Fálkinn - 05.10.1951, Side 14

14
FÁLKINN
KROSSGÁTA NR. 834
TUNGISSKNSEYJAN.
Frh. af bls. 10.
ið breytti skipið stefnu, og dreng-
irnir sannfærðust um að þetta væri
gert af ásettu ráði.
„Eg er viss um að hann er að
reyna að villa okkur, — kannske á
einhvern stað sem hann á kunningja
á,“ sagði Bill.
„Mér líst ekki vel á hann, en við
verðum að þola liann þangað til
við gctum komið lionum einlivers
staðar á land,“ svaraði Joe.
Bill stóð við stýrið og Joe sat lijá
honum með uppdráttinn af Tungls-
skinseyju, meðan þeir voru að tala
iim ])etta. Allt í einu sáu þeir hylla
undir land.
„Skyldi þetta ekki vera Tungls-
skinseyjan,“ sagði 'Bill og starði í
áttina og Joe lika. Hvorugur þeirra
tók eftir að Lobo var að læðast upp
stigann, með kylfu i liendinni.
Illmennskan skein úr úr ándlit-
inu á malajanum. Hann hafði ein-
sett sér að drepa blökkudrenginn
— þá gæti liann ráðið við hvíta
drenginn einan, og neytt hann til
að stýra skipinu í þá átt sem hann
vildi.
LOBO FLÝR.
Meðan drengirnir störðu á landið,
sem smám saman var að skýrast í
mistrinu, nálgaðist malajinn þá í
morðliuga. En þá >skeði allt i einu
dálítið, sem breytti öllu viðhorfinu.
Urgandi hljóð kom neðan úr
djúpinu, skipið hafði rekist á sker
undir sjávarborði og skipið steytti
svo hart á, að Lobo datt kylliflatur
á dekkið, en þó hafði Joe séð það
áður, hvað honum var i hug.
„Þrælmcnnið!“ hrópaði Joe. „Við
björguðum lifi hans, og nú ætlar
hann að drepa okkur.“
Drengjunum kom saman um að
liafa nánar gætur á Lobo úr þessu.
Hann livarf inn i búrið en nú
fundu drengirnir að skipið stóð
ekki, svo að þcir héldu að árekst-
urinn hefði vcrið meinlaus.
En áður en þeir höfðu siglt áfram
heilan klukkutíma urðu þeir þess
varir, að skipið var stórlekt. „Sæ-
stjarnan" var að sökkva.
Hvergi sáu þeir Lobo. Meðan þcir
stóðu við stýrið hafði liann tckið
eina bátinn á skipinu og farið sína
|eið.
Nú var komið að kvöldi og
drengirnir sáu að þeim mundi ekki
vera óhætt á sökkvandi skipinu yfir
nóttina.
„Scm betur fer kunnum við að
nota fleka!“ sagði Bill hlæjandi,
meðan þeir Joe og hann voru að
taka til vistir og annað nauðsyn-
legt og koma þvi á fleka, — það
voru lestaropshlerarnir sem þeir not
uðu cins og í fyrra skiptið.
„Meðan lognið helst er engin
hætta á ferðum,“ svaraði Joe, og
innan stundar reru þeir burt frá
skipinu, sem nú var að sökkva, og
áleiðis til eyjarinnar, sem þeir höfðu
séð síðdegis.
Tunglið var komið upp er þeir
náðu landi, og nú lögðust þeir fyrir
í fjörunni og sofnuðu. Þeir vöknuðu
ekki fyrr en morgunsólin fór að hita
þeim. Og nú komu þeir auga á háan
mann í hvítum léreftsfötum. Iiann
gekk í áttina til þeirra.
„Er þetta faðir þinn?“ spurði Joc
forvitinn.
„Nei, því er nú verr,“ svaraði Bill.
