Fálkinn - 19.01.1940, Blaðsíða 13

F Á L K 1 N N
13
SOKKNI KAFBÁTURINN.
Hjer sjest á ameríkanska kafbát-
inn „Squalus“, sem sökk í haust.
Myndin er tekin, þegar verið er að
ná bátnum upp.
Hvernig' fólk heilsast.
Hindúar fleygja sjer tvisvar flötum,
el' jafningi þeirra á í hlut, en oftar
fyrir höfðingjunum. — Arabar nudda
saman kinnunum. — I Birma þefa
þeir hvor af öðrum og lirósa lykt-
inni. — Márar ríða á spretti að kunn
ingjanum og hleypa af byssu við eyr-
að á honum. — Tyrkir krossleggja
hendurnar á bringuna og beygja sig.
— Ástralíunegrar reka út úr sjer
tunguna. — Á Suðurhafseyjum skvetta
menn úr þvottaskál yfir höfuðið á
gestinum, þegar þeir liafa sjerstak-
lega mikið við. — Á sumum eyjum í
Kyrrahafi klípa menn í nefið hver á
öðrum og nudda svo saman nefjun-
um á eftir. — Og á íslandi kyssast
kerlingarnar — og það er lakasti
kveðjumátinn.
Krossgáta nr. 314.
Lárjett. Skijring.
1. húsdýr. 7 hendir. 13 skipastóll.
14 viðbætur. 16 farðu. 18 kven-
mannsnafn. 20 — tala. 21 sýsluein-
kenni. 22 húðfletta. 24 mótbára. 27
fugl 28 mannsnafn. 30 ferðast. 31
mannsnafn, erl. 33 engi. 34 horfa.
30 kvenmannsnafn. 37 Guð. 38 borg-
aði. 40 sauður. 42 sk.st. 43 lýsir. 44
gáski. 45 þorp, sk.st. 47 erl. mynt.
49 hreinsa. 50 fjelag, sk.st. 52 sams-
konar. 54 undir skipum. 56 unaður.
58 vaskir. 60 stuldur. 61 töluorð. 62
skemd. 63 við hnakkinn. 66 um-
hyggja. 67 endir margra orða. 68
snýkjudýr. 69 sterkur. 71 samhljóði.
72 greiða. 74 kantur. 76 borg i
Abessiníu. 77 eyja norðanlands.
Lóðrjett. Skýring.
2 Kannske. 3 heyja. 4 streitist. 5
átt. 6 tveir ólíkir. 7 gælunafn. 8
peninga. 9 glæða eld. 10 skán. 11
ögn. 12 á húsum. 15 rannsakar. 17
bæjarnafn. 19 vona. 21 vafasamt at-
hæfi. 23 fæða, þolf. 25 lá. 26 dúza.
27engu slept. 29 leiðindi. 32 reyna.
34 vosbúð. 35 stál. 39 mannsnafn.
41 nálægar. 45 sæti. 46 mjúkar. 48
una. 49 vangi. 50 ljúka við. 51 þræl-
menni. 53 er mjó. 55 kvenmanns-
nafn. 57 veina. 59 leikföng. 61 hug-
prýði 64 stóra. 65 gamalmenni. 68
skip. 70 æði. 72 tónn. 73 ögn. 74
skáld. 75 á skipum hjeðan.
Lausn á krossgátu nr.313
Lárjett. Ráðning.
1 óró. 4 hvolfið. 10 mör. 13 sarg.
15 áfall. 16 Fali. 17 staup. 19 ská.
20 ollið. 21 Agfa. 22 aki. 23 reið. 25
sult. 27 áfir. 29 ás. 31 Bláskógar.
34 er. 35 lafa. 37 Ljótr. 38 usli. 40
glóð. 41 Be. 42 tæ. 43 menn. 44 all.
45 rentaði. 48 lag. 49 ri. 50 nei. 51
ský. 53 Ra. 54 font. 55 lofa. 57 varna.
58 arður. 60 þerna. 61 Sál. 63 niður.
65 orma. 66 kotin. 68 raði. 69 Ras.
70 lúsiðin. 71 nam.
Lóðrjett. Ráðning.
1 óss. 2 rata. 3 órags. 5 vá. 6 ofsa.
7 lakkskó. 8 flái. 9 il. 10 malir. 11
ölið. 12 rið. 14 gufubað. 16 fleirum.
18 pall. 20 orfa. 24 kálgarð. 26 tál-
beita. 27 ágræðsla. 28 hringar. 30
salli 32 sjen. 33 ótta. 34 elnar. 36
fól. 39 sei. 45 renna. 46 tindáti. 47
íkorn. 50 norna. 52 ýfðir. 54 farms.
