Fálkinn - 02.03.1945, Blaðsíða 14

14
F. A L K I N N
DETTIFOSS, yngsta skip Eimskipajélagsins, var byggöur í Fredrihshavn, hljóp af stolckunum 21. júlí
1930. llann var 2000 smálestir D.W. að stœrð og tók 30 jarþega.
SlÐASTA HARMAFREGNIN.
Framhald af bls. 3.
var skipið að ýmsu leyti vandaðast
og fulikomnast af þeim skipum, sem
Eimskipafélagið hafði þá eignast. —
Kæliútbúnaði var þó ekki komið fyr-
ir í skipinu fyrr en sjö árum siðar.
— — — Þeir, sem komið liafa
um borð í þetta skip, sem nú hvílir
á mararhotni einhversstaðar milli
Norður-Írlands og Skotlands, munu
hafa rekið augun í glæsilegan skjöld
úr bornsi, sem liékk á vegg mat-
salsins á I. farrými. Á liann er steypt
þakkarávarp, undirritað af Hinden-
burg, þáverandi forseta Þjóðverja,
fyrir að skipsverjar á Dettifossi
höfðu bjargað áhöfn þýska togarans
„Liibeck" úr sjávarháska, og eru þar
talin nöfn sex skipsverja og skip-
stjórans, Einars Stefápssonar og
Lárusar Blöndals, sem þá var stýri-
maður á skipinu. Þar eru Ietraðar
þakkir fyrir „hetjudáð og fórnfýsÞ'.
Svo mikil er kaldhæðni örlaganna,
að nú hvílir þetta sama skip á
mararbotni, fyrir vopnum liinnar
sömu þjóðar. „Ólíkt höfumst vér að“,
segir á gömlum stað. En stríð er
stríð.
Þegar þetta er ritað er eigi vitað
um nánari atvik að þessum sorg-
lega atburði. En í útvarpi frá Þýska-
landi, sem hér heyrðist á föstudag-
inn var, var sagt, að Þjóðverjar
hefðu unnið mikinn sigur á skipa-
lest einni, nálægt Vestur-Englandi;
sökkt sjö skipum, samtals rúmlega
21.000 smálestir og laskað fjögur
— aðfaranótt miðvikudags. Er senni-
legt að Dettifoss hafi verið eitt af
þessum sjö.
Mikill harniur er kveðinn að að-
standendum hinna fimtán, er týndu
lífi við þennan atburð. Þjóðarsorg
vekja slíkir atburðir jafnan. Og
mikinn missi hefir Eimskipafélagið
haft, er það nú hefir á rúmum
þremur mánuðum misst tvö sín bestu
skip. Máske getur þetta áfall orðið
til Jiess, að vekja til umhugsunar
þá menn, sem eigi geta séð öfundar-
laust, að „óskabarn þjóðarinnar“
fengi aðstöðu til Jiess að búa í liag-
inn undir árin, sem koma Jiegar vá
ófriðarins léttir. „Valtur er veraldar-
auður“ segir spakmælið, og þetta slys
ætti að vera áminning um, að Jió að
fyrirtæki blómgist um sinn, verða
l>au að vera undir vondu árin búin,
ef liau eiga ekki sjálf að farast í
brimsúgi alheimsviðburða og al-
heimsviðskifta.
EN$KA LÖGREGLAN.
Frh. af bls. 5.
í íbúðum úti í borginni, eSa í
sérstökum lögreglumannabústöS-
um, en þeir einhleypu eiga
heima í liúsum viSkomandi
starfsflokks.
ÞaS nýjasta og fullkomnasta
af þessum liúsum lieitir Trenc-
hard Ilouse og er í Solio, og
var fullgert eftir aS stríSiS liófst.
