Fálkinn - 02.03.1951, Blaðsíða 14

14
FÁLKINN
KROSSGATA NR. 808
Lárétt, skýring:
1. Skaka, 5. feikn, 10. gildra, 11.
svalar, 13. bókstafur, 14. kvenheiti
16. draugur, 17. endir, 19. stefna,
21. snjó, 22. hrella, 23. illviðri, 26.
snöggur, 27. sjáöu, 28. flýr, 30.
mælitæki, 31. bragðgóður, 32. Hund-
ur, 33. tveir eins, 34. tónn, 36. kvæði,
38. eignarbús, 41. ilát, 43. lokur,
45. örfa, 47. Mæla, 48. þefar, 49.
mikill, 50. fóSra, 53. tjón, 54. Ein-
kennisbókstafir, 55. kvenheiti, 57.
kvenlieiti, 60. tveir ólikir, 61. bel-
jaki, 63. ekki neinni, 65. aumri, 66.
hljóSfæri.
LAIISN A KR9SSS. NR. 807
Lárétt, ráðning:
1. Arabar, 6. klíkur, 12. slórar,
13. áramót, 15. ar, 16. auka, 18. ás-
ar, 19. SA. 20. hæf, 22. lagaSar, 24.
vel, 25. aðan, 27. raðar, 28. dama,
29. ritar, 31. rim, 32. patið, 33. afar,
35. raun, 36. nurlarinn, 38. bolr,
39. stig, 42. Klara, 44. hné, 46. alauð,
48. rauð, 49. klifa, 51. lurk, 52. auð,
53. glýrnur, 55. krá, 56. fg, 57.
frár, 58. alin, 60. ið, 61. agnúar,
63. atyrði, 65. Rússar, 66. bratti.
l r sögu landafundanna
Fyrsta siglingin kringum hnöttinn.
Lóðrétt, skýring:
1. íþróttafél., 2. Grískur stafur, 3.
framkvæma, 4. guð, 6. fótbúnað, 7.
ásaka, 8. drykk, 9. griskur stafur,
10. félítil, 12. ræflar, 13. kös, 15.
Varna, 16. frægs, 18. meiðir, 20.
fiskur, 21. þýði, 23. iðu, 24. hljóð-
stafir, 25. lúxus, 28. glingur, 29.
dettur, 35. fuglar, 36. steinn, 37. jag,
38. batt, 39. samkomulag, 40. mán-
uður, 42. kvarnar, 44. samliljóðar,
46. eyddi, 51. skorkvikindi, 52. hóta,
55. lítil, 56. þrír eins, 58. afsvar,
59. beita, 62. uppliafsstafir, 64. frið-
7. Á eyjunni Ternate býr vinsam-
legur höfðingi. Hann tekur með
virktum á móti leiðangrinum, og
einn af mönnum Magelhans, Fran-
cisco Serrano, verður eftir á eyj-
unni og gengur í þjónustu lians.
Þeir kveðjast. Magelhan heldur aft-
ur til Portúgal, en ætlar sér að
hitta Serrano aftur. Hann einsetur
sér að sigla frá Portúgal kringum
jörðina og heim. En fyrst verður
liann að fullkomna sig í siglinga-
fræði og undirbúa förina miklu.
En hann tefst heima, því að kon-
ungurinn sendir hann með hersvcit
til að berja á Múrunum í Marokkó.
8. Loks er allt tilbúið hjá lionum
árið 1517. Og nú fer hann til Manu-
els konungs til þess að biðja hann
um hjálp. Hann segir konungi hvern-
ig hann ætli að finna sjóleið kring-
um Ameriku og síðan áfram vestur
til Indlands.
En konungurinn hefir ekki trú
á að hægt sé að framkvæma áform
Magelhans, þvi að hann veit ekki
að jörðin er hnöttótt. Og Magelhan
er svo vonsvikinn að hann fer frá
Portúgal og afsalar sér ríkisborg-
ararétti þar, en gengur í þjónustu
Spánarkonungs. Konungurinn fær
áhuga á áformi hans og felur
honum að fara í landkönnunarferð,
sem gerð sé út af Spánarkonungi.
Lóðrétt, ráðning.
1. alræði, 2. ró, 3. Ara, 4. baul, 5.
arkar, 7. lásar. 8. írar, 9. kar, 10.
um, 11. rósemi, 12. Sahara, 14. tal-
aði, 17. agar, 18. áðan, 21. fata,
23. aðilarnir, 24. vatn, 26. nafnorð,
28. daurvill, 30. raula, 32. panta,
34. rrr, 35. ris, 37. skrafa, 38. bauð,
40. gauk, 41. iðkaði, 43. laugar, 44.
hlýr, 45. cfna, 47. urriði, 49. klára,
50. aular, 53. gras, 54. rita, 57. fús,
59. nyt, 62. nú, 64. rt.
9. Heilt ár fcr i undirbúning.
Magelhan á marga óvini við, hirðina.
Fólk öfundar hann. En loks, árið
1519 skipar konungur hann yfir 5
skipa flota. — Teneriffa er einn
fyrsti viðkomustaðurinn. Þar tekur
Magellian vatn og vistir. Meðan hann
bíður byrjar kemur skip frá Portú-
gal með hréf til Magelhans. í bréf-
inu varar vinur lians liann við
spönsku skipstjórunum. Þeir séu
öfundssjúkir og reiðir yfir því að
vera undir stjórn Portúgala. En
Magelhan sinnir því engu og siglir
áfram.
10. Þeir sigla til Kap Verde-eyja.
Veðrið var slæmt. Rigning 60 daga
samfleytt og móthyr. Sjómennirnir
eru hjátrúarfullir og segja að veðr-
ið viti á illt. Loks styttir upp og
skipin komast að ,Suður-Ameríku-
strönd. Skipstjórarnir mögla og
hlýða illa, og þykjast ekki skyldir til
að lilýða Magclhan. En hann skip-
ar: „Fylgið flaggskipinu og komið
livorki mcð spurningar né mótbár-
ur!“
* + +
* Allt meö íslenskum skipuin! *
Ástfanginn spanjóli stóð undir
glugga þeirrar sem hann elskaði
og söng ástarljóð og lék undir á lút.
Allt í einu kom krukka út úr glugg-
anum og í hausinn á ljóðgalaran-
um. — Hver kastaði þessu? spurði
hann fokvondur. — Það gerði ég,
sagði sú sem hann elskaði. En
ég liélt að þér elskuðuð söngvana
mina, sagði liann móðgaður. — Vist
geri ég það, svaraði liún. — En mér
hefir alltaf verið illa við þessa
krukku.
David Popper, celloleikarinn frægi,
var með silfurhvítt hár og kolsvart
yfirskegg. Vinur hans spurði hann
einu sinni hverju þetta sætti, og
Popper svaraði þyrrkingslega: — Er
það ekki auðskilið mál? Yfirskeggið
á mér er tuttugu árum yngra en
hárið!
— Afsakið þér, herra forstjóri —
mér er ómögulegt að lesa það sem
stendur á miðanum, sem þér hafið
lagt á borðið mitt.
— Eg skrifaði að þér yrðuð að
skrifa greinilcgar.
Hegrt á götunni.
— Aumingja maðurinn — eigið
þér kannske mörg börn líka?
— Eg vcit það ekki. Eg er blindur.
fíild maðurinn.
— Eg held ég sé að verða veikur,
Parker. Viljið þér skreppa út fyrir
mig og kaupa handa mér spítala.