Stúdentablaðið - 01.04.1997, Page 21

APRÍL 1997
21
------- STÚOENTABLAÐtÐ ----
sólir & svarthoi
ist ekki nema að hluta og að það
séu svarthol í miðjunni á öllum
vetrarbrautum, er mjög ný vitneskja
sem greint var frá um miðjan janú-
ar“.
En hvað svo, hvað segir þetta
þér?
„Þetta segir mér að það sé ekki
eins líklegt að við finnum lífvænleg
skilyrði, sambærileg við okkar,
annars staðar í alheiminum.Við
finnum þau ekki eins auðveldlega
og menn voru að vonast til. Það
finnast mér vera nokkur tíðindi. Ég
held að flestir, meira að segja raun-
vísindamenn, telji ekki útilokað að
það sé til líf annars staðar í heimin-
um en hér. En ef menn eru að leita
að lífi, sambærilegu okkar, sýnist
mér erfiðara en áður að finna það.
Það er alveg eins líklegt að það séu
engar reikistjömur í kringum sólir
eins og okkar".
Sem sagt engar geimverur?
„Nei, ég trúi ekki á geimverur
eins og menn em að predika héma
dags daglega, akandi um á ein-
hveijum tryllitækjumn og stopp-
andi á jörðinni til að taka bensín
eða fólk eða hvað þær em að gera.
Ef þetta væm viti bomar vemr
myndu þær halda sér eins langt frá
jörðinni og þær gætu. Mér fmnst
margt athugaverðara en svoleiðis
sögur“.
Að lokum aðeins um Hubble.
Hvar er sjónaukinn, hvemig er
hann og hverjir taka við upplýsing-
um úr honum ?
„Hann er á braut um jörðina í
600 kílómetra hæð, tuttugu sinnum
hærra heldur en farþegaþotur flúga,
og er tæplega fimmtán metra lang-
ur og rúmlega fjórir metrar í þver-
mál, svona einsog lítil rúta. Hann
fer einn hring um jörðina á rúmum
einum og hálfum tíma og er búinn
að vera á braut síðan í apríl 1990.
Hann horfir bókstaflega á allt nema
sólina, mælitækin em svo næm að
þau myndu brenna ef þau fæm nær
henni. Stofnunin „Space Telescope
Science Institute", hefur verið sett á
fót í Bandaríkjunum í tengslum við
sjónaukann þar sem svo mikið af
myndum og mælingum koma frá
honum. Allir geta fengið að nota
sjónaukann. Það þarf bara að leggja
inn umsókn um að því viljir athuga
þetta, mæla hitt eða taka myndir.
Svo er farið yfir umsóknimar og
þær valdar úr sem menn telja þess
virði að framkvæma. Aðgerðunum
er síðan hrint í framkvæmd, gögn-
in send til jarðar og áffam til við-
komandi aðila sem bað um mæl-
inguna. Þeir hafa svo einkarétt á að
vinna úr þessum gögnum í eitt eða
tvö ár eftir að mælingin er gerð.
Eftir það getur hver sem er notað
þau, nema ef það kemur eitthvað
sem mönnum finnast vera stórfrétt-
ir, en þá em gefnar út féttatilkynn-
ingar. Það er rosalega mikið batterí
í kringum þetta. Það er til dæmis
ekki hægt að horfa beint í gegnum
sjónaukann þar sem hann er fjar-
stýrður þannig að það þarf að
ákveða með löngum fyrirvara hvað
á að skoða. Svo er það sent upp til
hans í gegnum gervihnött. Þegar
búið er að taka myndimar em þær
geymdar á segulböndum í nokkra
klukkutíma áður en þær em sendar
niður. Oft líða mörg ár frá því að
mælingin er gerð þar til niðurstöður
fást, eftir því hvað mælingin er
flókin. Mér finnst þetta meiriháttar
apparat, og að hægt sé að halda
þessu kyrrn, því þegar maður er að
taka myndir af svona tjarlægum
fyrirbærum þá þarf maður að taka
hana á tíma og hafa ljósopið opið
lengi; Það er ekki einfalt að halda
svona stóm stykki, sem er á fleygi-
ferð kringum jörðina, stöðugu
þannig að myndin verði ekki
hreyfð“ ■