grýttri götu í
klettunum. í sama bili og hann beygði
lil hliðar inn i gjána sá hann bóf-
ana skamt frá sjer og hann hleypti
oðar af byssunni <>g einn þorparin"
fjell lil jarðar. Bob ætlaði að far.i
að skjóta aftur þegar hann heyrði
Itvininn af kúlunum við eyrun á
sjer — í næsta augnabliki datt hann
af baki <>g skildist þá að einhver af
bófunum hafði kastað lassó til hans.
9) Lassóin hafði þvi miður hitt of
veJ, Bob reyndi að streytast á mót.i
en það var árangurslaust og nú var
hann dreginn upp klettinn, sem la
að skarðinu. Bófi með reidda skamm
byssu í hendinni tók á móti hon-
um þegar upp kom. „Mexikó-Jói"
æpti Bob. Bófinn glotti. „Jú, sá er
maðurinn. Jeg brá mjer liingað með
tvo menn þegar jeg sá að þið cltuð
FRÁ SHANGHAI.
Þrátt fyrir tiðar loftárásir í Shang-
bai halda kaupmenn þó búðtim sín-
um opnum. Myndin er frá banka
einuin. Gluggar og inngangur eru
víggirtir með sandpokum til varnar
gegn kúlunum, en á virkisveggnum
hangir atiglýsing j>ess efnis að við-
skifti fari hjer fram cins <>g venju-
Jega.
SVEITAHJERAHADAGUR Á
PARÍSARSÝNINGUNNI.
Stórkostleg hátíðahöld hala farið
frani á sýningunni í París til virð-
ingar sveitahjeruðum Frakklands.
Hjer sjást söngvarar <>g danskonur
frá Luelion koma á sýninguna í sín-
um einkennilegu þjóðbúningum.
Lögregluþjónninn segir, að l>jc‘'
hafið verið drukkinn <>g haf.ið reyiH
að klifra upj) gasluktarstólpa.
Já, þjer verðið að afsaka, herra
<tómari. Það eltu mig þrír krókódil-
m ait kvöhlið, og jeg var orðinn
lafhræddur við þá.
okkur. Nú skallu fá að koma með
honunt l'rænda þinum i skemtiferð-
ina hans, eða hvað við eigum að
kalla það“. Bob leit kringuiti sig —
hann var alveg úrræðalaus og ó-
vopnaður því að hann hafði mist
byssuna þegar hann datt af baki.
HvaÖ vevöuv nii um Bob?
/iæna bófarniv hoimm lika áð-
ur en Tom kemuv til sögunn-
av. Lestu næsla kafla -
þá gevast stávtiöindi.
Tála fvænka.