Byggingin er ellefu hæSir og
þar eru 300 vistarverur. Þó
fíjör.n Friðriksson, lollvörður, varð
sextugur miðjan f. m.
er þar allt meS öSrum svip en
í gistihúsum. Þar er stórt bóka-
safn (meS miklu af lögreglu-
sögum en aS öSru leyti einkum
hókum um ferSalög og iSn-
fræSileg efni), stofa þar sem
iSka má smíSar og aSra dægra-
dvöl, leikfimissalur, setusalur,
hljómleikasalur, þurkhús fyrir
vot föt, rakarastofa, tvær hill-
ardstofur og einkennishúninga-
geymsla og fleira til þæginda.
Þarna geta menn hvílt sig eins
og þeir væru hundraS mílur frá
vinnustaSnum, í björtum sal,
Eyvindur Eyvindsson, Njáisgötu 48
verður 80 ára 2. marz. (í dag).
sem er þægilegri húsgögnum
skipaSur en á flestum lieimil-
um, og stærri en í mörgum Júx-
ushótelum.
í hverju herhergi er hæginda-
stóll, skrifhorS, járnrúm meS
fjaSrahotni, þrjár værSarvoSir,
þvottaskál og heitt og kalt vatn.
Nýtísku klæSáskápur meS herSa-
trjám fyrir sex klæSnaSi og
átta skúffum er hyggSur inn
í vegginn. BaSIierliergi eru þrjá-
tíu og auk þess steypihöS, svo
aS sjötíu geta haSaS sig í einu,
þegar þeir koma heim af verSi.
Halldór Jónsson, fisksaii, Ásvalla-
götu 17, vorður sextugur 4. mars
HELMING SÆNSKA
FLOTANS LAGT UPP.
H. F. Reuterskiöld forseti útgerð-
armannasambandsins sænska hefir
látið svo um mælt, að erfiðleikar
séu nú miklir á siglingum Svía vegna
ófriðarins. „Utanríkissiglingar eru
nú að kalla má í dái,“ segir hann.
„Má marka þetta af Jiví, live miklu
af skipastól Svía liefir verið lagt
upp, en Joað voru í nóvemberbyrjun
324 skip, samtals 1.114.000 dw- smá-
lestir, og hefir leitt af þessu mikið
atvinnuleysi meðal farmanna. Mikið
af sænskum skipum, sem hafa siglt
fyrir bandamenn á fjarlægum höf-
um, munu nú svo úr sér gengin,
að þau munu naumast verða sam-
keppnisfær Jiegar þau koma heim
aftur.“
Reuterskiöld segir ennfremur: —
„Það er auðvitað, að sænskir skipa-
eigendur skilja vel, að sænski kaup-
skipastóllinn verður að taka liátt í
endurreisn hereyddu landanna, enda
óskum við að svo verði gert. Enn
er ekki Ijóst á livern liátt við eigum
að taka Jiátt í þeirri aðstoð, en vit-
anlega aðstoðum við með flutninga.
Aðalatriðið er að við veitum þeim,
sem hafa beðið tjón í stríðinu hjálp
sem að haldi kemur. En eigi má
gleyma Jovi, að Svíar Joarfnast sjálfir
mikils skipastóls vegna innflutnings-
verslunar sinnar.
Leiðrétting
í greininni um skólaboðsundið,
sem birtist í síðasta blaði, var sagt,
að verðlaunagripur sá, sem uin var
keppt, liafi verið gjöf frá vélsmiðj-
unni Héðni. En Joetta var ranglega
hermt, Jjví Jiað er vélsmiðjan Hamar
sem gripinn gaf. Fálkinn vill hérmeð
hiðjast afsökunar á þessum mis-
tökum.
Það eru ekki allir lögreglu-
mannabústaðir, sem eru eins
fullkomnir og þessi, en allir
sem nú eru i smíðum verða með
sömu tilhögun.
Ástæðan er sú, að bretsku
yfirvöldunum er umhugað um
að liafa á að skipa dugandi ný-
liðuin, sem geta notað höfuðið
ekki síður en liendurnar í starfi
sínu, og sem geta beitt greind
og kunnáttu í baráttunni við af-
brotamennina.
Frú Ingileif Ingimnndardóttir, Týs-
götu 6, verður sextíu áru 5. mars.