„En það er þó heppni að hitta hvít-
an mann — ég var hræddur um að
Lúrétt, skýring:
1. Vann eið, 4. nafnorðsmynd, 10.
vind upp, 13. dregur í vafa, 15.
krakka, 10 mála, 17. liásetaklefi, 19.
flan, 20. Norðurlandaþjóð, 21. á-
kæra, 22. vcra til leiðinda, 23. sið-
ar, 25. stilla upp, 27. skelin, 29.
egypskt goð, 31. orkulindin, 34. veð-
urátt, 35. sleif, 37. brauðið, 38. gang-
flötin, 40. tilbúin, 41. gan, 42. rit-
höfundur (skst.), 43. slá í öngvit,
44. ílát, 45. lognar, 48. málmtegund,
49. örsmæð, 50. kærleikur, 51. veiga-
litill, 53. sbr. 34. lárétt, 54. fugl, 55.
heimta, 57. vargar, 58. vinnusamir,
60. eldstæði, 61. peningur, 03. gagn-
sætt: utar, 05. æðir, 00. raðtala, 68.
útlimur, 09. forfeður, 70. fáninn,
71. elskan.
við mundum koma á stað, þar sem
við hittum cingöngu blóðþyrsta villi-
menn.“
Þeir stóðu upp og heilsuðu, og
maðurkin tók þeim vingjarnlega.
„Hvernig hafið þið komist hing-
að?“ spurði maðurinn. „Eruð þið
skipbrotsmenn? Það þykir mér und-
arlegt, því að veðráttan liefir verið
svo góð hérna undanfarið, og yfir-
leitt get ég varla hugsað mér ....“
„Er þetta Tunglsskinseyjan?“
spurði Bill ákafur.
Maðurinn horfði forviða á þá.
„Nei, þessi eyja heitir Ironga, og
Tunglsskinseyjan er drjúgan spöl
héðan — hvers vegna spyrjið þið
að henni?“
Bill sagði nú sögu sina og Joe, og
að hann væri að leita uppi föður
sinn. Maðurinn hlustaði á og kink-
aði kolli:
„Þetta er merkilcgt, en svo mikið
get ég sagt þér, að indverski furst-
inn, sem átti eyjuna, dó fyrir þrem-
ur mánuðum og arfleiddi Norton
skipstjóra að henni, svo að liann er
réttur eigandi hennar. En hvort lion-
um vcrður ánægja að gjöfinni -----“
Hann þagnaði og virtist hugsandi.
Drengirnir fóru með honum inn
í fallegt hús og liann bauð þeim að
dveljast hjá sér þangað til þeir fréttu
citthvað nánar um Tunglsskinseyna.
Þeir fengu að vita, drengirnir, að
þessi vingjarnlegi maður hét Baring.
Lóðrélt, skýring:
1. Læt af hendi gegn borgun, 2.
tregur, 3. votar, 5. fljót í Síberíu,
0. færa til betri vcgar, 7. athafna-
semi, 8. kvenmannsnafn, 9. tónn,
10. lagskonan, 11. snæðir, 12. bátur,
14. handverksmcnn, 16. gerðir við,
18. skipa niður, 20. karlmannsnafn,
24. börn, 26. innir af höndum, 27.
agnúi, 28. ávöxtur (flt.), 30. bjálfar,
32. skora á, 33. hlunnindi, 34. óþrif-
in, 30. kaun, 39. karlmannsnafn, 45.
vonar, 46. ofbeldi, 47. gerði verð-
minna, 50. hulduvcrur, 52. hella,
54. lengdarmál, 50. endurheimta, 57.
ógrcidda, 59. blót, 00. þrir sérhljóð-
ar, 01. æða, 02. mat, 04. fljót í Þýska-
landi, 00. smávcrkfæri (þf.), 07.
upphafsstafir.
IAUIN A XRSSSfi. NR. 833
Lárétt, rúðning:
1. Janúar, 0. átfrek, 12. Háfell,
13. aldini, 15. rr, 10. spik, 18. klár,
19 an, 20. ana, 22. annálar, 24. opn!
25. siða, 2,7. nálar, 28. plat, 29. að-
all, 31. rak, 32. fegra, 33. naut, 35.
bila, 30. bragparts, 38. pakk, 39. á-
las, 42. reima, 44. fló, 40. anker, 48.
