Fálkinn - 13.03.1953, Blaðsíða 11

FÁLKINN
11
Xlngbarnið
er sfdlfsiœður einsiaklingur en ekki siundaklukka.
SNOTUR HVERSDAGSKJOLL. Hann
er úr gráröndóttu ullarefni og er
sérstaklega skemmtilegur vegna þess
að randirnar eru látnar mætast sitt
á hvað. Þær liggja lóðrétt í pilsinu
og axlastálinu en mætast í odda í
blússunni að framan. Pilsið er mjög
vítt og rykkt undir belti og klæðir
mjög vel ungar grannvaxnar stúlkur.
Tískan í ár.
Síddin: Tískufréttir utan úr heimi
liermg að pilsin 'hafi síkkað aftur.
J>au eru nú allt að sjö cm. síðari en
í fyrra, ca. þrettán cm. frá gólfi. En
lögun þeirra Jiefir ekki tekið neinum
breytingum svo að teljandi sé. Þröng
pils eru enn mjög í tisku, sérstaklega
þegar um dragtir og kjóla er að ræða.
Pils, ineð vídd frá mjöðmum eru einn-
ig mikið notuð, en pils sem ná aðeins
niður á miðjan kálfa sjást varla
lengur.
Skór: Við síðu pilsin eru notaðir
nettari skór og enn liærri hælar en
undanfarið ár, allt að 7—10 cm. háir.
Samkvæmiskjólar eru mjög efnis-
og iburðarmiklir, undirkjólar oft með
grind eða stoppi á mjöðmum. Sumir
samkvæmiskjólanna eru svo síðir að
aftan að þeir dragast við gólfið.
Flauel er mjög mikið notað til sam-
kvæmisklæðnaðar, oft með perlum
og öðrum útsaumi.
Hattar eru anargir litlir og eru
bornir sem kórónur uppi á höfðinu.
Ennfremur eru þeir margir gulir eða
með einhverju gylltu. Áhrifa krýning-
arinnar væntanlegu, gætir meira en
litið í ihattatískunni.
Kápur eru yfirleitt víðar og oft
óhnepptar en haldið saman að fram-
an. Margar kápur eru kragalausar með
liningu í hálsinn.
Hálsmálið virðist alltaf vera að
hækka, peysur og kjólar virðist brátt
ætla að ná upp undir höku. Blússur
og peysur með víðum stuttum ernuun
og flegnu hálsmáli sjást varla, heldur
eru þær mjög háar í hálsinn og með
löngum ermum. Þessi tíska er þó ekki
sögð vera vetrarfyrirbæri, 'heldur er
búist við að hún færist enn lengra
i þessa átt með sumrinu.
Það má segja að það sé að bera í
bakkafullan lækinn að koma með
kenningar um barnauppeldi, þvi að
eins og allar ungar mæður vita er
ógerningur að tiléinka sér öll þau
hollráð sem vingjarnlegir nágrannar,
mæður og tengdamæður eru fúsar til
að gefa þeim ungu og óreyndu. Þó
liggur við að nýjustu kenningar í
þessum efnum færist óðfluga aftur í
það horf sem barnauppeldi var fyrir
áratugum síðan. í erlendu blaði birt-
ist nýlega eftirfarandi grein.
Meðferð ungbarna er nú að verða
með öðrum hætti en verið hefir und-
anfarin ár. Móðirin er nú hvött til
að láta sig engu skipta hinar ströngu
reglur um máltíðar ungbarnsins á
ákveðnum tímum, og henni er enn-
fremur sagt að koma fram við barn
sitt sem litinn einstakling en ekki vél-
knúinn skilningslausan hlut. Mæður,
sem hafa reynt aðferð þessa, hafa
þá reynslu að börnin eru glaðari og
barnsgráturinn minnkar.
Reynslan hefir sýnt að grátur ung-
barnsins stafar oftast af því, að upp-
eldi iþess er að einhverju leyli ábóta-
vant.
Kenningin um skilyrðislausa hlýðni
við reglur um matargjöf á vissum
tímum hefir ríkt alltof lengi. Algeng-
ast hefir verið að halda sér við tim-
ana: sex að morgni síðan tíu, tvö,
sex og síðast tíu að kvöldi. Vakni
svo barnið glorhungrað kl. 4 um nótt,
hefir verið venja að gefa þvi soðið
vatn og ætlast til að það geri sér það
að góðu, eða ]iví er ætlað að grenja
lállaust til sex.
Engin móðir í öllu dýraríkinu býð-
ur afkvæmi sínu upp á það sama og
hin skynsemi gædda mannvera, sem
sé að láta barnið sitt bíða eftir matar-
gjöf, vegna þess að ákveðin klukku-
stund er ekki runnin upp.
Afleiðing þessa misheppnaða aga er
svo það, að barnið er svo'örþreytt
eftir grátinn, þegar stund máltiðar-
innar er runnin upp, að það sofnar
eftir fyrstu sopana án þess að drekka
nægju sina.
Og innan skamms glaðvaknar það
aftur og hiður um meira með nýju
grátkasti. Lífið verður þessu barni
Stöðug gremja og óánægja og getur
spillt fyrir traustum tengslum móður
og barns síðar meir. Ennfremur
gleypir barnið loft, þegar það grætur
lengi og loflið orsakar sára kveisu-
stingi og enn meiri kveinstafi.
Nýjustu kenningar segja: Látið
barnið sjálfrátt um matmálstíma sinn.
