Fálkinn - 17.05.1940, Síða 13

F A' L K I N M
13
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar: Skúli Skúlason,
Ragnar Jóhannesson.
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Aðalskrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Síini 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-0.
Skrifstofa í Oslo:
A n t o n Schjötsgade 14.
Blaðið keniur út hvern föstudag.
kr. 5.25 á ársfj. og 21 kr.. árg.
Erlendis 28 kr.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 'aura millim.
HERBERTSpre/ií.
VJELDÆLA Á BAKINU.
Hjer á myndinni er brunaliðsmað-
Lii' suður i fjöllum i Þýskalandi.
Hann gengur á skíðum og á bakinu
ber hann litla vjeldælu, sem liann
notar þegar eldsvoða ber að hönd-
Krossgáta nr. 330.
50 brögð. 53 syni. 54 alturhluta. 57
olað. 59 mjög. 02 ull. 04 frumefni.
Lárjett. Skýring.
1 höíuðborg. 0 þurt. 12 fuglinn.
13 gæfurík. 15 vestur. 1 (> skreyta. 18
líkamshluti. 19 iík. 20 tónverk. 22
valt. 24 lítilræði. 25 orsökuðu. 27
öfjetta. 28 kvenm.nafn, þf. 29 klauf-
dýri. 31 slit. 32 fastsetti. 33 korn. 35
kjósa. 30 aísaka. 38 útungun. 39
málmi. 42 mannsnafn. 44 flana. 40
spara, 48 lán, 49 loðdýri. 51 graut-
ur, 52 greiði. 53 ferðapoka. 55 í-
Jmóttaráð. 50 mælir. 57 viðkvæma.
58 burtflæmd. 00 kaupfjelag. 01
daufra. 03 svöluð. 05 hljómtáknið.
00 leiðtogi.
Lausrt á krossgátu nr.329
Lárjetl. Ráðning.
1 oss. 4 aslcborð. 10 gró. 13 rjól.
15 fjúka. 10 írar. 17 Melos. 19 óst.
20 flana. 21 i-eft. 22 stó. 23 laun. 25
ytra. 27 hent. 29 öl. 31 bárufleyg. 34
sæ. 35 Nero. 37 innar. 38 utar. 40
gnýr. 41 N. N. 42 m. m. 43 róti. 44 lit.
45 agalaus. 48 man. 49 an. 50 afl. 51
nár. 53 N. N. 54 Ottó. 55 dróg. 57
aflað. 58 Ingun. 00 Astor. 01 aum.
03 Liular. 05 Fíat. 00 Árnes. 08 risi.
09 aur. 70 útidyra. 71 raf.
um.
SÆNSKUR SJÁLFBOÐALIÐI.
Sænsku sjálfboðaliðarnir í Finn-
landi skifta nú þúsundum. Myndin
sýnir einn al' J/essum sjálfboðaliðum
og hvernig hann verst kuldanum.
Oxford og Cambridge hafa ný-
lega háð lokað kappmót, þar
.sem Cambridge vann sigur með
fimm bátslengdum. Iljer sjást
foringjar bátshafnanna heilsast
eftir kepnina. T. v. A. D. Hicks
Cambridge, t. h. A. Ghampion
Oxford.
Lóðrjetl. Skýring.
1 sænsk útvarpsstöð, 2 atviksorð.
3 ekki öll. 4 hraustur. 5 ránfugl. 7
larartæki. 8 hnöttur. 9 sár 10 skáta-
flokkur. 11 stagast. 12 slcotið. 14
tímabili. 17 hirtir. 18 sett. 21 glamur.
23 nægtunum. 24 vopna, 20 framar-
leg. 28 grátinum. 30 gangfletir. 32
kendin. 34 grip. 35 ekki matarliæf.
37 fjörugrösum. 38 ókyr. 40 Asiuriki.
41 löt. 43 sveitin. 44 hrúga saman.
45 gánar, 47 trjágrein. 49 ekki einir.
Lóðrjett. Ráðning.
1 orm. 2 sjer. 3 sóley. 5 S.f. 0
Kjós. 7 bústofn. 8 októ. 9 Ra. 10
g'raut. 11 rann. 12 óra. 14 loftbor.