Alla, 49. fregn, 51. arfi, 52. sss, 53.
ólagnar, 55. ást, 50. ak, 57. atóm,
58. afar, 60. tu, 01. ragnar, 63. tung-
an, 05. rjálar, 60. fantar.
Lóðrétt, rúðning:
1. Járnið, 2. af, 3. nes, 4. úlpa, 5.
alinn 7. talar, 8. flár, 9. rdr, 10. ei,
11. knapar, 12. hrasar, 14. inntak,
17. knár, 18. klak, 21. aðan 23. á-
lappaleg, 24. ólga, 26. Alabama, 28.
pclsana, 30. lurka, 32. fitla, 34. tak,
35. brá, 37. frasar, 38. pils, 40. sgrá
41. áritun, 43. elskar, 44. fram, 45.
ógna, 47. efstar, 49. Flóra, 50. Nafta,
53. ótal, 54. raun, 57. ana, 59. RNT,
02. GJ, 64. gá.
Hann stundaði þarna kokospálma-
rækt og átti mestan hluta eyjarinnar
Ironga.
(I næsta blaði verður sagt
því, sem kom fijrir drengina,
ú Ironga).
TIL TUNGLSINS.
G. H. Davis í Brighton í Englandi,
hefir gert lílcan af rakettu, sem
á aö geta farið til tunglsins og
til baka. Hreyfillinn er likur og i
þýsku rákettunni V-2, og er í
stélinu. 1 nefinu er komiö fyrir
sjálfvirkum Ijósmyndavélum, firð-
sjá og radar ásamt fleiri vísinda-
tækjum. Hér sést skýringarmynd
af þessari hugarsmíð G. H. Davis.
HATUR.
Frh. af bls. 11.
Ilann sat á litlu skólapúlti við þver-
girðingarnar á götu i úthverfinu, þar
sem dauðinn hafði uppskorið í þrjá
daga samfleytt. Starði út í bláinn grá-
um augum. Á skólapúltinu lá þýsk
byssa.
Og lil hans kom ein af þessum hetj-
um, sem fyrst nú sáu ástæðu til að
útvega sér byssu til þess að sýna
hreysti sína. Maðurinn kom auga á
Babanek með slitna harða liattinn, sá
þennan spaugilega manngarm, sem
virtist hafa verið settur þar í ógáti.
„Hafið þið séð skrifaralúsina þarna,
livað á hún við byssu að gera?“ hróp-
aði nýbökuð frelsishetja og til að sýna
yfirburði sína tók liann byssuna af
Babanek of fór að fitla við gikkinn.
Hár og magur strætisvagnstjóri, sem
hafði setið á gangstéttinni, með hend-
urnar á byssuskeftinu, rétti hægt úr
sér, cins og hann væri crgilegur yfir
ónæðinu og gaf honum utan undir.
„Burt með þig, götustrákur, sagði
hann. „Þetta er besta skyttan okkar.“
Og með óhreinum fingri benti hann á
þakið á sporvagni sem lá brotinn á
hliðinni við götuvirki. Á svörtu þak-
inu var röð af strákum, eins og gest-
gjafar á krám nota, til Jiess að liafa
tölu á ölglösunum, sem þeir bera á
borð. Þar stóð:
„Bab. 111111111111 l.“
Einn áhorfandinn sagði, öfundsjúk-
ur: ,.Fimmtán!“
Babanek bókari flutti sig með erfið-
ismunum að byssunni sinni og tók
hana upp. Þurrkaði skeftið og hlaup-
ið með hendinni og um leið og hann
leit raunalega kringum sig sagði hann:
„Fimmtán, hvað eru fimmtán! Þcir
skutu drenginn minn út af honum
Hcyderich .... Fimmmtán jiúsund
væri ekki nóg.“
Og ]ireytt augun, sem voru illileg
af óánægju og hatri og hræðileg á-
sýndum — þessir tveir klakamolar í
fölu andlitinu námu staðar við hvítu
krítarstrikin.