56 auðan. 57 vera. 59 ruða. 60 þor.
61 S.O.S. 62 lið. 64 rim. 66 kú. 67 Ni.
FLUTNINGAR FRÁ PARÍS.
Hundruðum þúsunda saman hafa
konur og börn verið flutt frá París.
Börnin þekkja ekki alvöru lífsins.
Þau eru glöð, af ]iví að þau eiga að
„fá að fara í sveit“.
er miðstöð verðbrjefavið-
skiftanna.
Einn miljard í sekt!
Hæsta sekt, sem dæmi eru til, að
maður hafi verið dæmdur i á ítalíu,
fjell nýlega á signor Remo Adriana,
sem varð sannur að sök um, að hafa
smyglað gjaldeyri úr landi. Hann
fjekk miljard lírur í sekl fyrir, eða
um 300 miljón stýfðar krónur. Hef-
ir verið lagt löghald á allar fasteign-
ir hans og nema þær um helmingi
sektarinnar.
blóðrauðum blettum. Augun láu djúpt og
sótthitinn skein út úr þeim.
Þegar bún var orðin ein með frú Veru
skömmu siðar, í gestaherberginu, spm-ði
bún:
Á jeg að íara, Vera frænka? Segðu
mjer eins og er. Þá ætla jeg lika að vera
hreinskilin við þig, og segja þjer, að mjer
finst eins og jeg hafi komið ykkur til ama.
En Vera Sagana faðmaði foreldralausu
stúlkuna að sjer, lagði kinn við kinn, og
sagði kjökrandi:
Vertu kyr, Natasja mín. Þú kemur
eins og ]tú værir kölluð. Síðan maðurinn
minn dó, hefi jeg aldrei liaft neinn til að
tala við í einlægni. Reyndu að gleyma þess-
um óvingjarnlegu viðtökum, sem þú fjekst.
Þegar jeg sá þig alveg óvænt standa hjerna
við dyrnar, hjelt jeg að þú værir komin til
að biðja mig um fjárhagslegan stuðning,
og hann gat jeg ekki veitt þjer, þó jeg vælri
öll af vilja gerð. En úr því að þú komst
hingað til að leita lieimilis, þá ertu hjartan-
lega velkomin. Vertu lijá okkur og vertu
okkur Lutz eins og sólskinsblettur við
lifum svo mikið i skugganum.
— Hvernig atvikaðist það, að ástæður ykk-
ar eru orðnar svona bágar, Vera frænka?
. . . .þcgar hún varð vitni að samtali frú Sagana og
okrara eins, sem heimtaði fallinn víxil greiddan,. .
spurði Natasja með hluttekningu. Þegar jeg
kom til ykkar, þegar jeg var barn, höfðuð
þið ríkmannlegt heimili, það man jeg.
Já, okkur leið vel meðan maðurinn
minn hfði. En þegar liann dó, settust á-
hyggjurnar að hjer á lieimilinu. Lutz, einka-
sonur minn var orðinn tæringarveikur, þeg-
ar liann kom heim úr stríðinu. Og síðan
konan hans dó, eftir að hafa fætt andvana
barn, hefir hann mist alla lífslöngun, og
honum fer síhnignandi. Og sjálf er jeg orðin
hjartveik af öllu þessu mótlæti. Heimilið er
orðið sorgarhús, Natasja mín, og jeg er
brædd um, að þjer leiðist hjá okkur. Það
væri máske betra að þú svipaðist um eftir
skemtilegra heimili strax.
En Natasja varð kyr. Hún var yfirbuguð
af barmi og kunni því best við sig innan
um fólk, sem einnig liafði átt við mótlæti
að slriða.
Undir eins frá því fyrsta daginn tók hún
þátt í húsverkunum, og þó liún væri ekki
vön líkamlegri vinnu að heiman, þá reyndist
bún bæði dugleg og verkliyggin. Þess varð
skamL að bíða, að hún fann að vinnan er
besta vörn gegn vonleysinu.
En um leið og bún grjeri saman við fjöl-
skvlduna urðu vandræði þeirra mæðginanna
líka vandræði hennar. Og einn daginn, þegar
hún varð vitni að samtali frú Sagana, og
okrara eins, sem heimtaði fallinn vixil
greiddan, fór hún með mest af skartgripum
sínum til frænku sinnar, svo að hún gæti
selt þá, til að firra sig vandræðum.