Fálkinn - 29.05.1953, Side 3

FÁLKINN
3
‘Pióðleikhúsið:
La TrnvmtA
Aðulhlutverk: '
Hjördís Schymberg, Einar Kristjánsson og Guðmundur Jónsson.
Hjördís Schymberg.
HIN víðkunna ópera Verdis „La
Travíata“ var flutt i fyrsta sinn i
Þjóðleikhúsinu föstudaginn fyrir
hvitasunnu, við mikla hrifningu á-
heyrenda. Um þessar mundir eru liðin
rúm 100 ár frá því að þessi ópera var
flutt i fyrsta sinni, en það var í Fen-
eyj-um 0. mars 1853. Þá liafði Verdi
samið samtals 18 óperur áður, har á
meðal „Iiigoletto“, sem fiður hefir
verið flutt hér í Þjóðleikhúsinu við
miklar vinsældir.
ASalh'lutverkin í „La Travíata"
leika og syngja sænska hirðsöngkon-
an Hjördís Schymberg, sem fer með
hlutverk Violettu af mikilli snilld.
Einar Kristjánsson er fer með hlut-
verk Alfredo vísigreifa ástmanns Vio-
lettu og Guðmundur Jónsson er fer
með hlutverk Giorgio Germont, vísi-
greifa faðir Alfredos.
Aðrir leikendur og söngvarar í
óperunni eru Svanhvít Egilsdóttir,
Guðbjörg 'Þorbjarnardóttir, Guðmund-
ur II. Jónsson, Ævar Kvaran, Einar
Eggertsson, Jón Sigurbjörnsson, Mari-
us Sölvason, Þorlákur Halldórsson og
Sighvatur Jónasson. Þjóðleikhúskór-
inn aðstoðar við sýninguna, og hljónir
sveitina skipa liljóðfæraleikarar úr
Sinfóniuhljómsveitinni og hljómsveit
Þjóðleikhússins. Hljómsveitarstjóri er
dr. Victor Urbancic, en leikstjóri
Simon Edwardsen. Leiktjalda- og
búningateikningar hefur Lárus Ing-
ólfsson gert.
Meðal viðstaddra á frumsýningunni
voru forsetahjónin.
Var söngvurunum afburðavel tekið
af áhorfendum og aðalsöngvararnir,
þau Hjördis Scliymberg, Einar Krist-
jánsson og Guðmundur Jónsson köll-
uð fram á sviðið i lok hvers þáttar, og
í sýningarlok voru iþau ákaft hyllt.
Bárust þeim að lokum fagrir blóm-
vendir, og ennfremur barst hljóm-
sveitarstjóranum og leikstjóranum
blóm.
Um söng þeirra þremenninga er
óþarft að fjölyrða. Hann var lirífandi
og fágaður eins og vænta mátti, en
bæði Hjördis Schymberg og Einar
Kristjánsson hafa oftsinnis áður leik-
ið þessi lilutverk í „La Traviata", og
getið sér frægð fyrir, enda er söngur
þeirra og leikur mjög hrífandi og
snart áhorfendur. Guðmundur Jóns-
son syngur þarna aftur á móti í fyrsta
sinn í þessari óperu, og nnin enginn
hafa orðið fyrir vonbrigðum af
frammistöðu hans, frenmr en í
„Rigoletto", þar sem segja >má að hann
hafi „slegið í gegn“. Hin þróttmikla
rödd lians yfirgnæfir hljómsveit og
kór, og framkoma hans öll á sviðinu
einkennist af hógværð og smekkvisi.
Önnur sönghlutverk voru iýtalaust
af hendi leyst, og sýningin því sam-
felld og heilsteypt — fullkominn leik-
hússigur, sem vitnar um það, að
Þjóðleikhúsið liefir ekki reist sér
hurðarás um öxi, þótt það taki til
flutnings þessa frægu ópéru með nær
eingöngu islensku söngfólki, en eini
erlendi söngvarinn í óperunni er
Hjördís Schymberg.
Óperan „La Traviata“ >er í fjórum
þáttum og er óperutextinn eftir
Francesco Maria Piave. Fyrsti þáttur
gerist lieima hjá hinni fögru Violettu.
