Fálkinn - 09.09.1955, Blaðsíða 5

FÁLKINN
5
gælu verið öðrum til fyrirmyndar.
Og börnin eru niiklu betur til fara,
en fullorðna fólkið.
Gyðingarnir leggja mikið kapp á
að vera sem þjóðlegastir í háttum.
Fyrst og fremst er keppt að því að
hebreskan verði hin opinbera tunga
þjóðarinnar. Og flestir innfluttir Gyð-
ingar taka sér hebreskt nafn — maður
scm lieitið hefir mr. Jackson vestur
í Ameríku heitir Bar Yaakov, þegar
hann er kominn til Tei-Aviv.
Á sumrin er sólin beint yfir höfði
manns um hádegið og oftast logn,
nema gola frá hafinu dálitla stund
kvölds og morgna. Úti er heitt, en
inni er svo kæfandi heitt, að flestir,
sem geta, sitja úti við vinnu sína,
í skugga pálmanna — því að pálmar
eru við hvert hús. Á auðum reit við
Allenby Road er afgirt svæði, þar sem
fólk er gefið saman. Og skammt frá
undir hálfþaki silur lögreglufulltrúi
og er að skýra lög fyrir ungum Yem-
en-Gyðingi. Og veitingastaðirnir eru
undir beru lofti, við gangstéttirnar.
Þangað fara nienn með konurnar sín-
ar á kvöldin og drekka te — annað
sést varla á boðstólum á veitinga-
stöðunum i Tel-Aviv. — Kvikmynda-
Iiúsin eru full af unglingum, hljóm-
leikar og málverkasýningar eru vel
sótt, en hins vegar sækja fáir hinar
hebresku leiksýningar.
Það eru útiveitingastaðirnir, sem
flestir leita til eftir erfiði dagsins.
Þar er mikill fjöldi og mislitt fé. í
miðbænum eru allar götur vel lýstar
og neonljósaauglýsingar á húsveggj-
unum og þökunum. En þegar kemur
út í íbúðarhverfin er allt liljótt þeg-
ar kvöldar. Þó einkenilegt megi virð-
ast er Gyðingum yfirleitt illa við
hávaðann, sem venjulega fylgir stór-
borgarlífinu.
Fögur gata hefir verið gerð með-
fram Miðjarðarhafsströndinni og
þangað fara þeir, sem vilja ganga
ir börn. og er þeim ekið milli skóla
og leikvalla í hinum ýmsu hverfum
Iborgarinnar. Enu börnunum láhuð
leikföng endurgjaldslaust. Þetta er
góð hugmynd og vafalaust kærkom-
Silvana Pampanini hin fræga ítalska
leikkona, sem er talsvert þrýstin um
bringu og mjaðmir, var fyrir nokkru
'spurð hvernig henni litist á H-liriu
tískukóngsins Diors. „Æ, ég veit ekki,“
svaraði Silvana, „en það er alveg á-
reiðanlegt, að þegar Dior var strákur
hefir hann haft gaman af að hleypa
loftinu úr bílhringum.“
Prins Charles ríkiserfingi Breta hef-
ir nú fengið kennara. Franska er það,
sem hann leggur mesta stund á núna,
og honum gengur vel. Hann hefir gam-
an af tónlist, eins og móðir 'hans, og
hún hefir kennt honum byrjunarat-
riðin í píanóleik, en nú hefir kennslu-
kona tekið við. Og á liverjum fimmtu-
degi er Charles á dansskóla með Anne
systur sinni, sem er tveimur árum
yngri en hann.
Leopold fyrrverandi Belgakonung-
ur og de Réthy prinsessa, kona hans,
hafa keypt sér bústað skannnt frá ilm-
vatnsbænum Grasse í Suður-Frakk-
landi. I húsinu eru m. a. 15 gesta-
herbergi og 7 baðherbergi. Þó kost-
aði eignin ekki nema sem svarar
720.000 islenskum krónum.
