Fálkinn - 25.06.1954, Page 3

FÁLKINN
3
Mannfjöldinn á Austurvelli.
Ljósm.: Ólafur K. Magnússon.
Islenska lýðveldið tín ára
Hinn 17. júní s. 1. var 10 ára afmælis
íslenska lýðveldisins minnst með há-
tíðahöldum um gjörvallt land og fóru
þau liið besta fram.
Hátíðahöldin í Reykjavík voru
nokkru fjölbreyttari en venjulega og
strax eftir hádegið safnaðist mikill
fjöldi fólks saman í miðbænuni, enda
þótt veður væri þá ekki sem ákjósan-
legast. Eftir þvi sem á leið daginn
batnaði veðrið til muna.
Skreyting bæjarins var hin prýði-
legasta i alla staði. Mest var skreyt-
ingin í miðbænum, bæði á Austurvelli,
í Lækjargötu, á Arnarhóli og í Austur-
stræti. Landssímahúsið var að venju
fagurlega skreytt. Sölutjöldum og
skálum var komið skipulega fyrir við
Lækjargötu, Lækjartorg og Arnarhóls-
tún og víðar og pöllum fyrir hijóm-
sveitir og aðra skemmtikrafta. —
Gluggar verslana voru hvarvetna fag-
urlega skreyttir fánum, myndum,
blómum og ýmsu fleiru. Víða var á-
skorun til landsbúa, um að minnast
skuldarinnar við landið og efla land-
græðslusjóð, fléttað inn í skreyting-
una á mjög smekklegan hátt.
Að þessu sinni byrjuðu hátíðahöld
þjóðhátiðardagsins fyrir liádegi. Söng-
flokkur og iúðrasveit fór um bæinn
og staðnæmdust á sjö stöðum, um 20
mínútur á hverjum stað, til að
skemmta börnum. Ferðadagskráin
liófst á Laugateigi kl. 0,15, en henni
lauk við Landakotstún.
Eftir hádegið hófust skrúðgöngur
að Austurvelli frá þremur stöðum í
bænum, Melaskólanum, Skólavörðu-
torgi og Hlemmtorgi. Laust fyrir ki.
tvö setti formaður þjóðhátiðarnefndar
hátíðina, en síðan var kirkjuklukkum
hringt um land allt og alger þögn að
svo lninu.
Laust eftir kl. 2 hófst guðsþjónusta
í Dómkirkjunni, þar sem sr. Bjarni
Jónsson vígslubiskup prédikaði. Að
ivenni lokinni lagði forseti íslands,
herra Ásgeir Ásgeirsson blómsveig að
minnisvarða Jóns Sigurðssonar. Síðan
flutti Ólafur Thors forsætisráðherra
ræðu af svölum Alþingishússins, en
Fjallkonan ávarpaði þvi næst þjóðina.
Forseti íslands og forsætisráðherra ganga frá minnisvarða Jóns Sigurðs-
sonar eftir að hafa lagt biómsveig að fótstalli hans. - Ljósm.: Ól. K. Magn.
Næsti þáttur liátíðahaldanna fór
fram á iþróttavellinum og hófst með
skrúðgöngu íþróttamanna. Forseti ís-
lands, herra Ásgeir Ásgeirsson, sem
er verndari í. S. í., flutti ræðu og af-
henti forseta í. S. í. bikar sem keppa
skal um í frjálsum íþróttum, en síðan
liófst fjölbreytt íþróttadagskrá.
Klukkan fjögur hófst útiskemmtun
fyrir börn á Arnarhóli og kynnti Ól-
afur Magnússon frá Mosfelli skemmti-
söngvararnir Guðrún Á. Simonar,
Guðmundur Jónsson og Magnús Jóns-
son komu fram. Þjóðhátiðarkórinn
söng undir stjórn dr. Páis ísóifssonar
og fréttamaður átti viðtal við Hall-
veigu Fróðadóttur og Ingólf Arnarson
í gamni og alvöru.
Að kvöldvökunni á Arnarhóli lok-
inni hófst dansinn. Dansað var i
Lækjargötu sunnanverðri, á Lækjar-
torgi og á horni Austurstrætis og Að-
Hallveig Fróðadóttir (Anna Guðmundsdóttir) ^)g Ingólfur Arnarson (Bryn-
jólfur Jóhannesson) á Arnarhóli. Ljósm.: Þórður Bjarnar.
atriðin. Skemmtigarðurinn Tivoli var
opnaður um sama leyti, en þar voru
mörg nýstárleg skemmtiatriði.
Næsta atriði hátiðahaldanna var
samkoma við Austurvöll, þar sem
blandaðir kórar sungu. Fulltrúi Vest-
ur-íslendinga, prófessor Richard Beck,
fluíti þar einnig kveðju frá Vestur-
íslendingum.
Iívöldvaka við Arnarhól, sem nú er
orðinn fastur liður í hátíðahöldum
þjóðhátíðardagsins, hófst kl. 8 um
kvöldið. Friðjón Þórðarson, ritari
þjóðhátíðarnefndar, setti kvöldvök-
una, en aðalræðu kvöldsins flutti
Gunnar Tlioroddsen borgarsljóri. Með-
al skemmtiatriða var t. d. bæði kór-
söngur og einsöngur, þar sem ein-
alstrætis. Enda þótt nokkur rigning
væri á köflum, var veður milt og gott
og dansinn stiginn af miklu fjöri. Kl.
2 eftir miðnætti sleit Þór Sandholt,
formaður þjóðhátíðarnefndar hátiða-
höldunum, sem höfðu farið hið besta
fram í hvívetna.
Á þessu merkisafmæli islenska lýð-
veldisins staldrar þjóðin við, minnist
aiis þess, sem síðustu 10 árin hafa
fært henni í skaut, og hugar einnig
að þvi, hvernig henni inuni vegna i
framtíðinni. Þótt saga síðustu ára hafi
á margvíslegan hátt sannað lífsmátt
sjáifstæðrar íslenskrar þjóðar og fært
öðrum þjóðum heim sanninn um, að
Framhald á bls. 4.