Fálkinn - 02.06.1950, Page 10

10
FÁLKINN
VNO/fW
U/IMUMttR
Hann smíðar húsgögn fyrir fullorðna
Englendingurinn Kauter var einu
sinni venjulegur liúsgagnasmiður.
Stundum bjó hann til smágerðir af
stólum og borðum svo að skiptavin-
irnir gætu séð hvort þeim litist á
iagið á þeim, áður en hann færi að
smíða þau í fullri stærð. Smám-
saman varð hann leikinn í að gera
svona smáfyrirmyndir og nú lifir
hann eingöngu á því að selja rikum
Ameríkumönnum líkön af fögrum
gömlum húsgögnum.
Hvert líkan svarar út i æsar til
fyrirmyndarinnar. Rokkar með smá-
lijólum snúast á verkstæðinu hans,
skáparnir eru með örsmáum löm-
um, Borgundarhólmsklukkur tifa í
stofuliorninu og það er liægt að draga
skúffurnar í litlu kommóðunum og
skattholunum út og nn.
Vitanlega er það tímafrekt að gera
þessi iíkön svona vandlega og ná-
kvæmt. Kauter þarf t. d. fjóra daga
til að smíða Borgundarhólmsklukku
og tvo til að smíða bólstraðan stól.
En liann fær„ leikföngin“ sín vel
borguð, skiptavinirnir eru áægðir og
liann liefir gaman af starfinu. Og
meira er ekki liægt að heimta.
3-^f- Copyrighl P. I. B. Box 6 Copenhogen
Baráttan við flugurnar.
-Skrítlup-
— Eg ætla rétt að Ijúka við að
lesa þennan kafla, herra aðmíráll,
svo skal ég slökkva á Ijósinu.
— Þér munduð ekki liafa hárnál
þarna? Pipan mín er stífluð.
Ilyggni hesturinn var
gabbaður.
Það gerist algengt að bændur noti
rafmagnaðar girðingar kringum hesta
hagann sinn. Og undir eins og hest-
arnir fá í sig straum læra þeir að
varast að koma nærri girðingunni,
jafnvel þó að straumurinn sé tekinn
af henni.
Þó er gamli Brúnn undantekn-
ing í þessu. Hann toldi aldrei inni
í girðingunni nema þegar straumur
var á. í hvert sinn sem bóndinn vildi
spara rafmagnið braust Brúnn út úr
henni og fór í kornakurinn hinu
megin. Bóndinn skildi ekki livernig
klárinn fór að vita hvenær straumur
var í girðingunni og hvenær ekki.
Faldi hann sig því undir tré skammt
frá haganum til að sjá aðfarir hests-
ins. Sá liann nú að Brúnn fór að
spennubreytinum við girðinguna. Ef
liann lieyrði ekkert dikk-liljóð í hon-
um fór hann yfir girðinguna, en ef
hljóð lieyrðist reyndi hann ekki til
þess, þvi að hann vissi, að þá væri
óþægilegt að koma við virinn.
Þetta var skynsamlega ályktað —
af hesti, en bóndinn var samt séðari
en Brúnn. Hann setti vekjaraklukku
á spennukassann, og þegar klárinn
heyrði tifið i henni þorði hann ekki
til við girðinguna!
Vöruskiptaverslun sem
mistókst.
Innfæddur maður frá Norður-
Burma (Austur-Indlandi) fór fyrir
nokkru gangandi til Assam — mörg
hundruð kílómetra leið — með 3
fíla, sem hann ætlaði að selja —1
fyrir sigarettur.
Því miður átti enginn tóbakssali
borgarinnar nægilega mikið af síg-
arettum fyrir heilum fil, og varð
manngarmurinn þvi að fara heim
til sín aftur tóbakslaus, með fílana
þrjá í eftirdragi.
Leikhússtjórinn: — Þér eruð brjál-
aður, maður. Þér hlóguð eins og vit-
firringur í siðasta leikatriðinu, þar
sem þér eigið að deyja.
Leikarinn: — Með þeim sultar-
launum sem ég liefi, þá gat ég ekki
stillt mig um að ganga lilæjandi og
fagnandi út í dauðann.
Tveir lieyrnardaufir mcnn hitt-
ust. — Það var hörmulegt að þú
skyldir missa konuna þína, sagði
annar.
— Hvað segirðu? spurði hinn.
— Það var liörmulegt að þú skyld-
ir missa konuna þin.
— Talaðu hærra, ég heyri ekki
hvað þú segir.
— Það var sárt að þú skyldir
þurfa að sjá eftir konunni þinni
í gröfina.
— Mér var nauðugur einn kostur
— hún dó.
Joe Brooks fór heim til ekkjunpar
til þess að greiða henni líftrygging-
arfé mannsins liennar. Hún var auð-
sjáanlega óliuggandi og hafði grátið
stanslaust í þrjá daga. En þegar hún
leit á ávisunina fyrir liftrygging-
unni — þetta voru tvö liundruð þús-
und krónur — hætti hún að vola.
— Eg veit ekki hvort þér trúið
því, sagði hún, — en ég vildi gjarn-
an borga tuttugu þúsund af þessum
peningum, til þess að hann væri
kominn til mín aftur!
Kennarinn: — Hvers vegna kallaði
ég þig lítinn bjána í gær, Tumi litli?
Tumi: — Vegna þess að ég er ekki
eins stór og þér eruð.
Frúin: •— Hvers vegna segið þér
upp vistinni, Gudda? Við höfuni far-
ið með yður eins og þér væruð barn-
ið okkar.
Gudda: — Það cr einmitt þess
vegna, sem ég segi upp.
Augnlœknirinn: — Þér eruð afar
nærsýnn, þér sjáið ekki jafnlangt
nefi yðar. — Hvað hafið þér fyrir
stafni?
— Eg er stjörnufræðingur.
/s/ r-~>
I