Barbara Ann Dorsay heitir 23 ára
ungfrú, sem amerískir læknar hafa
kjörið „Miss Heilbrigði“. Hún hefir
aldrei fengið neina barnasjúkdóma,
aldrei fengið kvef, aldrei haft höfuð-
verk og heyrir og sér prýðiiega. Hún
hagar mataræði sínu eftir eigin geð-
þótta, baðar sig i volgu vatni, reykir
25 sigarettur og drekkur tvær flöskur
af öli á dag.
sér til skemmtunar, og þar eru bað-
staðirnir. Á aðra hönd eru stór gisti-
hús og mikið blómaskrúð, en hinu-
megin fjaran og Miðjarðarhafið.
Arabi frá Jaffa á asna sínum á götu í Tel-Aviv. Að neðan til hægri Arabi
með körfu sína á höfðinu.
in öllum þeim mörgu börnum, sem
aðeins þekkja til leikfanga gegnum
rúður leikfangaverslananna.
— Á miðri götu í miðborginni, All-
enby Road — eftir hershöfðingjanum,
sem stökkti Tyrkjum á burt 1917 —
hefir fyrrverandi kapteinn í búlgarska
hernum og kaupmaður í Sofia, Sof-
oklus að nafni, sett upp lítinn sölu-
skúr og hefir á boðstólum rakblöð,
ódýra vasaspegla, sólgleraugu, sápu,
vasaklúta, lélegar sígarettur og fleira,
sem liann kemst yfir. Þangað til fyrir
tveimur árum rak hann ásamt tveimur
sonum sínum myndarlega verslun í
Sofia. En svo féll hann í ónáð hjá
stjórninni og flýði til ísracl. Annar
sonurinn er bifvélavirki og hinn á
skrifstofu. Konan stundar þvotta
nokkra tíma á dag til að hjálpa upp
á fjárhaginn. „En því skal hún nú
hætta bráðum," segir Sofoklus. Hann
er kaupmaður af lifi og sál. Aleiga
hans var tekin af honum i Búlgariu,
en hann gerir sér von um að eignast
boðlega verslun í Tel-Avív.
Hann er of gamall til þess að verða
maður nýja tímans og líka of gamall
til þess að læra hebresku, því að hún
er erfið. En Sofoklus 'hefir fyrr kom-
ist í hann krappann og hann er bjart-
sýnn. Þarna kringum hann eru margir
búlgarskir Gyðingar, en þeir eiga eng-
an skúr, en lifa á skuggamarkaðs-
verzlun. Sofoklus fyrirlítur slíkt, og
talar ekki við landana, þegar aðrir eru
viðstaddir.
Austur-Evrópu-Gyðingar eru einir
um skuggamarkaðinn, þar stendur
þeim enginn snúning, enda hafa þeir
slundað þessa atvinnu síðan herir
Hitlers réðust inn i grannalöndin.
Þeir hafa nóg að starfa, þvi að mat-
arskorttir er mikill, en hins vegar hef-
ir fólk mikla peninga handa á milli.
Og þeim tekst furðu vel að snúa á
lögregluna. Allir hata þá — en versla
við þá samt.
Enginn lifir í allsnægtum — allir
liða skort. Maður þarf ekki að ganga
langt, til þess að rekast á biðraðirnar
fyrir utan malarverslanirnar, þar sem
allt er naumt skammtað.
Samt eru Gyðingarnir í ísrael yfir-
leitt bjartsýnir. Þeim finnst þeir vera
að leggja grundvöllinn að því góða,
sem koma skal. Einn þátturinn í því
er sá, að vanda uppeldi barnanna.
Það er óvíða gert meira fyrir börnin,
en í Tel-Aviv. Skólarnir eru ágætir,
leikveilir mjög víða og barnaheimilin
Nýjung fyrir leihvelli
í Berlín hefir Rauði krossinn lótið
gera nokkrar „umferðaleikstofur'í fyr-