Fálkinn - 03.06.1960, Page 6

6
FALKINN
£cnali foaá (jnpta
- fórnaði manninum, börn-
unum og ærunni fyrir
Roberto Rosseiini
Ingrid Bergman konu sinni alla sól-
arsöguna af sér og Gupta, og hún
gerði sitt ítrasta til að hjálpa hon-
um.
Sonali fékk inni á þriðju hæð í
gömlu bakhúsi í París. Og þar eign-
aðist hún dóttur 29. desember 1957.
Hún stóð alein uppi, og nafn föður-
ins stóð ekki á skírnarvottorði
barnsins, sem heitir Paola Raffaela
Mary.
Ingrid og Rossellini höfðu skilið
að borði og sæng í nóvember, svo
að enn hlaut að verða bið á því,
að Sonali gæti orðið frú Rossellini.
Hann hafði sagt henni, að hann yrði
að gera út um skilnaðinn og um
réttinn til barna sinna með Ingrid
áður en hann gæti gifzt aftur.
Sonali tók þessu með þögn og þol-
inmæði. — Ég iðrast ekki, segir
hún. — Vitanlega geri ég mér ljóst,
að ég hef gert mönnum illt, mann-
inum mínum fyrrverandi, fjölskyldu
Roberto Rosselini er talinn aí-
burðamaður í Ítalíu. Síðan fyrstu
kvikmyndirnar hans komu á rnark-
aðinn, hefur honum verið hampað
hærra en nokkrurn öðrum ítölskum
kvikmyndaleikstjóra. Og það hefur
alls ekki spillt fyrir honum, að
hann er tvöfaldur hjónadjöfull —
eða meira. Þvert á móti hefur þetta
orðið áhrifamikil auglýsing fyrir
hann.
Hann giftist ríkri stúlku, sem heit-
ir Marcella de Marchis. Síðan var
hann lengi í þingum við leikkonuna
Önnu Magnani. Svo kom Stromboli-
ævintýrið og' Ingrid Bergman, sem
hann átti barn með áður en hún
var skilin við mann sinn, sænska
tannlækninn Lindström. Og loks
indverska ævintýrið, er hann flek-
aði Sonali das Gupta, eiginkonu vin-
ar síns. Lengri er skráin ekki ennþá,
en Rosselini er ekki nema hálfsex-
tugur, svo að búast má við meiru
af honum í sömu átt.
Um skipti þeirra Ingrid Bergman
og Rosselini hefur mikið verið skrif-
að og þau hafa sjálf verið óspör
á að tala um sambúð sína og eftir-
farandi deilu út af krökkunum, sem
_ þau áttu saman. En indverska konan
Sonali das Gupta, hefur þagað, eins
og indverskum konum er títt, þang-
að til nýlega, að hún fékkst til að
skýra málstað sinn.
— Fyrst í stað voru það andleg
og listræn málefni, sem löðuðu mig
að Rossellini, segir hún. Hin sam-
eiginlegu áhugamál okkar voru á
andlega sviðinu. Ég dáðist að starfi
hans og list hans. En ég er kona.
Og þegar maður heillast af öðrum
eins manni og Rossellini, getur sam-
bandið ekki orðið eingöngu andlegt
til lengdar . . .
Hún brosir varlega um leið og hún
segir þetta. Fallegu, brúnu augun
eru fjarræn, eins og hún væri með
hugann einhversstaðar langt í burtu.
Hún gengur í indverskum „sari“,
og á tánum eru hringir með fisk-
mynd. Konur nota þessa hringi sem
tákn þess, að þær séu giftar og í
hindúastétt.
En Sonali das Gupta telst ekki
framar gift að indverskum lögum.
Ilún er „skilin“ og er önnur konan
í Indlandi, sem nýtur þess vafasama
heiðurs að vera það. En uppbótin,
sem hún hefur fengið í staðinn er
sú, að Rossellini segir að hún sé
„mesta ást ævi sinnar“.
Fyrir tveimur árum fór Rossellini
til Indlands til þess að taka þar
sannsögulega mynd. Og Sonali var
gift aðstoðarleikstjóra hans og var
falið að aðstoða við gerð handrits-
ins að myndinni. Þannig byrjaði vin-
áttan við Rossellini — með sam-
starfi og sameiginlegu áhugamáli.
En ekki leið á löngu þangað til Son-
ali „lét fallerast“, hún stóðst ekki
töfra hins ítalska kvennabósa. Mað-
urinn hennar fékk grun um þetta
og gerði sitt ítrasta til að koma
þessum hættulega hjónadjöfli úr
landi. Það tókst líka. Rossellini fékk
vinsamlega bendingu um að fara
heim.
Og það gerði hann.
En Sonali átti ekki sjö dagana
sæla. Maðurinn hennar krafðist
skilnaðar við hana, og fékk hann -—
með dómi. Og nú varð Sonali að
fara burt úr Indlandi um aldur og
ævi. Hún fékk að taka Gil son sinn
með sér, en hann er fjögra ára.
Hún fór til Parísar og varð að
fara huldu höfði til þess að forðast
blaðamennina. Rossellini hafði sagt
Frá v.: Sonali meS Gil, son sinn af fyrra hjónabandi. — Raffaela, dóttir Sonali og Rossellinis, sem nú er
tveggja ára. — Marcella de Marchis, fyrsta kona Rossellinis, og Renzino sonur hennar} 18 ára.
Solani das Gupta og Roberto Rossellini í garði fyrstu konu hans, fyrir
utan Róm.
minni og vinum. En sannleikurinn
er ekki alltaf þægilegur. Það er
þess vegna, sem svo margir kynoka
sér við að horfast í augu við
hann . .
Sonali er grönn vexti, um þrítugt,
minnir á sjaldgæfa hitabeltisjurt,
sem hefur verið gróðursett í fjar-
lægri mold og berst við að lifa í
hinu nýja umhverfi. — Við giftumst
eins fljótt og við getum, segir
hún. — Bráðum vinnum við bug á
öllum erfiðleikum.
Hún býr í hreysi á afviknum stað,
en Rossellini í gistihúsi rétt hjá Sig-
urboganum. Þau sjást aldrei saman
á almannafæri. Og þó að allir viti
að Sonali á heima í París, veit eng-
inn hvar hún er niður komin.
— Ég er orðin svo vön að fela
mig, að það er komið upp í vana
fyrir mér, segir hún. — Allir vinir
okkar í París eru listafólk, og þeir
hafa verið mér einstaklega góðir.
Þessi tvö ár, sem ég hef verið hérna,
hef ég verið gestur á mörgum falleg-
um heimilum, þar sem talað er um
listir og bókmenntir. Mér hefur
aldrei leiðzt . . .
Roberto Rossellini, þetta seiðandi
kvennaguli, er nú orðinn 53 ára.
Hann elskar börn og fagrar konur
og töfrar alla, sem koma nærri hon-
um. Það væri synd að segja, að
hann sé sérstaklega fríður maður,
en það stafar frá honum hlýja og
alúð.
Hann er mjög alvörugefinn mað-
ur. Hann tekur allt alvarlega. Líka
mistök sín í einkalífinu og kvik-
myndagerðinni.