Fálkinn - 29.04.1949, Qupperneq 10

10
FÁLKINN

VHR/tW
kS/SNblNtHIR

Barry kvikmyndaður.
Hver er Barry? munt þú spyrja.
Barry er vitrasti Bernhardshundur-
inn, sem til er í Alpafjöllum. Klaust-
urmunkarnir í St. Bernhard í Alpa-
fjöllunum fóru á 17. öld að æfa
hundana sína í þvi að leita uppi
menn, sem liöfðu villst og lijálpa
þeim til sæluhúsanna, þegar snjó-
koman var svo mikil að engum
manni var fært að rata. Þú hefir
sjálfsagt einliverntíma séð myndir
af þessum stóru, rauðgulu hundum,
sem eru af iíku kyni og fjárhundar.
Þeir geta leitað uppi menn úti á
víðavangi, og margir þeirra hafa
ineðferðis einhverja hressingu i
böggli, sem bundinn er i liálsband-
ið á þeim, smurt brauð og kaffi á
liitabrúsa og koníak. Og loks vísa
hundarnir mönnunum ieið til
klaustursins, þar sem ferðamennirn-
ir fá hlýju og húsaskjól.
Barry er frægastur af ölluin þess-
um hundum. Ljómandi fallegur
hundur, sem hefir bjargað 40
mönnum þegar hann dó, árið 1816,
er hann var að bjarga þeim fertug-
asta og fyrsta. Það var ömurleg
saga. Villti ferðamaðurinn, sem
Barry ioks fann eftir margra klukku
tíma leit, var nefnilega með hálf-
gerðu óráði þegar liundurinn fann
hann og liélt að Barry væri úlfur
og rak hnifinn sinn í hann. Þar
drapst Barry. Nú á að gera stóra
kvikmynd af Barry, og það hefir
verið gerð kvikmynd af mörgum,
sein síður átti það skilið.
kok, B bob o. s. frv. Þú setur með
öðrum orðum o milli samhljóðand-
ans, sem er í byrjun og endi. Hér
er ofurlítið sýnishorn af ræningja-
máli, sem þeir tala saman Jón og
Siggi:
Jón:: Gog-ó-ðoð-a-non dod-a-gog-i-
non-non sos-i-gog-gog-i (Góðan dag-
inn, Siggi).
Siggi: Sos-æ-lol-lol joj-ó-non (Sæll
Jón).
Jón: Æ-tot-lol-a-ror-ðoð-u í sos-
kok-ó-lol-a-non-non? (Ætlarðu í
skólann?).
Siggi: Joj-á e-non joj-e-gog kok-a-
non-non i-lol-lol-a lel-a-non-dod-a-
fof-ror-æ-ðoð-i-nan-a. (Já en ég kann
illa landafræðina).
Það þarf mikla æfingu til að tala
þetta mál hratt, og ég vil ekki bein-
linis ráðleggja ykkur að eyða mikl-
um tima í það.
Hver getur það?
Spurðu félaga þinn hvort hann
geti hnýtt hnút á hand án þess
að sleppa endunum.
Mér þykir liklegt að hann geti
það ekki, en nú skal ég segja þér
hvernig farið er að þvi. Krosslegðu
liandlegginn eins og sýnt er á mynd-
inni og taktu í endann á bandinu.
Og þegar þú dregur sundur hand-
leggina þá kernur hnútur á bandið.
Ræningjamál.
Þegar tveir kunningjar liafa tam-
ið sér ræningjamál til fullnustu geta
þeir talað saman svo áð aðrir heyri
án þess að skilja eitt einasta orð,
og sagt hvor öðrum leyndarmál í
viðurvist annarra. Aðeins þeir sem
kunna málið skilja hvað sagt er.
En það er auðvelt að læra málið,
ef maður veit aðferðina. Þú stafar
orðið sem þú segir þannig að þú
afmyndar alla samhjóðendurna, en
hljóðstafina berð þú fram eins og
þeir eru. Þegar þú nefnir N þá seg-
ir þú non, P verður pop, K verður
ANDVANA BÖRN.
Lífsábyrgðarfélagið Metropolitan
Life Insurance Company vinnur
alls konar fróðleik úr skýrslum þeim
sem það tekur af þeim, sem vá-
tryggja sig, og enda almennum
manntals- og heilbrigðisskýrslum
líka. Þannig hefir það slegið því
föstu að líkurnar til þess að börn
fæðist lifandi séu mestar, þegar
móðirin er á aldrinum 20—24 ára
og að það sé annað barnið, sem þá
fæðist. — í Bandaríkjunum fæðast
15 andvana börn fyrir hver 1000
sem fæðast lifandi, þegar móðirin er
20—24 ára og barnið annað i röð-
inni. Fyrsta barnið hefir minni lik-
ur til að fæðast iifandi en bæði nr. 2
og 3. Sjöunda barnið fæðist helm-
ingi oftar andvana en barn nr. 2
og tíunda barnið þvisvar sinnum
oftar. — Eftir því sem móðirin eld-
ist verða andvanafæðingar algengari.
En mæður sein fæða börn innan
við tvitugt fæða þau oftar and-
vana en mæður á aldrinum 20—24
ára.
Copyrtghl P. I. B. Box 6 Copenhogen JJ,
Eins og mciður hafi ekki verið skáti!
Skrítlur
— Alfred þetla skal vera i
síðasla skiþtið sem ég tek þig með
mér þegar ég fer að prófa nýjan
hatt ......
'Síra Sæmundur hefir verið austur
í Veiðivötnum og er að segja með-
hjálparanuin frá fiskigengdinni,
þegar hann kemur heim. Einn
morguninn fékk hann fimmtán feita
silunga í einum hylnum, á öðrum
stað 20 og á þeim þriðja 25 — allt
sama morguninn. Og svo spurði
hann meðhjálparann hvort liann
væri ekki fiskinn.
-— Jú þegar ég var ungur var
það ótrúiegt hvað ég veiddi vel
stundum. En síðan ég varð með-
hjálpari er ég steinhættur að ljúga.
Hann: — Hún Maja vinkona yðar
var að tala um yður í kvöld.
Hún: — Jæja, gerði hún það.
Hún er nú allra besta stúlka, þó að
hún sé skaðlega lygin og illmál.
Hún: — Afsakið þér að ég spyr.
En eruð þér nokkuð skyldur Mike
Brown?
Hann: -— Eg er Mike Brown.
Hiín: — Þá skil ég liversvegna
þið eruð svona líkir.
— Hafið þér nokkra æfingu í að
fara með brothætta, dýrmæta gripi?
spurði forngripasalinn umsækjand-
ann uni afgreiðsiustöðu.
Nei, svaraði hann. En ég húgsa
að mér takist það.
Ef þér brjótið nú dýrmæta
skái hvað gerið þér þá?
Eg reyni að raða brotunum
sanian og set skálina þar, sem iiætt-
asf’ er við að einhver af efnaðri
kaupendunum reki olnliogann i
hana.
— Þér fáið stöðuna, sagði kaup-
inaðurinn. En hvar hafið þér lært
þetla bragð.
— Eg var sjálfur einn af efnuðu
kaupendunum fyrir nokkrum árum.
— Það er hún frú Jensen, hún
spgr hvort við œtlum að líta inn
til sín — við getum komið eins og
við stöndum.

COLA VHyKKUR S