Fálkinn - 19.01.1945, Side 2

NINON
Frú Jóhanna G. Árnadóttir, Vatneyri,
Patreksfirði, vcrður 60 ára 20. þ. m.
Carl Olscn, konsúll, verður 65 ára
22. þ. m.
Jónas Þorbcrgsson, útvarpsstjóri,
verður 60 ára 22. þ. m.
MILO
ct utin
£t/ þat t-LtcC,
tíá-i h-ujjt 4jT j
jk+dcor lU. Cfféir
Sozryia. j&ott.
Húseigendur
og húsráðendur í Beykjavik
eru alvarlega ámintir um, að tilkynna nú þegar
Manntalsskrifstofunni, Austurstræti 10, ef ein-
hver í liúsum þeirra hefir fallið út af mann-
tali síðastl. haust, svo og ef einhverjir hafa
síðan flutt í hús þeirra, Sömuleiðis ber öll-
um að tilkynna brottflutning úr húsum þeirra,
og hvenær hann varð og hvert var flutt. —
— Vanræksla við þessu varðar sektum. —
Borgarstjórinn
SliNLiGHT SAPU YDAR
á þvottadagims.
Ifafið þessa aðferð við Suntight-
þvott yðar, og þá munuð þjer
sfiara um helming þeirrar sápu,
sem [ijer notið venjulega. Þegar
þvotturinn er orðinn gegnvotur
jni núið þjer sápunni aðeins á
óhreinuslu bleltina og verður
þá nóg löður til þess að þvo all-
an þvottinn svo er löður-
auðgi Sunlight sápunnar fyrir
að þakka.
LEVER framleiðsla.
X-S 1369-814
SÓKN TIL KI'NA.
Það er stundnm talað um léleqar
samgöngur á íslandi, en hermenn-
irnir som verið hafa í Durmá og
Kina, mundu varla láta sér í aug-
uni vaxa að komast leiðar sinnar
hér á landi. Áður en sóknin hófst
til Yunnanhéraðs i Kína 10. mai s.t.
ár, þurfti t. d. að koma miklu liði
gfir Salween-fljót. Farangurinn var
ferjaður gfir fljótið á flekum, en
múlasnarnir, sem voru einu burð-
ardgrin, sem þarna e>r um að ræða,
voru sundlagðir. Á þessum farar-
tækjum náði herinn bökkum Sai-
ween undir sig, á 160 km. löngu
svæði.
Samkvæmis-
□g kvöldkjólar.
Eítirmiðdagskjólar
Pegsur og pils.
Uatieraöir
silkislcppar
□g suefnjakkar
Plikið lita úrval
5ent gEgn pósíkröfu
um allt land, —
___________ Bankastræti 7
Óttalegasti
hofðingi heimsins
var hvorki ívar ægilegi, né Atli
Húnakonungur eða aðrir þjóðhöfð-
ingjar fornaldarinnar, sem sagt er
írá. Hér skal sagt frá einum, sem
talinn liefir verið grimmasti Jijóð-
höfðingi lieims, af sagnariturum nú-
timans. Það var Cliaka, konungur
Zulubyggja í Austur-Afríku. í kvenna
búri hans voru 1000 konur. Börn
þeirra og barnabörn væru óteljandi
— ef þau hefðu fengið að lifa. En
Chaka lá ávalt í stríði. Aldrei tók
hann með sér vistir Jiegar hann fór
í herferð, þvi að tiðsmenn urðu að
vita það til reyndar, að ef Jieir sigr-
uðu ekki [)á hiytu þeir að deyja úr
hungri. Ennfremur tamdi hann sér
þann sið, að eftir liverja orustu
lokna, lét liann drepa tíunda hvern
af liðsmönnum sínum, og færði þær
ástæður til, að ef þeir liefðu ekki
reynst ragir og blauðir i það skift-
ið, sem þá var um að ræða, mundu
þeir vissulega reynast ragir í næstu
orustu. — Einu sinni var það, að
liann hjelt á braut úr kvennabúri
sinu, með Jieim blástraþyt og gaura-
gangi, sem venja var tiJ. En svo bar
við, að útrás hans varð skammvinn,
og kom hann heim að kveldi áður
en von var á, og fór Jiá til eftirlits
um dyngjur kvenna sinna. — Skorti
þá hundrað eitt og sjötíu betur á, að
liann finndi þúsundið. En við morg-
unn hinn næsta var 340 mannverum
færra, en kvöldið áður, i háhnbýla-
hvei'fi Chaks kongs. — Þeim er nóg
sem skilur, hvernig á þeirri fœkkun
stóð.
Þrátt fyrir grimd sína elskaði
Chaka kongur þó eina lconu. Sú var
móðir hans. Þegar liún sálaðist varð
liann örvita af sorg og fleygði sér
grátandi að banabeði hennar. f
Framhald á bls. 15