Því er gefið þegar það vaknar og bið-
ur um mat. Fyrstu sólarhringina má
búast við að það þurfi að gefa því
6—7 sinnum yfir daginn og að
minnsta kosti einu sinni um miðja
nótt.
En með hverri vikunni verða mál-
tiðarnar sjálfkrafa strjálari, og barn-
ið venur sig venjulega sjálft á fjögra
tíma timabilið og sefur hverja nótt
í einum dúr.
Börn, sem ráða matmálstíma sínum
sjálf, drekka venjulega fylli sína.
Þau sjúga hægt og rólega, gleypa
ekki loft og taugakerfi þeirra er á
engan hátt misboðið.
Mæður sem nota þessa aðferð hafa
einungis ánægju af ungbarninu. Þær
hafa meiri mjólk handa barninu —
þar sem þær liafa minni áhyggjur
og þurfa sjaldan að hlusta á barnið
gráta. Ennfremur er minni hætta á
brjóstabólgum, vegna þess að barnið
drekkur jafnan áður en til óþæginda
ltemur.
En það er ein regla, sem bæði ung-
börn og eldri börn verða að sætta
sig við, það er að segja sú regla að
fara snemma í háttinn.
Börn þurfa mikinn svefn til að
verða hraust og sterkbyggð, það ætti
því að vera ófrávíkjanleg regla á
hverju 'heimili, að börn fari snemma
í rúmið.
Kökuuppskriftir.
ÍSTERTA (baked Alaska).
Terta sú er hér um ræðir er ákaf-
lega bragðgóð og óvenjuleg, en hún
hefir þann ókost að það verður að
útbúa hana að nokkru um leið og
hún er notuð, og helst að ljúka henni
— en það reynist .vissulega sjaldan
erfitt að þeirra dómi sem einu sinni
hafa bragðað hana. Mörgum virðist
afar ótrúlegt að hægt sé að láta tertu
með is á milli inn i heitan bakara-
ofn, en sé uppskriftinni vandlega
fylgt og Jiess sérstaklega gætt að
eggjahvíturnar hylji alveg kökuna má
búast við góðum árangri. Fer upp-
skriftin hér á eftir:
Rjómaís, frystur i tertumóti.
2 köku'botnar, helst úr svonefndu
svampkökudeigi (sponge cake).
4 matsk. flórsykur.
Lagið ís á sama 'hátt og venjulega,
en frystið hann eins fljótt og vel og
ísskápurinn leyfir. Þegar komið er
að því að nota tertuna á að þeyta
eggjahvíturnar mjög vel, bæta flór-
sykri út i og þeyta cnn um stund.
Látið síðan annan kökubotninn á
trébretti, ísinn þar ofan á og síðan
hinn kökubotninn. Þekjið síðan kök-
una mjög yel með eggjahvítunum,
engin göt mega myndast, síst á hlið-
unum meðfram ísnum. Kökunni sið-
an brugðið inn í mjög heitan ofn
(450 F) og látin standa þangað til
eggjahvíturnar eru Ijósbrúnar. Síðan
er tertan færð af brettinu á disk og
borin á borð samstundis.
Hér fara á eftir tvær uppskriftir
af svapmpköku.
ÓSVIKIN SVAMPKAKA.
1 bolli hveiti, % tesk. salt, rifinn
börkur af hálfri sítrónu, lVa tesk.
sitrónusafi, 5 eggjarauður hrærð-
ar ljósar og léttar, 5 eggjahvítur,
1 bolli sykur.
SÍÐUR INNISLOPPUR. Ilin fræga
Madame Schiaparelli er höfundur
þessarar sérkennilegu flíkur. Inni-
sloppar sem þessi njóta mikilla vin-
sælda víða um heim sem kvöldbún-
ingur húsfreyjunnar heima fyrir.
Þessi sloppur er úr köflóttu flaueli,
með víðum ermum og litlum kraga.
Hann er þröngur í mittið en rykking-
ar á mjöðmum mynda mikla vídd
, í pilsið.
Hveiti og salt sigtað saman fjórum
sinnum. Stífþeytið eggjahvíturnar,
bætið sykrinum í smátt og smátt og
siðan rauðunum, sem áður eru þeytt-
ar ásamt sitrónuberki og safa. Síðan
er hveiti stráð i smám saman. Bakist
í meðalheitum ofni (350 F) í allt að
því eina klukkustund.
SVAMPKAKA NR. 2.
1 bolli hveiti, 1 V‘i tesk. lyftiduft,
% tesk. salt, % matsk. sítrónu-
safi, 2 egg, aðskilin, 1 bolli sykur,
6 matsk. heitt vatn.
Deigið lagað á sama hátt og í ósvik-
inni svampköku, nema hvað vatni er
bætt saman við egg og sykur áður en
hveitið er látið saman við.
Frúin: — Hvernig dirfðust þér að
kyssa hana dóttur mína úti á svölun-
um i gærkvöldi.
Kandídat: — Það er von að þér
spyrjið. Eftir að ég sá liana við dags-
birtu skil ég ekki hvernig ég hafði
djörfung til þess.
FLJÓTVIRKT OG HENTUGT er að
þurrka prjónaflíkur á þann hátt er
myndin sýnir. Með þessari aðferð er
lítil hætta á að flíkin aflagist, eins og
annars vill oft verða með prjóna-
fatnað, og auk þess þornar hún fljótar
en ella.