Það er gestaboð hjá henni og meðal
gestanna er ungur gjörfilegur maður,
Alfredo Geromont vísigreifi, en hann
fellir ástarhug til Violettu. 1 sam-
kvæminu virðist Violetta allt í einu
ætla að falla í öngvit, en hún er mjög
heilsutæp, og verða gestirnir mjög
kvíðafullir, en hún fullvissar þá um
að þetta muni liða frá. Gestirnir fara
þá inn í danssalinn, en hún verður
ein eftir í stofunni. Alfredo kemur
til hennar og tjáir henni, að hann hafi
miklar áhyggjur út af hinu gálausa
iiferni hennar, og hvetur liana til þess
að binda enda á hið taumlausa
skemmtanalíf, sem hún hafi' hvorki
lieilsu né sálarþrek til þess að þola.
um þriggja mánaða skeið óbrotnu, en
ástriku lífi, fjarri glatimi og gleði
heimsins. Þangað keniur Annina her-
hergisþerna Violettu, frá París, þar
sem lnin hefir verið að seija skraut-
gripi og aðrar eignir Violettu, til þess
að standast straum af rekstrarkostn-
aði sumarbústaðarins. En ennþá
skortir fé, svo að Alfredo ætlar sjálf-
'ur til Parísar til þess að útvega féð,
en biður Anninu að láta Violettu ekk-
ert vita um erindi sitt.
Þegar Alfredo er farinn, kemur
Violetta fram á sviðið og er nú lát-
laus í klæðaburði, og eirðarleysið í
svip hennar og fasi er liorfið. Hún fer
að lesa póstinn, meðal annars boðs-
bréf frá gamalli vinkonu, Flóru
Bervoix, sem ætlar að halda mikla
veisiu þá um kvöldið. í sama bili
tilkynnir þjónninn að gest hafi borið
að garði •— það er Giorgio Germont,
faðir Alfredos. Hann vill að Violetta
og Alfredo bindi skjótan enda á þetta
hneykslanlega ástarævintýri.
Violetta heyir harða baráttu með
sjáifri sér og ])egar Giorgio Germont
er farinn hripar hún Flóru hréf, þar
sem liún kveðst þiggja heimboð henn-
ar um kvöldið. Hún ætlar einnig að
fara að skrifa Alfredo, en í sömu
mund kemur hann inn. Hann vill fá
að sjá 'bréfið, en Violetta færist undan.
Hann liefir einnig sínar áhyggjur við
að striða, því hann hefir nýlega feng-
ið þykkjuþungt bréf frá föður sínum.
—Violetta segist ætla að fleygja sér
fyrir fætur föður hans og grátbiðja
hann um að stía þeim ekki sundur,
Úr 3. þætti.
Hjördís Sehymberg og Guðmundur Jónsson.
Hún verður snortin af umhyggjusemi
iians, og hann tjáir lienni ást sína.
Vioietta segir honum þó, að hollast
muni fyrir hann að gleyma sér, enda
telur lnin sjálfa^sig jafnólíklega til
þess að breyta um líferni og að færa
fórnir á altari ástarinnar. Um leið
og lnin kveður Alfredo réttir liún
honum sa-mt blóm og segir að liann
megi ekki koma aftur i heimsókn fyrr
en það sé fölnað. Ástarjátning Alfred-
os iiefir liaft sterk áhrif á liana, og
luin fer að velta þvi fyrir sér hvort
þessi hreina og einfaida ást, sem
hana dreymdi sem barn, eigi raun-
verulega eftir að verða að veruleika.
En svo visar iuin þessum iiugsunum
á bug. Hún er eins síns liðs í París,
og ekki búin öðrum vopnum en feg-
urð sinni og yndisþokka. Hún á því
ekki annars úrkostar en að kasta sér
út í tryllta hringiðu næturlífsins i
Paris.
Þegar annar þáttur hefst, hefir orð-
ið stórfelld breyting á liögum Violettu
og Alfredos. Þessi þáttur gerist i fögr-
um sumarbústað i Auteil, skannnt frá
Paris, þar sem elskendurnir liafa lifað
og hún spyr Alfredo hvort liann elski
sig af heilum huga. Hann játar því
en hún lieldur samt áfram að gráta.
Hún fer út í garð og kveðst ætla að
biða þar eftir honum, meðan þeir
feðgarnir ræðist við, en litlu síðar
kemur þjónninn með þær fréttir, að
Violetta sé lögð af stað til Parisar í
vagni sínum. Síðar kemur sendiboði
með bréf frá Violettu. — Alfredo yfir-
bugast af sorg, þegar liann hefir lesið
fyrstu iínurnar, og þegar iiann snýr
sér við, stendur faðir lians frammi
fyrir honum. Alfredo kastar sér i
faðm hans, og Giorgio Germont
reynir að hughreysta son sinn, og vill
fá hann með sér heim til æskustöðv-
anna, þar sem lífið hafði ávallt leikið
þeim í lyndi. Alfredo sest við skrif-
horð Violettu og rekur þar augun i
boðsbréfið frá Flóru Berviox til
Violettu. Hann ímyndar sér nú að
Douphol barón, hafi lokkað hana til
sin á ný, og liraðar sér til Flóru og
hyggst liefna harma sinna fyrir liið
ímyndaða ístöðuleysi og ótryggð
Violettu, en hlustar ekki á fortölur
föður síns. Framhald á bls. 14.