10 ílangur. 18 strá. 20 fley. 24 söng-
lag. 20 aringlóð. 27 Hermundi. 28
mærinni. 30 Lenin. 32 unna. 33 lama.
34 Satan. 36 rýt. 39 tóm. 45 aftar.
40 Loðmund. 47 sárna. 50 atlot. 52
rógur. 54 ol'tar. 56 gulir. 57 Asiu. 59
nasa. 60 afa. 61 ari. 02 mey. 04 ril'.
00 át. 07 sr.
og að hún væri kvödd til vfirheyrslu á ný.
heldnr en ekki neitt, svo aö hún gæti var-
ið sig og gert dómaranum skiljanlegt, að
lijer væri um hinn mesta misskilning að
ræða. En það leið klukkutími eftir klukku-
tíma, án þess að nokkuð annað gerðist en
það, að fangavörður kæmi þegjandi og
rjetti henni eitlhvað að eta og' drekka.
Loksins, þegar komið var undir sólar-
lag, kom lögregluþjónn að sækja hana til
yfirheyrslu.
Eins og hræddur fugl leit hún á dómar-
ann og Berger fulltrúa, sem sat við lilið
hans. Hún var svo náföl, að dómarinn Ijet
það verða sitt fyrsta verk að hjóða henni
að setjast.
„Hvað heitið þjer fullu nafni?" spurði
rannsóknardómarinn.
„Natasja Alexandra von Franzow."
„Getið þjer sanriáð, að það sje satt?“
skaut fulltrúinn fram í.
„Sannað -?“
„Hvar er vegabrjefið vðar, skilríki yðar?“
„Jeg' hefi ekkerl vegabrjef. Jeg misti það
og varð að skilja öll min skilríki eftir, þeg-
ar jeg flýði frá Rússlandi."
„En þjer munuð víst eiga kunningja lijer
í Berlín frá fyrri tíð, svo að við getum
gengið úr skugga um, hver þjer eruð, af
framburði þeirra?“
Natasja borfði á liann sljóum augum,
eins og hún skildi ekki í neinu, svo að
hann lijelt áfram:
„Allir rússneskir útlagar þekkjast inn-
byrðis. Nefnið nöfn á einhverjum, sem við
getum snúið okkur til, svo að við getum
gengið úr skugga um, hvort þjer eruð sú,
sem þjer segisl vera.“
Hún hikaði vandræðalega um stund, því
að sannast að segja jiekti hún enga landa
sína í Berlin. En svo svaraði hún fljótt:
„Sonja Jegorowna getur vottað, að jeg
sje sú, sem jeg segist vera.“
Berger lögreglufulltrúi rak upp hlátur.
„Það er einmitt Sonja Jegorowna, sem
hefir bent lögreglunni á, að þjer takið upp
falskt nafn, er þjer kallið yður barónessu
von Franzow. Við höfum fengið margar
og mikilsverðar upplýsingar uni fortíð yð-
ar hjá henni. Jeg segi yður þetta til þess,
að þjer skuluð vita frá upphafi, að vður
þýðir ekki annað en segja sannleikann. Við
vitum að þjer eruð njósnari og hafið nafna-
skifti eins og þjer hafið fataskifti.“
Natasja var orðin öskugrá í framan.
Hún starði á Berger og hrópaði:
„Þetta er illmannleg aðdróttim og hróp-
andi lygi.“
Berger var í þann veginn að vanda um
við hana og var hinn reiðilegasti, þegar
dómarinn benti honum að liafa sig hægan.
Hann laut fram til hennar og sagði í föð-
urlegum tón:
„Við erum ekki liingað koninir til að
dæma yður, ungfrú, heldur lil jiess að kom-
ast að liinu sanna í málinu og vinsa sann-
leikann úr gjalli lyginnar. Yður er óhætt
að trúa mjer fvrir jivi, hvernig á því stend-
ur. að vaxmolinn var í skrifborðskúffunni
yðar, og hvernig á því stóð, að Jijer fleygð-
uð ræksninu af vjelritaða brjefinu yðar i
pappírskörfuna.“